Administracja publiczna na rzecz spójności regionalnej i europejskiej Dr Krzysztof Szczerski UJ

Administrowanie dla spójności Zdolność do strategicznego zarządzania rozwojem, w zróżnicowanym i zmiennym otoczeniu, poprzez partnerstwo dla mobilizacji zasobów własnych oraz współadministrowanie w przestrzeni europejskiej

Trzy modele zarządzania zarządzanie jedno-systemowe (single-system management): otoczenie instytucjonalne jest stabilne i spokojne, a przedmiot działania politycznego nie kontrowersyjny; zarządzanie wielo-systemowe (multi-system management): współzawodnictwo w ramach otoczenia, pomiędzy różnymi politykami i instytucjami, a przedmiot polityki ma charakter konfliktogenny; zarządzanie totalne” (total system management): warunki kryzysowe

Uwarunkowania środowiska Przełamanie monopolu instytucji państwa przez włączenie wszystkich działań społecznych, politycznych i administracyjnych aktorów, którzy prowadzą, sterują, kontrolują lub zarządzają społeczeństwem Relacje pomiędzy aktorami publicznymi i niepublicznymi mają charakter policentryczny i nie-hierarchiczny Zasadniczą funkcją takiego systemu jest regulacja a nie redystrybucja

Słowa - klucze Kreatywność administracyjna Planowanie strategiczne Konkurencyjność w Spójności Kultura organiczna Mobilizacja Koordynacja Dialog Partnerstwo Zaufanie

Podstawy administracyjne „miękkie prawo” w miejsce restrykcyjnych przepisów, rozbudowane techniki komunikacyjne, elastyczność struktury, techniki adaptacji i innowacji, zdolność do uczenia się, płaskie struktury organizacyjne oparte o sieci

Techniki administracyjne Zarządzanie zasobami resource-matching Delegacja uprawnień Horyzontalna i wertykalna koordynacja Odpowiedzialność – monitoring – kontrola Techniki zarzadzania strategicznego Techniki prognostyczne (szacowanie prawdopodobieństwa) Studia na współzależnościami

Europeizacja Polityki (policies) Polityka (politics) Sfera publiczna (polity) Standardy Instytucje Instrumenty Dyskurs Administracja Procesy: - formowania się interesów - agregacji interesów - reprezentacji interesów Relacje miedzyrzadowe Tradycje państwowe Instytucje prawa Relacje społeczne Gospodarka

Konsekwencje instytucjonalne od struktury do systemu od konstrukcji do funkcjonalności od neutralności do zaangażowania od „administracji nauczającej” do „administracji uczącej się” od planowania do programowania strategicznego, od zamkniętej administracji reaktywnej do otwartej administracji aktywnej