Powinności obronne. Wojskowe szkolnictwo zawodowe. Lublin r.
I.Akty prawne. II.Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. III.Spełnienie wojskowego obowiązku meldunkowego. IV.Wojskowe szkolnictwo zawodowe. Tematy: V. Podsumowanie.
ZAGADNIENIE 1. Akty prawne. 1.Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U ) 2.Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz. U. z 2004 r., Nr 241, poz ze zm.), 3.Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. Nr 142, poz z 2001 r. ze zm.) 4.Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. Nr 142, poz.1592 z 2001 r. ze zm.) 5.Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz.U. Nr 142, poz z 2001 r. ze zm.) 6.Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (t.j. Dz. U. Nr 80, poz. 872 z 2001 r. ze zm.) 7.Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz ze zm.)
ZAGADNIENIE 1. Akty prawne. 8. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.), 9. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie wojskowego obowiązku meldunkowego, obowiązku powiadamiania wojskowego komendanta uzupełnień oraz uzyskiwania zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą (Dz. U. Nr 140, poz z późn. zm.). 10. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 43, poz. 398).
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Głównym celem polityki obrony narodowej, wynikającym z podstawowych funkcji państwa oraz ustaleń Konstytucji RP jest zapewnienie skutecznej ochrony i obrony wartości oraz interesów narodowych przed istniejącymi i potencjalnymi zagrożeniami bezpieczeństwa narodowego, militarnymi i niemilitarnymi, wewnętrznymi i zewnętrznymi. Jedną z form działania jest na rzecz bezpieczeństwa jest obrona narodowa, której misje realizują: –organy władzy publicznej; –organizacje działające na rynku, organizacje pozarządowe oraz poszczególni obywatele danego państwa. Obrona Ojczyzny jest sprawą i obowiązkiem wszystkich obywateli Rzeczypospolitej Polskiej.
Umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej, przygotowanie ludności i mienia narodowego na wypadek wojny oraz wykonywanie innych zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony należy do wszystkich organów władzy i administracji rządowej oraz innych organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych, organizacji społecznych, a także do każdego obywatela w zakresie określonym w ustawach. ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową.
Władzę ustawodawczą w Polsce sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą – Prezydent i Rada Ministrów, władzę sądowniczą – sądy i trybunały. Każda z nich współuczestniczy w tworzeniu bezpieczeństwa narodowego i obrony narodowej, koncentrując się na działaniach stanowiących ich istotę, wynikającą z konstytucyjnej roli w państwie. ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Obrona narodowa jest powszechna. Powszechny charakter obrony narodowej w Polsce nie jest nowym zjawiskiem, a jego istota wiąże się z zaangażowaniem całego narodu w sprawy tworzenia, odzyskiwania i walki o samodzielny byt narodowy.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. RGANY I INSTYTUCJE TWORZĄCE BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE I OBRONĘ NARODOWĄ. PARLAMENTRADA MINISTRÓW MINISTER OBRONY NARODOWEJ WOJEWODA PREZYDENT RP MINISTROWIE SAMORZĄD TERYTORIALNY (GMINA, POWIAT, WOJEWÓDZTWO) PRZEDSIĘBIORCY OBYWATELE ORAZ
Parlament W procesie tworzenia podstaw bezpieczeństwa narodowego Sejm i Senat odgrywają szczególną rolę, polegającą na stanowieniu przepisów prawa powszechnie obowiązującego w postaci ustaw. ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Prezydent RP Konstytucja ustanawia prezydenta najwyższym zwierzchnikiem Sił Zbrojnych RP Prezydent RP stoi na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa, nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium. W czasie pokoju prezydent sprawuje zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi za pośrednictwem ministra obrony narodowej, któremu przekazano uprawnienia rzeczywistego kierowania siłami zbrojnymi we współpracy z wojskowymi strukturami dowodzenia, a w szczególności szefem Sztabu Generalnego i dowódcami rodzajów sił zbrojnych.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Rada Ministrów Zgodnie z postanowieniami Konstytucji Rada Ministrów odpowiada m.in. za: –zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa oraz porządek publiczny, –zapewnienie bezpieczeństwa zewnętrznego, –sprawowanie ogólnego kierownictwa w dziedzinie obronności oraz, –coroczne określanie liczby obywateli powoływanych do czynnej służby wojskowej a także, –opracowywuje projekty strategii bezpieczeństwa narodowego.