Jarosław Kuba

„Kreowanie innowacyjnych, sieciowych produktów wiosek tematycznych”.

Cele projektu: -Zbudowanie modelowego systemu uzyskiwania przychodów przez wiejskie organizacje pozarządowe - Zwiększenie potencjału wiejskich organizacji - Utworzenie sieci „wiosek tematycznych”

Działania: -Opracowanie procedur i zasad prowadzenia działalności gospodarczej przez organizacje -Opracowanie standardów „wiosek tematycznych” -Wsparcie dla „wiosek” (warsztaty, coaching, doradztwo, testowanie produktów, promocja, przygotowanie projektu sieciowego) - Promocja „wiosek tematycznych” w kraju i za granicą

Kryteria wejścia „wioski tematycznej” do projektu: 1.Specjalizacja wioski 2.Pomysł na produkty 3.Określony obszar działania 4.Określone zasoby „wioski” : ludzie, zaplecze techniczne 5.Wizja i motywacja do rozwoju „wioski” 6.Zdefiniowane potrzeby rozwojowe 7.Zarejestrowana w KRS organizacja pozarządowa

Standardy „wioski tematycznej” I etap: organizacja pozarządowa, specjalizacja wsi, pomysł na produkty, wizja rozwoju, określone potrzeby II etap: przygotowanie do prowadzenia działalności gospodarczej, dokumentacja (statut, plan marketingowy), przetestowane produkty, wizualizacja „wioski” III etap: prowadzenie działalności – osiąganie przychodów, dostępna oferta, organizacja pracy

Standardy sieciowe „wioski tematycznej” -Formuła prawna (stowarzyszenia, fundacje, spółdzielnie spółki o statucie non for profit) -Oferta: minimum dwa produkty dla dwóch różnych odbiorców dwie opcje produktów -Zatrudnianie: minimum dwie przygotowane osoby zatrudniane na umowy zlecenia/dzieło, o pracę - Wizualizacja: stroje, rekwizyty, logo, strona

Standardy sieciowe „wioski tematycznej” - Zasoby: biuro (telefon, Internet, toalety, parking) - Oznakowanie: kierunkowskazy, tablice, informacja o godzinach pracy - Kadra: systematyczne podnoszenie kwalifikacji - Marketing :plan marketingowy, analizy rynku - Aktywność w sieci: udział we wspólnych wydarzeniach i promocji, produkty sieciowe, udział w dorocznym kongresie „wiosek”

PRODUKT TURYSTYCZNY Oryginalna kompozycja różnych dóbr turystycznych (walorów i atrakcji) oraz wszelkich usług umożliwiających ich turystyczne wykorzystanie w trakcie podróży lub pobytu. Punkt wyjścia kreacji to pomysł, który spowoduje zainteresowanie turystów.

W związku z powyższym - produktem jest: Wydarzenie - charakteryzuje się dużą spójnością tematyczną, organizacyjną, przestrzenną, Pakiet - składa się z zestawu kilku usług lub usług i dóbr materialnych, Obiekt - charakteryzuje się występowaniem jednej głównej atrakcji (usługi) i dodatkowo kilku usług towarzyszących, Szlak - składa się z wielu miejsc lub obiektów związanych z pewną nadrzędną ideą, Obszar - jest szczególnym, zdeterminowanym geograficznie rodzajem produktu

ELEMENT NAPĘDZAJĄCY PRODUKT TURYSTYCZNY KLIENT I JEGO POTRZEBY PRZESTRZEŃ ZASOBY LUDZKIE WSPÓŁPRACA INSTYTUCJONALNA ROZWÓJ TURYSTYKI WARUNEK KONIECZNY URUCHAMIAJĄCY PROCESY ROZWOJOWE POWÓD PRZYJAZDU SPAKIETOWANA OFERTA MARKETING I PROMOCJA

To, co podlega zakupowi przez turystę w trakcie podróży: Wyżywienie Transport Atrakcje Nocleg Całość przeżyć i doświadczeń zdobytych przez turystę w trakcie jego podróży – od momentu wyjazdu do powrotu do domu. Produkt turystyczny to wszystko, co zostało przez turystę zakupione oraz wrażenia związane z odbytą podróżą. Nocleg

