Techniki legislacyjne w procedurach planistycznych Gospodarka Przestrzenna I rok studiów magisterskich

Prowadzący dr Łukasz Mikuła Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej (I piętro) Zakład Systemów Osadniczych i Organizacji Terytorialnej - pok. 115 dyżury: –piątek 10:30-12:30 tel

Forma zaliczenia przedmiotu 1.Kolokwium zaliczeniowe z materiału prezentowanego na wykładach i ćwiczeniach 2.Wykonanie semestralnej pracy zaliczeniowej - przygotowanie projektu planu miejscowego dla fragmentu miasta Poznania ze szczególnym uwzględnieniem poprawności legislacyjnej tekstu uchwały

Podstawy prawne planowania przestrzennego w Polsce Wykład I

System planowania Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa, wyrażonej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, należy do zadań Rady Ministrów. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego województwa, należy do zadań samorządu województwa. Prowadzenie, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analiz i studiów z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju, należy do zadań samorządu powiatu. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, należy do zadań własnych gminy.

System planowania Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: –lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; –sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Studium Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określa politykę przestrzenną gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego, Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy. Studium zawiera część tekstową i graficzną Studium sporządza się uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim opracowaniem. Studium nie jest aktem prawa miejscowego. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Procedura sporządzania i uchwalania studium Rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium, kolejno: –ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium, określając formę, miejsce i termin składania wniosków dotyczących studium, nie krótszy jednak niż 21 dni od dnia ogłoszenia; –zawiadamia na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania projektu studium; –sporządza projekt studium rozpatrując wnioski oraz uwzględniając ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa; –uzyskuje od komisji urbanistyczno-architektonicznej opinię o projekcie studium;

Procedura sporządzania i uchwalania studium –występuje o uzgodnienie projektu studium z zarządem województwa w zakresie jego zgodności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i z wojewodą w zakresie jego zgodności z ustaleniami programów rządowych; –występuje o opinie dotyczące rozwiązań przyjętych w projekcie studium m.in. do starosty, gmin sąsiednich, konserwatora zabytków, regionalnego dyrektora ochrony środowiska, Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej; –wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień; –ogłasza o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na okres co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia –wykłada projekt do publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędu gminy na okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami; –wyznacza w ogłoszeniu termin, w którym można wnosić uwagi dotyczące projektu studium, nie krótszy niż 21 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia studium; –przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag.

Procedura sporządzania i uchwalania studium Studium uchwala rada gminy, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag. Tekst i rysunek studium oraz rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowią załączniki do uchwały o uchwaleniu studium. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia wojewodzie uchwałę o uchwaleniu studium wraz z załącznikami oraz dokumentacją prac planistycznych w celu oceny ich zgodności z przepisami prawnymi.

Plan miejscowy Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządza się w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego Rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia prawa miejscowego Integralną częścią uchwały o przystąpieniu jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objętego projektem planu. Uchwałę o przystąpieniu rada gminy podejmuje z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Przed podjęciem uchwały o przystąpieniu wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny zakres prac planistycznych.

Procedura planu miejscowego Wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego kolejno: –ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin składania wniosków do planu, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia; –zawiadamia, na piśmie, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania planu; –sporządza projekt planu miejscowego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, rozpatrując złożone wnioski; –sporządza prognozę skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego.

Procedura planu miejscowego –występuje o opinie o projekcie planu m.in. do komisji urbanistyczno- architektonicznej, wójtów, burmistrzów gmin albo prezydentów miast, graniczących z obszarem objętym planem, regionalnego dyrektora ochrony środowiska, –występuje o uzgodnienie projektu planu m.in. z wojewodą, zarządem województwa, zarządem powiatu w zakresie odpowiednich zadań rządowych i samorządowych, zarządcami dróg, konserwatorem zabytków –występuje o zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, jeżeli wymagają tego przepisy –wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień –ogłasza o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia –wykłada projekt wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni

Procedura planu miejscowego –organizuje w trakcie wyłożenia dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami –wyznacza w ogłoszeniu o wyłożeniu termin, w którym można wnosić uwagi dotyczące projektu planu, nie krótszy niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia planu –uwagi do projektu planu miejscowego może wnieść każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu, wyłożonym do publicznego wglądu –rozpatruje uwagi w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu ich składania –wprowadza zmiany do projektu planu miejscowego wynikające z rozpatrzenia uwag, a następnie w niezbędnym zakresie ponawia uzgodnienia –przedstawia radzie gminy projekt planu miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Procedura planu miejscowego Jeżeli rada gminy stwierdzi konieczność dokonania zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie planu miejscowego, w tym także w wyniku uwzględnienia uwag do projektu planu – czynności wójta, burmistrza, prezydenta miasta ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przedmiotem ponowionych czynności może być jedynie część projektu planu objęta zmianą. Plan miejscowy uchwala rada gminy: –po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, –rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały.

