Obniżenie wieku rozpoczęcia obowiązku szkolnego –”Sześciolatki w szkole”. 6

Znaczenie wychowania przedszkolnego Jest to Najważniejszy etap w życiu dziecka W tym okresie Kształtuje się znaczna część możliwości intelektualnych Najłatwiej wyrównywać szanse edukacyjne u najmłodszych dzieci Polska Kraje UE 60% dzieci pięcioletnich uczęszcza do przedszkola 90% dzieci pięcioletnich uczęszcza do przedszkola

Dziecko pięcioletnie prawo obowiązek w roku szkolnym w roku szkolnym dziecko w wieku 5 lat będzie miało prawo do odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego w: – przedszkolu – oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej – innej formie wychowania przedszkolnego obowiązek w roku szkolnym 2011/2012 dziecko w wieku 5 lat będzie miało obowiązek odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego w: – przedszkolu – oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej – innej formie wychowania przedszkolnego

Należy wiedzieć ! Od 1 września 2009 roku w szkołach podstawowych zorganizowane są: oddziały przedszkolne dla dzieci sześcioletnich, które odbywają roczne obowiązkowe przygotowanie przedszkolne, oddział klasy pierwszej, w których dzieci sześcioletnie będą realizowały obowiązek szkolny.

Diagnoza przedszkolna

Zadaniem nauczycieli przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego jest prowadzenie obserwacji mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji. Zadaniem nauczycieli jest także przeprowadzenie diagnozy przedszkolnej (oceny stanu gotowości szkolnej dziecka) w roku szkolnym poprzedzającym termin rozpoczęcia przez dziecko nauki w szkole Wyniki obserwacji prowadzonej przez nauczyciela mogą pomóc: rodzicom w poznaniu gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole i wspieraniu jego rozwoju, nauczycielowi w opracowaniu indywidualnego programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej, w razie konieczności dokonania pogłębionej diagnozy związanej ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi dziecka.

Dziecko sześcioletnie u progu nauki szkolnej.

Sześciolatek w szkole Lata: 2009/2010 2010/2011 2011/2012 3. Decyzja dyrektora w sprawie przyjęcia dziecka do szkoły 2. Wniosek rodzica do dyrektora szkoły 4. Warunki przyjęcia dziecka sześcioletniego do szkoły: warunki organizacyjne szkoły objęcie dziecka wychowaniem przedszkolnym w roku szkolnym poprzedzającym rozpoczęcie nauki Sześciolatek w szkole Lata: 2009/2010 2010/2011 2011/2012 1. Prawo dziecka sześcioletniego do edukacji szkolnej 5. Możliwość przyjęcia dziecka sześcioletniego do szkoły nieobjętego wcześniej żadną formą wychowania przedszkolnego po uzyskaniu pozytywnej opinii ppp 5. Możliwość przyjęcia dziecka sześcioletniego do szkoły nieobjętego wcześniej żadną formą wychowania przedszkolnego po uzyskaniu opinii poradni psychologiczno pedagogicznej 6. Obowiązek realizacji rocznego przygotowania przedszkolnego w przypadku nierozpoczęcia nauki w klasie pierwszej

1 września 2012 roku Wszystkie dzieci sześcioletnie obowiązkowo rozpoczynają naukę w klasie pierwszej szkoły podstawowej

Nauka sześciolatka w szkole – w jaki sposób? zintegrowana forma kształcenia, formy zajęć takie, jak: zabawy, gry i sytuacje zadaniowe, wyposażenie sal w pomoce dydaktyczne i przedmioty potrzebne do zajęć.

Rodzice dziecka sześcioletniego mają prawo do: poznania bazy szkoły, uzyskania informacji od dyrektora szkoły o sposobie zapewnienia dziecku opieki przed i po lekcjach (świetlica), uzyskania informacji od dyrektora szkoły o zapewnieniu dziecku posiłków.

