Odkrywca ameryki Krzysztof Kolumb

Krzysztof Kolumb- odkrywca (ur. prawdopodobnie między 25 sierpnia a 31 października 1451 w Genui, zm. 20 maja 1506 w Valladolid) – europejski żeglarz, podróżnik i nawigator. Kapitan wyprawy, która płynęła na trzech statkach: „Santa María”, „Niña” i „Pinta” pod flagą Kastylii w poszukiwaniu zachodniej drogi morskiej do wschodniej Azji.

Życie i młodość Był synem genueńskiego tkacza i drobnego kupca, Domenico Colombo. Zaczął pracę w lizbońskiej filii banku Centurionich. W celach handlowych wypływał na swe pierwsze oceaniczne podróże do Anglii, na Maderę i do Gwinei. W 1479 roku Kolumb ożenił się z Felipą Perestrello de Moniz, córką dawnego gubernatora Porto Santo, wysepki w pobliżu Madery. Rok później urodził im się syn, Diego Colón, a pięć lat później Felipa zmarła

Główne sukcesy i porażki Podczas czterech udanych podróży przez środkowy Ocean Atlantycki w latach 1492-1504 Kolumb – jako pierwszy z Europejczyków – opłynął, zbadał i opisał rejon Morza Karaibskiego, w tym środkową część Bahamów, Kubę, Haiti (1492), większość Małych Antyli, Jamajkę (1493) oraz stały ląd Ameryki Południowej w okolicach ujścia rzeki Orinoko (1498) i brzegi Ameryki Północnej na południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Karaibskiego (1502), choć niektórzy badacze uznają, że tu mógł go ubiec Amerigo Vespucci. 

Santa Maria „Santa María” była małą karaką, o długości około 21 metrów[a] i była okrętem flagowym podczas pierwszej ekspedycji. Załogę statku stanowiło 40 marynarzy. Okręt początkowo nazywał się „La Gallega” (z hiszp. „Galicyjka”), przypuszczalnie dlatego, że zbudowano ją w Galicji. Przed wyprawą zmieniono jednak jej nazwę.

Pinta najszybszy z trzech statków podczas pierwszej wyprawy Krzysztofa Kolumba przez Ocean Atlantycki w 1492 roku. „Pinta” była karawelą, ważącą w przybliżeniu 60 ton o długości 20 metrów i szerokości 7 metrów. Załoga składała się z 26 ludzi. Była mniejsza od flagowego statku wyprawy „Santa María”. Kapitanem „Pinty” był Martín Alonso Pinzón.

Niña eden z trzech statków biorących udział w pierwszej wyprawie Krzysztofa Kolumba w poszukiwaniu nowej drogi do Indii w 1492 roku. Prawdziwa nazwa statku to „Santa Clara”. Imię „Niña” było przypuszczalnie nawiązaniem do nazwiska właściciela - Juana Niño. Okręt był karawelą i początkowo posiadał trzy maszty z żaglami łacińskimi, jednak na Azorachzastąpiono je ożaglowaniem rejowym, które lepiej nadawało się na podróż oceaniczną.

Polskie korzenie Zupełnie nowe oblicze Krzysztofa Kolumba wyłania się z właśnie opublikowanej po polsku książki portugalskiego historyka Manuela Rosy, który uważa, że odkrywca Ameryki był synem polskiego króla z dynastii Jagiellonów, Władysława III Warneńczyka.

Pierwsza wyprawa 3 sierpnia 1492 karaka „Santa María” (280 ton) oraz dwie karawele – „Pinta” i „Niña”. 5 września eskadra statków ruszyła na zachód. Po ponad dwumiesięcznej żegludze, 12 października o drugiej nad ranem jeden z marynarzy dostrzegł ląd. Wyprawa wylądowała prawdopodobnie na Wyspie Watlinga. Wnioskując z tego, że znajduje się na północ od głównego lądu, Kolumb obrał nowy kurs na południowy zachód i 28 października odkrył Kubę, a 6 grudnia Haiti (Hispaniolę). 15 marca 1493 roku zawinął do portu w Palos, skąd w triumfalnym pochodzie udał się na dwór królewski do Barcelony ze sprawozdaniem dla kastylijskich monarchów.

Druga wyprawa Druga wyprawa wyruszyła 25 września 1493. Tym razem Kolumb wybrał bardziej południową trasę i w związku z tym ląd osiągnął w okolicy Małych Antyli. Odkrył kolejno wyspy Dominikę, Marie-Galante, Gwadelupę, Antiguę iPortoryko. 22 listopada Kolumb ponownie dotarł na. Jak się domyślono, wszyscy wyginęli w walce z krajowcami – Indios (Indianami). W dalszej podroży Kolumb popłynął wzdłuż południowych wybrzeży Kuby i odkrył Jamajkę. 19 marca wyruszył w drogę powrotną do Hiszpanii, gdzie przybył 11 czerwca.

Trzecia wyprawa Na zorganizowanie następnej, trzeciej wyprawy musiał czekać aż do 1498 roku. 30 maja wyruszył sześcioma statkami na zachód. Do brzegu dotarł na południe od ujścia Orinoko. Płynąc dalej na zachód, wzdłuż wybrzeża, odkrył wyspę Trynidad. Następnie zwrócił się na północny zachód i pożeglował na Haiti, gdzie w międzyczasie założone zostało pierwsze hiszpańskie stałe osiedle w Indiach Zachodnich, Santo Domingo.

Czwarta wyprawa 9 maja 1502 flotyllą złożoną z czterech okrętów i w towarzystwie 150 osób załogi Kolumb ponownie wyruszył na zachód. Kolumba było znalezienie przejścia na wody, które ostatecznie miały go doprowadzić do Indii. Spodziewał się go na zachód od Kuby i tam właśnie się skierował. Wkrótce dotarł do wybrzeży Hondurasu i Wybrzeża Moskitów na wschodnim wybrzeżu Nikaragui. W międzyczasie Kolumb ciężko zachorował i w takim stanie odtransportowano go do Hiszpanii, gdzie przybył w listopadzie 1504.

Ostatnie lata o powrocie z czwartej wyprawy schorowany Kolumb starał się o posłuchanie na dworze królewskim. Jednak jego największa protektorka – królowa Izabela – już nie żyła. Nie został także wypełniony żaden z nadanych mu wcześniej przywilejów. Opuszczony, zgorzkniały i rozgoryczony Kolumb zmarł 20 maja 1506 roku w Valladolid i spoczął najpierw tam, a trzy lata później w Sewilli. Jego życzeniem było jednak zostać pochowanym w Ameryce, dlatego w 1537 roku trumna ze zwłokami Kolumba trafiła do katedry w Santo Domingo w Dominikanie.

Kolumna wielkiego odkrywcy Kolumna Krzysztofa Kolumba w Barcelonie – to jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta a zarazem doskonały punkt orientacyjny. Jest to też najwyższy posąg (pomnik) w mieście, liczy sobie około 60 metrów.

Dziękuje za obejrzenie. Prezentacje wykonała Kinga Gruba z kl. 1D