Renesans

Renesans- obraz miłości skrytej i niespełnionej. W epoce tej miłość była natchnieniem dla wielu poetów, zwłaszcza dla Petrarki.

Petrarka AUTOR Sonet ÓW do laury

Francesco Petrarca urodził się 20 lipca 1304 r. w Arrezo, zmarł 19 lipca 1374 r. (dokładnie dzień przed swoimi 70 urodzinami). Był synem notariusza z Florencji. Po wczesnych latach dzieciństwa spędzonych we Włoszech znalazł się w południowej Francji, gdzie jego ojciec szukał oparcia na dworze papieskim w Awinionie. Spędził tam swoje młode lata często podróżując do ojczyzny.

Petrarka Opis nieszczĘŚliwej miłości do Laury.   Wiersz dotyczy miłości. Początkowe zwrotki, mające opisowy charakter, przedstawiają zakochanego człowieka. Mówią o jego zmiennych nastrojach i uczuciach. Zakochany potrafi być szczęśliwy , a już za chwilę smutny , lata w obłokach , kiedy za chwilę może pełzać po zgonie. Potrafi być niewiarygodnie radosny, myśli że może zagarnąć świat że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych , ale czar pryska kiedy okazuje się, że miłość zakochanego jest jedynie jednostronnym uczuciem.

Kwestia istnienia adresatki wierszow budzi wiele kontrowersji Kwestia istnienia adresatki wierszow budzi wiele kontrowersji. Nawet dla ludzi żyjących w czasach poety Laura była osobą zupełnie nieznaną, co biorąc pod uwagę ówczesną obyczajowość, świadczyło o niej jak najlepiej. Który przyjażnił się z Petrarką, podawał w wątpliwość jej istnienie, sam Petrarka jednak stanowczo temu zaprzeczał.

Laura Kobieta, w ktÓrej nieszczesŚliwie zakochany byŁ petrarka

Soneta do Laury

Stąpanie jej nie było rzeczą ziemską, Były to włosy złote, rozpuszczone. W tysiącu słodkich loków, krętych, jasnych, Światło wspaniałe drgało rozelśnione, w oczach przepięknych, które dziś przygasły. Twarz była pełna współczucia; czy szczera? Twarz się zmieniła w barwie; czy być może? Cóż więc dziwnego w tym, że gdy otwieram Powieki, czuję nagle w piersiach pożar? Stąpanie jej nie było rzeczą ziemską, Lecz anielskiego ducha, a jej słowa Brzmiały inaczej niżeli ludzka mowa.   To blask niebiański, to słońce zwycięskie, Tak ją widziałem, I choć tak dziś nie jest, Gdy łuk oddalą, rana nie zdrowieje.

NieszczĘŚliwa miŁoŚĆ Utwór opowiada o miłości nieszcześliwej i nieodwzajemnionej. Mężczyzna ukazany jest jako ten, który zniewolony jest przez złą kobietę. To ona odrzuca miłość mężczyzny , określa go jako nędznego i sprawia , że staje się on najbardziej nieszcześliwym człowiekiem na świecie.

Projekt gimnazjalny w roku.szkol.2014/15 Prezentację opracowała : Paulina Rzeszutek Rok .szkol. 2014/15