Atrament sympatyczny i magia czarów....

Prezentacja na temat: "Atrament sympatyczny i magia czarów...."— Zapis prezentacji:

1 Atrament sympatyczny i magia czarów...

2 Skład grupy Adam Zytkiewicz Marta Sulma Kamil Kuźmiński Jakub Wittkowicz Violetta Husarska Dorian Kozłowski

3 Atrament sympatyczny jest to:
jedna z form steganografii, polegająca na zapisywaniu wiadomości substancją bezbarwną w momencie pisania lub tracącą barwę po krótkim czasie. Jest techniką przekazania informacji w taki sposób, aby osoby postronne nie domyślały się ... Dają pismo niewidoczne, które można ujawnić za pomocą specjalnych zabiegów lub ingrediencji (np. przez podgrzanie lub zwilżanie odpowiednim odczynnikiem)

4 Troche historii Jako pierwszy używał takiego atramentu w roku 250 p.n.e. Filon. Zastosował on kwas garbarski do napisania tajnej wiadomości. Podgrzewanie materiału nic nie dawało, informacja nadal pozostawała ukryta przed nieodpowiednimi osobami. Aby ją odczytać, należało papier pokryć solami żelaza, które wchodziły w reakcję chemiczną z kwasem, przez co postawione znaki ciemniały uwidaczniając pismo. Po raz pierwszy atrament sympatyczny opisał w 1580 roku Giambattista della Porta. Posługiwał się on "nalewką z galasówek", a jako odczynnik wywołujący stosował siarczan żelazawy. Przepis Porty był wielokrotnie cytowany w różnych pismach. Atrament sympatyczny po raz pierwszy wykorzystał do celów szpiegowskich w 1775 roku B. Thompson (hrabia Rumford) przy sporządzaniu listu ostrzegającego przed atakiem nieprzyjaciela na Boston broniony przez generała Gage'a.

5 . . . Była to pierwsza "zaszyfrowana" informacja, do której odczytania trzeba było użyć odczynnika chemicznego. Co ciekawe, nie uchroniło to twórcy listu przed aresztowaniem i osadzeniem w więzieniu. Natomiast 4 maja 1776 roku, po raz pierwszy rząd amerykański użył atramentu sympatycznego w korespondencji dyplomatycznej. Tajny tekst napisany był kwasem taninowym, a litery ukazywały się po potraktowaniu kartki papieru siarczanem żelaza. Inny atrament sympatyczny, sporządzony z chlorku kobaltowego (wywoływany przez ogrzanie), wynalazł w 1705 roku J. Waitz.

6 * Sok cytrynowy, jabłkowy lub pomarańczowy
Rodzaje: przez podgrzanie: Są to substancje organiczne, które utleniają się i ciemnieją po podgrzaniu. Najbezpieczniej jest rozcieńczyć taki atrament wodą, do momentu, kiedy zaczynamy mieć trudności z jego wywołaniem. Najczęściej używane płyny (nadaje się każda kwaśna ciecz) : * Cola (rozcieńczona) * Miód (rozcieńczony) * Sok cytrynowy, jabłkowy lub pomarańczowy * Mleko * Sok z cebuli * Nasienie męskie - Sir George Mansfield Smith-Cumming, pierwszy szef Brytyjskiej Tajnej Służby Wywiadowczej (SSB), zwykł mawiać "Każdy mężczyzna nosi przy sobie własne pióro". * Woda mydlana * Roztwór cukru * Mocz * Ocet winny lub wino

7 wywoływane chemicznie:
. . . Pismo wywołuje się przez podgrzanie papieru na grzejniku, nad kuchenką lub przeprasowanie lub podgrzaniu. Praktycznie jest użyć stuwatowej żarówki, która nie zniszczy tak łatwo papieru. wywoływane chemicznie: * Fenoloftaleina - wywoływacze: amoniak,węglan sodu,inne mocne zasady (fenoloftaleina przybiera intensywnie różowy kolor) * Ocet winny, wywoływany wywarem z czerwonej kapusty]). Ocet winny można również wywołać przez podgrzanie. * Amoniak, wywoływany wywarem z czerwonej kapusty. * Siarczan miedzi, wywoływany jodkiem sodu (czernieje),węglanem sodu,wodą amoniakalną (niebieszczeje) lub żelazocyjankiem potasu (przybiera kolor ciemnoczerwony) * Azotan ołowiu, wywoływany jodkiem sodu (żółknie) itd.