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Minister Obrony Narodowej Jest naczelnym organem administracji państwowej w dziedzinie obronności państwa. Do zakresu jego działania należy m.in.: –kierowanie w czasie pokoju całokształtem działalności Sił Zbrojnych RP, –sprawowanie ogólnego kierownictwa w sprawach wykonywania powszechnego obowiązku obrony, –współdziałanie z innymi organami państwowymi, organami samorządu terytorialnego i organizacjami społecznymi. Minister Obrony Narodowej wykonuje swoje zadania za pomocą Ministerstwa Obrony Narodowej.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Ministrowie Kierują określonymi działami administracji rządowej lub wypełniają zadania wyznaczone przez Prezesa rady Ministrów. Każdy z ministrów w zakresie swoich obowiązków realizuje zadania na rzecz obronności państwa. Wojewoda Reprezentuje administracje rządową w województwie (przedstawiciel Rady ministrów w województwie)
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. W świetle obowiązujących przepisów prawa wojewoda ponosi pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo i ma w tej dziedzinie szczególne uprawnienia. Zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa; kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniom życia, zdrowia lub mienia oraz –zagrożeniom środowiska, –bezpieczeństwa państwa –utrzymania porządku publicznego, –ochrony praw obywatelskich, –zapobiegania klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym zagrożeniom, a także w zakresie, –zwalczania i usuwania ich skutków.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Wojewoda w ramach kierowania wykonuje zadania w zakresie i na zasadach określonych w ustawach, a w szczególności: 1.określa szczegółowe kierunki działania dla kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży, organów administracji nie zespolonej oraz jednostek samorządu terytorialnego w zakresie realizacji zadań obronnych, 2.kieruje realizacją przedsięwzięć związanych z podwyższaniem gotowości obronnej państwa wykonywanych przez marszałków województw, starostów, wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast), przedsiębiorców oraz inne jednostki organizacyjne i organizacje społeczne mające swoją siedzibę na terenie województwa, 3.koordynuje przedsięwzięcia niezbędne dla zabezpieczenia mobilizacji jednostek wojskowych i wykonywania świadczeń na rzecz obrony,
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Wojewoda w ramach kierowania wykonuje zadania w zakresie i na zasadach określonych w ustawach, a w szczególności: cd.. 4.kieruje realizacją przedsięwzięć związanych z przygotowaniem stanowisk kierowania dla organów terenowych, 5.kontroluje i ocenia wykonywanie zadań obronnych przez organy, podmioty, jednostki organizacyjne i organizacje, o których mowa w pkt 1 i 2, 5.organizuje edukację społeczeństwa dotyczącą przygotowania obronnego oraz prowadzi szkolenia i ćwiczenia obronne.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Samorząd terytorialny (gmina, powiat, województwo) Samorządy terytorialne współuczestniczą w tworzeniu bezpieczeństwa narodowego i obrony narodowej, realizując w tej dziedzinie zadania określone ustawami. W gestii samorządów znajdują się m.in.: sprawy dot. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz obronności i współpracy z różnymi instytucjami na rzecz poprawy bezpieczeństwa.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Z wielu zadań, którymi jest obarczona administracja samorządowa można przytoczyć następujące (bez podziału na szczeble – gmina, powiat, województwo): znajomość i akceptacja zadań obronnych przez organ samorządowy ( w niezbędnym zakresie) realizowanym na terenie administrowanym; przygotowanie stanowisk umożliwiających kierowanie działaniami na terenie administrowanym, w reżimie doraźnym i kryzysowym; wdrożenie jednolitych procedur osiągania gotowości do działania przez organy samorządowe, zespoły reagowania kryzysowego, podsystem poza militarny, siły zbrojne; organizowanie wykonania zadań na terenie administrowanym, przez podsystem militarny; przygotowywanie do dyspozycji wojska niezbędnych urządzeń wsparcia logistycznego podsystem poza militarny;
