WIRTUALNA ORGANIZACJA AGNIESZKA CZERWIŃSKA ALEKSANDRA NAWA

KIERUNKI KSZTAŁTOWANIA STRATEGII ORGANIZACJI WIRTUALNEJ I HANDLU ELEKTRONICZNEGO

Organizacja wirtualna (podejścia): dla wielu autorów organizacja wirtualna jest w zasadzie organizacją skomputeryzowaną lub pracującą w trybie on-line. dla drugiej grupy autorów bazuje na strukturze jednostek współpracujących ze sobą firm łączących się z powodu posiadanych kompetencji, umiejętności, wiedzy i innych zasobów w celu wytworzenia określonego produktu lub usługi lub wykorzystania pojawiającej się szansy. Zakłada się tutaj, że technologia informacji odgrywa kluczową rolę dla koordynowania i kontroli działań rozłącznych elementów organizacji wirtualnej. 3) trzecie ujęcie organizacji wirtualnej ma aspekt hybrydowy, łączy powyższe dwa spojrzenia przyjmując zamiennie pojęcie organizacji wirtualnej jako organizacji skomputeryzowanej lub jako sieci osób, idei, kompetencji i zasobów połączonych dla realizacji określonego celu.

Organizacja wirtualna - definicja B. Kubiak i A. Korowicki twierdzą, że, w odróżnieniu od tradycyjnej organizacji jest to organizacja pozorna (niewidzialna) pozbawiona struktury fizycznej (budynki, personel, akty normatywne itp.) i stałego zarządu, jednakże funkcjonująca jak każda organizacja fizyczna

Istota handlu elektronicznego Choi wymienia trzy współrzędne przestrzeni dla wyjaśnienia pojęcia handlu elektronicznego: produkt, proces i agent. Tak ograniczoną przestrzeń dzieli dalej na fizyczną i cyfrową. Produkt cyfrowy- wszystko co można przesłać i odebrać z Internetu. Agent (aktor) jest sprzedawcą, nabywcą, pośrednikiem, lobby konsumenckim lub organizacją rządową, np. sprzedawcy w sklepach elektronicznych są reprezentowani przez oprogramowanie typu software agent Procesy cyfrowe są traktowane jako ta część, która jest całkowicie realizowana przez infrastrukturę elektroniczną. W tym przypadku procesy on-line (wybór produktu, produkcja, badania rynkowe, badania, zlecanie płatności, dostawa, konsumpcja) nierealizowane w całości przez infrastrukturę elektroniczną nie są procesami cyfrowymi

Istota handlu elektronicznego Agent Handel elektroniczny Proces cyfrowy Produkt fizyczny cyfrowy Handel tradycyjny fizyczny

Produkty możemy grupować na: „dobra na rynku” „dobra użyte”. Większość dóbr należy do pierwszej grupy. Należy mieć jednak na uwadze trudność, jaka pojawia się przy „.dobrach użytych”, kiedy potencjalny klient potraktuje aktualną zawartość jako wolną od opłaty i nie widzi powodu do jej kupna. Dylemat ten starają się rozwiązać dostawcy próbując przesunąć DZO (dostawa zawartości on- line) do kategorii „dóbr znanych”, np. starając się podnieść siłę marki w sieci WWW oferując abstrakt, rozdział książki lub system demo w celu zachęcenia dla zakupu całego produktu.

Organizację wirtualną charakteryzują: adaptacyjność, elastyczność i reagowanie na zmiany potrzeb i uwarunkowań, skuteczność w wykorzystywaniu zasobów, umiejętność łączenia się z aliantami w celu zróżnicowania stopnia wytwarzania, rozrzucenie części i podzespołów, uaktywnienie personelu, zwiększenie wykorzystania ekspertyz, know-how i wiedzy (kapitału intelektualnego), obniżenie poziomu biurokracji, akceptacja zmian i niepewności, silna presja na wykorzystanie technologii informacji dla wspomagania procesów zarządzania i zarządzania wiedzą w organizacji.

Charakterystyki odróżniające organizację wirtualną od organizacji klasycznej. struktury, które umożliwiają adaptację; zachowania członków organizacji wobec otoczenia

Czynniki sukcesu transformacji prowadzącej do wirtualnej struktury organizacyjnej Umiejętne powiązanie wizji strategicznej ze zmianami technologii i procesów jest ważne w każdej organizacji, lecz w procesie transformacji prowadzącym do powstania organizacji wirtualnej, w której wiedza organizacyjna jest kluczowym zasobem kierowanie zmianami prowadzącymi do zmiany systemów wiedzy jest fundamentalne.

Utworzenie organizacji wirtualnej wiąże się z wysokim poziomem zorganizowania, który można wyrazić następująco: 1) wprowadzenie organizacyjnych zmian (np. etos wirtualnej pracy), 2) zmiany techniczne (bezpieczeństwo, platforma, obszary zastosowań), 3) problemy podróży fizycznych i koordynacji personelu.

