METODY PRACY KOREKCYJNEJ Z DZIEĆMI Z TRUDNOŚCIAMI W CZYTANIU I PISANIU METODA 18 STRUKTUR WYRAZOWYCH E. Kujawy i M. Kurzyny. ANALITYCZNO – SYNTETYCZNA METODA SYLABOWA CZYTANIA I PISANIA J. Mickiewicz.

JAK WYGLĄDA STANDARDOWE BADANIE PEDAGOGICZNE Dobór testów diagnostycznych adekwatny do wieku dziecka i zgłaszanego problemu – ocenia się stopień opanowania podstawowych wiadomości z języka polskiego i matematyki. Sprawdzian czytania głośnego – ocenia się tempo, technikę oraz stopień rozumienia czytanego tekstu. Sprawdzian pisania ze słuchu – ocenia się poziom ortograficzny, tempo, technikę pisania, grafię, pamięć słuchową świeżą. Przepisywanie, pisanie z pamięci – przeprowadza się, gdy dziecko ma szczególne problemy z pisaniem – diagnozuje się pamięć wzrokową, koordynację wzrokowo – ruchową. W przypadku podejrzenia, iż funkcjonowanie analizatora słuchowego, może być zaburzone przeprowadza się badanie sprawdzające umiejętność dokonywania analizy i syntezy słuchowej oraz słuchu fonemowego. Po analizie wykonanych sprawdzianów i testów oraz konsultacji z psychologiem opracowuje się wnioski na temat prawdopodobnej przyczyny trudności dziecka, zalecenia do pracy z dzieckiem w domu i wskazówki dla nauczyciela.

DIAGNOZA PEDAGOGICZNA TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU Skala Ryzyka Dysleksji (SRD). Testy do badania słuchu fonemowego, a/s słuchowej i spostrzegawczości słuchowej „Polski Język” i „Chiński Język”. Wywiad anamnestyczny. Seria testów czytania i pisania T. Śliwińskiej i T. Straburzyńskiej dla klas I – III. Sprawdziany pisemne i sprawdziany czytania J. Mickiewicz. Tekst korektorski. Dyktando zestawów wyrazów i tekstu wiązanego. Sprawdzian znajomości podstawowych zasad pisowni języka polskiego.

PRÓBKA PISMA UCZNIA KLASY III

ZASADY TERAPII PEDAGOGICZNEJ INDYWIDUALIZACJI ŚRODKÓW I METOD ODDZIAŁYWANIA KOREKCYJNEGO (dobieramy indywidualny program, indywidualne metody, indywidualne zabiegi wychowawcze i psychoterapeutyczne). POWOLNEGO STOPNIOWANIA TRUDNOŚCI W NAUCE CZYTANIA I PISANIA, UWZGLĘDNIAJĄCEGO ZŁOŻONOŚĆ TYCH CZYNNOŚCI I MOŻLIWOŚCI PERCEPCYJNE DZIECKA. KOREKCJI ZABURZEŃ (ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności). KOMPENSACJI ZABURZEŃ (łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji nie zaburzonych w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych). SYSTEMATYCZNOŚCI. CIĄGŁOŚCI ODDZIAŁYWANIA PSYCHOTERAPEUTYCZNEGO.

ORGANIZACJA JEDNOSTKI ZAJĘCIOWEJ ĆWICZENIA W MÓWIENIU: o zdarzeniach, o przeżyciach, sytuacjach domowych, rozmowy nt. przeczytanego tekstu, opowiadanie obrazków, historyjek obrazkowych itp. ĆWICZENIA W PISANIU: przepisywanie – zawsze musi być połączone z analizą tekstu i zwróceniem uwagi na trudności ortograficzne; pisanie z pamięci ; dyktanda: wprowadzające, utrwalające, sprawdzające, twórcze; ĆWICZENIA W CZYTANIU. ĆWICZENIA NA MATERIALE NIELITEROWYM – usprawniają zaburzone funkcje i są wplatane między poszczególne elementy.

