Dobrochna Lama – Dyrektor Szkoły Żeńskiej i Przedszkola, ponad 12-letni staż pracy w zawodzie nauczyciela. Janusz Siekański – ojciec 5 dzieci, prawnik, Przewodniczący Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Sternik Piotr Podgórski – ojciec 3 dzieci, ???, Prezes Zarządu Stowarzyszenia Sternik. Zbigniew Wójcik – ojciec 5 dzieci, ???, członek Zarządu Stowarzyszenia Sternik

Edukacja integralna Czy dobra szkoła/przedszkole może być „przedłużeniem” domu rodzinnego? Piotr Podgórski 28 maja 2007

Stowarzyszenie Wspierania Edukacji i Rodziny „STERNIK” we współpracy z Institució Familiar d’Educació /Barcelona/ Dobrochna Lama – Dyrektor Szkoły Żeńskiej i Przedszkola, ponad 12-letni staż pracy w zawodzie nauczyciela. Janusz Siekański – ojciec 5 dzieci, prawnik, Przewodniczący Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Sternik Piotr Podgórski – ojciec 3 dzieci, ???, Prezes Zarządu Stowarzyszenia Sternik. Zbigniew Wójcik – ojciec 5 dzieci, ???, członek Zarządu Stowarzyszenia Sternik

Agenda spotkania Rodziców Edukacja integralna (nauka i wychowanie) Nauczanie przedszkolne Pytania/odpowiedzi

Stowarzyszenie „Sternik” Inicjatywa obywatelska rodziców i pedagogów Stowarzyszenie non-profit - założone w 2003 r. Przedmiot działalności - prowadzenie szkół i przedszkoli Szkoły i przedszkola rodziców Początek: Wielu Rodziców mając już doświadczenia z ....... Założyciele – głównie pracownicy „najemni” Dlaczego nazwa Sternik? Dwa powody: S-stowarzyszenie, R-rodzice, N-nauczyciele i K-...kinder Jedna ze szkół w Madrycie posługuje się hasłem „Uczymy dziecko żeglować”. Aby wypłynąć na „głębie” życia należy posiadać bardzo dobre wykształcenie oraz być dobrym człowiekiem, człowiekiem z kryteriami. „Nie pływać”, ale żeglować – dostojnie, pewnie itp.

Wiedza i doświadczenie – partner Stowarzyszenia „Sternik” Institució Familiar d’Educació /Barcelona/ - Założone w 1969 roku, - Prowadzi 12 zespołów szkolnych w Katalonii (przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, licea) - 5.193 rodzin - 7.009 uczniów - 607 nauczycieli - 69 personel dodatkowy www.institucio.org Inspiracja dla Rodziców „Sternika” Prestiżowe instytucje Bardzo wysoki poziom nauczania (obiektywne wyniki egzaminów państwowych) Pomagają nieodpłatnie !!!

Edukacja integralna (personalizacja kształcenia – nauka i wychowanie)

integralne kształcenie, zainspirowane transcendentnym Projekt edukacyjny Szkoły oferują, w ścisłej współpracy z rodzicami swych uczniów, integralne kształcenie, zainspirowane transcendentnym spojrzeniem na człowieka i jego życie.

Cztery koncepcje człowieka Szkoła behawiorystyczna: człowiek jest istotą zewnątrz sterowną,wychowanie strategią kar i nagród Szkoła psychoanalityczna (Freud): w człowieku walczy dążenie do przyjemności z dążeniem do samounicestwienia, wychowanie to rozmawianie z dzieckiem, aby uświadamiało sobie swoje potrzeby, kompleksy, mechanizmy obronne... Ad. 1 Bodziec – reakcja Znp – instrukcja – Zp – nagroda Znp – instrukcja i antycypacja kary – Znp – kara Zp - nagroda Ad 2. Człowiek nie jest panem siebie, jest poddany pewnym „energiom” ścierającym się w nim i najlepsze co może zrobić to dojść do pewnej równowagi między tymi siłami

