BEZPIECZEŃSTWO PAŃSTWA BEZPIECZEŃSTWO MILITARNE Maciej Milczanowski 1

PRZYCZYNY POWSTAWANIA KONFLIKTÓW I WOJEN 1. NATURA CZŁOWIEKA 3. PODSTAWOWA CECHA PRZYRODY - WALKA

ARYSTOTELES MACHIAVELLI „CZŁOWIEK JEST NAJPRZEDNIEJSZYM ZE STWORZEŃ, TAK JAK I NAJGORSZYM ZE WSZYSTKICH, JEŚLI SIĘ WYŁANIA Z PRAWA I SPRAWIEDLIWOŚCI (...) DLATEGO CZŁOWIEK BEZ POCZUCIA MORALNEGO JEST NAJNIEGODZIWSZYM I NAJDZIKSZYM STWORZENIEM, NAJPODLEJSZYM W POŻĄDLIWOŚCI ZMYSŁOWEJ I ŻARŁOCZNOŚCI” ARYSTOTELES TWIERDZiŁ ŻE PRAWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ CZYNIĄ CZŁOWIEKA LEPSZYM A MACCHIAVELLI ŻE DOBRE INSTYTUCJE: RELIGIA, SIŁY ZBROJNE I USTAWY. PACYFIŚCI NAWOŁUJĄCY DO ROZBROJENIA. PAPIEŻ NAWOŁUJĄCY DO POKOJU I ŻYCIA BEZ PRZEMOCY MACHIAVELLI NADRZĘDNOŚĆ DOBRA OJCZYZNY NAD INNYMI NORMAMI – RACJA STANU

PRZYSZŁOŚĆ JEST ZMIENNA, NIEPRZEWIDYWALNA, REGUŁĄ JEST ZASKOCZENIE PANTA RHEI - HERAKLIT PRZYSZŁOŚĆ JEST ZMIENNA, NIEPRZEWIDYWALNA, REGUŁĄ JEST ZASKOCZENIE BEAUFRE, WSTĘP DO STRATEGII. ODSTRASZANIE I STRATEGIA SI VIS PACEM, PARA BELLUM

LUDZKIE SPOŁECZEŃSTWO BEZ KONFLIKTÓW JEST NIEMOŻLIWE VIVERE MILITARE EST SENECA VITA BELLUM EST MEREK AURELIUSZ LUDZKIE SPOŁECZEŃSTWO BEZ KONFLIKTÓW JEST NIEMOŻLIWE KARL POPPER 1902-1994 DLA REALIZACJI SWYCH CELÓW LUDZIE WYKORZYSTUJĄ WSZELKIE ŚRODKI. ŁAD SPOŁECZNY XX I XXI WIEKU JEST FAKTEM ALE BYŁBY TYLKO FIKCJĄ GDYBY NIE BYŁ POPARTY SIŁĄ MILITARNĄ.

W ŚRODOWISKU MIĘDZYNARODOWYM ARMIA DANEGO PAŃŚTWA: JEJ STAN, SIŁA I SPRAWNOŚĆ, JEST GŁÓWNYM WYZNACZNIKIEM WIZERUNKU I SIŁY PAŃSTWA MARSZ. PIŁSUDSKI CZYNNIKI TE DECYDUJĄ O ZNACZENIU I WIARYGODNOŚCI PAŃSTWA W STOS. MIĘDZYNARODOWYCH. FILM Armia NATO FILM Armia UW

Nadrzędnym celem działań w obszarze bezpieczeństwa militarnego jest gotowość do obrony terytorium i niepodległości Polski oraz sojuszników, eliminacja zagrożeń o charakterze zbrojnym, a także przeciwdziałanie ewentualnym,niekorzystnym zmianom równowagi wojskowej w regionie. Polska buduje swoją polityke obronną w powiązaniu z zasadą solidarności i lojalności sojuszniczej. Gotowość przyjścia z pomocą każdemu członkowi Sojuszu Północnoatlantyckiego wzmacnia potencjał odstraszania, zapewniający bezpieczeństwo państw członkowskich i NATO jako całości.

„Powszechnym, przyjętym kryterium bezpieczeństwa jest własny potencjał obronny połączony z układami sojuszniczymi, zapewniającymi skuteczne odstraszanie potencjalnego napastnika.” Jan Nowak – Jeziorański

System militarny(Siły Zbrojne RP) Jest podstawowym, wyspecjalizowanym i specjalnie dla potrzeb obronnych utrzymywanym elementem systemu obronności państwa. Służy ochronie niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i niepodzielności jej terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jej granic. Siły zbrojne wykonują zadania przewidziane dla nich w strategii bezpieczeństwa i obronności Rzeczypospolitej Polskiej oraz uszczegółowione w stosownych planach reagowania kryzysowego i obrony państwa. W skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wchodzą Wojska Lądowe, Siły Powietrzne oraz Marynarka Wojenna. We wszystkich rodzajach sił zbrojnych występują wojska operacyjne i wojska obrony terytorialnej.

