Walka o niepodległość Polski

Prezentacja na temat: "Walka o niepodległość Polski"— Zapis prezentacji:

1 Walka o niepodległość Polski

2 O wolną Polskę W 1795 roku Rosja, Prusy i Austria dokonały III rozbioru Polski. Rzeczpospolita przestała istnieć.

3 Wielcy Polacy Mimo braku niepodległości przez 123 lata zaborów Polacy wpisali się w karty historii jako słynni naukowcy oraz artyści. Są to między innymi: Maria Skłodowska-Curie, Jan Matejko, Adam Mickiewicz oraz Stanisław Wyspiański.

4 Wielcy Polacy Maria Skłodowska-Curie Adam Mickiewicz Jan Matejko
Stanisław Wyspiański

5 Polacy walczący o niepodległość
Trzeba pamiętać o Polakach, którzy szczególnie przyczynili się do odzyskania niepodległości i walczących o nią podczas zaborów.

6 Tadeusz Kościuszko Andrzej Tadeusz Bonawentura Kościuszko- herbu Roch III (ur. 4 lutego 1746 w Mereczowszczyźnie, zm. 15 października 1817 w Solurze) – inżynier wojskowy, fortyfikator, polski i amerykański generał, uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych (1775–1783), Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794). 

7 Romuald Traugutt Romuald Traugutt ps. „Michał Czarnecki” (ur. 16 stycznia 1826 w Szostakowie, zm. 5 sierpnia 1864 w Warszawie) – polski generał, dyktator powstania styczniowego, naczelnik wojenny powiatu Kobrzyńskiego.

8 Roman Dmowski Roman Stanisław Dmowski (ur. 9 sierpnia 1864 w Kamionku, zm. 2 stycznia 1939w Drozdowie) – polski polityk, mąż stanu, publicysta polityczny, minister spraw zagranicznych, poseł na Sejm Ustawodawczy RP oraz II i III Dumy. Współzałożyciel Narodowej Demokracji (endecji, ruchu narodowego), główny ideolog polskiego nacjonalizmu. 

9 Józef Piłsudski Józef Klemens Piłsudski herbu własnego (ur. 5 grudnia 1867 w Żułowie, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej (1904), Legionów Polskich (1914) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), kierownik Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 Naczelnik Państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji, po przewrocie majowym (1926) dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930); wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.