Cztery koncepcje człowieka cd. Szkoła poznawcza: człowiek jest istotą odbierającą i przetwarzającą informacje, wychowanie to nabywanie wiedzy o świecie i o sobie (samowiedza, samoocena) Szkoła humanistyczna: człowiek jest istotą działającą jako system, jako całość, wychowanie to stworzenie klimatu rozwojowego do samowychowania, rozwijanie podmiotowości wychowanka Ad. 3 B- odbiór – przetworzenie informacji – konfrontacja ze strukturami poznawczymi – zgodność - niezgodność – dysonans poznawczy jest motywacją do działania np.. Do zmienienia tej struktury poznawczej. Nie ma miejsca na uczucia, wolę, dążeniu do dobra.... Ad. 4 motywacja jest wewnątrzpochodna, pochodzi z własnych aktywności człowieka, z planu jego rozwoju

Ideał człowieka „upodmiotowanego”, dojrzałego: Zna siebie Klucz: podmiotowość Postulaty: traktować wychowanka podmiotowo rozwijać podmiotowość wychowanka Ideał człowieka „upodmiotowanego”, dojrzałego: Zna siebie Dokonuje wyborów świadomie i odpowiedzialnie Ma plan własnego życia i realizuje go w poczuciu, że wiele zależy od niego samego Szanuje podmiotowość drugiego człowieka Każdy człowiek / dziecko to „ktoś”, nie „coś”. Ta koncepcja wyklucza „tresowanie” dziecka np. systemem kar i nagród, oraz stosowanie jakichkolwiek metod / sposobów działania, które sprzeciwiają się godności tej osoby (np. krzyk, poniżanie, upokarzanie – stosuje się w praktyce, niestety, np. upominanie na forum klasy, na forum całej szkoły...) Traktować wychowanka podmiotowo: jak mam działać? (metody działania): stos. Metod aktywizujących, wdrażanie do samowychowania, stosowanie pozytywnego programu wychowawczego (nie ma takiego człowieka, którego nie można by pochwalić za coś), prowadzenie rozmów, klimat życzliwości, prawdziwego zainteresowania... Rozwijać podmiotowość wychowanka: co mam robić? (cel wychowania): rozwijać poczucie podmiotowości, czyli świadomość bycia podmiotem, który czuje, myśli, przeżywa, dokonuje wyborów, jest za nie odpowiedzialny. Jest to bardzo blisko związane z samooceną.

Ogniwa procesu samowychowania Idealizacja – potrzeba ideałów, wzorców do naśladowania Samoocena – przyrównanie siebie do wzorca Podjęcie decyzji samorealizacji Metody samowychowania? Wymuszanie na sobie decyzji oraz powściąganie siebie (męstwo i umiarkowanie) Ad. 1 Nauczyciele! Rodzice..., lektury, kino, (ważność wyboru!) Ad. 3 przygotowanie dzieci do tego. Największy sukces dydaktyczny szkoły „chcę się dalej uczyć, będę to robić całe życie, chętnie”. Największy sukces wychowawczy szkoły: „chcę być lepszym człowiekiem, i będę się zawsze o to starać”. Przygotowanie praktyczne: wdrażanie do metod samowychowawczych (edukacja woli), żeby de facto móc czynić to co się chce.

Personalizacja kształcenia Kształcenie wpisane w nurt personalizmu chrześcijańskiego: pełna, integralna koncepcja człowieka (klasyczna filozofia: refleksja i pojmowanie istoty człowieka oraz teologia, dopełnienie rozumienia człowieka). Koncepcja człowieka jako bytu posiadającego władze poznawcze: zmysły (geneza poznania), intelekt teoretyczny oraz praktyczny oraz władze pożądawcze: instynkty, popędy oraz wolę.

