Infrastruktura transportu

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
INFRASTRUKTURA KOLEJOWA
Advertisements

Rys.1. Klasyfikacja transportu ze względu na cechy
Proces doboru próby. Badana populacja – (zbiorowość generalna, populacja generalna) ogół rzeczywistych jednostek, o których chcemy uzyskać informacje.
Warszawa, Tytuł prezentacji Warszawa, Rejestracja pojazdów kolejowych oraz zmiana danych rejestrowych w NVR Warszawa,
Największy potencjał gruntów inwestycyjnych w ofercie ANR Leszek Świętochowski Prezes ANR Warszawa, 15 kwietnia 2015 roku.
Rozwój infrastruktury sportowej w Gminie Wyszków Analiza wariantowa.
Tauron-dystrybucja.pl Rozwój elektroenergetyki na Śląsku Opolskim.
Zasada i organizacja statystyki publicznej „Cz ł owiek – najlepsza inwestycja”
Komitet Gospodarki Miejskiej Projekt Wschodni Zenon Kiczka Przewodniczący Komitetu Gospodarki Miejskiej Krajowa Izba Gospodarcza Warszawa, maj 2014 Regiony.
Działania w zakresie rewitalizacji służące realizacji Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014 – 2020 Urząd Marszałkowski.
Budżet Miasta Gdańska na rok Wskaźniki przyjęte w projektowaniu budżetu na rok Realne tempo wzrostu PKB – 3,8% Średnioroczna dynamika cen.
Rachunki regionalne Urząd Statystyczny w Katowicach Ośrodek Rachunków Regionalnych Ogólnopolska konferencja naukowa z okazji obchodów Dnia Statystyki Polskiej.
Informacja na temat stanu prac nad przygotowaniem samorządu województwa do przyszłej perspektywy finansowej UE Toruń, maj 2012 r. Departament.
„e-Gdańsk – europejska metropolia on-line” Projekt Współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Benchmarking – narzędzie efektywnej kontroli zarządczej.
OPERATORZY LOGISTYCZNI 3 PL I 4PL NA TLE RYNKU TSL Prof. zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski Uniwersytet Gdańsk, Katedra Polityki Transportowej.
2 * dane z Głównego Urzędu Statystycznego - stan na 31.XII.2009 Drogi krajowe o długości:Drogi wojewódzkie o długości: Drogi powiatowe o twardej nawierzchni.
Nazwa projektodawcy: Powiat Szczecinecki „Rozbudowa i modernizacja Centrum Rehabilitacji Chorych na Stwardnienie Rozsiane – nowa powierzchnia – nowe możliwości”
Urząd Transportu Kolejowego, Al. Jerozolimskie 134, Warszawa, Polityka regulacyjna państwa w zakresie dostępu do infrastruktury na.
Program Operacyjny „Rybactwo i Morze” PO RYBY Warszawa, 4 listopada 2015 r.
Olsztyn, 27 czerwca 2012 Propozycja zmian kryteriów merytorycznych dla Osi I Przedsiębiorczość RPO WiM w ramach Poddziałania
Europejski Fundusz Społeczny (EFS), to nie inwestowanie w budowę dróg, świetlic, boisk sportowych, szkół czy tworzenie linii produkcyjnych - to INWESTYCJA.
Organizacja miejskiego transportu zbiorowego na przykładzie Komunikacyjnego Związku Komunalnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego Przewodniczący Zarządu.
PAŹDZIERNIK LpParagrafOpis średnia wartość dochodów Skumulowany udział wartości poszczególnych paragrafów dochodów % całości dochodów
PROGRAM OPERACYJNY „ROZWOJU WOJEWÓDZTW POLSKI WSCHODNIEJ" Warszawa, 30 marca 2006.
Program rozwoju gminnej i powiatowej infrastruktury drogowej na lata Opole, 2 października 2015 r.
Połączenie towarzystw budownictwa społecznego Opracowano w BNW UMP 2008.
Projekt Umowy Partnerstwa Linia demarkacyjna interwencji pomiędzy poziom krajowy i regionalny. Perspektywa finansowa Toruń, 16 lipca 2013 r.
Program Operacyjny Inteligentny Rozwój Marcin Łata Dyrektor Departamentu Konkurencyjności i Innowacyjności Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Departament Zarządzania Funduszami i Projektami Unijnymi GRUPA ROBOCZA WSPIERAJĄCA PRZYGOTOWANIE KUJAWSKO – POMORSKIEGO REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO.
Projekt Regulaminu Działania Komitetu Monitorującego Regionalny Program Operacyjny Województwa Pomorskiego na lata
EWALUACJA PROJEKTU WSPÓŁFINANSOWANEGO ZE ŚRODKÓW UNII EUROPEJSKIE J „Wyrównywanie dysproporcji w dostępie do przedszkoli dzieci z terenów wiejskich, w.
Projekt inwestycyjny modernizacji połączenia kolejowego objęty Programem Operacyjnym Infrastruktura i Środowisko Wrocław – Poznań - Szczecin współfinansowany.
Ekoefektywność – możliwości ubiegania się o wsparcie z programów EWT Marta Bocianowska Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego Departament Rozwoju.