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Z wielu zadań, którymi jest obarczona administracja samorządowa można przytoczyć następujące (bez podziału na szczeble – gmina, powiat, województwo): cd.. przygotowanie systemu ochrony ważnych obiektów o znaczeniu lokalnym; przygotowanie i utrzymanie do dyspozycji wojska punktów pobierania wody; ustalenie możliwości przekazania do dyspozycji wojska niezbędnych źródeł zaopatrzenia w artykuły żywnościowe; przygotowanie do dyspozycji wojska niezbędnych nośników energii; udostępnienie organom wojskowym niezbędnych informacji o możliwościach podsystemu poza militarnego;
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Z wielu zadań, którymi jest obarczona administracja samorządowa można przytoczyć następujące (bez podziału na szczeble – gmina, powiat, województwo): cd.. uwzględnienie w odpowiednim stanie technicznym istniejących budowli obronnych; nadzorowanie opracowania planu świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz wojska i innych jednostek organizacyjnych (gminy, miasta); wdrożenie jednolitych procedur alarmowania i wzajemnego informowania. Przeglądając zakres i ilość realizowanych zadań przez administrację, można stwierdzić bez przesady, że bez ogniwa samorządowego nie byłoby systemu obronności w RP.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Przedsiębiorcy Z punktu widzenia bezpieczeństwa szczególnie ważne znaczenie maja ci przedsiębiorcy którzy realizują zadania na rzecz obronności. Przede wszystkim są to przedsiębiorcy którzy podejmują zadania w zakresie mobilizacji gospodarki, militaryzacji, planowania operacyjnego, szkolenia obronnego (np. transport, usługi pocztowe, usługi telekomunikacyjne) Dodatkowo: Pracodawcy są obowiązani zawiadomić, nie później niż przed upływem 14 dni, wojskowych komendantów uzupełnień, właściwych ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące pracownika, o jego zatrudnieniu i zwolnieniu oraz o kwalifikacjach i zajmowanym stanowisku. Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne są obowiązane wydawać zaświadczenia w sprawach powszechnego obowiązku obrony na żądanie osób zainteresowanych i właściwych organów wojskowych.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Szkoły Istotnym warunkiem demokratycznej stabilności i trwałego bezpieczeństwa państwa jest wykształcone społeczeństwo. Podstawowym więc zadaniem szkół jest kształcenie młodych ludzi w tym kształcenie obronne. Dodatkowo na szkoły zostały nałożone inne obowiązki, które mają znaczenie dla prawidłowej realizacji zadań związanych z administrowaniem zasobami przez WKU. Mianowicie:
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Rektorzy szkół wyższych i wyższych szkół zawodowych, dyrektorzy zakładów kształcenia nauczycieli, dyrektorzy szkół ponadgimnazjalnych, a do dnia 31 sierpnia 2008 r. również dyrektorzy szkół ponadpodstawowych są obowiązani: zawiadomić, nie później niż przed upływem czternastu dni od dnia zaistnienia zdarzenia, wojskowych komendantów uzupełnień właściwych ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące studenta (ucznia) przyjęciu go do szkoły, przewidywanym czasie studiów (nauki), powtarzaniu roku lub semestru studiów (nauki), skreśleniu z listy studentów (uczniów) lub wydaleniu ze szkoły wyższej albo wyższej szkoły zawodowej oraz uzyskaniu statusu absolwenta szkoły wyższej lub wyższej szkoły zawodowej albo o ukończeniu przez niego nauki w szkole.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Szkoły oraz inne jednostki organizacyjne są obowiązane wydawać zaświadczenia w sprawach powszechnego obowiązku obrony na żądanie osób zainteresowanych i właściwych organów wojskowych. Jednym z podstawowych warunków istnienia i rozwoju społeczeństwa jest zapewnienie mu bezpieczeństwa, a najbardziej powszechnym i efektywnym sposobem przygotowania na wypadek wystąpienia różnorodnych zagrożeń jest kształcenie w tym zakresie dzieci i młodzieży w szkołach.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Obywatele Powszechnemu obowiązkowi obrony podlegają wszyscy obywatele polscy zdolni ze względu na wiek i stan zdrowia do wykonywania tego obowiązku. Obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony, jeżeli stale zamieszkuje poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. służby wojskowej, W ramach powszechnego obowiązku obrony obywatele polscy są obowiązani do pełnienia: służby w obronie cywilnej, odbywania przysposobienia obronnego, uczestniczenia w samoobronie ludności, pełnienia służby w jednostkach zmilitaryzowanych, oraz do wykonywania świadczeń na rzecz obrony –na zasadach i w zakresie określonych w ustawie o powszechnym obowiązku obrony RP.