3 ważne kroki.... Co robić? Wykorzystać naukę jako element osobistej formacji w drodze do pełni człowieczeństwa (wybór działań i akceptacja odpowiedzialności przez ucznia) Jak to robić? Spoglądać na każdego ucznia jako na osobę, z jej cechami wewnętrznymi oraz jej środowiskiem Skutek: personalizacja prowadzi dziecko do stopniowego brania odpowiedzialności za siebie

Integralne kształcenie Integralne kształcenie ≠ suma różnych elementów Integralne kształcenie = jedność wszystkich możliwych aspektów życia człowieka człowiek integralny! osobowość człowiek integralny?

Gdy odnoszę sukces, to wiem, że zawdzięczam to nie tylko sobie (pokora) Znam siebie i swoje miejsce w świecie (miłość siebie samego) Jeśli mi się coś nie udaje, nie zniechęcam się (męstwo) Znam także miejsce innych i je szanuję (miłość innych) Harmonijna osobowość Umiem do tego konsekwentnie dążyć (wytrwałość) Wiem, co jest dla mnie dobre (mądrość) Wiem, jak to osiągnąć (roztropność) Znam granice swojej wolności (sprawiedliwość)

Personalizm kształcenia Nie jest to nowa forma, metoda kształcenia Wykorzystanie nauki jako elementu osobistej formacji (wybór działań i akceptacja odpowiedzialności przez ucznia) Personalizacja prowadzi do odpowiedzialności dziecka Patrzenie na każdego ucznia jako na osobę, z jej cechami wewnętrznymi oraz środowiskiem

Kodeks Spersonalizowanej Edukacji* Podstawowe zasady: spojrzenie na osobę jako na początek każdego działania, która się przejawia w jej wyjątkowości, autonomii oraz otwartości Z podstawowych zasad wynikają zasady metodyczne, wprowadzane programowo w zarządzaniu oraz funkcjonowaniu placówek Ad 2. Np. Z powyższych Podstawowych Zasad wynikają Zasady Metodyczne: -          Kolegialność organów decyzyjnych, oraz udział wychowanków w tych to strukturach, w zakresie warunkowanym ich poziomem dojrzałości.       - Uczestnictwo wszystkich osób tworzących wspólnotę edukacyjną (dyrektorów, nauczycieli i uczniów) w programowaniu działalności oraz wyborze, przygotowaniu i używaniu materiału dydaktycznego. -          Wyszczególnienie taksonomii celów nauczania według różnych form ekspresji. -          Ustalanie treści działalności szkolnej wychodząc od osobistego doświadczenia uczniów i zachęcanie ich do brania udziału w kulturze i świecie zawodowym. -          Programowanie działalności szkolnej tak, aby znalazło się w niej miejsce na każdą pracę ekspresji werbalnej, numerycznej, plastycznej i dynamicznej -          Wykorzystywanie techniki w służbie edukacji -          Ustalenie celów wychowania na bazie wyraźnego sprecyzowania wartości, które mają być szanowane i praktykowane przesz uczniów. -          Programowanie wychowania tak, aby czynniki techniczne używane przez wyspecjalizowany personel współdziałały zawsze z czynnikami ludzkimi. -          Ocenianie każdego ucznia przez niego samego (samoocena), nauczycieli, wychowawców i rodziców. -          Prognozowanie wyników każdego ucznia na podstawie wstępnej diagnozy, która jest także używana w momencie klasyfikacji. -          Działalność nauczyciela jako czynnika stymulującego, nakierowującego i kontrolującego pracę uczniów tak, aby uczniowie zawsze samoczynnie wykonywali wszelkie prace w których nie jest niezbędna interwencja nauczyciela. -          Praca zespołowa nauczycieli. -          Elastyczne grupowanie uczniów. -          Używanie wszelkich sytuacji do nauczania, dbając w równym stopniu o pracę zespołową uczniów i ich pracę indywidualną. -          Stała ewaluacja wyników nauczania. -          Autoewaluacja uczniów i wymaganie od nich odpowiedzialności za powzięte decyzje oraz wykonywanie do końca rozpoczętych działań. -          Uczestnictwo rodzin i społeczności lokalnej w działalności placówki -          Stała ewaluacja wszelkich uwarunkowań i elementów procesu edukacyjnego w celu znalezienia nowych motywacji i metod umożliwiających bardziej skuteczną pracę wspólnoty edukacyjnej.   * Victor García Hoz “Educación personalizada”, wyd. Rialp, Madryt, 1994 (wydanie czwarte)