Dziecko sześcioletnie w szkole ma prawo do: udziału w zajęciach pozalekcyjnych proponowanych przez szkołę, opieki przed i po lekcjach, korzystania z sali gimnastycznej, komputerów, innych pomocy znajdujących się w szkole, objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, zindywidualizowanego wspomagania rozwoju, stosownie do jego potrzeb i możliwości, korzystania z posiłków, bezpłatnego dowozu na warunkach określonych w ustawie.

podstawa programowa wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego

Podstawa programowa Podstawa programowa to zapis osiągnięć przewidzianych dla przeciętnie uzdolnionego ucznia. Podstawa programowa opisuje efekty kształcenia po każdym etapie edukacji. Nowa podstawa programowa zastąpi w przyszłości standardy wymagań egzaminacyjnych.

Od 1 września 2009 r. nowa podstawa programowa jest realizowana w: Przedszkolu, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego, Podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego opisuje podstawowe założenia wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym klasie I szkoły podstawowej, klasie I gimnazjum.

Istota reformy: spójność programowa Przedszkole Szkoła Podstawowa diagnoza dojrzałości dziecka i wsparcie decyzji rodziców, łagodne przejście od metodyki przedszkolnej do szkolnej, opieka świetlicowa jak w przedszkolu, przy wsparciu nauczycieli plastyki, muzyki, wf …

Nowa podstawa programowa Efekty kształcenia wyrażone są w języku wymagań na koniec każdego etapu kształcenia. Wymagania ogólne – opisują cele kształcenia. Wymagania szczegółowe – opisują treści kształcenia.

Nowa podstawa programowa cele wychowania przedszkolnego Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji. Budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co dobre i co złe. Kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów porażek.

Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi. Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych. Troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa zabawach i grach sportowych; Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie. społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych.

Wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne. Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej. Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.

Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego Przedstawia obszary działalności edukacyjnej przedszkola, dla których określone są umiejętności i wiadomości, którymi powinny charakteryzować się dzieci pod koniec wychowania przedszkolnego. Opis kompetencji jest na tyle precyzyjny, by dzieci rozpoczynające naukę w szkole, były do niej przygotowane, niezależnie od tego, do jakiej formy edukacji przedszkolnej uczęszczały.

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

EDUKACJA POLONISTYCZNA Dziecko, które kończy przedszkole i rozpoczyna naukę w klasie I: potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki; potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania, nauki pisania:

EDUKACJA POLONISTYCZNA interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania; słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.

rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną

EDUKACJA MATEMATYCZNA Dziecko, które kończy przedszkole i rozpoczyna naukę w klasie I: liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego; wyznacza wynik dodawania i odejmowania pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych; ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi; rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów; wie na czym polega pomiar długości i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą; zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku;

ZGODNIE Z NOWĄ PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ W PRZEDSZKOLU NIE WPROWADZA SIĘ: LITER CYFR I ZNAKÓW MATEMATYCZNYCH Klasa I jest pierwszym etapem nauki czytania i pisania, a umiejętności te są intensywnie kształtowane w klasie II i III

Dlatego w oddziałach przedszkolnych zwanych nadal zerówkami obowiązkowej nauki czytania i pisania nie ma. Tego uczą się dzieci w pierwszych klasach. W przedszkolu dzieci mają zajęcia wspomagające naukę czytania i pisania. Na przykład odpowiednie ćwiczenia dłoni, dzięki czemu kiedyś będą dobrze trzymać długopis, albo ćwiczenia poprawiające koordynację oka i ręki. To wszystko poprzez zabawę.

Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego Intencją autorów podstawy programowej była troska o zapewnienie dzieciom możliwości wspólnej zabawy i nauki, w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do potrzeb rozwojowych. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest proporcjonalne zagospodarowanie czasu pobytu dziecka w przedszkolu na zabawę, gry zabawy na świeżym powietrzu, zajęcia dydaktyczne oraz czynności opiekuńcze, samoobsługowe organizacyjne i inne.