OBOWIĄZUJACE PRZEPISY PRAWNE Rozporządzenie MEN z dnia 13. 02. 2013 r. /Dz. U. z 19 marca 2013 r., poz. 369/ w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno- pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych. Rozporządzenie MEN z dnia 30. 04. 2013 r. /Dz. U. z dnia 7 maja 2013 r., poz.532/ w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Rozporządzenie MEN z dnia 30. 04. 2007 r. /Dz. U. z dnia 11 maja 2007 r / w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych z późniejszymi zmianami.

Metoda 18 struktur wyrazowych Ewy Kujawy i Marii Kurzyny

CHARAKTERYSTYKA metody 18 struktur wyrazowych Opiera się na analizie sylabowo-głoskowej wyrazów w powiązaniu z ich budową literową. Celem metody jest nauczyć automatycznego nazywania kształtów fonogramów (kombinacji liter) oraz rozwijać zdolność umieszczenia ich w słowie w odpowiedniej kolejności. Ważny jest zapis graficzny (ortograficzny), a nie dźwiękowy. Aby dziecko miało jasny obraz tego, jak zbudowane są konkretne wyrazy stosuje się 3 kolory: kolor czerwony przypisuje się literom odpowiadającym samogłoskom, czarny – spółgłoskom, a zielony – sylabie. Uczy dziecko wyłącznego posługiwania się sylabą jako cząstką słowa, które ma być przeczytane lub napisane. (litera lub głoska są rozpatrywane tylko jako element pisanej lub wypowiadanej sylaby). Cząstkę pisaną odpowiadającą wymawianej sylabie również nazywamy sylabą. W związku z powyższym możemy mówić, że sylaba (jako cząstka pisana składa się z liter). Sylaba 2-, 3-, 4 literowa składa się z 2, 3, 4 liter lub o jedną więcej w przypadku występowanie dwuznaku. W schematach graficznych budowy wyrazów czarne kółko zarezerwowane jest dla jednej litery lub dwuznaku, odpowiadającym spółgłoskom. Sylaba otwarta to cząstka wyrazu, która kończy się literą odpowiadającą samogłoskom: a, e, i, o, ó, u, y, ą, ę, choć nie zawsze pokrywa się ona z sylabą wypowiadaną, która w tym miejscu może zawierać grupę głoskową odmienną niż zapis ortograficzny. Sylaba zamknięta to cząstka wyrazu kończąca się literą lub dwuznakiem, odpowiadającymi spółgłoskom. Kształcenie umiejętności czytania i pisania opiera się na jednoczesnym uaktywnianiu analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno – ruchowego.

PODZIAŁ WYRAZÓW NA STRUKTURY Część 1: najprostsze wyrazy 2-sylabowe np. "Ko-za"; Część 2 : wyrazy wielosylabowe złożone z prostych zgłosek poznanych w części I np. "Ka-ru-ze-la"; Część 3: proste wyrazy 1-sylabowe np. "Kot"; Część 4: wyrazy 2-sylabowe złożone z 2 różnych typów poznanych sylab np. "Ko-ral"; Część 5: wyrazy 2-sylabowe powstałe przy zamianie kolejności sylab w stosunku do części IV np. "Bit-wa"; Część 6: wyrazy złożone z 2 prostych sylab zamkniętych np. ,,Bał-wan"; Część 7: wyrazy wielosylabowe złożone z poznanych 2 typów prostych sylab np. "Pap-rot-ka", "Sa-la-ter-ki"; Część 8: wyrazy 1-sylabowe ze zbiegiem spółgłosek w wygłosie np. ,,Park"; Część 9: wyrazy 1-sylabowe ze zbiegiem spółgłosek w nagłosie np. "Kra";