ZAGADNIENIE 2. Organy i instytucje tworzące bezpieczeństwo narodowe i obronę narodową. Na osoby posiadające obywatelstwo polskie, które ukończyły szesnaście, a nie przekroczyły sześćdziesięciu lat życia, może być nałożony obowiązek świadczeń osobistych, polegających na wykonywaniu różnego rodzaju prac doraźnych na rzecz przygotowania obrony państwa albo zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków. Obowiązek świadczeń osobistych może obejmować również obowiązek użycia posiadanych narzędzi prostych, a w stosunku do osób wykonujących świadczenia polegające na doręczaniu dokumentów powołania do czynnej służby wojskowej oraz wezwań do wykonania świadczeń, zwanych dalej "kurierami" - także posiadanych środków transportowych. Obowiązek świadczeń osobistych może być nałożony w związku z ćwiczeniami wojskowymi, ćwiczeniami w jednostkach przewidzianych do militaryzacji, ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony, a także w celu dostarczenia i obsługi przedmiotów świadczeń rzeczowych Bezpieczeństwo państwa to nie tylko jego obrona przed zagrożeniami militarnymi. To także walka z przestępczością, zarówno tą pospolitą, jak i zorganizowaną, posługującą się coraz bardziej wyrafinowanymi technikami.
Wstąpienie w 2004 roku Polski do Unii Europejskiej dało możliwość swobodnego przemieszczania się obywatelom polskim na całym obszarze Unii. Jednakże korzystając z pełni praw, nie należy zapominać o obowiązkach wynikających z prawa unijnego, jak i praw poszczególnych krajów członkowskich. Jednym z takich obowiązków – wynikającym z obowiązującego w Polsce prawa powszechnego – jest obowiązek meldunkowy. Całokształt powyższej problematyki regulują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.), gdzie w art. 4 wskazano, iż obowiązek meldunkowy polega między innymi na: 1) zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego; 2) wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego. III.Spełnienie wojskowego obowiązku meldunkowego.
Obowiązek meldunkowy polega na : 1.Zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego 2.Wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego Art. 15 ust. 3 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych obliguje każdą osobę wyjeżdżającą za granicę na okres dłuższy niż 3 miesiące, do zgłoszenia tego wyjazdu, a także powrotu z tego wyjazdu właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego organowi gminy (odpowiedni wydział meldunkowy). Zgłoszenie wyjazdu powinno nastąpić najpóźniej w dniu opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu, natomiast zgłoszenie powrotu najpóźniej przed upływem czwartej doby od dnia faktycznego powrotu. Osoba niedopełniająca obowiązku meldunkowego podlega karze ograniczenia wolności, grzywny, albo karze nagany. Ponadto obok powszechnego obowiązku meldunkowego, funkcjonuje wojskowy obowiązek meldunkowy, który dotyczy określonych grup osób, tj. tych, na których spoczywa powszechny obowiązek obrony.
Szczegółowy zakres wojskowego obowiązku meldunkowego normuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie wojskowego obowiązku meldunkowego, obowiązku powiadamiania wojskowego komendanta uzupełnień oraz uzyskiwania zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą (Dz. U. Nr 140, poz z późn. zm.). Zgodnie z zapisem § 2 tegoż rozporządzenia, wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu podlegają:
kobiety - przeniesione do rezerwy począwszy od dnia przeniesienia do rezerwy do dnia 31 grudnia roku, w którym kończą 40 lat. mężczyźni - począwszy od dnia 1 stycznia roku, w którym kończą 18 lat do dnia 31 grudnia roku, w którym kończą 50 lat. Obowiązek nie dotyczy mężczyzn, którzy zostali uznani za trwale niezdolnych do służby wojskowej;
Poborowy Urząd Miasta i Gminy wójt, burmistrz, prezydent WKU Lublin-1 Inne WKU Zmiana miejsca zameldowania (pobyt czasowy lub stały) Przesyła zawiadomienie o zmianie zameldowania do właściwej WKU Przesyła ewidencję do właściwej WKU WKU uaktualnia ewidencję przed przesłaniem - może wezwać poborowego Wydaje poborowemu potwierdzenie zmiany zameldowania oraz odnotowuje ten fakt w książeczce wojskowej 1 2
Organami właściwymi przy spełnianiu wojskowego obowiązku meldunkowego są: - wójt lub burmistrz (prezydent miasta) w obszarze wynikającym z przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych; - wojskowy komendant uzupełnień w zakresie prowadzenia ewidencji wojskowej dla potrzeb powszechnego obowiązku obrony.
