Polska droga do NATO

Kalendarium w skrócie… 8 X 89r – po raz pierwszy w historii NATO na obrady Zgromadzenia Północnoatlantyckiego zostali zaproszeni parlamentarzyści z państw Członkowskich UW – Polski i Węgier 8 X 89r – po raz pierwszy w historii NATO na obrady Zgromadzenia Północnoatlantyckiego zostali zaproszeni parlamentarzyści z państw Członkowskich UW – Polski i Węgier 21 III 90r – minister spraw zagranicznych Krzysztof Skubiszewski odwiedził kwaterę Główną NATO, gdzie spotkał się z Manfredem Woernerem 21 III 90r – minister spraw zagranicznych Krzysztof Skubiszewski odwiedził kwaterę Główną NATO, gdzie spotkał się z Manfredem Woernerem 9 VIII 90r – nawiązano stosunki dyplomatyczne między RP a NATO 9 VIII 90r – nawiązano stosunki dyplomatyczne między RP a NATO IX 90r – Manfred Woerner odwiedził Polskę IX 90r – Manfred Woerner odwiedził Polskę 20 XII 91r – inauguracja posiedzenia Północnoatlantyckiej Rady Współpracy (NACC) z udziałem 16 państw NATO i 9 z Europy Środkowej i Wschodniej 20 XII 91r – inauguracja posiedzenia Północnoatlantyckiej Rady Współpracy (NACC) z udziałem 16 państw NATO i 9 z Europy Środkowej i Wschodniej III 92r – „drzwi NATO są otwarte dla Polski” III 92r – „drzwi NATO są otwarte dla Polski” I 94r – na szczycie NATO w Brukseli kraje członkowskie przyjeły program Partnerstwo dla Pokoju I 94r – na szczycie NATO w Brukseli kraje członkowskie przyjeły program Partnerstwo dla Pokoju 2 II 94 – podczas wizyty w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli Premier Waldemar Pawlak podpisał Dokument Ramowy Partnerstwo dla Pokoju 2 II 94 – podczas wizyty w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli Premier Waldemar Pawlak podpisał Dokument Ramowy Partnerstwo dla Pokoju 8-26 VII 95r – odbywają się pierwsze manewry żołnierzy z krajów Partnerstwo dla Pokoju, w tym Polski 8-26 VII 95r – odbywają się pierwsze manewry żołnierzy z krajów Partnerstwo dla Pokoju, w tym Polski 8-9 VII 97r – szczyt NATO w Madrycie postanowił, że w pierwszej kolejności kandydatami na nowych członków NATO będą Polska, Czechy i Węgry 8-9 VII 97r – szczyt NATO w Madrycie postanowił, że w pierwszej kolejności kandydatami na nowych członków NATO będą Polska, Czechy i Węgry 30 IV 98r – Senat USA ratyfikował rozszerzenie NATO 30 IV 98r – Senat USA ratyfikował rozszerzenie NATO 18 II 99 r - prezydent Kwaśniewski podpisał ustawę upoważniającą go do ratyfikacji traktatu północnoatlantyckiego, dzień wcześniej tę ustawę przegłosował Sejm 18 II 99 r - prezydent Kwaśniewski podpisał ustawę upoważniającą go do ratyfikacji traktatu północnoatlantyckiego, dzień wcześniej tę ustawę przegłosował Sejm 26 II 99r - prezydenci Aleksander Kwaśniewski i Vaclav Havel jednocześnie ratyfikowali traktat 26 II 99r - prezydenci Aleksander Kwaśniewski i Vaclav Havel jednocześnie ratyfikowali traktat 12 III 99r - ministrowie spraw zagranicznych Polski, Czech i Węgier przekazali protokoły przyjęcia do NATO sekretarzowi stanu USA 12 III 99r - ministrowie spraw zagranicznych Polski, Czech i Węgier przekazali protokoły przyjęcia do NATO sekretarzowi stanu USA

Lata Oficjalne kontakty Polski z NATO zostały zapoczątkowane przez ministra spraw zagranicznych Krzysztofa Skubiszewskiego, który 21 marca 1990 roku złożył oficjalną wizytę w Kwaterze Głównej Paktu w Brukseli. 3 lipca 1991 r. prezydent Wałęsa złożył wizytę w Kwaterze Głównej w NATO. Podczas spotkania z Manfredem Wörnerem powiedział: "Pragniemy jednej, bezpiecznej Europy, a jej gwarancje znajdują się w NATO". 20 grudnia 1991 r. w Brukseli odbyło się pierwsze posiedzenie Północnoatlantyckiej Rady Współpracy, która miała być forum współdziałania NATO z państwami Europy Środkowej. Oczekiwania były jednak sprzeczne: politycy z młodych demokracji domagali się od NATO gwarancji bezpieczeństwa, Zachód nadal nie chciał drażnić Moskwy.

Próbę wyjścia z impasu podjął prezydent Wałęsa, który w marcu 1992 r., podczas wizyty w Niemczech, zaskoczył wszystkich pomysłem NATO bis i EWG bis nowego systemu bezpieczeństwa i współpracy gospodarczej tworzonego samodzielnie przez kraje Europy Środkowej.

