Wnioski z konferencji Polskie Biblioteki Akademickie w Unii Europejskiej zorganizowanej przez Bibliotekę Główną Politechniki Łódzkiej w dniach r. Polskie biblioteki akademickie nie odróżniają się od bibliotekarstwa europejskiego w zakresie świadczonych usług, dążeniu do modelu hybrydowego oraz struktury budżetów. Dzielący je od książnic zachodnich dystans jest wynikiem m. in. sytuacji na rynku wydawnictw, kondycji finansowej kraju i uczelni, krajowej polityki informacyjnej oraz tempa implementowania dyrektyw europejskich w prawie polskim.

Do najważniejszych zadań, które przybliżyć mogą poziom polskich bibliotek do bibliotek europejskich należą: 1.Zaktywizowanie działalności w zakresie rozwoju bibliotek. Powieszenie unijnej flagi na uniwersytecie nie zmieni w żadnym wypadku sytuacji polskich bibliotek. Skarbnice wiedzy w Unii nie są zorganizowane według jednych i tych samych zasad, próżno więc szukać w dokumentach wspólnotowych zapisów regulujących ich funkcjonowanie 2.Rozwój normalizacji i jej wdrożenie w bibliotekach. Przy wdrażaniu norm dotyczących poziomu usług należy brać pod uwagę ich opłacalność i zwracać uwagę na zróżnicowanie bibliotek.

3.Opracowanie norm i zaleceń krajowych oraz wynikających z nich zestawów danych statystycznych i/lub wskaźników efektywności, które byłyby zbierane każdego roku w celu opracowywania zbiorczych analiz lub badań porównawczych. 4.Uwzględnianie idei prezentowanych w Strategii rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce do roku 2010 i założeń Deklaracji Bolońskiej i Strategii Lizbońskiej Przejście od treningu i zapamiętywania informacji, do rozwijania zdolności samodzielnego uczenia się, wyszukiwania i selekcjonowania informacji, a także posługiwania się nowymi technikami informacyjnymi i komunikacyjnymi.

5.Wspieranie EBLIDA i lobbing na rzecz korzystniejszego dla bibliotek zharmonizowania autorskiego prawa europejskiego, które z powodu wprowadzenia korzystnych wyjątków dla użytkowników dzieł, zachwiały równowagę między prawami właścicieli praw autorskich a użytkowników dzieł. 6. Dążenie do wypracowania konsorcyjnego modelu rozwoju sieciowych zasobów informacyjnych w Polsce. Zalety: oszczędności finansowe zrzeszonych bibliotek, efektywne wykorzystanie zasobów, zwiększenie liczby dostępnych tytułów, optymalne zarządzanie informacją o czasopismach. Warunek: zapewnienie prawa dostępu do opłaconych źródeł elektronicznych po wygaśnięciu umowy.

7.Podejmowanie działań w kierunku zdobywania grantów z funduszy UE, mimo że jest to procedura skomplikowana i wymagająca wiedzy o funduszach i projektach unijnych. Postuluje się powołanie ogólnopolskiego zespołu bibliotekarzy posiadających doświadczenie w tym zakresie. 8.Zorganizowanie w bibliotece miejsca na informację o Unii Europejskiej. 9.Lobbing na rzecz zwiększenia aktywności uczelni w planowaniu strategicznym i zarządzaniu finansami biblioteki oraz na rzecz lepszej współpracy biblioteki z uczelnią, dzięki wprowadzeniu przejrzystych zasad, modeli i formuł.

10.Nie należy oczekiwać zmiany w sposobie finansowania bibliotek akademickich w Polsce, nawet pod wpływem polityki finansowej wobec bibliotek akademickich w krajach UE. 11.Bibliotekarze powinni realizować nowe projekty razem z zachodnimi partnerami, budować pola współpracy, inicjować nowego typu szkolenia dla bibliotekarzy - szkolenia zdalne, stosować najnowsze technologie, likwidować braki w wykształceniu (np. w zarządzaniu projektami, językach obcych). 12.W bibliotekach potrzebna jest elastyczność w zatrudnianiu

13.Lobbing na rzecz dobrej, nowoczesnej ustawy o bibliotekach i wsparcia państwa, które nie wykazuje zainteresowania rozwojem bibliotek. 14.Wprowadzenie modelu hybrydowego - wykorzystanie przestrzeni wirtualnej, jak i fizycznej, dostęp do szeregu drukowanych i elektronicznych źródeł. 15.Biblioteki powinny w swoim rozwoju uwzględniać transformację z ośrodka informacji w ośrodek wiedzy. 16.Biblioteki akademickie powinny uwzględnić znacznie szerzej potrzeby użytkowników niepełnosprawnych.

17.Powinno się rozważyć zasadność i możliwości skorzystania z doświadczeń europejskich w zakresie tworzenia uczelnianych centrów komputerowo- informacyjnych łączących w jedną agendę dotychczasowe centra komputerowe i Biblioteki. 18.Wskazane jest ciągłe analizowanie potrzeb użytkowników i szersze ich uwzględnianie ze szczególnym zwróceniem uwagi na potrzeby wynikające z internacjonalizacji kształcenia. 19.Uczestnicy konferencji, wyrazili zaniepokojenie z powodu nieustannie rosnących cen materiałów bibliotecznych i zagrożeniom dla nauki jakie powstają z tego powodu.