Procedura planu miejscowego Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia wojewodzie uchwałę wraz z załącznikami oraz dokumentacją prac planistycznych w celu oceny ich zgodności z przepisami prawnymi. Naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Jeżeli rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały, stanie się prawomocne czynności planistyczne ponawia się w zakresie niezbędnym do doprowadzenia do zgodności projektu studium lub planu z przepisami prawnymi. Uchwała rady gminy w sprawie uchwalenia planu miejscowego obowiązuje od dnia wejścia w życie w niej określonego, jednak nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa.

Skutki uchwalenia lub zmiany planu miejscowego Zmiana studium lub planu miejscowego następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane. Tereny, których przeznaczenie plan miejscowy zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób ich tymczasowego zagospodarowania. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy: –odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo –wykupienia nieruchomości lub jej części. Realizacja roszczeń może nastąpić również w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości zamiennej.

Skutki uchwalenia lub zmiany planu miejscowego Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel albo użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z prawa do wykupu lub zamiany może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości. Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata planistyczna jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30 % wzrostu wartości nieruchomości. Roszczenia właścicieli i żadania opłat można zgłaszać w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące.

Tworzenie prawa – zagadnienia ogólne Wykład II

Tworzenie prawa – zagadnienia ogólne Wykład II

Źródła prawa Co oznacza pojęcie „źródła prawa”? Dwojakie znaczenie: 1)czynności właściwych organów, w wyniku których pewne normy uzyskują moc obowiązującą (źródła tworzenia prawa) 2)określone dokumenty, z których poznajemy treść prawa (źródła poznania prawa)

Powstawanie prawa Fakty prawotwórcze: –stanowienie –umowa –kształtowanie się prawa zwyczajowego –precedens prawotwórczy Stanowienie prawa: czynność konwencjonalna kompetentnego organu państwa, poprzez którą organ ten „żąda”, aby normy prawne o ukształtowanej przez niego treści były realizowane. Dla ważności aktu stanowienia nie jest wymagana zgoda adresata stanowionych norm. Jest to akt jednostronny

Tworzenie prawa We współczesnych państwach normy prawne określają: –kto jest upoważniony tworzyć prawo –zakres spraw, które można regulować aktem normatywnym danego rodzaju –formy, w jakich prawo może być tworzone –przebieg procesu prawodawczego czyli przygotowanie projektów, procedurę ich uchwalania oraz ogłaszanie

Źródła prawa w Konstytucji RP Konstytucja RP używa pojęcia źródła prawa w znaczeniu formalnym: wskazuje konkretne formy, w których może być stanowione prawo powszechnie obowiązujące Prawo powszechnie obowiązujące - prawo wewnętrzne Prawo obowiązujące na całym terytorium państwa – prawo obowiązujące na określonej części terytorium państwa Zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego

Źródła prawa w Konstytucji RP Art Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. Warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie.

Akty prawa miejscowego Akty prawa miejscowego: 1.stanowione przez organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, 2.na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie 3.obowiązują na obszarze działania tych organów Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa Akty prawa miejscowego mogą nosić różne nazwy (m.in. uchwały, rozporządzenia)

Język prawny Język tekstów prawnych ma pewne szczególne właściwości, odróżniające go od standardowego języka powszechnego Słownictwo: specjalistyczne terminy, inne znaczenie słów i zwrotów złożonych w języku powszechnym i prawnym Redakcja: teksty prawne składają się ze zdań lub ich zespołów, które są wyraźnie oddzielone od innych i oznaczone własnymi indywidualizującymi nazwami (złożonymi ze słów i cyfr)

Pożądane cechy języka prawnego Adekwatność – wierne i dokładne wyrażenie zamysłu prawodawcy, odpowiednie stosowanie precyzji i elastyczności Komunikatywność – zrozumiałość dla szerokiego kręgu odbiorców przy stosunkowo małym wysiłku Zwięzłość – tekst zawiera wszystkie, ale zarazem tylko te wypowiedzi, które są niezbędne do odtworzenia z nich możliwie jednoznacznych norm postępowania (nie zawiera wypowiedzi zbędnych, a w możliwie najmniejszej liczbie przepisów wyrażone jest wiele norm postępowania)

Adekwatność - precyzja Unikanie wieloznaczności i terminów nieostrych Definiowanie - słowniczki tworzy się zazwyczaj wtedy, gdy dany akt zawiera wiele definicji i gdy słowa wymagające wyjaśnienia powtarzają się w tekście wielokrotnie (służy to komunikatywności i zwięzłości) W akcie normatywnym niższym rangą niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie formułuje się definicji ustalających znaczenia określeń ustawowych; w szczególności w akcie wykonawczym nie formułuje się definicji, które ustalałyby znaczenia określeń zawartych w ustawie upoważniającej.