ELEMENTY PRODUKTU TURYSTYCZNEGO Produkt turystyczny Elementy materialneUsługiOtoczenie Walory turystyczneTransportPogoda Infrastruktura turystycznaZakwaterowanieKontakty towarzyskie WyżywienieGastronomiaWrażenia, emocje PamiątkiPilotaż, przewodnictwoNowe doświadczenia, umiejętności Sprzęt turystyczny i sportowyWypożyczalnieWizerunek miejsca Idea (pomysł), organizacja Sfera ekonomicznaSfera psychologiczna Źródło: J. Kaczmarek, A. Stasiak, B. Włodarczyk, Produkt turystyczny, PWE, Warszawa 2005

PRODUKT TURYSTYCZNY - PODSUMOWANIE. Produkt turystyczny to zintegrowany układ oczekiwań, korzyści i wrażeń tworzących unikalną kompozycję trzech podróży: wyobrażonej, rzeczywistej i zapamiętanej. PODSTAWOWA WSKAZÓWKA DO BUDOWY PRODUKTÓW TURYSTYCZNYCH

TURYSTYCZNY ŁAŃCUCH WARTOŚCI Wyobrażenie o obszarze przed wyjazdem Informacja przed wyjazdem Dokonanie rezerwacji Podróż Powitanie, pierwsze wrażenie Informacja o regionie w regionie Miejsca zakwaterowania Punkty wyżywienia Atrakcyjnoś ć turystyczna Infrastruktura i środowisko Pożegnanie i powrót do domu Kontakty po wizycie i wspomnienia Podróż wyobrażona Podróż rzeczywista Podróż zapamiętana

PROCES PLANOWANIA PRODUKTU TURYSTYCZNEGO  Analiza trendów i tendencji  Analiza istniejącego potencjału  Segmentacja rynku – wybór segmentów docelowych  Kreacja produktu, określenie koncepcji produktu: OKREŚLENIE RDZENIA PRODUKTU: co turysta rzeczywiście kupuje?, jaką podstawową potrzebę zamierza zaspokoić zawierając transakcję? UWAGA RDZEŃ NIE JEST PRZEDMIOTEM TRANSAKCJI!!! WYBÓR PRODUKTU RZECZYWISTEGO: jakie należy zawrzeć usługi (dobra) by zaspokoić potrzebę podstawową i potrzeby komplementarne (np. bezpieczeństwa, informacji, żywienia)? WYBÓR PRODUKTU POSZERZONEGO: co wprowadzić jeszcze do pakietu by uatrakcyjnić produkt i przyciągnąć nabywcę?

Cele sieciowania wiosek tematycznych Odkrycie na nowo regionu poprzez wyjątkowe elementy i historie związane z lokalnym dziedzictwem przyrodniczym i kulturowym. Aktywizacja lokalnej społeczności (dzieci, młodzież, regionaliści, zarządcy atrakcji turystycznych, osoby zajmujące się promocją). Promocja regionu poprzez nową formę turystyki.

Dlaczego sieciować wioski tematyczne ? Jest dla wszystkich: dedykowany jest zarówno mieszkańcom danego regionu lub miasta, jak i turystom Jest to odkrycie: poznajemy miejsca o ciekawej historii, architekturze i wartości kulturowej; odkrywamy niezwykłe krajobrazy i z pozoru dobrze znane miejsca Jest to przygoda: odkrywamy atrakcje turystyczne podczas gry i zabawy Są to emocje: pozwala budować więź i poczucie tożsamości mieszkańców z danym miejscem

Genius Loci „Najlepsze pomysły potrafią uchwycić i oddać ducha miejsca. Oddanie jednak tego ducha wymaga, abyśmy to przeżyli czy odkryli poprzez własne doświadczenie. Jeśli pragniemy odnaleźć ducha miejsca, musimy się nauczyć, jak dostrzegać szczegóły i odkrywać ukryte historie.” Steven Glazer

Typologia wiosek tematycznych w procesie sieciowania Według bazy: – Naturalne – Historyczne – Sezonowe Według stopnia atrakcyjności. Według stopnia dostępności.

Składniki wiosek tematycznych Wioska tematyczna = Narracja + Przygoda Niezbędne elementy: – Atrakcje turystyczne – Ekomuzea – Instytucja koordynujaca – Marketing, promocja i sprzedaż – Dobra zabawa !!!