8 W świetle ultrafioletu:
Liczne substancje fluoryzują po naświetleniu ultrafioletem. Na rynku dostępne są atramenty dające mocne, jaskrawe światło. Fluorescencyjnym atramentom sympatycznym można nadać rozmaite kolory, i niektóre z nich nadają się do użytku na gładkich powierzchniach, jak szkło czy plastik. Na podobnej zasadzie działają proszki do prania z wybielaczem optycznym. Atramenty innego typu pochłaniają światło ultrafioletowe. Pisze się nimi na specjalnym papierze fluorescencyjnym: po naświetleniu zapisane miejsca fluoryzują słabiej niż reszta kartki. Większość z tych atramentów ma kolor żółty. Markery zawierające atrament fluorescencyjny mogą służyć do oznaczania cennych urządzeń domowych na wypadek włamania. Dzięki temu łatwo ustalić właściciela skradzionych rzeczy. Tego typu atramentów używa się też czasami do pobierania odcisków palców. Niektóre zapisy widoczne w świetle ultrafioletowym są czytelne na fotokopiach za sprawą dużego udziału ultrafioletu w świetle głowicy kopiarki.

9 Naruszające powierzchnie papieru:
Naniesienie jakiegokolwiek płynu - nawet destylowanej wody - narusza strukturę powierzchniową papieru. Tekst wywołuje się, trzymając go w oparach jodu - cząsteczki jodu przywierają głównie do naruszonych obszarów, barwiąc je na brązowo. Pismo można na powrót ukryć, wystawiając papier na słońce lub za pomocą zwykłego wybielacza. Ta metoda wykrywania atramentu sympatycznego nie zadziała, jeśli papier został lekko zwilżony gąbką bądź poddany działaniu pary, a następnie osuszony przed napisaniem wiadomości. Jednak nadmierne nawilżenie papieru spowoduje, że pojawią się na nim charakterystyczne fałdy.

10 Atramenty zanikające:
Są to atramenty widoczne tylko przez pewien okres czasu, przeznaczone do jednorazowego użycia. Domowy przepis: Alkoholowy roztwór tymoloftaleiny zmieszać z zasadą sodową. Nanieść na papier. Po wyschnięciu pismo znika, ponieważ zasada zużywa się w reakcji z dwutlenkiem węgla z powietrza. Aby je wywołać, należy zwilżyć papier silnie zasadowym (powyżej 10,5 pH) roztworem.

11 Tajne i dyskretne przechwytywanie wiadomości
Każda dostatecznie zdeterminowana osoba może sprawić, że jakikolwiek atrament sympatyczny stanie się widoczny. Jednak ograniczeniem jest na ogół ilość dostępnego czasu - nie można się godzinami trudzić nad każdym jednym kawałkiem papieru. Brak jakichkolwiek podejrzeń oznacza pomyślne wykorzystanie atramentu sympatycznego. Atrament sympatyczny łatwo wykryć, działając ultrafioletem i oparami jodu. W ten sposób cenzor może nawet wysłać oryginał listu właściwemu adresatowi, który nie domyśli się przechwycenia wiadomości. Uważny obserwator, korzystając z silnego światła, szkła powiększającego, własnego węchu może zauważyć charakterystyczne znaki świadczące o użyciu atramentu sympatycznego, takie jak zadrapania powstałe na skutek użytego do pisania ostrego narzędzia, chropowatość, czy zmieniony połysk papieru (jest on albo bardziej matowy albo bardziej lśniący, zwykle na skutek użycia nierozcieńczonego atramentu).

12 c.d. Ponadto słowa-klucze, takie jak „czerwona kapusta”, czy „gorąco”, znajdujące się w jawnej części listu, użyte w dziwnym kontekście, mogą alarmować cenzora o użyciu atramentu sympatycznego. Atramenty te nie powinny być stosowane na papierach świecących i bardzo gładkich, ponieważ klej lub lakier na ich powierzchni uniemożliwia wniknięcie atramentu głęboko w strukturę papieru, co sprawia, że stają się one łatwo zauważalne, gdy papier jest badany w oświetleniu kontrowym.