Położenie Polski Państwo położone w Europie Środkowej nad Morzem Bałtyckim. Graniczy z Niemcami (na zachodzie), Czechami i Słowacją (na południu), Ukrainą i Białorusią (na wschodzie), na północnym wschodzie z Litwą oraz na północy z Rosją (obwód kaliningradzki). Granica Polski oddziela terytorium państwa polskiego od innych państw i od morza. Rozgranicza również przestrzeń powietrzną i wody. W celu ochrony granic ustanowiono pas drogi granicznej (15 m) i strefę nadgraniczną (15 km), a także powołano uzbrojoną, umundurowaną formację – Straż Graniczną Rzeczypospolitej Polskiej.

Położenie Polski Kształt obszaru Polski jest stosunkowo regularny. Pod względem fizyczno-geograficznym granica na największej długości przebiega górami - 34,5%, granice rzeczne stanowią 27% długości, morska – 14,7%, a pozostałe –23,8%. Współczesne granice Polski zostały ustalone w 1945 roku w Poczdamie i Jałcie.

Układ Warszawski Oficjalna nazwa: Układ o Przyjaźni, Współpracy i Pomocy Wzajemnej Sojusz polityczno-wojskowy państw Europy Środkowej i Wschodniej pozostających pod wpływem Związku Radzieckiego. Powstał na podstawie Deklaracji Bukaresztańskiej, jako odpowiedź na militaryzację Republiki Federalnej Niemiec i włączenie jej w struktury sojuszu NATO. Pakt podpisano 14 maja 1955 w Warszawie. Istniał do 1 lipca 1991.

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Albańska Republika Ludowa (zawiesiła współpracę w 1960, wystąpiła z Układu 12 września1968) Bułgarska Republika Ludowa Republika Czechosłowacka Niemiecka Republika Demokratyczna (w strukturach wojskowych od 1956, wystąpiła z Układu 25 września 1990) Polska Rzeczpospolita Ludowa Rumuńska Republika Ludowa Węgierska Republika Ludowa

Cele Układu Warszawskiego Głównym zadaniem Układu było stosowanie środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa i umocnienia pokoju w Europie. W celu realizacji tego zadania państwa członkowskie zobowiązały się do oparcia swojej polityki na pokojowych zasadach przez powstrzymywanie się w stosunkach międzynarodowych od groźby użycia siły, oraz rozstrzygania swych międzynarodowych konfliktów za pomocą pokojowych środków.

Organy kierowania bezpieczeństwem militarnym RP Do najważniejszych organów kierowania należą: Sejm RP, Prezydent RP, który jednocześnie jest Najwyższym Zwierzchnikiem Sił Zbrojnych RP; Rada Ministrów i Prezes Rady Ministrów; ministrowie; wojewodowie; organy dowodzenia Sił Zbrojnych RP, w tym Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych (po jego powołaniu). Istotną rolę w podsystemie kierowania pełnią organy samorządu terytorialnego.

Organy kierowania bezpieczeństwem militarnym RP Konstytucja RP określa podstawowe kompetencje Sejmu RP, Prezydenta RP oraz Rady Ministrów w zakresie kierowania bezpieczeństwem państwa. Zakres tych kompetencji obejmuje: - w odniesieniu do Sejmu RP - decydowanie bądź o stanie wojny w razie zbrojnej napaści na terytorium RP, a także gdy wynika to z umów międzynarodowych bądź o zawarciu pokoju. Jeżeli Sejm nie może się zebrać o stanie wojny postanawia Prezydent RP.

NATO Organizacja polityczno-wojskowa powstała 24 sierpnia 1949 w wyniku podpisania 4 kwietnia 1949 Traktatu Północnoatlantyckiego przez 10 krajów europejskich: państw-członków Unii Zachodniej (Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Wielka Brytania) wraz z pięcioma dodatkowymi krajami (Dania, Islandia, Norwegia, Portugalia, Włochy) oraz USA i Kanadę. Początkowym celem istnienia organizacji, na mocy traktatu waszyngtońskiego, była obrona militarna przed atakiem ZSRR.

Zobowiązania Polski względem NATO Zgodnie z ustalonymi z Kwaterą Główną NATO tzw. Celami Sił Zbrojnych Polska jest zobowiązana do dostosowania struktury Sił Zbrojnych oraz ich wyposażenia do standardów Sojuszu. Szczegółowe kierunki przebudowy strukturalnej, funkcjonalnej i technicznej armii z uwzględnieniem realnych możliwości budżetu państwa zostały określone w Programie integracji z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego i modernizacji Sił Zbrojnych RP na lata 1998-2012.  

Zobowiązania Polski względem NATO Zgodnie ze wspomnianymi Celami Sił Zbrojnych, Polska przyjęła na siebie również zobowiązania dotyczące dostosowania wybranych elementów infrastruktury gospodarczo-obronnej do wymogów obowiązujących w państwach NATO. Ponadto Polska zobowiązała się do aktywnego uczestniczenia w Programie Inwestycji NATO w Dziedzinie Bezpieczeństwa, finansowanego ze wspólnego budżetu Sojuszu.