zameldowanie się w miejscu pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące zgłoszenie przedłużenia pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące wymeldowanie się z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące zgłoszenie zmiany imienia lub nazwiska zgłoszenie podwyższenia lub zdobycia dodatkowego wykształcenia zgłoszenie uzyskania kwalifikacji zawodowych lub zawodu innych niż uzyskane wraz z wykształceniem, oraz utraty prawa do wykonywania zawodu Spełnienie wojskowego obowiązku meldunkowego polega na zgłoszeniu do wydziału meldunkowego urzędu gminy lub miasta informacji o:
Wiąże się to również z uzyskiwaniem zgody wojskowego komendanta uzupełnień na wyjazd i pobyt za granicą, której udzielenie jest wymagane w stosunku do: - osób, które nie stawiły się do poboru – od dnia 1 stycznia roku, w którym kończą 19 lat; - osób, które zostały powołane do odbycia czynnej służby wojskowej (służby zastępczej) – od dnia doręczenia karty powołania (skierowania); - żołnierzy rezerwy, którym nadano przydział mobilizacyjny; - osób, którym nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny.
Istotnym zagadnieniem związanym z niespełnieniem obowiązku meldunkowego oraz wojskowego obowiązku meldunkowego – szczególnie w przypadkach wyjazdów za granicę – jest w szczególności niedopełnianie przez poborowych, podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązku osobistego stawienia się na wezwanie wojskowego komendanta uzupełnień w określonym terminie i miejscu w następujących sprawach: uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony w przypadku, nie stawiania się do poboru do końca roku kalendarzowego, w którym osoba kończy 24 lata życia; założenia lub uzupełnienia ewidencji wojskowej; odebrania, wymiany lub wydania nowej książeczki wojskowej; skierowania do wojskowej komisji lekarskiej, w tym na specjalistyczne badania lekarskie lub badania psychologiczne; powołania do czynnej służby wojskowej lub służby w obronie cywilnej; wręczenia lub wycofania karty skierowania do pełnienia służby w formacjach uzbrojonych nie wchodzących w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
nadania, uchylenia lub unieważnienia przydziału mobilizacyjnego; nadania, uchylenia lub unieważnienia pracowniczego przydziału mobilizacyjnego; nadania, uchylenia lub unieważnienia przydziału organizacyjno – mobilizacyjnego; wręczania, wycofania lub zmiany karty mobilizacyjnej; przeniesienia do rezerwy; reklamowania od obowiązku czynnej służby wojskowej pełnionej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny; mianowania na wyższy stopień wojskowy oraz wręczania odznaczeń.
IV. Wojskowe szkolnictwo zawodowe. Reorganizacja oraz przebudowa polskiej armii wymusiła nowe warunki naboru oraz szkolenia kandydatów na żołnierzy zawodowych. Jeżeli chodzi o szczegółowe warunki i tryb powoływania do zawodowej służby wojskowej, to określa je wydane przez Ministra Obrony Narodowej rozporządzenie z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 43, poz. 398). Kadrę zawodową Sił Zbrojnych podzielono na trzy korpusy: - szeregowych zawodowych, - podoficerów zawodowych, - oficerów zawodowych.
Żołnierzem zawodowym w odpowiednim korpusie można zostać po spełnieniu odpowiednich kryteriów, które są zróżnicowane dla poszczególnych korpusów osobowych. Żołnierzem zawodowym może być osoba: - posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie; - o nieposzlakowanej opinii (nie karana sądownie); - której wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej nie budzi wątpliwości, - posiadająca odpowiednie kwalifikacje; - posiadająca zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej (kategoria zdrowia „Z”), orzeczoną przez wojskową komisję lekarską. OGÓLNE WARUNKI POWOŁANIA DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ.
Stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej powstaje w drodze powołania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do tej służby, po spełnieniu łącznie następujących trzech warunków: - wydaniu przez Szefa Sztabu Generalnego WP rozkazu personalnego o powołaniu do zawodowej służby wojskowej; - podpisaniu kontraktu - pomiędzy osobą powołaną a właściwym dowódcą do wyznaczenia żołnierza zawodowego na określone stanowisko służbowe - na pełnienie zawodowej służby wojskowej; - stawieniu się osoby powołanej, z którą zawarto kontrakt, w określonym miejscu (w jednostce wojskowej) i czasie, do pełnienia zawodowej służby wojskowej.