Stan wdrażania projektów systemowych w ramach PO KL w zakresie analiz zmian gospodarczych i realizacji Dolnośląskiej Strategii Innowacji Urząd.
Audyt rachunkowości w jsfp (podsumowanie) oraz audyt projektów UE Ministerstwo Finansów 25 czerwca 2015 r. 1.
Analiza tendencji centralnej „Człowiek – najlepsza inwestycja”
Podsumowanie wdrażania Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata Stan na dzień wg KSI SIMIK Urząd Marszałkowski Województwa.
Cyfrowa Polska szansą dla rozwoju sektora ICT 1 Agnieszka Suska Naczelnik Departament Funduszy Strukturalnych Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji Gdańsk,
Copyright (c) 2007 DGA S.A. | All rights reserved. Jak powinniśmy rozumieć INNOWACYJNOŚĆ w aspekcie środków unijnych? Poznań, 14 stycznia 2008 r.
Fundusze Strukturalne - jak napisać projekt? Paulina Szuster.
KOSZTY W UJĘCIU ZARZĄDCZYM. POJĘCIE KOSZTU Koszt stanowi wyrażone w pieniądzu celowe zużycie majątku trwałego i obrotowego, usług obcych, nakładów pracy.
„Gdański model aktywizacji społeczności lokalnych” Gdańsk, 27 kwietnia 2009.
Kryteria formalne specyficzne i kryteria premiujące w ramach konkursu nr RPLU IZ /16 Ewa Pachowska – Kurzepa Departament Wdrażania EFS.
Ocena oddziaływania na środowisko jako warunek uzyskania funduszy unijnych w ramach I i II osi priorytetowej Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.
WYKŁAD 6 Regionalizacja 1. Regionalizm a regionalizacja 2 Proces wyodrębniania regionów nazywany jest regionalizacją, w odróżnieniu od regionalizmu, który.
Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata
Departament Rozwoju Regionalnego, Wydział Zarządzania RPO, Biuro Ewaluacji RPO Założenia przyszłego okresu programowania Założenia przyszłego.
PRZEGLĄD PRASY 19 marca 2013 roku Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego w Kielcach Biuro Prasowe tel. (41) ; fax. (41) rzecznik.
SPOTKANIE Z ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI Z TERENU POWIATU GLIWICKIEGO KONKURS OFERT – POWIAT GLIWICKI.
Punkt Informacyjny Funduszy Europejskich w Lesznie Planujesz rozpoczęcie lub rozwój działalności? Chcesz być konkurencyjny na rynku? Masz innowacyjny pomysł.
ZAKRES I FORMY ZAANGAŻOWANIA LOKALNYCH GRUP DZIAŁANIA WE WDRAŻANIE REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO WOJEWÓDZTWA KUJAWSKO-POMORSKIEGO NA LATA
„Współpraca partnerska instytucji w ramach Programu Operacyjnego Współpracy Transgranicznej Czechy - Polska“ Ing. Michal Janeba Wiceminister ds. rozwoju.
Działanie 321 „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej” TARGOWISKA STAŁE Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich Europejski.
CAPS LOCK - CERTYFIKOWANE SZKOLENIA JĘZYKOWE I KOMPUTEROWE
Informacja na temat procedury wyboru projektów indywidualnych umieszczonych w Indykatywnym wykazie indywidualnych projektów kluczowych Regionalnego Programu.
Raport Electus S.A. Zapotrzebowanie szpitali publicznych na środki finansowe w odniesieniu do zadłużenia sektora ochrony zdrowia Olsztyn, r.
Realizacja działań w sferze nauki w ramach PO KL PRIORYTET IV – komponent centralny Działania w ramach Priorytetu IV koncentrują się na podwyższaniu.
Strategia Rozwoju Powiatu Kluczborskiego planowanie strategiczne w JST Małgorzata Ziółkowska tel kom
Gdańsk, 13 maja 2016 r. Koncepcje delimitacji Obszaru Metropolitalnego Warszawy.
Program na rzecz Przedsiębiorczości i Innowacji (EIP) Aleksander Bąkowski Krajowy Punkt Kontaktowy Programów Badawczych UE Instytut Podstawowych Problemów.
Definiowanie i planowanie zadań typu P 1.  Planowanie zadań typu P  Zadania typu P to zadania unikalne służące zwykle dokonaniu jednorazowej, konkretnej.
Informacja o wykonaniu budżetu powiatu kluczborskiego za 2013 rok.
Departament Rozwoju Regionalnego, Wydział Zarządzania RPO Informacja sprawozdawcza w zakresie ewaluacji RPO WK-P na lata Jolanta Rudnicka Biuro.
„Poprawa bezpieczeństwa na Centralnej Magistrali Kolejowej poprzez likwidację przejazdów w poziomie szyn w km 127 i 147 oraz budowę skrzyżowań dwupoziomowych”
„Inicjatywa JEREMIE – pozadotacyjna forma wsparcia wielkopolskich firm” Tadeusz Wojtaszak Kierownik Działu Sprzedaży Poznań, r.
Polityka Unii Europejskiej w zakresie badań i rozwoju
Fundusze unijne od podstaw II
FUNDUSZ DRÓG SAMORZĄDOWYCH
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Zakład Linii Kolejowych w Nowym Sączu
Zapis prezentacji:

Infrastruktura transportu

Definicja ogólna infrastruktury Infrastruktura złożenie dwóch słów infra (łac.) – w złożeniach: pod, poniżej, dolny i struktura (łac. od structura – budowa, konstrukcja, struktura; od struere – układać jedno na drugim, wznosić, budować)[1]. Infrastruktura to urządzenia (np. w dziedzinie transportu, komunikacji) i instytucje (np. w dziedzinie oświaty, ochrony zdrowia) niezbędne do zapewnienia należytego funkcjonowania produkcyjnych działów gospodarki i społeczeństwa; ułatwia i warunkuje działalność gospodarczą i społeczną[2]. Zgodnie z powyższą definicją można mówić o infrastrukturze społecznej, niezbędnej do zaspokajania potrzeb społecznych (szkoły, szpitale, kina, budynki administracji) oraz infrastrukturze technicznej. Infrastruktura techniczna - obiekty w oparciu, o które świadczone są usługi dla mieszkańców określonego obszaru (osiedla, miasta, kraju) w zakresie energetyki, dostarczania ciepła, wody, usuwania ścieków i odpadów, transportu. [1] Kopaliński W.: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, wydanie XVII rozszerzone, Wiedza Powszechna, Warszawa 1989, s. 229 i 483. [2] Encyklopedia popularna PWN, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1996, s. 318.

Z transportem i komunikacją związane są pojęcia: infrastruktura – drogi transportowe, wiadukty, mosty i inne; suprastruktura – środki transportowe, zaplecze techniczne. Omówienie infrastruktury transportowej należy przeprowadzić po wyróżnieniu jej dwóch składników: infrastruktura liniowa, infrastruktura punktowa[1]. Do infrastruktury liniowej zaliczamy istniejącą na danym obszarze sieć: dróg samochodowych, linii kolejowych, dróg wodnych oraz linii lotniczych wraz z leżącymi w ich ciągu obiektami technicznymi. Infrastrukturę punktową stanowią np. wyodrębnione przestrzennie obiekty, wykorzystywane do stacjonarnej obsługi pasażerów i ładunków. [1] Praca zbiorowa pod redakcją Fechnera I., Szyszki G.: Logistyka w Polsce Raport 2005, Biblioteka Logistyka, Poznań 2006, s. 21.

Rys.1. Klasyfikacja transportu ze względu na cechy Na podstawie Piątkiewicz A. i Sobolski R. „Dźwignice”

Pozioma klasyfikacja transportu: 1. Według kryterium przedmiotu przewozu: transport osób, transport ładunków. 2. Według kryterium formy własności: transport prywatny, transport komunalny, transport publiczny, transport państwowy.

Pozioma klasyfikacja transportu: 3. Według kryterium geograficznego: transport krajowy, transport międzynarodowy. 4.Według organizacji przewozów: transport regularny, transport nieregularny.

Rys.2. Klasyfikacja pionowa transportu Kryterium podziału Podział według stosunku środka przewozu do drogi przewozu środowiska transportowego gałęzi transportu Rys.2. Klasyfikacja pionowa transportu Na podstawie Piskozub A.: Ekonomika transportu – podstawy metodologiczne, WKŁ, Warszawa 1975, str. 43.

Struktura systemu transportowego Ujęcie systemu transportowego od strony powiązań organizacyjnych Rys. Schemat strukturalno-organizacyjny systemu transportowego Grzywacz W., Brnewicz J.: Ekonomika transportu, WKŁ, Warszawa 1989r.

