Powaga życia od samego początku Czy sukces w szkole jest możliwy? Christina Buchner

Droga sukcesu dziecka w szkole Rodzice pełnią rolę trenerów: właściwie postrzegają swoją rolę, troskę o postępy w nauce (syna, córki) nie pozostawiają tylko szkole, zgodnie z mottem: „To jest wasza praca, sami się tym zajmijcie” nie unikają odpowiedzialności;

są skoncentrowani na tym, co rzeczywiście istotne; wcześnie, konstruktywnie i kompetentnie towarzyszą dzieciom w nauce szkolnej: 1 r.ż.dz.- rozwój emocjonalny; do 4 r.ż.dz.- rozwój mowy i inteligencji; do momentu rozpoczęcia nauki w szkole – współpraca w grupie, dyscyplina, przestrzeganie społecznych reguł; do 9 r.ż.dz.- motywacja i wytrwałość.

Nauczyciele nie tracą energii na walkę z przeciwnościami codziennego życia; chętnie współpracują z rodzicami.

Czy same dobre oceny pomogą odnieść sukces ? Dziecko osiąga sukcesy w szkole, jeśli: doświadcza tego, że robi postępy w nauce; czerpie radość z tych postępów; jest gotowe włożyć w nie wysiłek; jest w stanie wytrwale pracować nad wytyczonym sobie zadaniem, aż je zrealizuje; osiąga rezultaty, które są odpowiednie do jego uzdolnień;

jest w stanie tak zorganizować sobie naukę, żeby poradzić sobie ze swoimi obowiązkami; postrzega naukę w szkole jako coś sensownego; porządnie prowadzi swoje zeszyty; ma porządek w przyborach szkolnych; to, czego nauczy się w szkole, wykorzystuje również poza nią w jakiejś formie: czytając książki, recytując wiersze, rozwiązując zadania.

Instrukcja dla rodziców wg Lilly Kemmler wszystkie przybory szkolne są skompletowane, właściwe i przygotowane w odpowiednim czasie; rodzice pytają regularnie nauczyciela o postępy swojego dziecka; oboje rodzice interesują się szkołą;

na każde zebranie rodzicielskie przychodzi przynajmniej jeden rodzic; dziecko przychodzi punktualnie do szkoły; dziecko przynosi do szkoły przygotowane w domu drugie śniadanie; dziecko przychodzi czysto ubrane i porządnie uczesane;

zadania domowe sprawdzane są w domu przez jednego z rodziców; błędy w pisowni i ortografii są wykreślane i natychmiast poprawiane; rodzice są gotowi pomagać we wspólnych inicjatywach klasy.

Czym dziecko żyje – tego się nauczy 8 aspektów sukcesu w szkole Uczniowie, których rodzice: Wykazują konieczną troskę. Wykazują zainteresowanie ich pracą. Współpracują ze szkołą. Sami angażują się w szkole. Są gotowi przejąć część odpowiedzialności za szkolną naukę. Akceptują kompetencje nauczyciela. Są konsekwentni w wychowaniu i popierają pedagogiczną konsekwencje szkoły. Doceniają szkolną pracę swoich dzieci.

1 aspekt sukcesu - konieczna troska troska o fizyczny stan dziecka: czyste, wymyte, ubrane w troskliwie przygotowane rzeczy i starannie uczesane; stała kontrola przyborów szkolnych; II śniadanie więcej niż minimalna pielęgnacja „z wafelkiem i sokiem”:

Za dużo słodyczy dzieci są: niespokojne i słabo skoncentrowane. 90% cukru we krwi zużywanych jest przez mózg i oczy, musi być stały o koncentracji 0,1% Za dużo słodyczy dzieci są: niespokojne i słabo skoncentrowane. Słodycze dzieci powinny jeść dopiero po południu po odrobieniu lekcji, ewentualnie wieczorem, przed myciem zębów.

Rodzice pomagają dziecku w organizacji pracy do nauki Dziecko potrzebuje do nauki: stałej pory po południu, której nie zmieniamy; miejsca pracy: jasne, dobrze oświetlone, przytulne, wygodne; przyborów porządnych, które ułatwiają pracę; stałego planu pracy; osoby, która będzie się nim opiekowała.

2 aspekt sukcesu – zaangażowanie w pracę swoich dzieci Rodzice interesujący się tym, czego uczą się ich dzieci i aktywnie się w to angażują, którzy nie ograniczają się do pytania: „Jak było w szkole?” Odpowiedź: „Dobrze” Kontakt ze szkołą i nauczycielem nie może być uciążliwy, przymuszony, odczucia rodziców w postrzeganiu szkoły nie mogą być negatywne. Wiele rzeczy lepiej rodzice zrozumieją i wyjaśnią dziecku przy neutralnej albo może nawet pozytywnej postawie do szkoły.

3 aspekt sukcesu – dążenie do współpracy i porozumienia Pozytywne nastawienie rodziców do szkoły: Zadania domowe są dla dzieci, a nie dla rodziców ( brak zdania domowego ale z wiadomością dla n-la, dlaczego tak się stało), często dziecko potrafi wykonać swoje zadanie, a rodziców denerwuje fakt że sami ich nie rozumieją.