cd. PODZIAŁ WYRAZÓW NA STRUKTURY Część 10: wyrazy 2-sylabowe powstałe przez połączenie sylaby z części IX z najprostszą sylabą z części I np. "Kra-ta''; Część 11: wyrazy 2-sylabowe powstałe przez połączenie sylaby z części IX z prostą sylabą z części III np. "Kra-wat"; Część 12: wyrazy 1-sylabowe - dłuższe ze zbiegiem spółgłosek w nagłosie np. "Kran"; Część 13: wyrazy 2-sylabowe powstałe przez połączenie sylaby z części X1I z najprostszą sylabą z części I np. "Słom-ka"; Część 14: wyrazy 2-sylabowe powstałe przez połączenie sylaby z części XII z prostą sylabą z części III np. "Plas-tyk"; Część 15: wyrazy 1-sylabowe ze zbiegiem trzech spółgłosek w nagłosie np. "Sklep"; Część 16: wyrazy 1-sylabowe ze zbiegiem spółgłosek w nagłosie i wygłosie jednocześnie np. "Kleks"; Część 17: wyrazy o różnej strukturze literowo-sylabowej zawierające w jednej sylabie, obok samogłoski literę "i" np. "Ko-biał-ka"; Część 18: wyrazy o różnej liczbie sylab i niejednolitej, zróżnicowanej strukturze np. "Trans-port", "Chlo-ro-form

ZALETY METODY 18 STRUKTUR WYRAZOWYCH możliwość stosowania metody przy występowaniu różnych postaci zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych; możliwość rozpoczęcia pracy od dowolnej części metody - w zależności od potrzeb, trudności i poziomu dziecka (zawsze jednak o jeden stopień wcześniej, niż dziecko tego wymaga, aby zapewnić mu poczucie sukcesu); przedstawienie gotowego, bardzo bogatego materiału słownego dla każdej z 18 struktur wyrazowych; konsekwentne uporządkowanie ćwiczeń według jasno ustalonych i logicznych kryteriów; zaplanowanie całego toku zajęć terapeutycznych ; możliwość intensywnego, samodzielnego utrwalania i kontynuowania ćwiczeń przez dziecko np. w domu lub po zmianie osoby prowadzącej zajęcia; możliwość wzbogacenia zaproponowanych ćwiczeń własnymi pomysłami przez wkomponowanie ich w odpowiednie miejsca każdej z 18 części opracowania; sprawdzona w praktyce efektywność metody; minimalne nakłady finansowe

TECHNIKI PRACY ZASTOSOWANE W 18 ZESTAWACH ĆWICZEŃ graficzny schemat struktury sylabowo-literowej omawianych słów; tzw. „ suwaki" (zestawy wyrazów o jednolitym typie budowy, posiadające pewną część wspólną); tzw. „wprawki" (zestawy wyrazów jednolitych pod względem budowy, ułożone z zachowaniem rytmu i rymu); wyrazy graficzne lub brzmieniowo podobne do różnicowania słuchowego i wzrokowego; nowe słowa tworzone z wybranych liter, głosek lub sylab wyrazów przedstawionych na obrazkach; łańcuchy literowe lub sylabowo-wyrazowe; ćwiczenia: "Co się kryje w tym wyrazie?" (w wersji słuchowej i wzrokowej); rozsypanki wyrazowo-zdaniowe; zagadki; ćwiczenia czytania zdań złożonych z wyrazów o omówionej strukturze, przedstawione na drukowanym materiale literowym; pisanie takich zdań z pamięci; pisanie tego typu zdań ze słuchu - w wersji sylabowej i całościowo.

GRAFICZNY SCHEMAT BUDOWY WYRAZÓW KOLEJNOŚĆ PRACY Rysowanie kół przez terapeutę lub dziecko, których liczba odpowiada na ogół liczbie liter w wyrazach. (kół może być mniej niż liter w przypadku występowania dwuznaku). Wypełnianie kół czarnym i czerwonym kolorem. Oddzielenie ich grubą zieloną kreską i wpisanie pod każdą sylabą odpowiadającej jej cyfry. Umieszczenie pod schematem obrazka lub rysunku i podpisanie go z rozdzieleniem sylab.

