Park Narodowy Peneda-Geres w Północnej Portugalii

Prezentacja na temat: "Park Narodowy Peneda-Geres w Północnej Portugalii"— Zapis prezentacji:

1 Park Narodowy Peneda-Geres w Północnej Portugalii

2

3 Park Narodowy Peneda-Gerês – jedyny park narodowy w Portugalii
Park Narodowy Peneda-Gerês – jedyny park narodowy w Portugalii. Znajduje się w regionie Norte, w północno-zachodniej Portugalii. Park został utworzony 8 maja 1971 roku, ze względu na zainteresowanie państwowej i międzynarodowej społeczności naukowej, celem ochrony ziemi, wody, flory (na terenie parku można znaleźć endemiczne gatunki liliowatych i paprotników), fauny i krajobrazu, zachowania tych wartości dla ludzkości i zasobów naturalnych. Celem istnienia parku jest również edukacja i turystyka. Park jest częścią utworzonego w 2009 roku rezerwatu biosfery Gerês-Xurés, który jest transgraniczny z Hiszpanią.

4

5 Geografia Park ma powierzchnię 702,90 km².
Zgodnie ze spisem ludności z 1991 roku, na terenie parku zamieszkiwało 9099 osób, o 16% mniej w porównaniu z poprzednim spisem z 1981, który wykazał 10 849 mieszkańców. Przez terytorium parku ciągną się grzbiety gór Serra da Peneda, Serra Amarela i Serra do Gerês. Stanowią one barierę pomiędzy nizinami, leżącymi nad wybrzeżem morskim na zachodzie a terenami wyżynnymi na wschodzie. Najwyższymi szczytami są Nevosa (1546 m) i Altar dos Cabrões (1538 m) leżące blisko granicy z Hiszpanią.

6

7 Geologia Góry na terenie parku powstawały w erze paleozoicznej, w okresie od 380 do 280 milionów lat temu. Szczyty górskie zbudowane są głównie ze skał granitowych, datuje się, że najstarsze z nich, na Amarela, powstały 310 milionów lat temu. Na obszarze tym występują złoża minerałów cyny, wolframu, molibdenu i złota. Na północno-wschodnim krańcu, przy Castro Laboreiro, występują wychodnie łupków i kwarcu. Niektóre doliny wykazują ślady obecności lądolodu z okresu ostatniego zlodowacenia w epoce plejstoceńskiej.

8

9 Flora Na terenach nizinnych występuje niezwykła bujność roślinności. Najbardziej powszechne są różne gatunki dębu, śliwy, ostrokrzewy i brzozy; w pobliżu rzek także cisy. Wraz ze wzrostem wysokości, roślinność staje się coraz uboższa, zarówno ze względu na zaostrzony klimat, jak i zwiększającą się, od połowy XX wieku, presję człowieka. Na terenie parku występują endemiczne gatunki liliowatych i  paprotników. Głównym produktem rolnym jest kukurydza.

10 Chruszcina jagodna

11 Średnia temperatura na terenach wysoko położonych wynosi ok
Średnia temperatura na terenach wysoko położonych wynosi ok. 10 °C, waha się od 4 do 14 °C. Średnie opady - ponad 2500 mm rocznie (ponad 130 deszczowych dni w ciągu roku). Zimą można natrafić na śnieg.