Do korpusu szeregowych zawodowych może być powołany: 1)żołnierz rezerwy, który posiada: - ukończone gimnazjum, - przygotowanie zawodowe, - odbytą w pełnym wymiarze zasadniczą służbę wojskową, - niezbędne kwalifikacje wymagane na stanowisku, na jakim ma pełnić służbę, potwierdzone przez wojskowego komendanta uzupełnień;
2)żołnierz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej i zasadniczej służby wojskowej, który posiada: - ukończone gimnazjum, - przygotowanie zawodowe, - niezbędne kwalifikacje wymagane na stanowisku, na jakim ma pełnić służbę, potwierdzone przez dowódcę jednostki wojskowej;
3)ponadto, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, można powołać inną osobę, która posiada: - ukończone gimnazjum, - przygotowanie zawodowe, - szczególne kwalifikacje lub umiejętności w korpusie osobowym, w jakim ma pełnić służbę.
Zaznaczyć należy, iż do określenia kwalifikacji przydatnych w korpusie osobowym, w jakim kandydat ma pełnić zawodową służbę wojskową, niezbędne jest właściwe przeprowadzenie kwalifikacji kandydatów przez dowódcę jednostki wojskowej. Dowódca jednostki wojskowej, w której kandydaci zamierzają pełnić służbę zawodową jest w stanie stwierdzić, po przeprowadzeniu z nimi rozmowy, sprawdzianu czy też innej formy kwalifikacji, czy nadają się oni do pełnienia zawodowej służby wojskowej, na określonych stanowiskach służbowych. Stwierdzić trzeba również, że powołanie do korpusu szeregowych zawodowych ma wyłącznie charakter fakultatywny. Ponadto, powołanie do zawodowej służby wojskowej w pierwszych dwóch przypadkach następuje w wyniku inicjatywy żołnierza (złożenia przez niego stosownego wniosku), natomiast w trzecim przypadku w wyniku inicjatywy Sił Zbrojnych (wymagane jest tylko pisemna zgoda osoby, którą zainteresowane jest wojsko). Szeregowy zawodowy pełni służbę wojskową w stopniu starszego szeregowego. Jeżeli osoba ubiegająca się o powołanie do zawodowej służby wojskowej w korpusie szeregowych zawodowych posiada stopień niższy lub w ogóle nie posiada żadnego stopnia wojskowego, mianuje się ją na stopień starszego szeregowego przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.
PODOFICEROWIE ZAWODOWI – TRZON SIŁ ZBROJNYCH. Zmienia się rola podoficerów w Siłach Zbrojnych RP. To oni są bezpośrednimi dowódcami i wychowawcami podporządkowanych im żołnierzy. To właśnie oni przede wszystkim bezpośrednio szkolą żołnierzy oraz są dowódcami drużyn, zespołów (załóg). W związku z tym, w stosunku do nich, wymaga się szczególnych kwalifikacji etyczno – moralnych. Do korpusu podoficerów zawodowych może być powołany (powołanie fakultatywne) żołnierz rezerwy, który posiada: świadectwo dojrzałości, stopień wojskowy podoficera; Oraz powołuje się (powołanie obligatoryjne) żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową, mianowanego na stopień podoficerski, który posiada: ukończoną szkołę podoficerską, świadectwo dojrzałości.
Kandydaci do korpusu podoficerów zawodowych mogą ubiegać się o przyjcie do jednej z ośmiu szkół podoficerskich: 1.Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu; 2.Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Poznaniu; 3.Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Zegrzu; 4.Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Toruniu; 5.Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie; 6.Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych w Koszalinie; 7. Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej w Ustce; 8. Szkoły Podoficerskiej Służb Medycznych w Łodzi.