Adekwatność - elastyczność Nieostre zwroty językowe Klauzule generalne – przepis prawny, który zawiera odesłanie do jakiegoś systemu ocen innego niż normy prawne, (np. każe oprzeć się na wszechstronnej ocenie przypadku) Granice swobody

Komunikatywność Należy formułować zdania możliwie proste Unikać długich wieloczłonowych zdań złożonych Unikać zwrotów specjalistycznych, obcojęzycznych i neologizmów

Komunikatywność Formułowanie tytułów aktów normatywnych adekwatnie do treści tych aktów, tak aby na ich podstawie można było wstępnie ustalić jakie sprawy dany akt reguluje Podział tekstu danego aktu na mniejsze części i opatrzenie każdej z nich śródtytułem Konsekwentna konstrukcja każdego aktu normatywnego, tak że określone przepisy są zawsze zamieszczane w takiej samej kolejności

Zwięzłość Odesłania: –wewnętrzne: do przepisów w tym samym akcie –zewnętrzne: do przepisów w innych aktach Stosowanie spójników (także wielokrotne): –koniunkcja („i”, „oraz”, „a także”, „jak również”, „jak i”) –alternatywa rozłączna („albo”) –alternatywa nierozłączna („lub”)

Problemy z językiem prawnym Wszystkie pożądane cechy nie dadzą się osiągać jednocześnie w jednakowym stopniu Zwięzłość ogranicza komunikatywność Precyzja nie sprzyja zwięzłości i komunikatywności Należy każdorazowo dążyć do kompromisu pomiędzy pożądanymi cechami języka prawnego

Normy i przepisy prawne, akty normatywne

Tworzenie prawa Tworzenie prawa to tworzenie norm postępowania (norm prawnych) Norma prawna ≠ przepis prawny

Norma postępowania Norma postępowania jest wypowiedzią, która określonym podmiotom jako jej adresatom nakazuje albo zakazuje, aby w określonych okolicznościach postąpiły albo postępowały w określony sposób Elementy normy: –określenie adresata –określenie okoliczności –określenie postępowania

Normy prawne Określenie adresata – normy indywidualne i generalne Określenie postępowania – normy abstrakcyjne i konkretne Norma prawna to taka norma postępowania, która została ustanowiona lub uznana przez upoważniony organ państwa Za normy prawne uznaje się tylko normy generalne i abstrakcyjne – kwestia równości wobec prawa

Przepis prawny Przepis prawny – jednostka redakcyjna tekstu prawnego, będąca zdaniem w sensie gramatycznym, wyróżniona graficznie przez opatrzenie jej nazwą indywidualizującą Przepisy prawne są grupowane w większe całości, które zamieszcza się w tekście prawnym w odpowiedniej kolejności Cały tekst prawny ma określony, nie dowolny, kształt graficzny – jego elementy składowe są nie tylko odpowiednio oznaczone, ale także pisane z odpowiednimi akapitami

Przepisy a normy W jednym przepisie mogą być zawarte elementy wielu norm postępowania (najczęściej w części ogólnej danego aktu) – technika kondensacji tekstu Norma może nie być wyrażona w jednym przepisie, ale poszczególne jej elementy są zamieszczone w wielu przepisach prawnych, często znajdujących się w bliskim sąsiedztwie – technika rozczłonkowania tekstu

Akty normatywne Akt normatywny – zbiór przepisów prawnych odpowiednio uporządkowanych, wydanych przez upoważniony podmiot, wyrażających normy w zasadzie generalne i abstrakcyjne oraz opatrzonych nazwą Akty normatywne budowane są według określonego schematu – przepisy są zamieszczane w wyznaczonej kolejności, a nie w sposób dowolny

Budowa aktu normatywnego Tytuł aktu Przepisy merytoryczne (ogólne i szczegółowe) Przepisy o zmianie przepisów obowiązujących (nowelizujące) Przepisy przejściowe i dostosowujące Przepisy końcowe: –przepisy uchylające –przepisy o wejściu w życie –przepisy o wygaśnięciu mocy aktu

Budowa aktu normatywnego Tytuł aktu informuje o: –rodzaju aktu –twórcy aktu –dacie wydania –treści W aktach o charakterze wykonawczym po tytule zamieszcza się podstawę prawną Funkcje podstawy prawnej: –legitymizuje akt wykonawczy, wskazując na upoważnienie –wskazuje z jaką ustawą akt wykonawczy jest powiązany tematycznie i funkcjonalnie

