OBYWATELSTWO POLSKIE I UNIJNE 1.Obywatel a państwo – zasady obywatelstwa polskiego 2.Nabycie i utrata obywatelstwa 3.Obywatelstwo Unii Europejskiej. 4.Brak możliwości podwójnego obywatelstwa w prawie polskim

Co to jest państwo?

PAŃSTWO Państwo jest polityczną, suwerenną, terytorialną i przymusową organizacją społeczeństwa. Organizuje i koordynuje prace dużych grup społecznych. Państwo ma też granice terytorialnie.Jest niezależne i niepodległe.

polityczna -państwo rozwija aktywność polegającą na sprawowaniu władzy, zarządzaniu terytorialna - państwo obejmuje terytorium określone granicami. Terytorium obejmuje obszar lądowy, przestrzeń morską (wody przybrzeżne), obszar w głąb ziemi, strefę powietrzną oraz statki morskie i powietrzne. suwerenna - w wymiarze zewnętrznym i wewnętrznym. - Suwerenność zewnętrzna to niezależność władzy państwowej w stosunkach z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi. Państwo ma zwierzchnią władzę nad terytorium i ludnością, może swobodnie kształtować swoją formę i ustrój społeczno - gospodarczy. - Suwerenność wewnętrzna oznacza, że władza państwowa jest najwyższą na danym obszarze i sama decyduje o swoim zakresie działania, a wszelkie inne podmioty działają za jej zgodą i w zakresie przez nią wytyczonym. przymusowa - przynależność do niej ma charakter sformalizowany (obywatelstwo), osoby przebywające na jego terytorium muszą przestrzegać obowiązujące normy prawne. Ponadto państwo stosuje różne formy przymusu fizyczny (przy pomocy np. wojska, policji), ekonomiczny i psychologiczny.

OBYWATELSTWO Obywatelstwo – więź prawna łącząca jednostkę z państwem, na mocy której jednostka ma określone prawa i obowiązki wobec państwa, a państwo – analogicznie – ma obowiązki i prawa wobec jednostki

Jakie powinności ma państwo polskie wobec obywateli oraz obywatele wobec państwa polskiego – podr. S.14

Zasady obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej Na mocy art. 34 Konstytucji można stwierdzić, iż:Konstytucji  podstawową formą uzyskania obywatelstwa w Polsce jest prawo krwi (zasadę prawa ziemi stosuje się pomocniczo);prawo krwiprawa ziemi  kwestie dotyczące obywatelstwa należą do materii ustawowej (art. 34 Konstytucji mówi, iż „inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego określa ustawa”);  obywatel polski nie może utracić obywatelstwa inaczej, niż przez jego zrzeczenie się

Zasady obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej Z Ustawy o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 161) wyprowadzić możemy 3 główne zasady:Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 161 zasada ciągłości obywatelstwa polskiego; art. 2 W dniu wejścia w życie niniejszej ustawy obywatelami polskimi są osoby, które posiadają obywatelstwo polskie na podstawie dotychczasowych przepisów. Oznacza to, że osoby, które uzyskały obywatelstwo polskie na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów nie tracą go, nawet w przypadku wprowadzenia w nowej ustawie odmiennych uregulowań prawnych od tych, na których podstawie osoby te uzyskały obywatelstwo; zasada wyłączności obywatelstwa polskiego; art.2 Obywatel polski posiadający równocześnie obywatelstwo innego państwa ma wobec Rzeczypospolitej Polskiej takie same prawa i obowiązki jak osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie. Nawet w przypadku posiadania lub nabycia obywatelstwa innego państwa, obywatel polski nie może skutecznie powoływać się na to obywatelstwo przed polskimi organami władzy państwowej; zasada równouprawnienia małżonków w obywatelstwie RP; art. 5 Zawarcie związku małżeńskiego przez obywatela polskiego z osobą niebędącą obywatelem polskim nie powoduje zmian w obywatelstwie małżonków.

Sposoby nabycia obywatelstwa polskiego W Polsce obowiązuje zasada prawa krwi wyrażona w art. 34 Konstytucji RP, który stanowi:Konstytucji RP Obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi Jednak posiłkowo stosowana jest także zasada ziemi, która zawarta została w art. 15 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim: Małoletni nabywa obywatelstwo polskie, gdy został znaleziony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jego rodzice są nieznani.

Nadanie polskiego obywatelstwa Uzyskanie polskiego obywatelstwa w drodze naturalizacji reguluje Ustawa z 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim.naturalizacji Obywatelstwo polskie nadaje prezydent na wniosek cudzoziemca. Obywatelstwo może on uzyskać, jeżeli legalnie zamieszkiwał na terytorium Polski co najmniej 5 lat – na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub zezwolenia na pobyt.prezydentcudzoziemcaterytoriumzezwolenia na osiedlenie sięrezydenta długoterminowegoWspólnot Europejskichzezwolenia na pobyt O nadaniu obywatelstwa polskiego orzeka Prezydent RP. Wnioski o nadanie obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, a zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem właściwego konsula. Wnioski wraz z załączonymi dokumentami przekazywane są Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, ten zaś przekazuje wnioski do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze swoim stanowiskiem. Postanowienie Prezydenta jest ostateczne i nie przysługuje od niego odwołanie, ani inny środek zaskarżenia. wojewodymiejsce zamieszkania konsula Zgodnie z polską ustawą nadanie obywatelstwa polskiego obojgu rodzicom rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską. W przypadku ukończenia przez dziecko 16. roku życia, następuje to za jego zgodą.władzą rodzicielską

Uproszczony sposób nabycia obywatelstwa w przypadku związku małżeńskiego Cudzoziemiec, który zawarł związek małżeński z obywatelem polskim, może nabyć obywatelstwo polskie w trybie uproszczonym (art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy).związek małżeński Również musi on zamieszkiwać na terytorium RP na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub zezwolenia na pobyt, jednak wystarczy w jego przypadku okres zamieszkiwania przez 2 lata. Musi on także, w terminie 3 lat od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osobą posiadającą obywatelstwo polskie albo 2 lat od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub zezwolenia na pobyt, złożyć odpowiednie oświadczenie przed wojewodą, który na tej podstawie wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia

Uznanie za obywatela polskiego W tym trybie obywatelstwo mogą nabyć bezpaństwowcy lub osoby o nieustalonym obywatelstwie. Decyzję o uznaniu za obywatela polskiego wydaje nie Prezydent, ale wojewoda. Warunki uznania za obywatela polskiego są analogiczne do warunków nadania obywatelstwa. Uznanie następuje na wniosek osoby zainteresowanej, która musi zamieszkiwać w Polsce co najmniej 3 lata, na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich (art. 30 ustawy).

OBYWATELSTWO UNII EUROPEJSKIEJ Każdy obywatel kraju członkowskiego Unii Europejskiej jest automatycznie obywatelem całej wspólnoty

Jakie prawa przysługują obywatelom Unii Europejskiej? podr. S.18