SUWAKI Częścią wspólną dla wszystkich wyrazów zawartych w danym suwaku jest najczęściej sylaba (może nią być pojedyncza litera lub ich zestaw). KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel wpisuje suwaki do zeszytu dziecka i wyjaśnia, w jaki sposób odczytać zawarte wyrazy. Dziecko czyta głośno słowa zachowując ich podział na sylaby. Pisze wyrazy oddzielając zgłoski myślnikami; pisaniu towarzyszy jednoczesne głośne dyktowanie sobie każdej sylaby.

WPRAWKI KOLEJNOŚĆ PRACY Tamara rabata zasada kabała dawała fasada ka – ba – ła da – wa – ła fa – sa - da KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel wpisuje do zeszytu dziecka słowa składające się na daną wprawkę. Dziecko dokonuje analizy sylabowej. Głośno czyta wyrazy i zaznacza zielonym kolorem sylaby: pierwszą lub drugą w wyrazach dwusylabowych oraz co drugą w wyrazach wielosylabowych Następnie pisze wg wzoru czytając głośno sylabami każdy wyraz i sylaby oddzielając go myślnikami. Ponownie głośno czyta wszystkie wyrazy z wprawki.

ŁAŃCUCHY SYLABOWO - WYRAZOWE KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel dyktuje dziecku kolejne sylaby, które zapisuje ono ze słuchu oddzielając od siebie myślnikami; w czasie pisania głośno wypowiada kolejne sylaby. Dziecko zaznacza kolorem (lub obwodzi kółkiem wskazane przez nauczyciela sylaby lub litery. Po dokładnym wyjaśnieniu zasady tworzenia słów w łańcuchu, dziecko czyta sylabami powstałe wyrazy, zaznaczając je łukami u dołu zapisu. PRZYKŁAD pa – ra – da – ni – na – ro – dy – le – ma – ty – tu – ły – si – na – pi – sy – no – wa – li –za mózgarbarkaskarportargangustakt

Ćwiczenie to wykonywane jest w 2 wersjach: słuchowej i wzrokowej. SŁUCHOWE I WZROKOWE RÓŻNICOWANIE WYRAZÓW DŹWIĘKOWO I GRAFICZNIE PODOBNYCH Ćwiczenie to wykonywane jest w 2 wersjach: słuchowej i wzrokowej. KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel rysuje w zeszycie tabelę składającą się z 2 rubryk; w główce wpisuje litery, którymi podawane wyrazy będą się różniły, np.: m i n. Głośno, wyraźnie dyktuje pary słów np. kumy i kuny. Dziecko wpisuje wyrazy do odpowiedniej rubryki tabeli; pisząc dyktuje je sobie wypowiadając kolejne sylaby i oddzielając je w piśmie myślnikami. Po wypełnieniu tabeli dziecko zaznacza kolorami litery różniące pary wyrazów (dokonuje analizy wzrokowej). t d ta - ta da - ta to - my do - my ta - ma da - ma ra - ta

TWORZENIE NOWYCH WYRAZÓW O OMAWIANEJ STRUKTURZE, Z WYBRANYCH LITER LUB SYLAB WYRAZÓW ZILUSTROWANYCH KOLEJNOŚĆ PRACY Głośne nazwanie przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Wyodrębnienie, a więc wymienienie i zapamiętanie litery lub sylaby wybranej z nazwy przedmiotu, a wskazanej przez zamieszczoną u dołu cyfrę Złożenie z tych odizolowanych elementów nowego wyrazu i zapisanie go w całości lub z podziałem na sylaby odzwierciedlonym w piśmie poprzez użycie myślników. Ćwiczenie to doskonali pamięć słuchową oraz analizę i syntezę słuchową.