Sieć wiosek tematycznych … stanowi dobrą formę zabawy, jej odwiedzenie może stanowić wyzwanie, Jest łatwo dostępna, prowadzi przez interesujący obszar, opowiada ciekawą historię, ma intrygujące atrakcje, ma ciekawe „skarby” nigdy się nie nudzi

Tworzenie sieci wiosek tematycznych

Ustalenie celu Poznanie partnerów i okolicy (ogólnie) Poznanie określonego celu (np. zabytku) Zwiedzenie trasy pod określonym kątem (np. odkrycia określonej legendy) Poznanie szczegółów życia lokalnego bohatera Realizacja misji

Połączenie miejsc, wiosek Szukamy elementów, które: – Chcemy pokazać – Chcemy zachować (chronić) – Definiują region – Przyciągają uwagę – Zapadają w pamięć

LICZY SIĘ DOBRY PLAN

Promocja wiosek tematycznych

Promocja Relacje z mediami (testy wśród dziennikarzy, lokalnej społeczności) Działania w internecie (założenie osobnej strony, dołączenie się do już istniejących, akcja w mediach społecznościowych) Ulotki (najlepiej w formie DL)

Struktura zarządzająca siecią wiosek tematycznych Nadzór nad spójnością elementów infrastrukturalnych i ich odnawianie (m.in. oznakowanie) Koordynacja działań partnerów lokalnych (publicznych i prywatnych) i współpraca z nimi Systematyczna promocja oferty Stały rozwój/dywersyfikacja oferty (produktów turystycznych) Stworzenie i administracja portalem produktowym Spójne zarządzanie Marką Wiosek oraz systemami certyfikacyjno-lojalnościowymi Model zarządzania Sieciowym Produktem Turystycznym Wiosek tematycznych Model zarządzania Sieciowym Produktem Turystycznym Wiosek tematycznych

Wymagania dla podmiotu zarządzającego Angażowanie wszystkich partnerów i interesariuszy projektu; Stwarzanie możliwości rozwoju produktu - przyłączenia się nowych podmiotów (publicznych, prywatnych, pozarządowych, naukowo-badawczych); Gwarancja wdrażania założeń strategii i efektywności promocji; Finansowanie ze składek uczestników inicjatywy, umożliwiający (docelowo) uzyskiwanie przychodów i obniżenie kosztów utrzymania oraz zarządzania produktem, z perspektywą dofinansowania ze środków zewnętrznych (w tym UE w okresie 2014 – 2020); Możliwość oferowania turystom produktu turystycznego jako spójnej całości sieci wiosek.

Możliwe formy prawne wdrożenia wspólnego zarządzania 1. Międzygminna umowa o współpracy (konsorcjum produktowe) 2. Stowarzyszenie gmin na podstawie Ustawy o samorządzie gminnym 3. Stowarzyszenie województw na podstawie Ustawy Prawo o Stowarzyszeniach 4. Stowarzyszenie gmin na podstawie Ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej w formie Lokalnej Organizacji Turystycznej (klastra turystycznego) 5. Związek stowarzyszeń na podstawie Ustawy Prawo o Stowarzyszeniach 6. Fundacja 7. Spółdzielnia 8. Spółka prawa handlowego o charakterze celowym

Rekomendowane rozwiązanie Stowarzyszenie, Fundacja, Lokalna Organizacja Turystyczna, Klaster Turystyczny.

Zakres działania zarządu sieci wiosek - kreowanie i zarządzanie produktem turystycznym oraz wizerunkiem marki, - nadzór nad powstającą infrastrukturą oraz wspieranie jej powstawania, - prowadzenie analiz, statystyk, pomiarów ruchu umożliwiających monitoring rezultatów rozwoju turystyki na obszarze, - promocja i internacjonalizacja marki, - generowanie i nadzór nad sprzedażą i dystrybucją oferty produktowej i turystycznej, - nadzór nad procesem certyfikacji marki i produktu, systemami lojlnościowymi, - zarządzanie finansami i realizacja projektów współfinansowanych ze źródeł zewnętrznych, - prowadzenie badań, wdrażanie innowacji i komercjalizacja produktu, internacjonalizacja.

Uzasadnienie zasadności sieciowania wiosek tematycznych jako innowacyjnego narzędzia w dziedzinie turystyki. zwiększenie efektywności zarządzania infrastrukturą oraz komunikacją marketingową w kontekście marki obszaru, zarządzanie produktem o zasięgu ponadlokalnym/ subregionalnym, wielość partnerów i interesariuszy projektu, realizacja celów społecznych i ekonomicznych projektu, zintegrowane podejście do działań informacyjno-promocyjnych, oszczędności wynikające ze wspólnych procedur zakupowo-sprzedażowych, możliwość prowadzenia działalności gospodarczej – uzyskiwanie przychodów, możliwości rozwoju produktu, sieci podmiotów, korzystanie z dofinansowania w latach

Dziękuję za uwagę. Jarosław Kuba Tel