Granice geograficzne Granica północna: wzdłuż rzeki Olzy od ujścia do rzeki Odry w pobliżu Bogumina i dalej na wschód wzdłuż granicy polsko-czeskiej w okolicach Karwiny; następnie na terytorium Polski wzdłuż północnej granicy powiatów cieszyńskiego i pszczyńskiego (po części wzdłuż Jeziora Goczałkowickiego), a dalej powiatów bielskiego i pszczyńskiego wzdłuż rzeki Wisły, aż do ujścia rzeki Białej; Granica wschodnia: wzdłuż rzeki Białej przez miasto Bielsko-Biała aż do ujścia dopływowej rzeki Białki; następnie na zachód wzdłuż rzeki Białki pomiędzy miejscowościami Bystra Śląska i Bystra Krakowska do szczytu góry Klimczok; dalej na południe zgodnie z granicą powiatów cieszyńskiego i żywieckiego, aż do granicy polsko-słowackiej; Granica południowa: wzdłuż granicy państwowej pomiędzy Polską i Słowacją w rejonie Koniakowa, a następnie na zachód wzdłuż granicy pomiędzy Czechami i Słowacją, aż do źródeł rzeki Ostrawicy; Granica zachodnia: wzdłuż rzeki Ostrawicy aż do jej ujścia do rzeki Odry na terenie miasta Ostrawy; dalej na północ wzdłuż rzeki Odry, aż do ujścia rzeki Olzy w rejonie Bogumina.

Pod względem administracyjnym na obszar Śląska Cieszyńskiego składają się: w części polskiej: powiat cieszyński, zachodnia część powiatu bielskiego oraz zachodnia część miasta Bielsko-Biała na prawach powiatu; cały obszar znajduje się w granicach woj. śląskiego; w części czeskiej: powiat Karwina, wschodnia część powiatu Frydek-Mistek, wschodnia część powiatu Ostrawa oraz wschodnia część miasta Ostrawa; cały obszar znajduje się w granicach kraju morawsko-śląskiego.

Miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim. Leży na Pogórzu Śląskim, nad Olzą. Współczesne administracyjne pojęcie „miasto Cieszyn” odnosi się do prawobrzeżnej części, stanowiącego pod względem przestrzennym i społecznym jedną całość, ośrodka miejskiego, którego część lewobrzeżna należy do Czech i nosi oficjalną nazwę „Czeski Cieszyn”. W polskiej części miasta znajduje się większość cieszyńskich zabytków, skupionych w zespole przestrzennym Starego Miasta oraz na Górze Zamkowej. Do najbardziej rozpoznawalnych należą rotunda św. Mikołaja i Kościół Jezusowy. W przeciwieństwie do Czeskiego Cieszyna, dzielnice prawobrzeżne są jednolite etnicznie – ponad 96% ludności deklaruje narodowość polską.

Miasto we wschodniej części Czech, w Kraju Morawsko-Śląskim, siedziba gminy z rozszerzonymi uprawnieniami. Leży na Pogórzu Śląskim, nad Olzą. Współczesne administracyjne pojęcie „miasto Czeski Cieszyn” odnosi się do lewobrzeżnej części, stanowiącego pod względem przestrzennym i społecznym jedną całość ośrodka miejskiego, którego część prawobrzeżna należy do Polski i nosi oficjalną nazwę „Cieszyn”.

Miasto w Czechach na granicy Śląska Cieszyńskiego, Śląska Opawskiego i Moraw, u ujścia do Odry dwóch rzek: Opawy i Ostrawicy. Miasto leży przy północnym wejściu Bramy Morawskiej. Stolica Kraju Morawsko-Śląskiego, okręgu terytorialnego Kraj Północnomorawski i powiatu Ostrawa-Miasto.

Miasto w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skoczów. Leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży na południowym krańcu regionu Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej. Od wschodu, południa i zachodu otacza je Pogórze Śląskie, którego skrawek – wschodnie zbocze Górki Wilamowickiej (388 m n.p.m.) – należy do Skoczowa.

Miasto i gmina w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w Beskidzie Śląskim. Ośrodek wypoczynkowy, turystyczny, sportowy,ośrodek luteranizmu w Polsce. Na terenie miasta swoje źródła ma największa polska rzeka o tej samej nazwie – Wisła. Ośrodek skoków narciarskich. Na jej obszarze znajdują się dwie skocznie: -Kompleks skoczni narciarskich "Centrum" w Wiśle -Skocznia narciarska w Wiśle - Malince

1) Park Dinozaurów w Ochabach 2) Muzeum G. Morcinka w Skoczowie – historia Śląska Ciesz. 3) Studnia Trzech Braci w Cieszynie 4) Rotunda św. Mikołaja, Pałac Habsburgów, Muzeum Drukarstwa, Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie 5) Muzeum Ustrońskie 6) Czantoria 7) Leśny Park Niespodzianek w Ustroniu 8) Muzeum Beskidzkie w Wiśle 9) Skocznia im. Adama Małysza 10) Chata Kawuloka 11) Muzeum Zofii Kossak w Górkach Wielkich 12) Chlebowa Chata w Brennej

 miasto i gmina na Ś l ą sku Cieszy ń skim, w województwie ś l ą skim, powiat bielski. Le ż y na lewym brzegu rzeki Białej przy jej uj ś ciu do Wisły, na pograniczu Pogórza Ś l ą skiego i Kotliny O ś wi ę cimskiej. Do połowy XIX w. Czechowice i Dziedzice były niewielkimi wsiami granicznymi na północno-wschodnim kra ń cu Ksi ę stwa Cieszy ń skiego. Pó ź niej rozwój tych miejscowo ś ci był ś ci ś le zwi ą zany z biegn ą cymi t ę dy liniami kolejowymi. W 1855 r. Dziedzice otrzymały pierwsze poł ą czenie kolejowe z Boguminem oraz pobliskim Bielskiem. Kiedy w 1867 r. zbudowano kolejn ą lini ę do le żą cej ówcze ś nie w Prusach Pszczyny, Dziedzice stały si ę jednym z najwi ę kszych i najwa ż niejszych w ę złów kolejowych na północy Austro-W ę gier. Po pierwszej wojnie ś wiatowej Czechowice ( Ż ebracz stała si ę przysiółkiem Czechowic) i Dziedzice znalazły si ę w granicach niepodległej Polski. Do drugiej połowy XIX wieku rolnictwo stanowiło prawie wył ą czne ź ródło utrzymania mieszka ń ców. Pod koniec XIX wieku Czechowice, Dziedzice i s ą siednie Bielsko stały si ę wa ż nymi o ś rodkami przemysłowymi Austro-W ę gier. W okresie okupacji hitlerowskiej tereny te zostały wł ą czone do Rzeszy Niemieckiej. Rozpocz ę ły si ę przymusowe zsyłki na roboty w gł ą b Rzeszy, wywłaszczenia, łapanki uliczne i domowe, deportacje do obozów koncentracyjnych, wyroki ś mierci i publiczne egzekucje. Po zako ń czeniu II wojny ś wiatowej gmina bardzo szybko podniosła si ę z wojennych strat. 14 grudnia 1950 gminie Czechowice-Dziedzice nadano prawa miejskie.

Prezentację wykonali : Gabriela Borowska Piotr Szczyrbowski Mateusz Karczyński