Struktura systemu transportowego Ujęcie systemu transportowego od strony przemieszczanego „przedmiotu” Rys.1 Cechy i rodzaje systemów transportowych Grzywacz W., Brnewicz J.: Ekonomika transportu, WKŁ, Warszawa 1989r.

Opis formalny systemu transportowego Systemem transportowym nazywamy zbiór elementów oraz zbiór relacji zachodzących pomiędzy tymi elementami i zbiór procesów, które przetwarzają strumień ładunków i pasażerów określany popytem na usługi transportowe w strumień wyjścia z tego systemu. ST=(W;Ł;PT) gdzie: W - jest zbiorem wierzchołków grafu, odpowiadającym węzłom sieci transportowej, Ł - jest zbiorem łuków grafu, czyli możliwych połączeń węzłów, PT - relacje zachodzące w systemie (procesy transportowe).

długość linii kolejowych liczba podróżnych rocznie Wśród parametrów, które charakteryzują sieć transportową można wymienić:           I.      Łączną długość relacji transportowych wyrażonych przez: Długość dróg samochodowych z podziałem na poszczególne kategorie, Długość linii kolejowych z podziałem na poszczególne kategorie, Długość użytkowanych dróg wodnych śródlądowych (kanały, rzeki, jeziora)’ Długość połączeń lotniczych.      II.      Gęstość sieci poszczególnych gałęzi transportu – liczona: np. długość linii kolejowych powierzchnia kraju W pewnym stopniu infrastrukturę charakteryzują poniższe wskaźniki     III.     Popularność gałęzi transportu liczba podróżnych rocznie liczba mieszkańców   IV.   Liczba przewiezionych pasażerów/ładunków w ciągu roku      V.      Liczba wypadków

Polityka Transportowa Państwa Polityka transportowa – jest to program działania w kierunku przekształcenia transportu w system dostosowany do wymogów gospodarki rynkowej i nowych warunków współpracy gospodarczej w Europie” oraz wymogów zawartych w “Planie rozwoju infrastruktury transportowej w Polsce do roku 2015”.

Cel Polityki Transportowej jest nim uzgodnienie podstaw polityki państwa w sektorze transportu. Uzgodnienie to stanowić ma podstawę do działań administracji rządowej i samorządowej w realizacji zadań publicznych z zakresu transportu i dziedzin pokrewnych.

Działania administracji z zakresu transportu obejmują czynności: * planowania przestrzennego rozmieszczenia i standardów infrastruktury transportowej oraz etapowania realizacji, * regulacji rynku usług transportowych, * działań na rzecz sterowania ruchem i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu, * stymulacji restrukturyzacji przedsiębiorstw i branż dla zapewnienia rozwoju konkurencji, demonopolizacji.

Główne działy zawarte w DOKUMENCIE (PTK) * Tendencje w transporcie, diagnoza stanu obecnego, *Cele rozwojowe , *Kierunki realizacji polityki w skali krajowej, regionalnej i lokalnej , *Uwarunkowania rozwoju, *Prognozy potrzeb przewozowych, *Strategie rozwojowe systemu transportowego na lata 2000 – 2015, *Zasady rozwoju systemu transportowego w układzie gałęziowym i terytorialnym.

Informacje zawarte w PTK dotyczą między innymi zagadnień związanych z programem dostosowania sieci transportowej w Polsce do standardów Unii Europejskiej do 2015 (już 2025) roku, planowanych kosztów inwestycji oraz źródeł finansowania. Działania te rozpatrywane są w układzie gałęziowym, a ich realizacja wynika w głównej mierze z geograficznego położenia Polski.

Programy i Umowy Międzynarodowe determinujące naszą politykę transportową *TEN-T (Trans European Network-Transport) – dotyczy stworzenia korytarzy transportowych w Europie , *TINA (Transport Infastructure Needs Assessment) – dotyczy poprawy infrastruktury transportowej nowych członków UE, *AGC - umowa europejska o głównych międzynarodowych liniach kolejowych,

Programy i Umowy Międzynarodowe determinujące naszą politykę transportową – cd. *AGTC - umowa europejska o ważniejszych międzynarodowych liniach transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących, *AGR – umowa europejska o głównych drogach ruchu międzynarodowego , * AGN – dotyczy dostosowania dróg wodnych do wymogów międzynarodowych.

