Strategia lizbońska i węgierska polityka zatrudnienia LászlóKordás 29 kwitnia 2006r. Balatongyörök

Europejska Strategia Zatrudnienia 1997 – proces luksemburski – początki Europejskiej Strategii zatrudnienia 2000 – proces lizboński – do roku 2010 UE ma się stać najbardziej dynamicznie rozwijającą się, opartą na nauce gospodarką światową ocena strategii lizbońskiej

Cele unijne dotyczące zatrudnienia – proces lizboński na rok 2005 podnieść poziom zatrudnienia do 67% Poziom zatrudnienia kobiet winien osiągnąć 57% na rok 2010 poziom zatrudnienia winien osiągnąć 70% poziom zatrudnienia kobiet winien przekroczyć 60% poziom zatrudnienia osób starszych (55-64 lat) podnieść do 50% Realizację celów wspierają środki funduszy strukturalnych

Rewizja strategii lizbońskiej 2005 Wytyczone cele nie zostały zrealizowane, względne zacofanie UE w stosunku do USA i Japonii wzrosło, jest za dużo celów, i brakuje szerokiej koordynacji. Uczynione kroki: koncentrowanie celów i działań na wzrost gospodarczy i zatrudnienie skoordynowany program akcji dot. gospodarki i zatrudnienia

Wzmocniona strategia lizbońska nowe, integrowane dyrektywy N arodowy Program Działań (Akcji) 1.Dyrektywy makroekonomiczne ( polityka fiskalna, płacowa, zrównoważone emerytury i systemy opieki zdrowotnej, polityka podatkowa ) 2.Dyrektywy mikroekonomiczne ( pogłębienie rynku wewnętrznego, uatrakcyjnienie otoczenia dla przedsięiorstw, rozwój infrastruktury, Badanie+Rozwój, innowacja ) 3.Dyrektywy dot. zatrudnienia

Wskazówki dot. zatrudnienia 3 priorytety – 8 dyrektyw (wskazówek) Zwiększenie udziału rynku pracy i modernizacja socjalnych systemów ochronnych. Zwiększenie zdolności dostosowawczej pracobiorców i przedsiębiorstw i zwiększenie elastyczności rynków pracy. Efektywniejszy rozwój zasobów ludzkich drogą lepszego szkolenia i kształcenia.

Cele unijne i narodowe wyrażone w liczbach

Cechy charakterystyczne węgierskiego rynku pracy Niskie zatrudnienie i niskie bezrobocie: Wysoki udział osób trwale nieobecnych na rynku pracy Niska aktywność w poszukiwaniu posad Znaczne różnice terytorialne zarówno po stronie popytu jak i podaży siły roboczej Nadzwyczaj niskie zatrudnienie osób o niskim wykształceniu szkolnym

Cele węgierskiej polityki zatrudnienia Więcej miejsc pracy – rozszerzenie zatrudnienia Lepsze miejsca pracy Dostęp do pracy dla wszystkich (możliwość podjęcia pracy dla wszystkich)

Konkurencyjność – spójność społeczna i zatrudnienie Konkurencyjność Zatrudnienie Spójność społeczna

Zatrudnienie i konkurencyjność Rozszerzenie zatrudnienia więcej zatrudnionych wykształcona siła robocza skoordynowanie podaży i popytu siły roboczej Konkurencyjność zasoby ludzkie jako czynnik wzrostu elastyczna, konkurencyjna siła robocza i organizacje pracownicze wzrasta podstawa podatku maleje zapotrzebowanie na transfery socjalne, jest możliwość zmniejszenia podatku

Zatrudnienie stanowi kluczowy czynnik spójności Rozszerzenie zatrudnienia Wspieranie wejścia na rynek pracy Poprawa możliwości zatrudnienia Przyjmujący, przychylny rynek pracy Spójność społeczna redukcja różnic dochodowych, wzrost wynagrodzeń inegracja społeczna równość szans

Węgierska strategia zatrudnienia – rozdział Narodowego Planu Działań Oparty o poprzedni plan akcji i ocenę palityki zatrudnienia na wybór priorytetów, dyrektyw miały wpływ priorytety makroekonomiczne: - stabilność, rozszerzenie zasobów i ich uwidocznienie - zachowanie konkurencyjności i jej poprawa

Węgierska strategia zatrudnienia Na podstawie dokumentu pt. Narodowy Program Działań na rzecz wzrostu zatrudnienia: –Rozszerzenie zatrudnienia, –Zwiększenie aktywności –Wspomaganie przekształcenia strukturalnego, wzmocnienie zdolności dostosowawczej (adaptacyjnej)

Wydzielone cele strategii zatrudnienia Powołanie zintegrowanego systemu usług socjalnych, które w przypadku ludzi w wieku zawodowoczynnym potrafi sobie radzić z brakiem aktywności i niekorzystnymi sytuacjami socjalnymi, kładąc akcent na stymulowanie aktywności rynkowej. Udostępnienie dla wszystkich – w tym i dla ludzi o niskim wykształceniu – możliwości nauki przez całe życie. Opracowanie w systemie oówiatowym wiedzy i umiejętności potrzebnych do udziału w rynku pracy.

Wydzielone cele strategii zatrudnienia (cd.) Poprawa możliwości zatrudnienia i walka z dyskryminacją w miejscu pracy w interesie zwiększenia udziału w rynku pracy grup osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Wspieranie działań służących poprawie stanu zdrowia i zachowaniu zdrowia, w celu zmniejszenia liczby osób trwale nieobecnych na rynku pracy. Zmnożona koordynacja strategii i działań terytorialnych, dotyczących rynku pracy i szkolenia w celu zredukowania różnic terytorialnych w zatrudnieniu.

Środki służące do realizacji strategii Fundusz Rynku Pracy Fundusze strukturalne – programy operatywne Budżet państwa Inne źródła

Dokumenty krajowe ugruntujące wykorzystanie funduszy strukturalnych w latach Narodowy limit referencyjny programy operatywne: – Rozwój zasobów ludzkich program operatywny ESZA – Rozwój infrastruktury zasobów ludzkich, operatywny program ESZA

Co jest czynnikiem determinującym dla branży? Dostosowanie się do zmian: Dostęp dla wszystkich do kształcenia dla dorosłych Sygnalizowanie restrukturyzacji i zarządzania nią Elastyczność i bezpieczeństwo na rynku pracy Umocnienie partnerstwa między aktorami rynku pracy, rozwijanie instytucji i mechanizmów dialogu społecznego

Restrukturyzacja Potrzebna jest współpraca wielu aktorów: pracodawców, przedstawicieli wielu dziedzin działalności rządu (gospodarka, zatrudnienie, szkolnictwo)przedstawicieli lokalnych, partnerów socjalnych itp. Jest to kwestia nie tylko gospodarki lecz i konkurencyjności oraz zatrudnienia Ważne: prognozy związane z restrukturyzacją (prognozy krajowe, regionalne, lokalne, branżowe) Wspomaganie przygotowań do zmian na szczeblu przedsiębiorstw i pracobiorców: kształcenie/przeszkolenie; nacelowane usługi z zakresu zatrudnienia, eksploatowanie systemów wspierających restrukturyzację

Dziękuję za uwagę!