Zagospodarowanie czasu przebywania dziecka w przedszkolu w rozliczeniu tygodniowym co najmniej czasu czasu Zabawa Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne co najmniej czasu, w przypadku młodszych dzieci czasu Zajęcia na świeżym powietrzu Zajęcia dydaktyczne Najwyżej czasu 30

Nowa podstawa programowa I etap edukacyjny: klasy I – III Kształcenie w klasach I – III nosi nazwę edukacji wczesnoszkolnej. Realizacja podstawy programowej odbywać się będzie tak jak dotychczas w formie kształcenia zintegrowanego. W podstawie programowej edukacji wczesnoszkolnej wyodrębniono poszczególne obszary edukacyjne: edukacja polonistyczna, język obcy, edukacja muzyczna, edukacja plastyczna, edukacja społeczna, edukacja przyrodnicza, edukacja matematyczna, zajęcia komputerowe, zajęcia techniczne, wychowanie fizyczne, etyka.

Nowa podstawa programowa – szkoły podstawowe Edukacja wczesnoszkolna opisana jest poprzez: Zestaw celów kształcenia i wynikających z nich ogólnych zadań szkoły; Wykaz wiadomości i umiejętności ucznia kończącego klasę I i ucznia kończącego klasę III szkoły podstawowej. Edukacja wczesnoszkolna ma stopniowo i możliwie łagodnie przeprowadzić dziecko z kształcenia zintegrowanego do nauczania przedmiotowego w klasach IV – VI szkoły podstawowej.

Cele kształcenia - wymagania ogólne: Przyswojenie przez uczniów określonego zasobu wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyk; Zdobycie przez uczniów umiejętności wykorzystania posiadanych wiadomości do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów; Kształtowanie u uczniów postaw warunkujących sprawne odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie.

Umiejętności, jakie zdobywa uczeń w szkole podstawowej czytanie – rozumiane jako umiejętność rozumienia, wykorzystywania i refleksyjnego przetwarzania tekstów, w tym tekstów kultury, prowadzące do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; myślenie matematyczne – umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki tam, gdzie wymagają tego potrzeby codziennego życia oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; myślenie naukowe – umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa.

komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się pracy zespołowej.

– klasa I szkoły podstawowej Treści nauczania – klasa I szkoły podstawowej (wybrane fragmenty)

EDUKACJA POLONISTYCZNA Dziecko, które kończy naukę w klasie I W zakresie umiejętności czytania i pisania: rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji (lub przekazów słownych); odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy, zna wszystkie litery alfabetu, czyta i rozumie proste, krótkie teksty, pisze proste, krótkie zdania: przepisuje, pisze z pamięci; dba o estetykę i poprawność graficzną pisma (przestrzega zasad kaligrafii), posługuje się ze zrozumieniem określeniami: wyraz, głoska, litera, sylaba, zdanie, interesuje się książką i czytaniem; słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy), w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela, korzysta z pakietów edukacyjnych (np. zeszytów ćwiczeń i innych pomocy dydaktycznych) pod kierunkiem nauczyciela

Dziecko, które kończy naukę w klasie I EDUKACJA MATEMATYCZNA Dziecko, które kończy naukę w klasie I W zakresie liczenia i sprawności rachunkowych: sprawnie liczy obiekty (dostrzega regularności dziesiątkowego systemu liczenia), wymienia kolejne liczebniki od wybranej liczby, także wspak (zakres do 20); zapisuje liczby cyframi (zakres do 10), wyznacza sumy (dodaje) i różnice (odejmuje) manipulując obiektami lub rachując na zbiorach zastępczych, np. na palcach; sprawnie dodaje i odejmuje w zakresie do 10, poprawnie zapisuje te działania; radzi sobie w sytuacjach życiowych, których pomyślne zakończenie wymaga dodawania lub odejmowania; zapisuje rozwiązanie zadania z treścią przedstawionego słownie w konkretnej sytuacji, stosując zapis cyfrowy i znaki działań;

Formy kształcenia Edukacja w klasach I-III szkoły podstawowej realizowana jest w formie kształcenia zintegrowanego; Ze względu na prawidłowości rozwoju umysłowego dzieci, treści kształcenia powinny narastać i rozszerzać się w układzie spiralnym, tzn. że w każdym następnym roku edukacji wiadomości i umiejętności nabyte przez ucznia mają być powtarzane i pogłębiane, a potem rozszerzane.