SŁUCHOWE I WZROKOWE WYSZUKIWANIE KRÓTKICH SŁÓW UKRYTYCH W DŁUŻSZYCH WYRAZACH – CO KRYJE SIĘ W TYCH WYRAZACH? KOLEJNOŚĆ PRACY Głośne i wyraźne odczytanie dziecku pojedynczych wyrazów, po przeanalizowaniu których powinno ono wyodrębnić ukryte słowo i wypowiedzieć je; jeżeli zadanie jest za trudne należy powtarzać podstawowy wyraz coraz bardziej akcentując głosem i wyodrębniając słowo ukryte. Nauczyciel wpisuje dziecku do zeszytu te same wyrazy; dziecko samodzielnie czyta je i po analizie wzrokowej wyodrębnia ukryte słowo, a następnie zaznacza je kolorem. Dziecko przepisuje wyrazy obok wzoru z oddzieleniem sylab myślnikami. A. zasady wazelina rumaki mamałyga B. lokomotywa makata kotara zapasy za – sa – dy wa – ze – li – na ru – ma – ki ma – ma - ły – ga lo – ko – mo – ty – wa ma – ka –ta ko – ta – ra za – pa – sy

ZAGADKI Zadaniem dziecka jest samodzielne przeczytanie tekstu zagadki, pisanie go sylabami z pamięci lub ze słuchu , znalezienie rozwiązania zagadki. Wyraz będący rozwiązaniem należy wpisać sylabami do specjalnie narysowanej w tym celu ramki. Zagadki pojawiają się w VIII części metody tzn. na etapie poznawania wyrazów zawierających grupę spółgłoskową w jednej sylabie. PRZYKŁAD Gdy b na po – cząt – ku zę – by w ro – lę wsu – wa, Gdy w na po – cząt – ku i kra – cze i fru – wa. bro – na wro - na

ROZSYPANKI WYRAZOWO - ZDANIOWE KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel dyktuje dziecku w nieuporządkowanej kolejności szereg wyrazów składających się na jedno zdanie, zwracając uwagę na słowo, które ma być napisane wielką literą. Dziecko zapisuje wyrazy w zeszycie głośno wypowiadając poszczególne sylaby i oddzielając je w piśmie myślnikami Po napisaniu danego zestawu wyrazów, należy każdy wyraz ująć w oddzielne „okienko”, co ułatwia określenie liczby wyrazów w zdaniu. Dziecko głośno odczytuje wyrazy i stara się je uporządkować w logiczne, poprawne stylistycznie i gramatycznie zdanie, które zapisuje. Ćwiczenie doskonali czytanie sylabowe wyrazów i pisanie ich ze słuchu.

ĆWICZENIE CZYTANIA ZDAŃ O OMAWIANEJ STRUKTURZE NA MATERIALE DRUKOWANYM I PISANIE Z PAMIĘCI KOLEJNOŚĆ PRACY Przygotowanie zestawów zdań o omawianej strukturze w wersji drukowanej w następujący sposób: TA NO – WA KO – SA MA DU – ŻE RY – SY. TA NOWA KOSA MA DUŻE RYSY. Nauczyciel eksponuje kolejne zdania zasłaniając pozostałą część materiału. Dziecko czyta je głośno, sylabami; następnie powtarza z pamięci i zapisuje z pamięci, uwzględniając podział kolejnych wyrazów na sylaby. Ćwiczenie to ma na celu ostateczne sprawdzenie umiejętności czytania zdań składających się z wyrazów o poznanych strukturach przy zastosowaniu druku oraz pisania takich zdań z pamięci, zawsze z głośnym wypowiadaniem dyktowanych sobie sylab.