DYSLOKACJA WSO I CENTRÓW SZKOLENIA REALIZUJĄCYCH PRZESZKOLENIE WOJSKOWE STUDENTÓW WYŻSZYCH STUDIÓW ZAWODOWYCH W 2004 ROKU DYSLOKACJA WSO I CENTRÓW SZKOLENIA REALIZUJĄCYCH PRZESZKOLENIE WOJSKOWE STUDENTÓW WYŻSZYCH STUDIÓW ZAWODOWYCH W 2004 ROKU Poznań Ustka Koszalin Toruń WARSZAWA Wrocław Zegrze DęblinŁódź Wojskowe Centrum Szkolenia Służb Medycznych - Łódź. WSO WLąd. - Wrocław Centrum Szkolenia WLąd. – Poznań Centrum Szkolenia WLOP – Koszalin Centrum Szkolenia MW RP – Ustka Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia - Toruń Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki - Zegrze Centrum Szkolenia Sił Powietrznych - Dęblin
1.zdał egzamin na podoficera, 2.posiada świadectwo dojrzałości, 3.posiada bardzo dobrą ogólna ocenę w opinii służbowej, 4.nie ukończył trzydziestego roku życia. Ponadto, ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy kaprala może być mianowany szeregowy zawodowy, posiadający stopień starszego szeregowego, który:
tytuł zawodowy magistra (równorzędny), stopień wojskowy oficera; Oraz powołuje się (powołanie obligatoryjne) żołnierza mianowanego na stopień wojskowy podporucznika po ukończeniu przez niego: wyższej szkoły wojskowej i uzyskaniu tytułu zawodowego magistra (równorzędnego), OFICEROWIE ZAWODOWI – ORGANIZATORZY SZKOLENIA. Do korpusu oficerów zawodowych może być powołany (powołanie fakultatywne) żołnierz rezerwy, który posiada: szkolenia wojskowego, w przypadku posiadania już tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) i zdaniu egzaminu na oficera.
1.Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni; 3.Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu; Osoba ubiegająca się o powołanie do służby kandydackiej w korpusie oficerów zawodowych może rozpocząć szkolenie w jednej z trzech Uczelni Wyższych: 3. Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. Szkolenie w Wyższych Uczelniach Wojskowych trwa: 5 lat - dla absolwentów szkół średnich; 12 miesięcy - dla absolwentów szkół wyższych z tytułem magistra (równorzędnym).
WOJSKOWE SZKOLNICTWO ZAWODOWE Zasady powołania do korpusu oficerów. Wojskowe szkoły podoficerskie. SZKOŁY WYŻSZE AKADEMIE WOJSKOWE WYŻSZE SZKOŁY OFICERSKIE –AMW GDYNIA –WAT WARSZAWA –WSO WLad. WROCŁAW –WSO WLąd.(Studium Oficerskie) WROCŁAW –WSO S Pow. – DĘBLIN –WSO S Pow.(Studium Oficerskie) DĘBLIN SZKOŁY PODOFICERSKIE SZKOŁY PODOFICERSKIE WOJSK LĄDOWYCH –SP WLąd. WROCŁAW –SP WLąd. POZNAŃ –SP WLąd. TORUŃ –SP Wląd. ZEGRZE SZKOŁY PODOFICERSKIE SIŁ POWIETRZNYCH –SP SPow. DĘBLIN –SP SPow. KOSZALIN SZKOŁA PODOFICERSKA MARYNARKI WOJENNEJ –SPMW USTKA SZKOŁA PODOFICERSKA SŁUŻB MEDYCZNYCH –SP SM ŁÓDŹ
kursu specjalistycznego (dla poruczników, kapitanów oraz podpułkowników), Żołnierz zawodowy w korpusie oficerów zawodowych rozpoczyna służbę od stopnia podporucznika (jeżeli nie posiadał wyższego stopnia jako żołnierz rezerwy). Dalszy jego rozwój i awans jest uzależniony od wielu czynników. Jednym z głównych jest ukończenie odpowiedniego: studiów podyplomowych (przed objęciem stanowiska majora), studium operacyjno – strategicznego (przed objęciem stanowiska pułkownika), studium polityki obronnej (przed objęciem stanowiska generała).
1. Życiorys; SKŁADANIE DOKUMENTÓW ORAZ ICH OBIEG. Wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej adresowany powinien być do Szefa Sztabu Generalnego WP oraz wskazywać na jednostkę wojskową (ewentualnie na stanowisko służbowe), w jakiej kandydat chce pełnić służbę. 2. Odpis skrócony aktu urodzenia; 3. Odpis lub kopię uwierzytelnioną dokumentu stwierdzającego uzyskanie wymaganego wykształcenia; 4. Odpis lub kopię uwierzytelnioną świadectwa pracy; Do wniosku, osoba ubiegająca się o powołanie do zawodowej służby wojskowej, powinna dołączyć: 5. Informację o osobie z Krajowego Rejestru Karnego.
KONIEC Dziękuje za uwagę