Ratownictwo wodne
Rys historyczny V wiek p.n.e. w Grecji dokonano pierwszych znanych zapisów dotyczących użycia nurków do celów wojennych pierwsze zorganizowane nauczanie pływania prowadzone było w starożytnym Rzymie ok. 586 r. p.n.e. – Stary Testament – wzmianki o ratowaniu życia tonących 1767 r. w Amsterdamie powstało Towarzystwo Ratowania Ludzi Utopionych – pierwsze tego typu stowarzyszenia na świecie
z inicjatywy Instytutu Ratownictwa Śródziemnomorskiego w Marsylii w 1876 r. odbył się I Międzynarodowy Zjazd Przedstawicieli Krajowych Towarzystw Ratowania Tonących 10 czerwiec 1908 r. - I Międzynarodowy Kongres Ratownictwa w Berlinie 1963 r. – Międzynarodowa Federacja Ratownictwa i Sportów Użytkowych (FIS) Rys historyczny Manekin do ćwiczenia holowania (Niemcy 1930 r.)
24 marca 1971 r. powołano w Australii Światową Organizację Ratownictwa WLS) 24 lutego 1993 r. – połączenie FIS i WLS – Międzynarodowa Federacja Ratowania Życia (ILS) w 2000 r. ILS zrzeszała 13 milionów ratowników pochodzących z 131 krajów Rys historyczny
1604 r. starosta sandomierski ufundował w Sandomierzu nad Wisłą klasztor i szpital niosący pomoc ofiarom Wisły 1775 r. – pierwszy w języku polskim przewodnik medyczny pt. „O ratowaniu tonących” 1898 r. – w Kaliszu powstało Cesarskie Towarzystwo Ratowania Tonących – początek zorganizowanego ratownictwa wodnego na ziemiach polskich Rys historyczny - Polska
1922 r. – powstał Polski Związek Pływacki 20 kwietnia 1926 r. powołano Komisję ds. Ratownictwa Wodnego 11 kwietnia 1962 r. powołano do życia Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR) Rys historyczny - Polska Grupa ratowników i obsługi miejskich kąpielisk w Poznaniu (1928 r.)
Główny celem WOPR jest organizowanie pomocy oraz ratowanie osób, które uległy wypadkowi lub narażone są na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach.
Struktura organizacyjna WOPR ZJAZDY WOJEWÓDZKIEZJAZD KRAJOWY WOPR GŁÓWNA KOMISJA REWIZYJNA KOMISJA DS. RATOWNICTWA KOMISJA DS. EDUKACJI KOMISJA DS. ADMINISTRACJI KOMISJA DS. SPORTU JEDNOSTKI WOJEWÓDZKIE JEDNOSTKI TERENOWE DRUŻYNY PREZES PREZYDIUM ZARZĄD GŁÓWNY RADA NAUKOWA KAPITUŁA ODZNACZEŃ ZESPÓŁ DORADCÓW BIURO GRUPY OPERACYJNE GRUPY INTERWENCYJNE SĄD HONOROWY
Schemat organizacji szkolenia w WOPR MŁODSZY RATOWNIK WOPR RATOWNIK WOPR CZŁONEK WOPR RATOWNIK WODNY PŁYWALNI RATOWNIK WODNY ŚRÓDLĄDOWY RATOWNIK WODNY MORSKI STARSZY RATOWNIK WODNY MŁODSZY INSTRUKTOR WOPR INSTRUKTOR WOPR INSTRUKTOR WYKŁADOWCAWOPR KPP
OGÓLNE ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS KĄPIELI
Wszystkie przepisy dotyczące bezpieczeństwa nad wodą zostały ujęte w treści Ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych z dnia 1 lipca 2011 roku (DzU z 2011 r. nr 208, poz. 1240).
Miejsce kąpieli Jeśli to możliwe, należy wybierać miejsca specjalnie przeznaczone do kąpieli. W innych przypadkach należy w szczególności unikać miejsc objętych zakazem kąpieli. Do kąpieli należy wybierać miejsca dobrze nasłonecznione, osłonięte od wiatru, o dogodnie ukształtowanym brzegu i dnie. W przypadku kąpieli w rzece należy unikać miejsc występowania silnego nurtu i wirów.