Wybrane parametry i wymagania dla linii kolejowych według umowy AGC i AGTC Linie AGC Linie AGTC Istniejące i do modernizacji Nowe linie tylko ruch pasażerski ruch mieszany istniejące docelowe Liczba torów nie określa się 2 Prędkość min. (km/h) 160 300 250 100 120 Dopuszczalny nacisk osi: - dla lokomotywy przy V=200km/h, - dla wagonów towarowych: * V do 100km/h, * V do 120 km/h, * V do 140km/h, Dopuszczalne obciążenie na 1mb toru, Minimalna długość peronów stacyjnych, Minimalna długość torów stacyjnych Skrzyżowanie z drogami na jednym poziomie 22,5t 20,0t 20,0t 18,0t 8,0t 400m 750m brak - - - - 8,0t 400m 750m brak 22,5t 22,5t 20,0t 18,0t 8,0t 400m 750m brak 20,0t 20,0t - - 600m - 22,5t 20,0t - 750m -

Korytarze postulowane przez Polskę: Korytarz A Gdańsk – Odessa ważniejsze drogi ważniejsze linie kolejowe Korytarze postulowane przez Polskę: Korytarz A Gdańsk – Odessa Korytarz B Nadodrzański

Źródła finansowania Inwestycje infrastrukturalne są realizowane przez wykorzystanie wewnętrznych i zewnętrznych źródeł finansowych. Wewnętrzne źródło finansowe to środki pochodzące z budżetu państwa, natomiast zewnętrzne to środki pochodzące z funduszów i programów Unijnych.

Podstawowe fundusze i programy unijne, z których Polska korzysta to: FUNDUSZE UNIJNE: ISPA/Fundusz Spójności (ang. Instrument for Structural Policies for Pre-Accession), TEN-T, Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, PROGRAMY UNIJNE: Sektorowy Program Operacyjny – Transport (SPOT) , Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko

FUNDUSZ SPÓJNOŚCI (ISPA) Jeden z trzech instrumentów finansowych Unii Europejskiej (obok PHARE i SAPARD) przeznaczony dla państw kandydujących do akcesji. Ma na celu ujednolicenie poziomu infrastruktury technicznej w zakresie transportu i ochrony środowiska. Podstawowym celem funduszu ISPA jest wsparcie krajów kandydujących w zakresie społecznej i gospodarczej spójności poprzez współfinansowanie dużych projektów inwestycyjnych w sektorze środowiska i transportu. ISPA umożliwi krajom beneficjentom stworzenie połączeń sieci krajowej z transeuropejską (TEN-T) oraz umożliwi ujednolicenie warunków wykorzystania tych sieci.

Podział środków oparty jest o następujące kryteria: liczba ludności, wielkość PKB na głowę mieszkańca liczonego według parytetu siły nabywczej, powierzchnia kraju. Beneficjentami Funduszu Spójności w sektorze transportu są: PKP PLK S.A., GDDKiA, Ministerstwo Infrastruktury.

Finansowanie infrastruktury w ramach projektu TEN-T Zgodnie z art. 155 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Wspólnota może wspierać projekty będące projektami ”wspólnego zainteresowania”, które realizowane są przez państwa członkowskie. Projekty te zostały określone w wytycznych wspólnotowych na temat rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej. Rozwój sieci transeuropejskiej ma służyć zwiększeniu efektywności funkcjonowania wspólnego rynku. Unia Europejska dąży do rozwoju intermodalności w transporcie, jak również do zapewnienia dostępu regionom peryferyjnym lub wyspiarskim do centralnych regionów Wspólnoty oraz zmniejszenia wysokich kosztów transportu w tych regionach.

Linie kolejowe w Polsce zaliczone do sieci programu TEN-T

Linie AGC: E20 – Rzepin – Poznań – Warszawa – Siedlce – Małaszewicze, E30 – Węgliniec – Wrocław – Opole – Katowice – Kraków – Rzeszów – Medyka, E59 – Świnoujście – Szczecin – Poznań – Wrocław – Kędzierzyn Koźle – Chałupki, E65 – Gdynia – Gdańsk – Warszawa – Katowice – Zebrzydowice - Czechowice Dziedzice, E75 – Suwałki – Białystok - Warszawa

Umowa AGTC dotyczy częściowo tych samych linii, uzupełnionych ponadto szeregiem odcinków istotnych dla ruchu towarowego, a zwłaszcza kombinowanego (linie CE 20, CE 30, CE 59, CE 65).