System „Dobrze Wykonanego Dzieła” Utwierdzenie tendencji szukania nowego dobra „Dobrze Wykonane Dzieło” System „DZD”: JEDYNIE TO, CO JEST DOBRZE ZROBIONE KSZTALCI Jest to system, który wykorzystuje naturalną skłonność ku dobru i szczęściu, jaką ma w sobie każdy człowiek. Każde działanie edukacyjne musi dochodzić do głębi osoby, a to co najgłębsze w człowieku to jego świadomość. DZD zawsze utwierdza pewną zdolność / umiejętność i pozwala odkryć nowe. Wiedząc, że świadomość osiągniętego dobra jest źródłem radości, świadomość dobrze zrealizowanej pracy może być powodem radości związanej z samą czynnością: jest to radość sukcesu. Człowiek nie może – jest ograniczony – osiągnąć wszystkie dobra. Wyjątkowość osoby przejawia się właśnie w tym, że wybiera te dobra i te radości, które są w zasięgu jego ręki, które jest w stanie wybrać dzięki swym zdolnościom, umiejętnościom, skłonnościom. System DZD zawiera jednak w sobie wymóg całego dobra, które dany człowiek może osiągnąć (w zależności od jego uwarunkowań). Na tym opiera się świadoma nadzieja radości. Radość w osiągnięciu danego dobra utwierdza w nas tendencję szukania nowych dóbr, jest to zamknięty krąg w którym dobro powoduje radość i radość wzmacnia dążenie ku dobru. Radość sukcesu Świadomość dobra

Specyfika kształcenia szkoły i przedszkola Położenie większego nacisku na kształtowanie nawyków i postaw niż na osiągane wyniki dydaktyczne. Osiągane wyniki są więc jedynie jednym z aspektów udanego procesu edukacji, i w pewnym sensie konsekwencją tego procesu, a nie jego celem. Są one zależne od nawyków i postaw, jak też i od wrodzonych zdolności. Kto osiągnie więcej (radości, satysfakcji)? Mniej zdolny a bardziej pracowity? Czy też na odwrót?

Jak to osiągnąć? rygorystyczny proces rekrutacji (nauczyciel wzorem): rozmowy kwalifikacyjne, test psychologiczny zobowiązanie do: - przestrzegania wyraźnie sformułowanych zasad placówki, stylu oraz sposobów pracy w placówce, - nieustającego doskonalenia warsztatu pracy oraz własnych cech osobowościowych,praktykowania we własnym życiu norm etycznych będących treścią programu wychowawczego szkoły

Jak to osiągnąć (2)? Osobiste spotkania: rodzice – opiekun dziecka/rodziny (skutek: świadomy, rodzinny projekt działań) Opiekun – więcej niż „tutor” Spójność działań między rodziną – szkołą/przedszkolem

Jak to osiągnąć (3)? Rodzice odpowiedzialni za klasę (ROK) Stała formacja rodziców: wzrastająca świadomość ogromnej ważności wychowania, które nie może być tylko oparte na intuicji konferencje/wykłady/warsztaty dla rodziców na temat aspektów wychowawczych, „MBA” dla rodziców („case study”) – współpraca z Akademią Familijną

Zarządzanie placówkami Kolegialność zarządu Rada zarządzająca składa się z: - Dyrektora placówki - Wicedyrektorów - Dyrektora Administracyjnego (finanse) - Rodzica „Sternik”: wgląd w ważniejsze decyzje placówki Ścisła współpraca nauczycieli w zespołach