Przepisy ogólne a szczegółowe W przepisach ogólnych zamieszcza się: –określenie zakresu spraw regulowanych danym aktem –objaśnienia użytych w ustawie określeń i skrótów –postanowienia wspólne dla wszystkich albo dla większości przepisów merytorycznych zawartych w akcie W przepisach szczegółowych nie reguluje się tych spraw, które zostały wyczerpująco unormowane w przepisach ogólnych

Systematyzacja uchwał jednostek samorządowych Wykład III

Systematyzacja uchwały Sposób redagowania i oznaczania poszczególnych jednostek redakcyjnych uchwał organów samorządu terytorialnego reguluje rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. Nr 100, poz. 908). Do czasu wydania zasad techniki prawodawczej nie istniały żadne normy prawne, które w sposób wiążący regulowałyby zasady redagowania aktów normatywnych wydawanych przez władze lokalne. Jednolite, wysokie standardy powinny być zachowane w aktach prawnych wydawanych przez organy na wszystkich szczeblach władzy i administracji publicznej - dla całego systemu prawnego państwa.

Systematyzacja uchwały 1. Paragraf. Podstawową jednostką redakcyjną i systematyzacyjną uchwały jest paragraf (§). Treść paragrafu, która w miarę możliwości powinna przyjąć formułę jednego zdania ujmującego samodzielną myśl w postać normy prawnej, oznaczamy grecką literą „§” i kolejną liczbą zapisaną cyfrą arabską (cyframi arabskimi) W obrębie całej uchwały zachowuje się ciągłość numeracji paragrafów, nawet w przypadku zastosowania metody grupowania jednostek systematyzacyjnych wyższego stopnia, takich jak np. „dział”, „rozdział”, itd.

Systematyzacja uchwały 2. Ustęp. Gdy normy prawnej ze względu na jej złożoność nie da się wyrazić w jednym zdaniu, dla zachowania czytelności lub z uwagi na zasady poprawnej pisowni paragraf dzielimy na ustępy Podział paragrafu na ustępy wprowadza się także w przypadku, gdy między zdaniami wyrażającymi samodzielne myśli występują powiązania treściowe, ale treść żadnego z nich nie jest na tyle istotna, aby wydzielić ją w odrębny paragraf. Ustęp oznacza się liczbą zapisaną cyfrą arabską z kropką, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego paragrafu. Przy powoływaniu przepisu zawartego w konkretnym ustępie piszemy skrót – „ust.”

Systematyzacja uchwały 3. Punkt. Dla poprawienia przejrzystości aktu prawnego oraz ułatwienia posługiwania się nim, konstruując paragrafy i występujące w ramach paragrafów ustępy, możemy zastosować tzw. wyliczenie. Wyliczenie składa się z wprowadzenia do wyliczenia oraz punktów. Tak zbudowane wyliczenie można zakończyć częścią wspólną, odnoszącą się do wszystkich punktów. Dzięki stosowaniu techniki wyliczenia uzyskujemy większą przejrzystość i czytelność aktu prawnego; np. skracamy tekst dzięki uniknięciu powtórzeń. Ponadto jest to rozwiązanie ułatwiające „poruszanie się po tekście” aktu prawnego, dające możliwość adresatowi odniesienia się wyłącznie do przepisów, które go interesują.

Systematyzacja uchwały Wprowadzenie do wyliczenia powinno zawierać jak największą część wspólną dla wszystkich wyliczonych elementów. W treści punktów nie powinno się powtarzać wyrazów, które da się zawrzeć we wprowadzeniu do wyliczenia. Punkt oznacza się liczbą zapisaną cyfrą arabską z nawiasem, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego paragrafu albo ustępu. Punkty kończy się średnikami, a ostatni kropką. Jeżeli wyliczenie kończy się częścią wspólną odnoszącą się do wszystkich punktów, piszemy je od nowego wiersza, po myślniku, a kończymy kropką. Przy powoływaniu piszemy skrót – „pkt”

Systematyzacja uchwały 4. Litera. W obrębie punktów można dokonywać dalszych wyliczeń. Wyliczenie w obrębie punktu oznacza się małymi literami alfabetu łacińskiego, z wyłączeniem liter właściwych tylko dla języka polskiego (ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ż, ź), z nawiasem, z zachowaniem ciągłości alfabetycznej. Część przepisu oznaczona literą kończy się przecinkiem, a ostatnia część oznaczona literą kończy się odpowiednio średnikiem albo kropką. Przy powoływaniu przepisu oznaczonego literą piszemy skrót – „lit.”