Zebrania rodzicielskie są ważne nie wystarczy być na pierwszym spotkaniu poznać n-la i jednoznacznie stwierdzić, że nie ma nic nowego do powiedzenia. Brak wiedzy pedagogicznej u rodziców nie pozwala dobrze wyjaśnić stanowiska szkoły wobec ich dziecka.

4 aspekt sukcesu – prezent wartościowy Rodzice angażują się w szkolne życie aktywnie je współtworzą przez co dodatkowo wpływają na szkolną karierę dziecka: pomoc nie może być postrzegana jako przysługa, którą oddają szkole albo n-lowi. Dajmy odczuć dziecku że: „Twoja szkoła i twoja nauka są dla mnie tak ważne, że jestem gotów poświęcić na to czas i samodzielnie coś zrobić”

5 aspekt sukcesu

Oczekiwania rodziców od szkoły że moje dziecko będzie:

Podsumowanie listy życzeń Konieczne jest, aby rodzice postrzegali siebie jako element całej struktury, ale element, który ma lepszy dostęp i większy wpływ na dziecko niż szkoła, w której może ono otrzymać tylko maleńki ułamek uwagi i indywidualnej opieki. Zalecenia szkoły nie do śmieci, tylko do przemyślenia i poważnego potraktowania tego co radzi rodzicom szkoła.

6 aspekt sukcesu – czasy globalizacji Przyszłość naszych dzieci powinna sięgać trochę dalej niż do następnego świadectwa. Dziecko potrzebuje czuć respekt wobec n-la i ufać jego umiejętnościom. Wtedy będzie poważnie traktowało naukę, a rodzic nie powinien wyrażać negatywnego zdania: „ Co za głupoty wy się w tej szkole uczycie!”

7 aspekt sukcesu – konsekwencja w wychowaniu

Wspieranie nauczyciela Wielu n-li porusza się po linii najmniejszego oporu dlatego wspierajmy n-la, który jest zaangażowany i konsekwentny mimo wystarczająco męczącej codzienności szkolnej i walki z wątpliwościami rodziców uczniów.

8 aspekt sukcesu – zainteresowanie pracą dziecka

Dzieci chcą sukcesów i tylko dlatego biorą na siebie trud nauki Bez doświadczenia uznania ze strony kochanych ludzi nie można mieć świadomości własnej wartości. Rodzice pełnią decydującą rolę w rozwijaniu tego poczucia u dziecka. Szkoła może najwyżej asystować w tych staraniach.

Rodzice jako trenerzy Wielki dzień – dzieci idą do szkoły: pamiętaj o nowej roli dziecka już nie przedszkolaka; wraz ze swoim dzieckiem respektuj i doceniaj ten nowy status nie tylko w tym jednym dniu.

Zainteresowani, konstruktywni i troskliwi rodzice od samego początku: Jasne instrukcje dają uczniowi poczucie bezpieczeństwa: potrzebuje wystarczająco dużo snu i musi chodzić wcześnie spać; musi ciężko pracować umysłowo przed południem i dlatego potrzebuje dobrego śniadania i odpowiedniego drugiego śniadania; utrzymuje w należytym porządku swoje przybory szkolne; odrabia lekcje, zanim zacznie się bawić;

wie , że szkoła jest najważniejsza; może popełniać błędy i uczyć się na nich; wykonuje swoją pracę bez ociągania; wie, że zadania domowe są ważne i potrzebne; któremu nauka sprawia radość, trenuje mózg również w czasie wakacji.

Kiedy mleko jest już rozlane… późniejsze naprawianie szkód Umowa ze szkołą: opracować wspólnie n-l i rodzice program nauki, dopasować do indywidualnej i aktualnej problematyki; rodzice opracowują program treningowy: bazowej kompetencji zdolności do nauki; podstawowych technik pracy; wzmacniania osobowości; indywidualnych celów.

Trenować postawę w stosunku do pracy biorąc pod uwagę – kilka kluczowych pytań: Jak przygotowany zostaje materiał do pracy, a potem posprzątany? (chaotycznie czy porządnie). Jak praca zostaje rozpoczęta? (z ociąganiem czy z zapałem). Jak praca zostaje podzielona? (systematycznie czy chaotycznie).

Jaka jest koncentracja w czasie pracy Jaka jest koncentracja w czasie pracy? (stała czy podzielona na wiele krótkich faz). Jak prowadzone są zeszyty? (porządnie, mają ładną strukturę czy chaotycznie, nieprzejrzyście). Jaka jest postawa ciała w czasie pracy? (spokojna, wyprostowana i zrównoważona czy skrzywiona, niespokojna).

W czasie trwania treningu istotne jest, aby nie mówić, pokazywać albo niewerbalnie zwracać uwagę. Trening konkretnych osiągnięć np. nie radzę sobie z przejściem od dziesiątek do setek ? związany jest z dodatkowym kwadransem dziennie.

Oligofrenopedagogika K O N I E C Wykonała: mgr Kinga Brózda Studia Podyplomowe Oligofrenopedagogika Zielona Góra 2007/2008