13 Idealny [?] Niewiele jest całkowicie bezpiecznych atramentów sympatycznych. Podczas II wojny światowej agentów SOE przestrzegano przed poleganiem na tej metodzie, zwłaszcza, że większość zapasów pochodziła z czasu I wojny światowej. Podręcznik SOE wymieniał następujące właściwości idealnego atramentu sympatycznego: * Łatwo rozpuszczalny w wodzie, więc pozbawiony substancji tłuszczowych. * Nielotny, więc bezwonny. * Nie pozostawia krystalicznych śladów na papierze, więc niedostrzegalny w normalnym świetle. * Niewidzialny w świetle ultrafioletowym. * Nie zmienia struktury ani koloru papieru, jak np. azotan srebra. * Nie reaguje z jodem, ani z żadnym spośród najczęściej używanych wywoływaczy. * Wywoływaczy dla niego powinno być jak najmniej. * Nie powinien dać się wywołać przez podgrzanie. * Łatwo dostępny, mający co najmniej jedno nie budzące podejrzeń zastosowanie. * Pojedynczy związek - zmniejsza to prawdopodobieństwo przypadkowego wywołania

14 Użycie ! Atrament sympatyczny nakłada się na powierzchnię za pomocą pędzla, stempla, pióra wiecznego, wykałaczki a nawet palca zamoczonego bezpośrednio w cieczy. Powinien być niewidoczny po wyschnięciu. Z reguły, by nie wzbudzać podejrzeń, na ukrytej wiadomości zapisuje się inną, widoczną, np. długopisem (użycie pióra nie jest wskazane, ponieważ mają one tendencję do zacinania się i plamienia w miejscach zapisanych atramentem sympatycznym). Atramentu sympatycznego nie powinno się używać na papierze w linie, ponieważ może zmienić kolor lub rozmazać tusz użyty do ich wydrukowania. Aby odczytać ukrytą wiadomość należy ją wywołać, przez podgrzewanie, użycie odpowiedniego środka chemicznego, lub oglądać przy świetle ultrafioletowym. Wywoływacze chemiczne można nakładać przez natryskiwanie lub kąpiąc papier w odpowiednim roztworze, a czasami wystawiając go na działanie par.

15 c.d. Produkowane są długopisy z dwiema końcówkami, jedna z atramentem sympatycznym a drugą z wywoływaczem, umożliwiającym jego odczyt. Atramentu używa się też w książkach dla dzieci, by mogły same odczytać ukrytą wiadomość. Specjalny odszyfrowujący długopis dostępny w zestawie z książką umożliwia dzieciom mazanie w określonym miejscu, by znaleźć prawidłowe rozwiązanie zagadki albo niewidoczną część wydrukowanego obrazka. Pisakami z atramentem sympatycznym widzialnym pod wpływem światła UV często oznacza się przedmioty, aby łatwiej było je zidentyfikować w razie kradzieży. Atramenty sympatyczne w wersji dla drukarek atramentowych są widoczne w świetle ultrafioletowym. W pismach urzędowych takim atramentem mogą być drukowane dodatkowe informacje, po które sięga się w razie potrzeby. Atrament sympatyczny znajduje zastosowanie w urzędach pocztowych dla ułatwienia lokalizacji przesyłki. Atrament sympatyczny bywa używany przez artystów, którzy mieszają go z widzialnymi farbami oraz reagującymi na inne czynniki barwnikami, by stworzyć niepowtarzalne efekty wizualne ujawniające się np. w świetle ultrafioletowym

16 Większość wspomnianych powyżej przepisów znano już pod koniec I Wojny Światowej. W roku 1999 CIA zażądała zwolnienia jej z obowiązku odtajnienia receptur z tego okresu, twierdząc, że wciąż są istotne dla bezpieczeństwa narodowego. Szyfrowanie napisów rozwija się. Można się spodziewać w najbliższych latach jeszcze łatwiejszego i skuteczniejszego szyfrowania naszych wiadomości… Kto wie… może i My kiedyś dokonamy czegoś nowego eksperymentując z atramentami sympatycznymi i składnikami jeszcze dotąd nie testowanymi… ?

17 A oto nie wszystkie wyniki naszej pracy...

18

19 MAMY NADZIEJĘ, ŻE SIĘ PODOBAŁO 