Wykona ł y: Julia W. i Ola S. z klasy 6c

 Pogrzeb ż uru i ś ledzia by ł obyczajem zwi ą zanym z do ść rygorystycznym przestrzeganiem postu i obchodzonym na Kujawach i Pomorzu. Po ż ywienie wielkopostne najcz ęś ciej ogranicza ł o si ę do ż uru i ś ledzi.  Nie jedzono nie tylko mi ę sa i t ł uszczów ro ś linnych, ale równie ż nabia ł u i cukru. Kiedy wi ę c wielki post dobiega ł ko ń ca, tradycj ą w Wielki Pi ą tek wieczorem lub w Wielk ą Sobot ę rano by ł tzw. pogrzeb ż uru i ś ledzia.  Wynoszeniu z domu ś ledzia i ż uru towarzyszy ł y ż artobliwe przy ś piewki i okrzyki. Ś ledzia, wyci ę tego z drewna lub tektury, wi ą zano na grubym powrozie i na wierzbie wieszano nad drog ą. By ł a to symboliczna kara dla powieszonego za sze ś ciotygodniowy post. Natomiast garnek z ż urem zakopywano poza wsi ą.

 Wielki Post ju ż w staro ż ytno ś ci chrze ś cija ń skiej, by ł czasem szczególnie intensywnego przygotowania do przyj ę cia sakramentu inicjacji, czyli wtajemniczenia chrze ś cija ń skiego. Chodzi tu o trzy sakramenty: chrztu, bierzmowania i przyj ę cia I Komunii ś w.  Prawdopodobnie ju ż w tej tradycji nale ż y szuka ć korzeni organizowanych w parafiach rekolekcji wielkopostnych ko ń cz ą cych si ę spowiedzi ą i Komuni ą ś w. W ten sposób wierni nie tylko duchowo przygotowuj ą si ę do godnego prze ż ycia Paschy Chrystusa.  Równocze ś nie maj ą te ż okazj ę do wype ł nienia przykaza ń ko ś cielnych. Przykazania te okre ś laj ą, ż e ka ż dy wierz ą cy katolik powinien przyst ą pi ć do sakramentu pokuty i Komunii ś w. przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym. Celem ś wi ę tych dni Wielkiego Postu jest przygotowanie do uroczysto ś ci Zmartwychwstania Pa ń skiego.

 W kalendarzu chrze ś cija ń skim pierwszy dzie ń wielkiego postu. Jest to dzie ń pokuty przypadaj ą cy 46 dni kalendarzowych (40- dniowy okres postu, bez wliczania niedziel) przed Wielkanoc ą. Wed ł ug obrz ę dów katolickich tego dnia kap ł an czyni popio ł em znak krzy ż a na g ł owie wiernego (w Polsce praktykowane jest równie ż posypanie g ł owy popio ł em), mówi ą c jednocze ś nie: Pami ę taj, ż e jeste ś prochem i w proch si ę obrócisz lub Nawracajcie si ę i wierzcie w Ewangeli ę, co ma przypomnie ć cz ł owiekowi o krucho ś ci jego ż ycia i nieuchronnej ś mierci.  Tradycja posypywania g ł ów popio ł em na znak pokuty pojawi ł a si ę w VIII wieku. W XI wieku papie ż Urban II uczyni ł go obowi ą zuj ą cym zwyczajem w ca ł ym Ko ś ciele. Wówczas postanowiono, ż e popió ł b ę dzie pochodzi ł z palm po ś wi ę conych w Niedziel ę Palmow ą z ubieg ł ego roku.