WęzłyWęzły W ę z ł y maj ą szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach naszego ż ycia. Poczynaj ą c od prostego w ę z ł a którym wi ąż emy sznurówki, a ko ń cz ą c na skomplikowanych w ę z ł ach ż eglarskich. Jednym s ł owem mówi ą c za pomoc ą kawa ł ka sznurka mo ż na sobie bardzo upro ś ci ć wiele dziedzin ż ycia...
W ę z ł y harcerskie mo ż emy stosowa ć do wielu zaj ęć : Podczas budowania ró ż nych elementów z drewna Kiedy jest potrzeba zrobienia ró ż a ń ca Gdy trzeba pomóc drugiemu cz ł owiekowi Do wi ą zania sza ł asu Mo ż na na nim powiesi ć równie ż pranie Poni ż ej przedstawiam kilka podstawowych w ę z ł ów, które maj ą praktyczne zastosowanie:
W ę ze ł Kluczka kluczka- w ę ze ł wygodny w u ż yciu i banalny do zawi ą zania. W ł a ś ciwie nie mo ż na jej zawi ą za ć ź le, natomiast mo ż na j ą zawi ą za ć jedn ą r ę k ą, co mo ż e mie ć du ż e znaczenie w sytuacjach awaryjnych. Podstawow ą jego wad ą jest fakt, ż e kluczka mocno zaciska si ę pod obci ąż eniem. Z w ę z ł ów za pomoc ą których mo ż emy zawi ą za ć p ę tl ę kluczka najbardziej os ł abia lin ę. Jego wi ą zanie to zgi ę cie liny na pó ł i zagi ę tym ko ń cem zawi ą zanie tzw. sup ł a.
W ę ze ł p ł aski w ę ze ł p ł aski - jest to w ę ze ł tak mocno zwi ą zany z histori ą skautingu, ż e ha ń b ą jest go nie umie ć. B-P. umie ś ci ł go na pierwszym projekcie swojej lilijki, tak ż e jest symbolem 22 lutego-Dnia My ś li Braterskiej. S ł u ż y do wi ą zania dwóch wolnych ko ń ców liny (lub 2 lin). Ź le zawi ą zany w ę ze ł p ł aski nazywany jest w ę z ł em babskim, strasznie si ę zaciska i zawsze s ą problemy z jego odsup ł aniem.
W ę ze ł skrajny tatrza ń ski (ratowniczy) w ę ze ł skrajny tatrza ń ski (ratowniczy)- najbardziej klasyczny ze wszystkich w ę z ł ów s ł u żą cych do wi ą zania si ę lin ą (asekuracji). Stosowany od niepami ę tnych czasów, teraz zosta ł wyparty przez ósemk ę (zw ł aszcza przez wspinaczy). Jego atut polega na tym, ż e mo ż e by ć zawi ą zany jedna r ę k ą np. przez ratownika ś piesz ą cego na pomoc ton ą cemu. T ą umiej ę tno ść (wi ą zanie jedn ą r ę k ą ) musicie ć wiczy ć na czas i przy zamkni ę tych oczach. Mo ż na go wi ą za ć dwoma sposobami.
Pierwszy z nich. wykonywany dwoma r ę kami, wygodniejszy opracowany przez naszych pradziadów opiera si ę na schemacie: wyszed ł z nory królik, oblecia ł drzewo dooko ł a i wlaz ł do dziury z powrotem"(rys. 3 a)
Druga metoda rzadziej stosowana s ł u ż y do szybkiego zrobienia sobie prostej uprz ęż y jedn ą r ę k ą (jest to raczej p ę tla w której mo ż emy te ż siedzie ć ). Kto ś nam rzuca lin ę. Podj ę t ą lin ę chwytamy lew ą r ę k ą w takim miejscu, ż eby spokojnie przeprowadzi ć praw ą r ę k ą wolny koniec za pup ą (lub plecami), tak aby lina stworzy ł a literk ę U. Lina w ten sposób okala nas od ty ł u. Ca ł a zabawa teraz polega na tym aby praw ą r ę k ą zawi ą za ć przed sob ą w ę ze ł. W tym celu wykonuje si ę ruch nachwytem i podchwytem (rys. 3b.l) wokó ł trzymanej lew ą r ę k ą liny. W ten sposób prawa r ę ka razem z trzymanym ko ń cem liny znajdzie si ę w p ę tli (rys. 3b.2). Wolny koniec nale ż y teraz prze ł o ż y ć wokó ł liny (rys. 3b.3) i ci ą gn ąć go do siebie (rys. 3b.4) - zacisn ąć p ę tl ę (rys. 3b.5). W ę ze ł ratowniczy trzyma niezawodnie, a rozwi ą zuje si ę bardzo ł atwo.
W ę ze ł beczu ł ka beczu ł ka - w ę ze ł dla ka ż dego skauta katolickiego w przypadku gdy ten zgubi ró ż aniec lub chce mie ć swój oryginalny zrobiony w ł asnor ę cznie. Jego wi ą zanie jest banalnie proste. Zaczynamy jak ka ż dy supe ł " tworz ą c ma ł e oczko przek ł adaj ą c jeden koniec nad drugim. Przy beczu ł ce nie poprzestajemy na tym lecz przek ł adamy jeden koniec parokrotnie okr ę caj ą c go wokó ł drugiego. Po wszystkim zaciskamy. Troch ę to zawi ł e ale tak na prawd ę bajecznie proste. Najlepiej wychodzi na trzy oploty. Jak b ę dziecie mieli jaki ś problem z tym w ę z ł em zapytajcie jakiego ś zakonnika po ś lubach jak si ę wi ąż e w ę ze ł na jego sznurze.
W ę ze ł Krzy ż akowy w ę ze ł krzy ż akowy- podstawowy w ę ze ł pionierski pozwalaj ą cy konstruowa ć sto ł y i inne budowle na planie piramidy oszcz ę dzaj ą c sznurka na bez ł adn ą pl ą tanin ę, niestety tak cz ę sto widywan ą w obozowiskach. Wi ąż emy go uk ł adaj ą c na ziemi trzy ż erdki. Ż erdki le żą równolegle obok siebie i si ę stykaj ą. Ś rodkow ą wysuwamy do przodu tak, ż eby tylko jej ko ń cówka le ż a ł a mi ę dzy pozosta ł ymi (ok. 40 cm). Odcinek gdzie wszystkie trzy ż erdki si ę spotykaj ą oplatamy sznurkiem oko ł o 20x. Potem ś rodkow ą ż erdk ę podnosimy i przewracamy" o 180 stopni wzd ł u ż osi pod ł u ż nej. W ę ze ł si ę w ten sposób zaciska. Ż erdki, ustawiamy w ę z ł em ku niebu i modelujemy nimi tak by zapewni ć ich stabilno ść.
Niektóre z konstrukcji obozowych gdzie stosuj ę si ę w ę z ł y:
I jeszcze jedna porcja...
Podsumowuj ą c... Dowiedzieli ś cie si ę podstaw o harcerskim rzemio ś le wi ą zania i rozwi ą zywania... Zobaczyli ś cie gdzie mo ż ecie zastosowa ć podane wzory... Nie pozostaje nic innego jak zabiera ć si ę do ć wicze ń... Prezentacj ę wykona ł Piotrek Jurga