PISANIE ZE SŁUCHU ZDAŃ ZŁOŻONYCH Z WYRAZÓW O ZNANEJ STRUKTURZE KOLEJNOŚĆ PRACY Nauczyciel głośno i wyraźnie czyta pojedyncze zdania. Dziecko powtarza je, a następnie zapisuje w zeszycie, dyktując sobie głośno, sylabami, każde kolejne słowo. Odczytuje zapisane przez siebie zdanie; ustny podział wyrazów na sylaby może znaleźć odzwierciedlenie w piśmie w postaci myślników oddzielających zgłoski ( w dalszych częściach pracy dopuszcza się całościowy zapis wyrazów, nie można jednak zrezygnować z głośnego dyktowania sobie sylab).

NAUKA CZYTANIA I PISANIA OPARTA NA ANALITYCZNO – SYNTETYCZNEJ METODZIE SYLABOWEJ J. MICKIEWICZ

KOLEJNOŚĆ PRACY SAMOGŁOSKI ANALIZA I SYNTEZA PROSTYCH SYLAB OTWARTYCH: O stałej samogłosce i zmieniającej się spółgłosce, typu: la, ma ta, da, ga, O stałej spółgłosce i zmieniającej się samogłosce, typu: ma, me, mi, mo, ANALIZA I SYNTEZA WYRAZÓW O PROSTYCH SYLABACH OTWARTYCH: Wyrazy dwusylabowe, typu: mama, tato, ryba, woda, żaba, foka, Wyrazy wielosylabowe, typu: cebula, motyle, papuga, pomidory, samoloty, lokomotywa. ANALIZA I SYNTEZA WYRAZÓW JEDNOSYLABOWYCH, TRZYGŁOSOWYCH – SYLABA ZAMKNIĘTA, typu: las, but, dom, noc, sok. ANALIZA I SYNTEZA WYRAZÓW DWUSYLABOWYCH O RÓŻNEJ STRUKTURZE SYLAB: Sylaba otwarta + sylaba zamknięta, typu: kotek, motyl, regał, zamek, Sylaba zamknięta + sylaba otwarta, typu: lampa, piłka, narty, jajko,

KOLEJNOŚĆ PRACY cd. Sylaba zamknięta + sylaba zamknięta, typu: garnek, balkon, listek, Bartek. 6. ANALIZA I SYNTEZA WYRAZÓW WIELOSYLABOWYCH O RÓŻNYM TYPIE I UKŁADZIE SYLAB, BEZ GRUP SPÓŁGŁOSKOWYCH W STRUKTURZE WYRAZÓW, typu: aparat, apteka, budynek, koperta, lusterko, lotnisko, koleżanka, listopad. ANALIZA I SYNTEZA WYRAZÓW Z GRUPĄ SPÓŁGŁOSKOWĄ W OBRĘBIE SYLABY: Spółgłoska poprzedza sylabę otwartą, typu: kto, lwy, gra, psy, Spółgłoska poprzedza sylaby otwarte, typu: głowa, praca, mleko, trawa, flaga, Spółgłoska poprzedza lub kończy sylabę zamkniętą tworząc zbieg spółgłosek, typu: blok, krem, ptak, cyrk, boks, most, wiatr, port, blask, błysk, sklep, Wyrazy różnego typu z grupą spółgłoskową w sylabie, np.: klocek, bratki.

FORMY I RODZAJE ĆWICZEŃ W CZYTANIU I PISANIU OPRACOWYWANIE WYRAZÓW: Analiza i synteza słuchowo – wzrokowa, Czytanie i pisanie sylabami, czytanie całościowe, Podział na sylaby całościowo podanych wyrazów (analiza słuchowa, rozpisywanie sylabami, np..: mo – ty - lek, ki – lo – metr. UZUPEŁNIANKI: Uzupełnianie wyrazów brakującymi sylabami, np.: ba - .. – ny lub literami . ra, s.lep, Uzupełnianie tekstów brakującymi sylabami lub wyrazami – dobór wg wzoru lub w oparciu o rozumienie treści. ROZSYPANKI: Układanie wyrazów z rozsypanki sylabowej, Układanie zdań z rozsypanek sylabowych i wyrazowych.