Rola rodziców nie jest najważniejsze, by rodzice wspierali nauczycieli, dyrekcję itp. w prowadzeniu szkoły (ekonomicznie, przez wkład pracy itd.) Najważniejsze jest, by nauczyciele, dyrekcja, personel nieuczący wspierali rodziców w wychowaniu ich dzieci (w tym istotnym aspekcie ich obowiązków, jakim jest edukacja dzieci)

Nauczanie przedszkolne „Optymista” – program edukacyjny „Rośniemy” – program wychowawczy

„Optymista” – program edukacyjny Program „Optymista” Podstawy programu dydaktycznego przedszkola oparte o odkrycia neuropsychobiologii „Prowadź bez popychania” (przysłowie japońskie) - Ramy neurologiczne - Ramy pedagogiczne - Ramy psychologiczne - Ramy antropologiczne

Nauczanie przedszkolne Przedszkole jest bardzo ważne: optymalizacja rozwoju Program nauczania przedszkolnego wzbogacony o: - program wczesnego wspomagania rozwoju zaczerpnięty z placówek edukacyjnych Institució Familiar d’Educació - dwujęzyczność (zajęcia w języku polskim i angielskim) - muzykę i rytmikę - formację ludzką i religijną

Program wczesnej stymulacji „bity” inteligencji, czytania i matematyki zwiększają zasób słów, rozwijają koncentrację i pamięć zajęcia z psychomotoryki wspomagają naukę czytania i pisania audycje muzyczne rozwijają słuch, wrażliwość estetyczną i gust muzyczny oraz ułatwiają naukę języków obcych

„Rośniemy” - program wychowawczy Osobisty przykład osobisty starannie dobranych nauczycieli oraz pracowników szkoły Zmieniające się co miesiąc tematy: krótkie, zrozumiałe wyrażenia pomagające asymilować ważne na tym etapie rozwoju, cechy ludzkie: - nawyki osobiste (np. porządek, higiena) - nawyki społeczne (np. hojność, koleżeńskość) - życie pobożności Zadania rozwijające odpowiedzialność i aktywność

Plan wychowawczy - przykład

Nauczyciele Dokładnie dobrana, wysoko wykwalifikowana kadra nauczycieli i wychowawców stale podnosząca własne kompetencje Szkolenia w placówkach IFE oraz regularne szkolenia wewnętrzne Silna praca zespołowa nauczycieli Indywidualny opiekun dla każdego ucznia

Wychowanie do wolności wskazywanie innym tych wartości, które sami uznajemy, i jasne uzasadnianie tych wyborów nie jest tożsame z wymuszaniem ich. Człowiek zagubiony, nie do końca pewny swojej drogi (a takiej sytuacji, używając pewnej analogii, znajduje się wychowanek), nie czuje się zniewolony, gdy znajdzie wiarygodnego przewodnika. wychowanie do wolności wyboru dobra (w odróżnieniu od wolności rozumianej jako swawola) i jego realizacji.

Opłaty oraz fundusz stypendialny Przedszkole i szkoła finansuje koszty swojego działania Rodziny, które nie mogą pokryć kosztów uzyskują wsparcie fundusz stypendialnego Dzieci w przedszkolu i szkole – z różnych środowisk Dzieci w przedszkolu i szkole – bez barier finansowych Możliwości finansowe Rodziny nie są kryterium ani warunkiem edukacji dzieci w placówkach edukacyjnych ok. 40% rodzin korzysta z funduszu stypendialnego Krótki komentarz jak powstał i funkcjonuje fundusz stypendialny.....

Placówki edukacyjne - Warszawa „Strumienie” „Żagle” Szkoła podstawowa (2004) Gimnazjum (2008) Liceum (2011) Przedszkole (2004) – chłopcy i dziewczynki Szkoła podstawowa /2004/ Gimnazjum /2008/ Liceum /2011/

Kraków – ? Gdańsk – ? Poznań – ? Szczecin – ? Warszawa-Zachód – ? Placówki edukacyjne Kraków – ? Gdańsk – ? Poznań – ? Szczecin – ? Warszawa-Zachód – ?

P & O

Dziękujemy www.sternik.edu.pl