Systematyzacja uchwały 5. Tiret. Dalsze wyliczenie, w obrębie liter, oznaczamy wprowadzając tiret (myślnik) „–”. Tiret kończymy przecinkiem lub: 1) średnikiem – ostatnie tiret ostatniej litery w ramach punktu, 2) kropką – ostatnie tiret ostatniej litery ostatniego punktu w ramach ustępu lub paragrafu. Przy powoływaniu tiret piszemy wyraz „tiret” oraz słownie numer porządkowy tego tiret. Wcześniej wskazujemy właściwą literę, punkt, ustęp i paragraf, w którym powoływane tiret jest zawarte.

Systematyzacja uchwały 6. Załączniki. Niektóre unormowania zawarte w uchwale mogą być sformatowane w postaci załącznika stanowiącego integralną częścią uchwały. W załącznikach zawiera się w szczególności wykazy, wykresy, wzory, tabele i opisy o charakterze specjalistycznym niedające się zapisać w postaci klasycznych jednostek systematyzacyjnych. Katalog załączników nie ma charakteru zamkniętego. W praktyce często spotyka się rozwiązanie polegające na nadawaniu formy załącznika wszelkiego rodzaju regulaminom, statutom, sprawozdaniom, planom itd. Przynajmniej jeden przepis merytoryczny uchwały powinien zawierać odesłanie do postanowień zawartych w załącznikach. Załącznik powinien posiadać oznaczenie, której uchwały jest integralną częścią, a w przypadku, gdy załączników do uchwały jest więcej niż jeden, powinny być też ponumerowane, np.: „Załącznik nr … do uchwały Nr … Rady Gminy ………… z dnia ………………”

Systematyzacja uchwały 7. Jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia. W celu systematyzacji przepisów uchwały, paragrafy, podobnie jak artykuły w ustawach, można grupować w jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia kolejno w rozdziały, działy, tytuły, księgi, części. Rozwiązanie takie rzadko stosuje się w uchwałach j.s.t., gdyż jest ono właściwe tylko w przypadku uchwał bardzo obszernych, typu statuty, regulaminy lub uchwały w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego i to co najwyżej do poziomu działu. Nazwa jednostki systematyzacyjnej wyższego stopnia składa się z pisanego dużą literą właściwego wyrazu (np. „Rozdział”) wraz z odpowiednią liczbą porządkową (rozdziały numeruje się cyframi arabskimi, a działy – cyframi rzymskimi) oraz ze zwięzłego określenia treści lub zakresu regulowanych spraw

Systematyzacja uchwały 8. Powoływanie przepisu. Przy powoływaniu konkretnego przepisu wskazujemy oznaczenie jego jednostki systematyzacyjnej odpowiednio według kolejności: „§ … ust. … pkt … lit. … tiret …”, bez przecinków. Gdy jednostka redakcyjna składa się z kilku zdań, a zamierza się powołać lub wskazać tylko jedno z nich, wyraża się to zwrotem: „§ … ust. … zdanie … (słowne wskazanie numeru porządkowego zdania)”. Na przykład: Jak w § 4 ust. 3 i 4 pkt 1 tiret drugie zdanie trzecie uchwały Przy powoływaniu przepisu nie wskazujemy jednostek systematyzacyjnych wyższego rzędu.

Oznaczenie adresu publikacyjnego Jeżeli w akcie normatywnym odsyła się kilkakrotnie do innego aktu normatywnego - przy pierwszym odesłaniu przytacza się aktualny tytuł tego aktu w całości wraz z oznaczeniem rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego, w którym ogłoszono tekst pierwotny lub tekst jednolity, jak i wszystkie akty zmieniające ten akt, a przy kolejnych odesłaniach przytacza się tylko rodzaj aktu oraz jego datę i przedmiot, bez oznaczenia rocznika, numeru i pozycji dziennika urzędowego; Przy oznaczaniu dzienników urzędowych stosuje się skróty nazw tych dzienników: –Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej - skrótem "Dz. U."; –wojewódzki dziennik urzędowy - skrótem "Dz. Urz. Woj.... (urzędowa nazwa województwa w pełnym brzmieniu lub jej pierwsza sylaba z kropką) Roczniki, numery i pozycje dzienników urzędowych wymienia się w postaci: "((skrót nazwy dziennika urzędowego) z... r. Nr..., poz.... i Nr..., poz...., z... r. Nr..., poz.... oraz z... r. Nr..., poz....)".

Uchwała ws. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Treść planu miejscowego ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Projekt tekstu planu miejscowego powinien zawierać: 1)określenie podstawy prawnej podjęcia uchwały; 2)określenie granic obszaru objętego uchwałą; 3)określenie integralnych części uchwały; 4)ustalenia, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Podstawowe sposoby zapisu treści planu: nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia

Treść planu miejscowego Art. 20 ust.1 UPZP Plan miejscowy uchwala rada gminy: –po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, –rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu –oraz sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały.