Drogi kołowe w Polsce objęte umową AGR

Drogi kołowe AGR na terytorium Polski: E28 - Kołbaskowo-Koszalin-Słupsk-Gdańsk, E30 - Świecko-Świebodzin-Poznań-Konin-Łódź-Warszawa-Siedlce-Biała Podlaska–Terespol, E36 - Olszyna-Krzywa, E40 - Zgorzelec-Legnica–Wrocław–Opole–Gliwice–Katowice–Kraków– Rzeszów- Przemyśl–Medyka, E65 - Świnoujście-Goleniów-Szczecin-Gorzów Wielkopolski-Świebodzin- Zielona Góra-Legnica-Jelenia Góra-Jakuszyce, E67 - Budzisko-Białystok-Piotrków Trybunalski-Wrocław-Kudowa Słone, E75 - Gdańsk-Toruń-Łódź-Piotrków Trybunalski-Radomsko-Częstochowa Dąbrowa Górnicza-Sosnowiec-Mysłowice-Katowice-Tychy- Bielsko-Biała-Cieszyn, E77 - Gdańsk – Elbląg – Warszawa – Radom – Skarżysko-Kamienna – Kielce – Kraków – Chyżne, E261 – Świecie-Bydgoszcz-Poznań-Wrocław, E371 – Barwinek-Rzeszów-Radom, E372 – Hrebenne-Zamość-Lublin-Warszawa, E462 – Cieszyn-Kraków.

Pomoc finansowa Wspólnoty przyznawana jest w drodze konkursu projektom, które realizują priorytetowe założenia rozwoju sieci TEN-T. Należy pamiętać, że pomoc finansowa z budżetu TEN-T nie może być łączona z pomocą finansową z innych źródeł wspólnotowych. Budżet TEN-T podzielony jest na część dofinansowania wieloletniego (Multi-annual programme - MAP) oraz część pozostającą do rozdysponowywania w ramach konkursów corocznych (Non-MAP). Polska do roku 2006 mogła ubiegać się o dofinansowanie tylko dla projektów Non-MAP. Od roku 2007 może również brać udział w konkursach w ramach programu MAP na lata 2007-2013. Zdecydowana większość budżetu TEN-T w latach 2007-2013 – ok. 85% - przeznaczona jest na program wieloletni.

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego EFRR (European Regional Development Fund – ERDF) został powołany w 1975 roku. Fundusz wchodzący w skład Funduszy Strukturalnych, którego zadaniem jest zmniejszanie dysproporcji w poziomie rozwoju regionów należących do Unii. Fundusz ten udziela wsparcia inwestycjom produkcyjnym, rozwojowi infrastruktury, lokalnym inicjatywom rozwojowym oraz małym i średnim przedsiębiorstwom. W ramach współfinansowania infrastruktury znajdują się działania: ·         inwestowania w infrastrukturę przyczyniającą się do tworzenia i rozwijania transeuropejskich sieci w dziedzinie transportu, telekomunikacji i infrastruktury energetycznej, biorąc pod uwagę konieczność połączenia z centralnymi regionami Wspólnoty; ·         które tworzą lepszy dostęp do obszarów wiejskich i obszarów zależnych od rybołówstwa.

Sektorowy Program Operacyjny Transport Sektorowy Program Operacyjny Transport (SPOT) jest jednym z siedmiu programów operacyjnych służących realizacji Podstaw Wsparcia Wspólnoty na lata 2004 – 2006 (PWW). Program ten, wraz z częścią transportową strategii wykorzystania Funduszu Spójności, rozwija cele PWW, określając kierunki, priorytety, działania i wysokość środków przeznaczonych na rozwój sfery transportu. W przypadku SPOT głównymi beneficjentami końcowymi są: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, PKP PLK S.A., Urzędy Morskie, Zarządy Portów Morskich, Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa (SAR), miasta na prawach powiatu (powiaty grodzkie), Ministerstwo Transportu, Policja, Straż Pożarna. Instytucją Zarządzającą SPOT jest Minister Rozwoju Regionalnego, który pełni ogólny nadzór nad procesem programowania, przygotowania i wyboru projektów, realizacji i kontroli realizacji SPOT. Funkcję Instytucji Pośredniczącej pełni Minister Transportu, który odpowiedzialny jest m.in. za wybór projektów, które mają być współfinansowane w ramach SPOT, zawieranie umów o dofinansowanie z beneficjentami, monitorowanie procesu realizacji projektów oraz kontrolę realizowanych projektów. Współfinansowanie obejmuje maksymalnie do 75 % kosztów kwalifikowanych, pozostała część kosztów jest pokrywana ze środków krajowych.

Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko Decyzją z dnia 7 grudnia 2007 r. Komisja Europejska zatwierdziła Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013. To zwieńczenie wielomiesięcznych prac nad przygotowaniem największego w historii Unii Europejskiej programu. Celem programu jest poprawa atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej przy równoczesnej ochronie i poprawie stanu środowiska, zdrowia, zachowaniu tożsamości kulturowej i rozwijaniu spójności terytorialnej.

