Komunikacja I jej sposoby

Ludzie od zawsze czuli potrzebę porozumiewania się z innymi przedstawicielami danej społeczności. Powstanie cywilizacji nie byłoby możliwe bez opanowania technik komunikacji. Bez umiejętności porozumiewania się, człowiek nie tylko nie byłby w stanie zainicjować postępu technicznego i rozwoju cywilizacji, ale nawet nie mógłby tworzyć jakichkolwiek społeczności.

Czasy prehistoryczne Przed wynalezieniem pisma ludzie porozumiewali się za pomocą gestów, mimiki oraz mowy. Nie jest ona jednak doskonała. Wypowiedziane słowo czy zdanie docierało tylko do osób znajdujących się w pobliżu mówiącego. Komunikacja przy pomocy głosu, bądź sygnałów migowych, na odległości większe niż kilometr była praktycznie niemożliwa. Ponadto wraz z przedwczesną śmiercią ‘osób pamiętających’ – szamanów, mędrców – prymitywna społeczność bezpowrotnie traciła wiedzę wielu pokoleń. Jednakże z czasem człowiek zaczął dostrzegać potrzebę utrwalania swoich doświadczeń dla przyszłych pokoleń. W tym właśnie celu powstawały malowidła jaskiniowe oparte na prostych symbolach Po symbolach przyszedł czas na pismo. Najstarszym jego podgatunkiem są piktogramy, czyli pismo obrazkowe, którym posługiwali się na przykład starożytni Egipcjanie.

Dym i ogień Wiele kultur stosowało sygnały wzrokowe, oparte na dymie i ogniu, nazywane dziś także ‘optycznym telegrafem’. Zasięg zmysłów był jednak ograniczeniem takich sposobów komunikacji. Późniejszym usprawnieniem było zatem przekazywanie wiadomości przez wczesny rodzaj ’stacji wzmacniających i przekaźnikowych’, czyli stworzenie punktów powtarzających ten sygnał pomiędzy grupą wysyłającą a odbierającą komunikat. Takie modyfikacje były często stosowane przez bardziej zaawansowane cywilizacje o osiadłym trybie życia. Polegały one na rozpalaniu ciągu oddalonych od siebie ogromnych ognisk na terenach położonych stosunkowo wysoko (widocznych). Najbardziej zaawansowane społeczności budowały wieże sygnałowe, jak Chiny na Wielkim Murze. Specyficznym rodzajem wież sygnałowych są do dziś używane latarnie morski

Starożytność Po symbolach i piśmie obrazkowym przyszedł czas na pismo fonetyczne. Ten rodzaj pisma przetrwał w niewiele zmienionej formie do dzisiaj, gdyż można w nim zapisać dowolny komunikat. Dzięki zapisywaniu informacji najpierw na papirusie a potem na papierze ludzie mogli porozumiewać się ze sobą na większe odległości, pisząc do siebie listy. Do dostarczania informacji wykorzystywali kurierów. Rozwój tego sposobu przesyłania wiadomości dał początek systemowi pocztowemu. Pierwsza poczta powstała w Syrii (550 p.n.e) i Egipcie (220 p.n.e) i podróżowała różnymi sposobami. Wykorzystując gołębie pocztowe oraz kurierów na koniach i psich zaprzęgach.

Narzędzia do pisania Narzędzia miały duże znaczenie dla ewolucji technik komunikacji. Przez długie tysiąclecia używano kamiennych rylców i organicznych farb, które nakładano na kamienne płaszczyzny a potem na gliniane tabliczki utrwalane poprzez wypalanie. Przełomowym etapem w rozwoju technik pisania było wynalezienie papirusu i papieru, który był poręczniejszy i łatwiejszy w przenoszeniu. Narzędzia do pisania także ewoluowały: od rylców, poprzez ptasie pióra maczane w atramencie, po wieczne pióra.

Czasy nowożytne Po kurierach i poczcie (która przez lata swej działalności została usprawniona, dzięki nowym środkom transportu, np. kolejowemu) nadszedł czas na inne metody przesyłania komunikatów, takie jak np. telegram („tele” – daleko, „gramma” – litera, pismo). Początkowo do jego wysyłania wykorzystywano telegraf (1833), a później dalekopis (1910). W międzyczasie ludzie zdali sobie sprawę z możliwości przesyłania ludzkiego głosu za przewodnictwem metalowego drutu. Z takich właśnie obserwacji rodzą się wizje i tym samym wiele ludzi zafascynowanych światem próbuje sprawić, aby stały się one rzeczywistością. W roku 1876 Aleksander Bell zaprojektował i wykonał pierwszy prototyp telefonu. Telegraf i telefon są zbudowane na bazie przewodów elektrycznych, a sukces telefonu Bella wyniknął bezpośrednio z jego prób udoskonalenia telegrafu. Przez telefon można – w odróżnieniu od innych sposobów komunikacji – usłyszeć osobę znajdującą się nawet w dużej odległości. Na pooczątku do łączenia abonentów zatrudniano operatorów. W 1889 roku Amerykanin Almon Brown Strowger wynalazł automatyczną centralę telefoniczną, która początkowo łączyła telefony, z których numer wybierało się za pomocą trzech przycisków, oznaczających kolejno jedności, dziesiątki i setki. Po raz pierwszy telefon z tarczą do wybierania numerów użyto w 1896 roku, a telefon z klawiaturą w 1963 roku. Powstanie telefonu komórkowego wiąże się z wynalezieniem układów scalonych, co spopularyzowało bezprzewodową łączność radiotelefoniczną.

Internet Internet swoje istnienie zawdzięcza wynalezieniu komputera - w sensie współczesnym pojawiły się dopiero w połowie XX wieku, gdy zbudowano pierwsze komputery elektroniczne. Miały one rozmiary sporych pomieszczeń i zużywały kilkaset razy więcej energii niż współczesne komputery osobiste (PC), a jednocześnie miały miliardy razy mniejszą moc obliczeniową. To, co odróżnia współczesne komputery od wszystkich innych maszyn, to możliwość ich programowania, czyli wprowadzenia do pamięci komputera listy instrukcji, które mogą być wykonane w innym czasie. Internet to w dużym uproszczeniu jest to ogólnoświatowa sieć komputerowa.

Media Media są także sposobem komunikacji. Są to m.in. Gazety, telewizja, internet, serwisy informacyjne, itd..

Podsumowanie Ludzie od zarania dziejów odczuwali głęboką potrzebę komunikacji, zarówno bezpośredniej (rozmowa) jak i pośredniej (mowa ciała, listy, komunikaty wysyłane drogą elektroniczną, itd.). Komunikowaliśmy się już w czasach prehistorycznych i jeszcze przez długi czas będziemy się ze sobą komunikować i porozumiewać w różnorodny sposób.