Zasady polityki regionalnej UE

Zasady polityki regionalnej UE Zasady generalne Zasady organizacji polityki regionalnej Zasady finansowania polityki rozwoju regionalnego Zasady oceny realizacji projektów

Zasady generalne Subsydiarność Koordynacja Elastyczność

Zasada subsydiarności (pomocniczości): Każde państwo (i poszczególne regiony) jest odpowiedzialne za rozwój regionalny swoich obszarów, natomiast Unia pełni rolę pomocniczą.

Zasada koordynacji: Zintegrowane wykorzystanie wszystkich dostępnych instrumentów finansowych Koordynowanie przez Komisję polityk regionalnych krajów członkowskich Dążenie do harmonijnego rozwoju przestrzeni europejskiej.

Zasada elastyczności: Respektowanie przez Komisję zróżnicowania rzeczywistości regionalnej oraz specyfiki organizacyjnej i instytucjonalnej poszczególnych krajów.

Zasady organizacji polityki regionalnej Programowanie Partnerstwo Kompatybilność Spójność

Zasada programowania: Poziom strategiczny – ustalanie celów i globalnej strategii rozwoju, podziału środków pomiędzy priorytety, Poziom szczegółowy – realizacja strategii, włączanie programów.

Zasada partnerstwa: Obowiązek uzgadniania wszystkich ustaleń na wszystkich etapach procedury programowania. Instytucjonalne – między władzami publicznymi różnych poziomów Publiczno-prywatne – między władzami publicznymi a organizacjami niepublicznymi Decyzyjne Konsultacyjne.

Zasada kompatybilności: Odnosi się do spójności polityki regionalnej z innymi politykami wspólnotowymi (ochrona konkurencji, przejrzystość zamówień publicznych, ochrona środowiska, równość szans płci etc.).

Zasada spójności: Spójność polityki regionalnej z polityką makroekonomiczną krajów członkowskich: Koordynacja polityk ekonomicznych w celu zbieżności koniunktur gospodarczych Koordynacja polityk w celu wyeliminowania różnic w poziomie rozwoju gospodarczego.

Zasady finansowania polityki rozwoju regionalnego: • Koncentracja • Dodawalność • Komplementarność

Zasada koncentracji: Skupienie działań oraz środków na priorytetach mających podstawowe znaczenie dla spójności społeczno-ekonomicznej całego ugrupowania. Przeznaczenie funduszy na określoną liczbę celów Dobór kryteriów służących wyselekcjonowaniu regionów dotkniętych najpoważniejszymi problemami Skoncentrowanie środków na regionach opóźnionych w krajach najmniej zamożnych.

Zasada dodawalności: Środki unijne uzupełniają krajowe i regionalne fundusz przeznaczone na politykę regionalną.

Zasada komplementarności: Oznacza uzupełnianie się działań podejmowanych z inicjatywy podmiotów krajowych i wspólnotowych, a dokładniej przyczynianie się drugich do realizacji pierwszych.

Zasady oceny realizacji projektów: Monitorowanie, Ocena (wstępna, bieżąca i następcza), Kontrola finansowa.

Zasada monitorowania: Oznacza obowiązek śledzenia przebiegu i realizacji programu w celu nadzorowania jej przebiegu stosownie do przyjętych wcześniej ustaleń.

Komitet monitorujący opracowuje raport z wykonania programu: Prezentacja zmiany warunków mających znaczenie dla realizacji programu Stan zaawansowania realizacji priorytetów i działań w odniesieniu do każdego funduszu strukturalnego

Realizacja finansowania programu wraz z potwierdzeniem poniesionych wydatków Decyzje poniesione przez organ zarządzający i komitet monitorujący w celu zapewnienia wysokiej jakości realizacji programu Środki podjęte w celu zapewnienia kompatybilności programu z politykami wspólnotowymi.

Zasada dokonywania oceny (ewaluacji): Ma służyć ciągłemu doskonaleniu polityki upowszechniania w państwach członkowskich praktyk wzorcowych. Ex ante – władze kraju przygotowujące programy Pośrednia – komitet zarządzający przy współudziale Komisji Ex post – Komisja w porozumieniu z państwem członkowskim.

Zasada kontroli finansowej: Kontrola strony finansowej prowadzonych i podejmowanych działań.