Sieć transportowa jest jednym z elementów infrastruktury transportowej, którą można analizować w skali krajowego systemu transportowego, ale znacznie łatwiej jest mówić o infrastrukturze poszczególnych gałęzi transport.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Rys. a. Długość linii kolejowych w Polsce Rys. b. Gęstość linii kolejowych w Polsce

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Rys. a. Długość linii kolejowych w wybranych krajach europejskich Rys. b. Gęstość linii kolejowych w wybranych krajach europejskich

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Infrastruktura kolejowa – to ogół urządzeń technicznych (linie kolejowe: tory kolejowe, sieć trakcyjna, przystanki i dworce kolejowe) warunkujące funkcjonowanie kolei. Umożliwia prowadzenie przewozów przewoźnikom kolejowym i jest zarządzana przez zarządcę infrastruktury.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Linia kolejowa składa się z jednego, dwóch lub kilku torów kolejowych łączących punkt początkowy i końcowy, ustalony w Polsce przez Zarząd PKP. Linia kolejowa dzieli się na mniejsze elementy: odcinki, szlaki, odstępy.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA stacja A B C E szlak A - B odstęp szlak B - C odcinek A - C D posterunek odgałęźny szlak C -D szlak D -E odcinek C - E początek linii koniec linii Rys. 1. Elementy linii kolejowej

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Podstawowymi kryteriami ustalenia kategorii linii i torów kolejowych są: obciążenie przewozami T, określone ilością przewiezionej masy w jednostce czasu; za jednostkę miary przyjęto: mln t brutto/rok, prędkość maksymalna pociągów V; za jednostkę miary przyjęto: km/h, naciski na oś, określane w kN/oś.  

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Nacisk osi [kN/oś] : P = Ciężar pojazdu + ciężar ładunku [kN] Liczba osi pojazdu

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Kategorie linii kolejowych kategoria linii kolejowej obciążenie przewozami T [Tg/rok] prędkość maksymalna pociągów pasażerskich vmax [km/h] prędkość maksymalna pociągów towarowych vt [km/h] dopuszczalne naciski osi P [kN/oś] magistralne (0) T >= 25 120 < vmax <= 200 80 < vmax <= 120 P <= 221 pierwszorzędne (1) 10 <= T < 25 60 < vmax <= 80 210 <= P < 221 drugorzędne (2) 3 <= T < 10 50 < vmax <= 60 200 <= P < 210 znaczenia miejscowego (3) T < 3 vmax <= 60 vmax <= 50 P < 200 Źródło: Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej (D.U. Nr 151/1998) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Punkty początkowe i końcowe linii kolejowych Każda linia posiada: własną kilometrację, numer i nazwę. Linia kolejowa ma wyznaczony punkt początkowy i punkt końcowy. Dla linii rozpoczynających się w Warszawie punktem początkowym jest Warszawa. Dla pozostałych linii wyznacza się na ogół jako punkt początkowy ten z dwóch możliwych punktów linii, który znajduje się bliżej Warszawy.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Nawierzchnia torowa i podtorze Droga kolejowa składa się z nawierzchni i podtorza. Podtorze to część gruntowa szlaku kolejowego, na której buduje się nawierzchnię toru kolejowego. W zależności od warunków terenowych podtorze może występować na nasypie lub w wykopie.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Nawierzchnia kolejowa jest to zespół konstrukcyjny, składający się z szyn, podkładów, złączek i podsypki. Elementy te służą do zbudowania toru szynowego, który stanowią dwa równoległe toki szynowe, ułożone w ustalonej między nimi odległości.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Przekrój nawierzchni i pdtorza: 1- szyny, 2 – podkład, 3 – podsypka, 4 – skarpa przekopu, 5 – skarpa nasypu, 6 – stok terenu, 7 – skarpa rowu, 8 – dno rowu, AB- torowisko, AC,DB – ława (pobocze), A,B – krawędzie torowiska

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Szerokość torów  Używane określenie - szerokość toru, i rozumiane jako wewnętrzna odległość pomiędzy główkami dwóch szyn i wynoszące 1435 mm, mierzone 14 mm poniżej górnej powierzchni tocznej szyn – jest określeniem niewłaściwym, ale ogólnie przyjętym.  

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Klasyfikacja linii kolejowych ze względu na szerokość toru: linie normalnotorowe - 1435 mm. Wymiar ten jako najbardziej popularny zwany został szerokością normalną toru. linie szerokotorowe - wszystkie tory, których odległość międzyszynowa jest większa od normalnej nazywane są torami szerokimi. Poszerzenie szerokości toru zapoczątkowano jeszcze w Imperium rosyjskim, budując torowiska o szerokości 1520 mm. linie wąskotorowe - jeżeli odległość międzyszynowa toru jest mniejsza od wymiaru normalnego to mamy do czynienia z torami wąskimi. Na trasach wąskotorowych eksploatowane są lekkie pociągi poruszające się małymi prędkościami