Przepisy wstępne Tytuł Podstawa prawna § 1 [wstęp] 1. Uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ……………., po stwierdzeniu, iż przyjęte rozwiązania nie naruszają ustaleń "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego …………." (uchwała Nr ………… Rady ………….. z dnia ………….), zwany dalej „planem”. 2. Plan obejmuje obszar położony …………., którego granice wyznaczają……………., określone na rysunku planu. Granice obszaru objętego planem określa rysunek planu

Przepisy wstępne 3. Integralnymi częściami uchwały są: 1) rysunek planu, zwany dalej „rysunkiem”, zatytułowany „Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego …………….”, opracowany w skali ……….., stanowiący załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały; 2) rozstrzygnięcie Rady ………….. o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu, stanowiące załącznik Nr 2 do niniejszej uchwały; 3) rozstrzygnięcie Rady ……………. o sposobie realizacji zapisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych, stanowiące załącznik Nr 3 do niniejszej uchwały.

Przepisy wstępne § 2 [słowniczek] – jeśli potrzebny Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o: 1) ogrodzeniu ażurowym – należy przez to rozumieć ogrodzenie, w którym udział powierzchni pełnej wynosi nie więcej niż 30%; 2)…..…………………….. – należy przez to rozumieć………………….. § 3 [przeznaczenie terenów] Ustala się następujące przeznaczenie terenów: 1) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na rysunku symbolami: 1MN, 2MN, 3MN, 4MN, 5MN, 6MN, 7MN, 8MN, 9MN, 10MN, 11MN, 12MN, 13MN, 14MN, 15MN; 2) tereny………………………………………………..

Zawartość planu miejscowego Zgodnie z art. 15 ust. 2 UPZP w planie miejscowym określa się obowiązkowo: 1)przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania; 2)zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego; 3)zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego; 4)zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej; 5)wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;

Zawartość planu miejscowego 6)zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu: 1) maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, 2)minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, 3)maksymalną wysokość zabudowy, 4)minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji 5)linie zabudowy 6)gabaryty obiektów;

Zawartość planu miejscowego 7)granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także obszarów szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemnych; 8) szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym; 9)szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy; 10)zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej; 11)sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów; 12)stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 4.

Zawartość planu miejscowego W planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb: 1) granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości; 2) granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej; 3) granice obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji; 3a) granice terenów pod budowę urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a [urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW], oraz granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko; 4) granice terenów pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 8 [o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m kw.?];

Zawartość planu miejscowego 4a) granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym; 4b) granice terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, umieszczonych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub w ostatecznych decyzjach o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej o znaczeniu państwowym, lotniska użytku publicznego, inwestycji w zakresie terminalu lub przedsięwzięcia Euro 2012; 5) granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez masowych; 6) granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;

Zawartość planu miejscowego 7) granice terenów zamkniętych, i granice stref ochronnych terenów zamkniętych; 8) sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów; 9) zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane; 10) minimalną powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.

Struktura planu miejscowego Struktura zasadniczej części planu - 2 szkoły: 1.Każdy typ przeznaczenia terenu opisany jest w odrębnym paragrafie, a kolejne wymagane ustawą elementy planu są w nim poszczególnymi ustępami (ewentualnie ustalenie opłaty planistycznej wyłączone do przepisów końcowych) Zaleta: komunikatywność - czytelnik znajduje wszystkie przepisy dotyczące interesującego go terenu w jednym miejscu. Wada: rośnie objętość uchwały, liczne powtórzenia w kolejnych paragrafach

Struktura planu miejscowego 2.Kolejne paragrafy odpowiadają wymaganym ustawą elementom planu (paragraf uchwały odpowiada punktowi ustawy) i odnoszą się do całości obszaru planu. W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu – każdy typ terenu opisany jest w odrębnym paragrafie. Zaleta: zwartość tekstu, przepisy ogólne wyjęte „przed nawias”, uniknięcie powtórzeń. Wada: konieczność przestudiowania całej uchwały w celu ustalenia wszystkich norm dla danego terenu

Sposób zapisu planistycznego § …. W zakresie …[element planu]…… ustala się: 1) zakaz….. § 4 W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego ustala się: § 4 1.Dla terenów 1MN, 2MN, 3MN, 4MN, 5MN, 6MN, 7MN, 8MN, 9MN, 10MN i 11MN, dla których obowiązują ustalenia niniejszego paragrafu, ustala się przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. 2.W zakresie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego ustala się:

Sposób zapisu planistycznego Co z elementami obligatoryjnymi, które nie występują w planie? Są dwie możliwości: 1.Opisać w tekście uchwały, że w zakresie…..… nie podejmuje się ustaleń (w paragrafach umiejscowionych w odpowiednich miejscach odpowiadających punktom z ustawy lub w jednym zbiorczym paragrafie) 2.Pomijać Każdy element na rysunku musi mieć odniesienie w tekście

Przepisy końcowe § K – 2 [np. 12] Ustalenie stawki opłaty planistycznej (chyba, że jest w każdym paragrafie): „Ustala się stawkę służącą naliczeniu opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, o której mowa w art.. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w wysokości 30%”. § K – 1 [np. 13] Wykonanie uchwały powierza się… (wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi) § K [np. 14] Uchwała wchodzi w życie po upływie 30 (14) dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa ………….