Termin kąpieli Należy unikać kąpieli w wodzie o temperaturze poniżej 14°C, najlepszą porą jest sezon letni. Niewskazana jest kąpiel po spożyciu obfitego posiłku, w stanach chorobowych oraz w czasie burzy.
Czas kąpieli Powinien być uzależniony przede wszystkim od temperatury wody, choć niezwykle istotna jest także własna kondycja fizyczna. Korzystając z kąpieli systematycznie, najlepiej stopniowo przedłużać jej czas.
Odległość od brzegu Należy zachować odległość od brzegu gwarantującą zawsze bezpieczny powrót (maksymalnie do 50 m). Najbezpieczniejszy wariant stanowi pływanie wzdłuż brzegu.
Sprzęt pływacki Specjalistyczny sprzęt pływacki i asekuracyjny stosowany podczas nauki pływania należy używać zgodnie z jego przeznaczeniem i jedynie w wodzie płytkiej. Nie gwarantuje on bowiem kąpiącym się pełnego bezpieczeństwa.
Najczęstsze przyczyny utonięć wynikające z uwarunkowań fizjologicznych (zatrzymanie krążenia, hipotermia, skurcze mięśni, pływanie pod wpływem alkoholu, narkotyków lub w stanach chorobowych lub stanach wyczerpania fizycznego oraz zjawisko tzw. zaśnięcia pod wodą) spowodowane niekorzystnymi warunkami wodnymi (wiry wodne, zimne prądy wodne, silny nurt, występowanie roślinności wodnej lub miejsc bagnistych, prądy wodne, załamanie się lodu) będące następstwem niewłaściwego zachowania się nad wodą (skoki do wody, niewłaściwe lub nieumiejętne wykorzystanie jednostek pływających, wygórowana ocena własnych umiejętności)
OBOWIĄZKI RATOWNIKÓW NA WYZNACZONYCH OBSZARACH WODNYCH
Działania ratownicze przyjęcie zgłoszenia o wypadku lub zagrożeniu dotarcie na miejsce wypadku z odpowiednim sprzętem ratunkowym udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy zabezpieczenie miejsca wypadku lub zagrożenia ewakuacja osób z miejsca stanowiącego zagrożenia dla życia lub zdrowia transport osób, które uległy wypadkowi poszukiwanie osób zaginionych na obszarze wodnym
Podstawowe obowiązki ratownika wodnego obserwowanie wyznaczonego obszaru wodnego przegląd stanu urządzeń i sprzętu wykorzystywanego do ratownictwa wodnego określenie głębokości obszaru wodnego kontrola stanu urządzeń oraz sprzętu wywieszenie na maszcie odpowiednich flag informacyjnych
sygnalizowanie za pomocą urządzeń alarmowych naruszeń zasad korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego reagowanie na przypadki naruszenia zasad korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego wypisywanie na tablicy informacyjnej temperatury wody, powietrza oraz innych aktualnych informacji niezwłoczne informowania o zagrożeniu bezpieczeństwa bieżące dokumentowanie prowadzonych działań ratowniczych Podstawowe obowiązki ratownika wodnego
Schemat oznakowania stref kąpieliska
ZASTOSOWANIE JEDNOSTEK PŁYWAJĄCYCH W RATOWNICTWIE
Wiosłowe łodzie ratownicze Łodzie wyposażone są w pokład reanimacyjny. Podstawowe zalety: stabilność oraz dobra manewrowość – cechy szczególnie istotne w przypadku konieczności szybkiego dopłynięcia do miejsca zdarzenia, właściwego ustawienia łodzi względem osoby poszkodowanej oraz sprawnego podjęcia jej na pokład.
Kajaki ratownicze Stosowane na kąpieliskach śródlądowych i morskich. Dzięki specjalnej konstrukcji tzw. przelewowego pokładu są one niezatapialne i nie wymagają stosowania tzw. Fartuchów zapobiegających przedstawianiu się wody do kokpitu. Zaleta – możliwość szybkiego dotarcia do poszkodowanego. Wada – niemożliwość podjęcia na pokład osoby nieprzytomnej.
Łodzie motorowe Powinny charakteryzować się odpowiednią dzielnością na fali, tj. zdolnością do jej pokonywania. Istotny jest również kształt burt oraz pokładu, zapewniający sprawną ewakuację poszkodowanego i umożliwiający wdrożenie niezbędnych czynności z zakresu pierwszej pomocy przedlekarskiej.