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Trasa szerokotorowa przez szereg lat funkcjonowała pod nazwą Linia Hutnicza-Siarkowa, po przemianach jakie nastąpiły w PKP - Linia Hutnicza Szerokotorowa Centralna Magistrala Kolejowa (CMK)

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Przykłady stosowanych szerokości torów Szerokość toru [mm] Przeznaczenie kolei i uwagi Przykłady państw, w których jest stosowana Polskie przykłady 381, 457 turystyczne, ogrodowe, wystawowe Austria, Japonia, Wielka Brytania 500 przemysłowe, dołowe, polowe Francja, Niemcy, Polska i inne 600 standard Decauville'a, często stosowany jako kolej polowa i lekka kolej przemysłowa, Rejon Umocniony Hel po 1939 Rogowska Kolej Wąskotorowa do 1954 Wyrzyska Kolej Powiatowa, Żnińska Kolej Powiatowa, Wigierska Kolejka Leśna, Kaszubski Ekspres. 1000 szeroko rozpowszechniony standard metryczny, często spotykany w tramwajach i przemyśle Australia, Boliwia, Brazylia, Etiopia, Indie, Niemcy, Pakistan, Peru, Polska, Tajlandia, Wietnam linie tramwajowe w Bydgoszczy, Elblągu, Grudziądzu, Łodzi i Toruniu

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Przykłady stosowanych szerokości torów cd. Szerokość toru [mm] Przeznaczenie kolei i uwagi Przykłady państw, w których jest stosowana Polskie przykłady 1435 (56,5 in.) szerokość normalna stosowana w większości krajów, tory tramwajowe w większości miast w Polsce 1520, 1524 Finlandia, Polska, b. ZSRR, Mongolia Linia Hutnicza Szerokotorowa 1600 Australia, Brazylia, Irlandia 2000 kolejka górska CairnGorm Wielka Brytania 3000 Superkolej III Rzeszy projektowana

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Tor klasyczny stanowi konstrukcję, w której szyny o normatywnej długości są ze sobą połączone na stałe za pomocą złączek i przytwierdzone do podkładów. Tor klasyczny budowany jest z przęseł kolejowych (szyny przytwierdzone do podkładów). Złącze szyn UIC60 wiszące: 1.szyna, 2. łubki, 3. śruby łubkowe.

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Tor bezstykowy stanowi konstrukcję, w której kolejne szyny łączone są ze sobą trwale przy pomocy zgrzewania elektrooporowego, spawania termitowego lub łukowego. Rys. a. Spawanie termitowe szyn Do budowy torów bezstykowych w torach na szlakach i głównych zasadniczych na stacjach należy stosować szyny długie zgrzewane stacjonarnie (nie na szlaku).

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Rys. a. Układanie toru bezstykowego z szyn długich

Zasilanie sieci trakcyjnej Urządzeniami zasilania trakcji elektrycznej nazwano zespół urządzeń służących do przesyłania i przetwarzania energii elektrycznej na drodze od elektrowni do pociągu. Energia elektryczna prądu przemiennego o częstotliwości 50Hz przesyłana jest ze stacji energetycznej linią trójfazową WN (15 lub 30 kV) do podstacji trakcyjnej umieszczonej przy zelektryfikowanej linii kolejowej. W podstacji następuje przetworzenie prądu zmiennego na stały 3000 [V], potrzebny do zasilania silników trakcyjnych. Pojazdy trakcyjne odbierają energię elektryczną z przewodów (sieci jezdnej) nad torem, za pomocą specjalnych odbieraków prądu zwanych pantografami. Sieć powrotna służy do odprowadzenia prądu od elektrycznego pojazdu trakcyjnego do podstacji trakcyjnej. Stanowią ją szyny kolejowe, łączniki oraz kable powrotne łączące szyny z celką minusową podstacji. Elektrownia Podstacja trakcyjna Sieć WN Kabel zasilający Prostownik Sieć jezdna Kabel powrotny Szyna

INFRASTRUKTURA KOLEJOWA Skrajnia kolejowa Skrajnia kolejowa jest to linia, poza którą nie może się znajdować (wystawać) żadna część budynku (skrajnia budowli), lub wagonu albo lokomotywy (skrajnia taboru). Wprowadzenie skrajni ma na celu uniknięcie kolidowania pociągów zarówno z budynkami i urządzeniami linii kolejowej, jak i innymi pociągami. Skrajnia taboru mieści się wewnątrz skrajni budowli, co znaczy, że jest określona minimalna odległość pomiędzy najdalej wystającymi elementami budynków a taboru będącego w ruchu.

Skrajnia budowli ulgowa linii zelektryfikowanych z siecią górną, dla budowli istniejących (skrajnia B)