Rachunek dochodu narodowego
Plan wykładu 1.Kategorie mierników skali działalności gospodarczej 2.PKB realny i nominalny 3.Wady PKB 4.Wzrost a rozwój
W cenach rynkowych W cenach bazowych PKBPNBPNN PKBPNBPNN=DN + Dochody netto z tytułu własności za granicą - Amortyzacja - Podatki pośrednie + subwencje DN = dochody z czynszów + zyski kapitałowe + dochody z pracy własnej + wynagrodzenia i płace DO DOD - (zyski niepodzielone + podatek dochodowy od przedsiębiorstw) + płatności transferowe - podatek dochodowy
Subwencje - nieodpłatna i bezzwrotna pomoc finansowa udzielana najczęściej przez państwo określonym podmiotom (np. jednostkom samorządu terytorialnego, prywatnym przedsiębiorstwom, organizacjom społecznym i osobom fizycznym) dla poparcia ich działalności.
Produkt narodowy brutto (pol. PNB, ang. GNP) to pieniężny wskaźnik bieżącej wartości rynkowej wszystkich dóbr i usług finalnych (nabywanych przez ostatecznych użytkowników), wytworzonych w gospodarce w danym okresie (równe sumie wartości dodanych i sumie dochodów czynników produkcji).
Dochody netto z tytułu własności za granicą = (wynagrodzenia Polaków pracujących za granicą + zyski polskich podmiotów posiadających udziały w zagranicznych przeds. + bezzwrotna pomoc zagranicy dla Polski) – (wynagrodzenia cudzoziemców pracujących w Polsce + zyski zagranicznych podmiotów posiadających udziały w polskich przeds. + bezzwrotna pomoc Polski dla zagranicy)
PNB per capita to produkt narodowy brutto na jednego mieszkańca. Produkt narodowy netto (pol. PNN, ang. NNP) to produkt narodowy brutto pomniejszony o odpisy amortyzacyjne majątku trwałego przedsiębiorstw. Amortyzacja – wartościowe wyrażenie zużycia majątku trwałego
Dochód narodowy to produkt narodowy netto w cenach czynników wytwórczych. Z kategorii produktu do dochodu przechodzimy przez odjęcie podatków pośrednich Te. Dochód narodowy można również otrzymać sumując wynagrodzenia pracowników, dochody z pracy własnej, dochody kapitałowe, renty i czynsze dzierżawne.
PKB realny i nominalny
PKB nominalny oblicza się według bieżącej wartości pieniądza, PKB realny natomiast według realnej wartości pieniądza, a więc „oczyszczony” z wpływu inflacji. Przeliczenie polega na podzieleniu PKB nominalnego przez indeks cen. W zestawieniach statystycznych PKB realny najczęściej przedstawiany jest w cenach stałych z wybranego roku bazowego. PKB jest miarą wielkości gospodarki. Wzrost lub spadek realnego PKB stanowi miarę wzrostu gospodarczego.
Deflator deflator PKB = (PKB nominalny/PKB realny) x 100 Procentowe zmiany deflatora mogą służyć do obliczenia stopy inflacji.
Przykład 2 PKB Wielkiej Brytanii realny liczony w cenach z 1985 roku wyniósł mln £ w 1987 roku i mln £ w 1988 roku. Liczony w bieżących cenach rynkowych wyniósł mln £ w 1985 roku, mln £ w 1986 roku i mln £ w 1988 roku. Deflator PKB wyniósł 103,5 w 1986 roku i 108,5 w 1987 roku. Oblicz brakujące wartości PKB realnego i nominalnego oraz deflatora w poszczególnych latach, a także stopy wzrostu realnego, nominalnego PKB i delatora PKB.
Wady PKB
Czyste PKB jest wyznacznikiem wielkości gospodarki – jednak jest złą miarą zamożności społeczeństwa, ponieważ nie uwzględnia liczby ludności. Z tego powodu jako miarę dobrobytu powszechnie używa się innego wskaźnika, którym jest PKB per capita (czyli PKB w przeliczeniu na jednego mieszkańca).
Mimo tego zabiegu również PKB per capita krytykowane jest jako niedokładny wskaźnik dobrobytu w państwie. Ważniejsze powody to: nie uwzględnia produkcji nieewidencjonowanej (tzw. szara strefa – niezarejestrowana działalność gospodarcza) oraz produkcji gospodarstw domowych przeznaczanej na własne potrzeby (np. pracy gospodyń domowych), nie uwzględnia wartości czasu wolnego (wypoczynku), nie uwzględnia wartości wytworzonych bezpłatnie przez wolontariuszy,
nie ujmuje tzw. efektów zewnętrznych produkcji (np. zanieczyszczenia środowiska), uwzględnia produkcję tzw. antydóbr (np. używki), nie uwzględnia różnic cen w poszczególnych krajach (co przynajmniej teoretycznie jest niwelowane przez liczenie parytetem siły nabywczej), nie odzwierciedla zróżnicowania dochodów w społeczeństwie ani ich dystrybucji (np. wysoki PKB w Gwinei Równikowej nie przekłada się na dobrobyt wszystkich obywateli)
jest tym większy, im więcej wydaje się na zbrojenia, choć zdaniem niektórych ekonomistów wydatki takie nie zaspokajają potrzeb społeczeństwa, nie pokazuje jakości usług, zwłaszcza państwowych, nie odzwierciedla faktu, że nie cały wypracowany PKB trafia do obywateli w postaci bezpośredniej (pensje) lub pośredniej (świadczenia, zasiłki itp.) - część PKB transferowana jest w formie zysków za granicę. Z tego powodu opracowano inne wskaźniki poziomu jakości życia, między innymi wskaźnik rozwoju społecznego
Dziękuję za uwagę