Polska w Operacjach NATO Zaangażowanie polskich Sił Zbrojnych w operacje prowadzone pod auspicjami NATO jest jednym kluczowych elementów polskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Zgodnie ze Strategią Udziału Sił Zbrojnych RP w operacjach międzynarodowych udział w misjach Sojuszu Północnoatlantyckiego ma priorytetowy charakter. Stanowi istotny wyznacznik miejsca i roli naszego kraju na arenie międzynarodowej, potwierdzając wiarygodność Polski jako członka Sojuszu. Jednocześnie jest źródłem doświadczeń operacyjnych i ważnym impulsem dla transformacji Sił Zbrojnych RP. Potwierdza to skala zaangażowania. Obecnie w misjach natowskich bierze udział ponad 2000 polskich żołnierzy, co stanowi 48% wszystkich żołnierzy służących poza granicami kraju.

AFGANISTAN (ISAF) Polska jest aktywnym uczestnikiem operacji ISAF od roku 2004 (od 2002 do 2008 roku uczestniczyła w koalicyjnej operacji Enduring Freedom). Celem misji jest wsparcie operacji antyterrorystycznej oraz władz Afganistanu w odbudowie struktur cywilnych oraz infrastruktury państwa. Zaangażowanie RP w misji NATO systematycznie wzrastało, aż do poziomu 1600 żołnierzy osiągniętego w 2008 roku. Obok zaangażowania wojskowego, Polska bierze udział w odbudowie i rekonstrukcji kraju, wydzielając specjalistów do amerykańskiego Prowincjonalnego Zespołu Odbudowy (PRT) w Ghazni. Działania w tym zakresie mają za zadanie zdobycie zaufania i wsparcia ludności lokalnej, które w sposób wymierny przyczynia się do bezpieczeństwa naszych żołnierzy.

AFGANISTAN (ISAF) Ponadto planowane  są wzmożone działania sojuszników w sąsiednich prowincjach, co prawdopodobnie spowoduje napływ rebeliantów do Ghazni i wymagać będzie intensyfikacji działań polskiego kontyngentu. Dzięki tym decyzjom, Polska znalazła się w gronie siedmiu największych kontrybutorów do operacji ISAF (obok USA, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Kanady, Francji i Włoch). Ponadto jest jednym z nielicznych krajów, które nie zgłosiły ograniczeń narodowych.  

KOSOWO (KFOR) Polski Kontyngent Wojskowy (PKW) KFOR wchodzi w skład Międzynarodowych Sił Zadaniowych Wschód (Multinational Task Forces - East MNTF-E), które oprócz jednostki polskiej tworzą pododdziały amerykańskie oraz batalion grecki - zachodzi tu relacja tzw. dowodzenia operacyjnego. Dowodzenie pozaoperacyjne sprawuje Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych. Oprócz wspomnianych Międzynarodowych Sił Zadaniowych Wschód w Kosowie, zgodnie z obowiązującym podziałem odpowiedzialności, operują ponadto: Międzynarodowe Siły Zadaniowe Południe, Zachód, Północ i Centrum. W okresie swego funkcjonowania PKW KFOR kilkakrotnie zmieniał swą strukturę stosownie do zmieniającej się sytuacji polityczno-militarnej w Kosowie oraz przeobrażeń jakie zachodziły w siłach KFOR. Od sierpnia 2006r. kontyngent stacjonuje w Camp BONDSTEEL. W skład batalionu wchodzi: komponent polski; komponent ukraiński; komponent litewski (w kompanii polskiej -„FOX”). Dowódcą jest oficer polski jego zastępcą - oficer ukraiński (sztab batalionu tworzą oficerowie obu krajów). Żołnierze polscy pełnią także służbę w Kwaterze Głównej KFOR (w Prisztinie).

IRAK Polska strefa okupacyjna w Iraku - powołana w 2003 r., kiedy po inwazji i opanowaniu całego terytorium kraju przez USA i ich sojuszników podzielono Irak na cztery strefy stabilizacyjne (de facto okupacyjne): północną oraz środkową pod nadzorem USA, środkowo-południową pod nadzorem Polski i południową pod nadzorem Wielkiej Brytanii. Strefa środkowo-południowa (początkowo zwana górno-południową), obejmująca prowincje Nadżaf, Al- Kadisijja, Karbala, Babil oraz Wasit, o łącznej powierzchni 65 632 km², liczyła 4 955 tys. mieszkańców. Główne miasta polskiej strefy to Karbala, Al-Hilla, Al-Kut, Diwanija. Polski kontyngent wojskowy wystawił już dziewięć zmian. Obecnie jego głównym zadaniem jest szkolenie wojsk irackich.

IRAK W misji szkoleniowej NATO w Iraku (NTM-I) Polska uczestniczy od 2005 roku. Jej celem jest przeprowadzenie procesu szkolenia oraz doradztwo dla kadr średniego i wyższego szczebla Irackiego Ministerstwa Obrony i Irackich Sił Bezpieczeństwa, jak również koordynacja dostaw uzbrojenia i sprzętu wojskowego dla nowotworzonych sił. Obecnie prowadzone są kursy szkoleniowe w  irackim centrum szkoleniowym w Ar-Rustamiyah.

SŁUŻBA ZAWODOWA