Ocena technologii wspomagających organizację wirtualną jest trudna z następujących powodów: opinie indywidualne nie przekładają się na sukces w działalności grupowej, intymne powiązania w praktyce zawodowej i zmiany wywołane nowymi technologiami wskazują na trudności w oszacowaniu oddziaływań, metody rygorystyczne wymagające spełnienia warunków o charakterze laboratoryjnym są nie kompatybilne z rzeczywistością, wiele technik nie nadaje się do miary skuteczności organizacyjnej, nawet w przypadku rozpatrywania czynników zorientowanych na użytkownika (akceptacja, łatwość zastosowania i ilość zastosowań) nie oznacza sukcesu na poziomie organizacyjnym

Zarys modelu powodzenia dla organizacji wirtualnej: Struktura innowacyjna oraz przepływy informacji zarządzania wiedzą mogą zwiększyć prawdopodobieńst-wo sukcesu organizacji wirtualnej. Z rysunku wynika, że przepływ informacji jest istotny dla organizacji wirtualnej, przede wszystkim dla innowacji autonomicznych, a w mniejszym stopniu wysoce powiązanych i systematycznych. Innowacyjność systematyczna automatyczna wysoka Organizacja wirtualna Organizacja zintegrowana ukryty Podejmowanie ryzyka innowacyjność Przepływ wiedzy i informacji Preferowane struktury organizacyjne Organizacja zintegrowana Organizacja wirtualna niska skodyfikowany Zdolność do rozwiązywania konfliktów niska wysoka

Kluczowe czynniki sukcesu w organizacji wirtualnej: Organizacja wirtualna musi zapewnić przede wszystkim sformułowanie wspólnej wizji i celów, uzyskać świadomość i akceptację ponoszonego wspólnego ryzyka, zapewnić wzajemne zaufanie i wreszcie wyzwolić zdolności u aliantów do umiejętności określenia korzyści należnych każdemu członkowi w postaci produktywności, dochodów, zyskowności udziału na rynku itp. Wspólne cele Zaufanie Wspólne ryzyko Wzajemne kożyści

Etapy wirtualizacji Są trzy etapy wirtualizacji: Rozszerzenie BPR (Business Process Reengineering) Przeprojektowanie organizacji Wzrost wartości Pomagają one w osiągnięciu trzech głównych celów Efektywności zasobów Efektywności rynkowej Efektywności procesów

Są dwa aspekty etapów wirtualizacji Procesy są rozprzestrzenianie w różnych częściach świata (eksperci, systemy, partnerzy) Skuteczność i efektywność wszystkich procesów jest weryfikowana na podstawie zasobów osiągalnych z zewnątrz

Doświadczenie rynkowe Kreowanie rozwiązań Interakcja serwisowa Dostępność kanałów Efektywność administracji Przesunięcie referencji socjalnych Przeformułowanie referencji socjalnych Efektywność zasobów Efektywność środków trwałych Kreowanie kompetencji Dźwignia kompetencji Konfiguracja pracy

Strategia Analizy empiryczne rynku elektronicznego wskazują, że do kluczowych elementów skutecznej strategii handlu elektronicznego stosowanej przez tradycyjne założone przedsiębiorstwa należą TECHNOLOGIA, MARKETING, SERWIS i ZNAK FIRMOWY. Liczne badania podkreślają również istotność w powodzeniu handlu elektronicznego takich czynników jak Kierowanie Infrastruktura Uczenie się organizacji

technologia kierowanie serwis infrastruktura marka rynek Uczenie się organizacji

W przypadku organizacji tradycyjnej decyzje inwestycyjne będą się koncentrowały na zastosowaniu nowej technologii dla zwiększenia szybkości działania linii produkcyjnych lub wyspecjalizowania działalności finansowej, aby sprostać rynkowi elektronicznemu

Natomiast organizacja wirtualna będzie zainteresowana utrwaleniem marki. Organizacja jest zawsze zainteresowana dopasowaniem swojej strategii do potrzeb zmieniającego się otoczenia Podstawą skutecznej strategii handlu elektronicznego jest staranne określenie i roli trzech elementów:kierowanie, infrastruktury i uczenia się organizacji.

Kluczowe czynniki strategii handlu elektronicznego kierowanie Uczenie się organizacji infrastruktura

Kierowanie Głównymi kreatorami tworzenia wizji strategicznej organizacji są kierownictwo strategiczne. Którzy powinni: skupiać cały czas uwagę na wszystkich nowych technologiach Nie dać się odizolować od nowych technologii w fazie eksperymentalnej Zachęcać do kreatywnej pracy, myślenia zespołowego i filozofii Być gotowi do wprowadzenia niezbędnych zmian w strategii firmy wywołanych „szokiem fal sejsmicznych technologii”

Infrastruktura Budując nowoczesna infrastrukturę sieciową musimy rozważyć trzy poziomy: Strategiczny Organizacyjny Fizyczny

Uczenie się organizacji Zdolność organizacji do reagowania, zrozumienia i realizacji rozwiązań handlu elektronicznego Uczenie się organizacji odbywa się przez wspólną świadomość, wiedzę i model uczuciowy oparte na wcześniejszej wiedzy i doświadczeniach. Nie jest to proces odizolowany, odbywa się przy kreowaniu marki, technologii, rynku, serwisu i w drodze interakcji pomiędzy tymi czynnikami

Bibliografia: Pańkowska, Sroka: Systemy informatyczne organizacji wirtualnych Pańkowska: Rozwój informatyzacji organizacji wirtualnej