Partnerstwo dla pokoju 1994 rok Na szczycie w Brukseli NATO przedstawiło państwom Europy Środkowej i Wschodniej, w tym krajom powstałym po rozpadzie ZSRR, propozycje współpracy z Sojuszem w ramach programu Partnerstwo dla Pokoju - PdP (Partnership for Peace - PfP). PdP stwarzało możliwość wspólnych ćwiczeń wojskowych, udziału w operacjach pokojowych i humanitarnych oraz konsultacje partnerów z NATO w razie zagrożenia ich bezpieczeństwa. 2 lutego 1994 r. premier Waldemar Pawlak podpisał w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli dokument o przystąpieniu Polski do Partnerstwa dla Pokoju.

Lata października 1996 r. prezydent Clinton po raz pierwszy podał datę: nowi członkowie z Europy Środkowo-Wschodniej powinni być przyjęci do Sojuszu najpóźniej w 1999 r., kiedy NATO będzie obchodzić 50-lecie powstania. 8 VII Na szczycie szefów państw i rządów NATO w Madrycie podjęto decyzję o zaproszeniu Polski, Czech i Węgier do rozmów w sprawie członkostwa w Sojuszu. Decyzja ta zawarta została w "Deklaracji o Euroatlantyckim Bezpieczeństwie i Współpracy". Deklaracja stanowiła ponadto, że celem Sojuszu jest podpisanie Protokołu Akcesyjnego w czasie najbliższej sesji Rady Północnoatlantyckiej (16 grudnia 1997r.) i zakończenie procesu ratyfikacyjnego w terminie umożliwiającym uzyskanie przez zaproszone państwa "efektywnego" członkostwa do kwietnia 1999 r. 16 IX Rozpoczęły się rozmowy akcesyjne pomiędzy NATO a Polską.

W 1997 roku przeprowadzano sondy publiczne, sprawdzające, czy społeczeństwo polskie popiera wejście Polski do NATO. Okazało się, że 90% Polaków popiera te starania. Z proceduralnego punktu widzenia pierwszą fazę procesu przyjmowania Polski do NATO zamknęła sesja ministerialna Rady Północnoatlantyckiej odbyta w Brukseli 16 grudnia 1997 roku, kiedy to ministrowie spraw zagranicznych państw NATO podpisali Protokoły Akcesyjne dla Polski, Czech i Węgier. Protokoły te, w roku 1998, stanowiły przedmiot ratyfikacji. Dzięki tym zabiegom państwa starające się o przyjęcie mogły już od 28 XII 1997 roku uczestniczyć jako obserwatorzy w spotkaniach Rady Północnoatlantyckiej na szczeblu ambasadorów.

Lata Od lutego 1998 r. rozpoczął się żmudny proces ratyfikacji przystąpienia Polski, Czech i Węgier do Sojuszu. Pierwszy dokonał tego duński Folketing, co miało dodatkową wymowę, zważywszy, że w czasach Układu Warszawskiego to właśnie Dania wedle planów Kremla miała być atakowana przez polskie wojska. 30 kwietnia 1998 r., po wielu miesiącach aktywnej kampanii polskiej (w tym również Polonii amerykańskiej), Senat USA zdecydowaną większością głosów (80:19) ratyfikował protokoły przyjęcia Polski, Czech i Węgier, co przesądziło o wejściu Polski do Sojuszu.

18 lutego 1999 r. prezydent Kwaśniewski podpisał ustawę upoważniającą go do ratyfikacji traktatu północnoatlantyckiego. Dzień wcześniej tę ustawę przegłosował Sejm, a wynik przyjął owacją na stojąco. Za było 409 posłów, a przeciwko tylko 7 (koło Jana Łopuszańskiego). W niespełna 10 dni później, 26 lutego, prezydenci Aleksander Kwaśniewski i Vaclav Havel jednocześnie ratyfikowali traktat. 12 marca 1999 r. w miejscowości Independence w stanie Missouri ministrowie spraw zagranicznych Polski (Bronisław Geremek), Czech i Węgier przekazali protokoły przyjęcia do NATO sekretarzowi stanu USA, pani Madeleine Albright

ZMIANY, KTÓRE MUSIAŁA DOKONAĆ POLSKA, BY WEJŚĆ DO NATO: przejście na nowy system łączności i sposoby dowodzenia wprowadzenie zmian organizacyjnych na wzór zachodni, chodziło przede wszystkim o osiągnięcie kompatybilności i interoperacyjności polskich sił zbrojnych z armiami zachodu, zapewnienie cywilnej kontroli nad armią, co oznaczało cywilne kierownictwo w Ministerstwie Obrony Narodowej, podporządkowanie Sztabu Generalnego cywilnemu ministrowi obrony parlamentarna kontrolę nad siłami zbrojnymi.

ZOBOWIĄZANIA POLSKI WOBEC NATO polityczne - nieprzystępowanie do układów międzynarodowych sprzecznych z traktatem wojskowe - oddanie pod wspólne dowództwo ustaloną część sił zbrojnych i finansowanie działań służących utrzymaniu gotowości bojowej na wymaganym przez NATO poziomie. - uwzględnianie zalecenia paktu przy kształtowaniu budżetu obronnego. - dostosowanie funkcjonowania Wojska Polskiego do norm obowiązujących w sojuszu.