FORMY I RODZAJE ĆWICZEŃ W CZYTANIU I PISANIU cd. PODPISYWANIE OBRAZKÓW (zgodnie z opracowywanym materiałem wyrazowym lub ortograficznym). ĆWICZENIA W CZYTANIU TEKSTÓW: Sylabami, kilkakrotnie, coraz szybsze, Całościowe, aż do uzyskania płynności. ĆWICZENIA W PISANIU ZDAŃ I TEKSTÓW: Przepisywanie, Pisanie z pamięci, Ze słuchu. UKŁADANIE KRÓTKIEGO OPOWIADANIA Z ROZSYPANKI ZDANIOWEJ (zawierającej opracowywane wyrazy; układanie zdań wg kolejności zdarzeń w oparciu o rozumienie treści). SCALANIE WYRAZÓW W TABELKĘ, GRAFY – segregowanie wg określonego polecenia (wyrazy dwusylabowe, trzysylabowe, wyrazy z „ó” wymiennym itp.).

FORMY I RODZAJE ĆWICZEŃ W CZYTANIU I PISANIU cd. KRZYŻÓWKI, ZAGADKI, REBUSY – uwzględniające opracowywany materiał, NAUKA NA PAMIĘĆ KRÓTKICH ZDAŃ, RYMOWANEK, WIERSZYKÓW, ZAGADEK. PRZEKSZTAŁCANIE WYRAZÓW (np. : dom – domek – domki, zmiękczenia, utrata dźwięczności, „ó”, „rz”, „ch” itp.). ŁĄCZENIE WYRAZÓW W PARY – TWORZENIE ZWIĄZKÓW WYRAZOWYCH, np.: wesoły kundel, dobry sernik, górzysty teren, brzeg rzeki.

ROZWIĄZYWANIE LOGOGRYFU M Ó J C I Ę Ż A R W K O G D S U P Z T Nie twój tylko ..... Samochód przewożący towary. Rosną w nim warzywa, kwiaty. Robi ja mama z surowych warzyw, owoców. Nie tył lecz.... Ocena dostateczna to.... Robi się go z mleka.

WYBIERANKA ORTOGRAFICZNA Polecenie: Wybierz tylko te sylaby, które znajdują się pod literami potrzebnymi do uzupełnienia okienek w wyrazach. Odczytaj i napisz te sylaby. Ś C I K A T W A R G P I R O O G R D Ł D K A U Ó Ó U Ó U Ó U U Ó B A R B A W S I Ę N I E W E T O S O L A N O Ł O

B k p r ó s b ó z c ó z l r i ó ł k i k CZEGO BRAKUJE? Polecenie: Powykreślaj litery tworzące nazwy narysowanych zwierząt i przedmiotów, a dowiesz się czego brakuje. ? S ż m ó ó r w ł ó k w w i k a ? O r o ł ó ó ż w g ó r e e k k a ? B k p r ó s b ó z c ó z l r i ó ł k i k

ODCZYTYWANIE ZASZYFROWANYCH WYRAZÓW LUB ZDAŃ 1 Ą Ć 2 Ę G H I 3 J K L Ł M N 4 Ń O Ó P R S 5 Ś T U W Y Z 6 Ź Ż 2D 4C 4E 3F 2I 3B (górnik) 4D 4E 4C 4F 5Z 5E (prószy) 4E 4C 5F 2F 1A 1D 4C 4E 3B 1A 2D 4C 4E 3F 2F 3B 1A 5D 4E 4C 6B 5E 5F 4D 3D 1A 5B 3B 4C 5D (Rózia córka górnika wróży z płatków.)

ROZWIĄZYWANIE REBUSÓW

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Dziękuję za uwagę Opracowała: Barbara Łucka - pedagog ds. terapii i diagnozy pedagogicznej Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Bełchatowie