Wyodrębnienie klasy I w podstawie programowej służy podkreśleniu ciągłości procesu edukacyjnego rozpoczętego w przedszkolu i kontynuowanemu w szkole podstawowej. W klasie I powinien być kontynuowany proces osiągania przez dziecko dojrzałości szkolnej. Wykorzystywanie metod i form pracy charakterystycznych dla wychowania przedszkolnego. Kształcenie połączone z zabawą i opieką. W klasie I szkoły podstawowej: około ½ czasu przeznaczonego na edukację polonistyczną uczniowie mogą zajmować się rysowaniem i pisaniem, siedząc przy stolikach, najwyżej przez ¼ czasu przeznaczonego na edukację matematyczną uczniowie mogą korzystać z zeszytów ćwiczeń . 40

ZAJĘCIA KOMPUTEROWE W WYNIKU EDUKACJI KOMPUTEROWEJ UCZNIOWIE PO UKOŃCZENIU KLASY PIERWSZEJ POWINNI ZDOBYĆ NASTEPUJĄCE UMIEJĘTNOŚCI: Posługuje się komputerem w podstawowym zakresie: uruchamia program, korzystając z myszy i klawiatury; Wie, jak trzeba korzystać z komputera, żeby nie narażać własnego zdrowia; Stosuje się do ograniczeń dotyczących korzystania z komputera. Zajęcia komputerowe prowadzone w korelacji z pozostałymi obszarami edukacji.

Sala komputerowa

• Sale lekcyjne powinny składać się z dwóch części: edukacyjnej (wyposażonej w tablicę, stoliki itp.) i rekreacyjnej (odpowiednio do tego przystosowanej). • Zalecane jest wyposażenie sal w pomoce dydaktyczne i przedmioty potrzebne do zajęć (np. liczmany), gry i zabawki dydaktyczne, kąciki tematyczne (np. przyrody), biblioteczkę itp. • Uczeń powinien mieć możliwość pozostawienia w szkole części swoich podręczników i przyborów szkolnych.

Sala lekcyjna klasy pierwszej

Klasa I jest właściwym miejscem dla dziecka, które: - jest ciekawe świata, zadaje pytania i szuka odpowiedzi na nie, - dobrze czuje się w grupie rówieśników, - posiada gotowość do nauki czytania, pisania i liczenia (m.in. rozróżnia stronę prawą i lewą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, interesuje się czytaniem i pisaniem, książkami itp.) - zgodnie funkcjonuje w zabawie i sytuacjach zadaniowych, - w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach, - wykonuje czynności samoobsługowe i higieniczne, - uczestniczy w grach i zabawach z rówieśnikami

Dziecko, które w wieku 6 lat rozpocznie naukę w szkole podstawowej:   uczy się samodzielności i łatwiej nawiązuje kontakty, uczy się poprzez zabawę, gry i sytuacje zadaniowe, ma możliwość wykorzystania swojej inwencji twórczej, ma większe szanse edukacyjne niż jego rówieśnicy w oddziałach przedszkolnych, wcześniej przystępuje do matury i rozpoczyna studia w tym samym wieku, co jego koledzy z pozostałych państw Unii Europejskiej.

„Wszyscy pragniemy, aby dzieci z radością szły do szkoły. Chcemy, żeby było to miejsce, z którego wyruszają poznawać, badać, podziwiać i uczyć się rozumieć szeroki świat oraz rządzące nim prawa…” Dziękujemy za uwagę Barbara Mulewicz Iwona Kwaca Jolanta Kowalczyk