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Treść planu miejscowego 1)ustalenia dotyczące przeznaczenia terenów powinny zawierać określenie przeznaczenia poszczególnych terenów, a także symbol literowy i numer wyróżniający go spośród innych terenów; 2)ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego powinny zawierać określenie cech elementów zagospodarowania przestrzennego, które wymagają ochrony, ukształtowania lub rewaloryzacji, oraz określenie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenów; elementy zagospodarowania przestrzennego = w szczególności istniejące i projektowane pierzeje ulic, place miejskie, osie i punkty widokowe, dominanty kompozycji przestrzennej, charakterystyczne obiekty, a także tereny zieleni.

Z asad y ochrony i kształtowania ładu przestrzennego – przykładowe zapisy Zakaz/dopuszczenie lokalizacji: ogrodzeń pełnych oraz betonowych i żelbetowych, nowych napowietrznych sieci infrastruktury technicznej, urządzeń reklamowych i szyldów, obiektów małej architektury, tablic informacyjnych, tymczasowych obiektów budowlanych, magazynów i składów, obiektów handlu hurtowego i półhurtowego, wiat przystankowych ścieżek pieszych i rowerowych, ogrodzeń ażurowych lub w formie żywopłotów, o wysokości nie większej niż... reklam o łącznej powierzchni nie większej niż … m2 na elewacjach istniejących budynków usługowych, szyldów o powierzchni nie większej niż ….m2 na elewacjach budynków lub na ogrodzeniach,

Treść planu miejscowego 3) ustalenia dotyczące zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego powinny zawierać nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów wynikające z: –potrzeb ochrony środowiska, o których mowa w szczególności w art. 72 i 73 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska –obowiązujących ustaleń planów ochrony ustanowionych dla parków narodowych, rezerwatów przyrody i parków krajobrazowych, a także dla innych form ochrony przyrody występujących na terenach objętych projektem planu miejscowego; Art. 73 POŚ - należy uwzględnić ograniczenia wynikające z: –ustanowienia parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego, obszaru chronionego krajobrazu, obszaru Natura 2000, zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, użytku ekologicznego, stanowiska dokumentacyjnego, pomników przyrody oraz ich otulin; –utworzenia obszarów ograniczonego użytkowania lub stref przemysłowych; –wyznaczenia obszarów cichych w aglomeracji oraz obszarów cichych poza aglomeracją; –ustalenia w trybie przepisów ustawy - Prawo wodne warunków korzystania z wód regionu wodnego i zlewni oraz ustanowienia stref ochronnych ujęć wód, a także obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych.

Z asad y ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego – przykładowe zapisy nakaz zagospodarowania odpadów zgodnie z przepisami odrębnymi; zakaz stosowania pieców i trzonów kuchennych na paliwo stałe z wyjątkiem paliw odnawialnych z biomasy; dopuszczenie stosowania indywidualnych systemów grzewczych. nakaz zagospodarowania zielenią wszystkich wolnych od utwardzenia fragmentów terenów, lokalizacja zieleni izolacyjno-krajobrazowej w formie drzew lub żywopłotów, w strefach wskazanych na rysunku planu, odprowadzanie ścieków bytowych lub komunalnych do sieci kanalizacji sanitarnej, zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, zakaz lokalizacji przydomowych oczyszczalni ścieków; dopuszczenie do czasu realizacji kanalizacji sanitarnej, odprowadzania ścieków bytowych lub komunalnych do zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe, nakaz zagospodarowania mas ziemnych powstałych podczas prac budowlanych w obrębie działki budowlanej, nakaz zagospodarowanie wód opadowych i roztopowych w granicach działki budowlanej. nakaz zachowania określonych przepisami odrębnymi dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku: –- na terenach …. jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, –- na terenie …. jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, –- na terenach ….. jak dla terenów zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, nakaz ochrony obszaru Natura 2000 ………. na terenie …….., zgodnie z przepisami odrębnymi; nakaz zachowania i ochrony pomnika przyrody, wpisanego do Wojewódzkiego Rejestru Pomników Przyrody

Treść planu miejscowego 4)ustalenia dotyczące zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej powinny zawierać określenie obiektów i terenów chronionych ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w tym określenie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenów; 5)ustalenia dotyczące wymagań wynikających z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych powinny zawierać w szczególności określenie zasad umieszczania w przestrzeni publicznej obiektów małej architektury, nośników reklamowych, tymczasowych obiektów usługowo-handlowych, urządzeń technicznych i zieleni obiekty małej architektury - niewielkie obiekty, a w szczególności: a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki;

Przykładowe zapisy W zakresie zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej: ustala się ochronę zabytków archeologicznych w strefie stanowisk archeologicznych wyznaczonych na rysunku planu. 1) nakaz zachowania i ochrony na terenie …. objętego ścisłą ochroną konserwatorską ……….. wraz ze strefą ochrony konserwatorskiej, wpisanego do rejestru zabytków decyzją z dnia ….. pod numerem ……., zgodnie z pozostałymi ustaleniami planu oraz przepisami odrębnymi; ustala się nadzór archeologiczno-konserwatorski podczas wykonywania wszelkich robót ziemnych, w zakresie wymaganym przepisami odrębnymi. W zakresie wymagań wynikających z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych: ustala się zachowanie spójnego rozwiązania elementów wyposażenia, takich jak: nawierzchnie, latarnie, obiekty małej architektury, w granicach poszczególnych terenów. dopuszczenie lokalizacji obiektów małej architektury i elementów systemu informacji miejskiej; zakaz lokalizacji tymczasowych obiektów, z wyjątkiem kiosków wbudowanych w wiaty przystankowe na przystankach komunikacji zbiorowej; nakaz zagospodarowania wszystkich nieutwardzonych powierzchni zielenią, o ile nie koliduje to z planowanym zagospodarowaniem terenu.

Treść planu miejscowego 6)ustalenia dotyczące parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu powinny zawierać w szczególności: –określenie linii zabudowy, –wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, w tym udziału powierzchni biologicznie czynnej –gabarytów i wysokości projektowanej zabudowy –geometrii dachu; Art. 15 ust. 2 UPZP 6)zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu: 1) maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, 2)minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, 3)maksymalną wysokość zabudowy, 4)minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji 5)linie zabudowy 6)gabaryty obiektów;

Treść planu miejscowego Art. 15 ust. 3 UPZP: 8) sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów; 9) zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane; 10) minimalną powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.

Treść planu miejscowego 6)ustalenia dotyczące parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu powinny zawierać w szczególności: –określenie linii zabudowy, –wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, w tym udziału powierzchni biologicznie czynnej –gabarytów i wysokości projektowanej zabudowy –geometrii dachu; 7)ustalenia dotyczące granic i sposobów zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, powinny zawierać nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów;

Treść planu miejscowego 8)ustalenia dotyczące szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości powinny zawierać określenie parametrów działek uzyskiwanych w wyniku scalania i podziału nieruchomości, w szczególności: minimalnych lub maksymalnych szerokości frontów działek, powierzchni działek określenie kąta położenia granic działek w stosunku do pasa drogowego; 9)ustalenia dotyczące zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej powinny zawierać: –określenie układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej wraz z ich parametrami oraz klasyfikacją ulic i innych szlaków komunikacyjnych, –określenie warunków powiązań układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej z układem zewnętrznym, –wskaźniki w zakresie komunikacji i sieci infrastruktury technicznej, w szczególności ilość miejsc parkingowych w stosunku do ilości mieszkań lub ilości zatrudnionych albo powierzchni obiektów usługowych i produkcyjnych;

Treść planu miejscowego 10)ustalenia dotyczące sposobów i terminów tymczasowego zagospodarowania, urządzenia i użytkowania terenów powinny zawierać nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów, w tym określenie terminu, do którego tymczasowe zagospodarowanie, urządzenie i użytkowanie terenu może być wykonywane; 11)ustalenia dotyczące stawek procentowych stanowiących podstawę do określania opłaty planistycznej, powinny zawierać stawki procentowe w przedziale od 0 % do 30 % i dotyczyć wszystkich terenów, określonych w projekcie planu miejscowego, przy czym ich wielkość może być różna dla poszczególnych terenów lub grup terenów.

Treść planu miejscowego 12)ustalenia dotyczące obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej, a także obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji, powinny zawierać: opis planowanych działań, określenie oczekiwanych rezultatów, w tym dotyczących parametrów zabudowy lub infrastruktury, nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów, wynikające z przyjętych celów; 13)ustalenia dotyczące terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez masowych powinny zawierać: określenie zasad wyposażania tych terenów w urządzenia techniczne i budowlane nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów, wynikające z przeznaczenia tych terenów;