Taki sam a jednak inny…

Inny - to znaczy?

A może?

Plan wystąpienia 1. Czy jesteśmy tacy sami? Wspaniałość Bożego stworzenia 2. Znów coś nowego w prawie oświatowym 3. Przykłady indywidualizacji – dostosowania do poziomu ucznia 4. Jak dotrzeć z ewangelią do każdego? 5. Integracja z niepełnosprawnymi

Kogo uważamy za „innego”? Wypowiedzi respondentów: Inny kolor skóry, nacja Niepełnosprawność Inne preferencje seksualne Inny wygląd – np. poprzez przynależność do danej subkultury Religia Inne

Jeśli nie jesteśmy tacy sami – co nas łączy?

Wspaniałość stworzenia Jesteśmy dziełem wspaniałego Boga – z tego wynika wartość każdego człowieka. Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś (PS 8,4-6)

Nie ma drugiego jak ja Bóg stworzył nas tak, abyśmy byli jednostką jedyną i niepowtarzalną. Zdaniem genetyków szanse na to, by dana para małżeńska wydała na świat identyczne dziecko, są jak 10 do potęgi 2 000 000 000, zatem taka kombinacja cech stanowiąca „ja” może nigdy się nie powtórzyć.

Chrześcijanin a wspólnota Słowo Kościół, w terminie greckim ekklesia, etymologicznie tłumaczy się jako społeczność; Biblijny obraz Kościoła bazuje wyraźnie na tym wszystkim, co dla ludu Bożego jest wspólne.

Wrażliwość chrześcijańska wobec „innych” To jest właśnie tajemnica świętych, że świętość ich przejawia się przede wszystkim w stosunku do ludzi (W. Korniłowicz) Postawa Jezusa… Kochać grzesznika – nienawidzieć grzechu – dot. np. innych preferencji seksualnych

Coś nowego w prawie oświatowym? Reforma pomocy psychologiczno-pedagogicznej MEN

Rozporządzenia MEN 17 listopada 2010 r. - podpisanie rozp. w sprawie kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – m.in.: Udzielanie i organizacja pomocy psych.-ped.; W sprawie warunków organizowania kształcenia, wych. i opieki dla uczniów niepełnosprawnych i niedostosowanych społecznie w szkolnictwie ogólnodostępnym i integracyjnym;

3. W sprawie warunków organizowania kształcenia, wych 3. W sprawie warunków organizowania kształcenia, wych. i opieki w/w grupy w szkołach specjalnych i ośrodkach; 4. Rozp. zmieniające w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów.

2011/2012 2012/2013 OBOWIĄZUJĄCE TERMINY w PRZEDSZKOLACH i GIMNAZJACH 14 OBOWIĄZEK UDZIELANIA I ORAGNIZACJI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ NA ZASADACH OKREŚLONYCH W ROZPORZĄDZENIU WCHODZI W ŻYCIE W ROKU SZKOLNYM: 2011/2012 w PRZEDSZKOLACH i GIMNAZJACH 2012/2013 W SZKOŁACH PODSTAWOWYCH i PONADGIMNAZJALNYCH Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych 14

POSTĘPOWANIE WOBEC UCZNIA O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO 15 UCZEŃ KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO wpis do karty przedszkola lub szkoły form, sposobów, okresów i wymiaru godzin udzielanej pomocy (data i podpis dyrektora) opracowanie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych 15

Opracowanie Planu pracy 16 ZESPÓŁ OPRACOWUJE dla ucznia pdw ipet PLAN DZIAŁAŃ WSPIERAJĄCYCH INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych 16

DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH DOSTOSOWANIE METOD PRACY Z UCZNIEM 18 DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH Z UWZGLĘDNIENIEM: PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZYJĘTEGO PRZEZ SZKOŁĘ PROGRAMU NAUCZANIA ORZECZENIA LUB OPINII ZALECEŃ ZAWARTYCH W PDW LUB IPET + DOSTOSOWANIE METOD PRACY Z UCZNIEM Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych Kuratorium Oświaty w Warszawie, Wydział Zwiększania Szans Edukacyjnych 18

Klasyfikacja - uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi I. Uczniowie niepełnosprawni 1.1. Uczniowie z upośledzeniem umysłowym 1.2. Uczniowie niewidomi i słabo widzący 1.3. Uczniowie niesłyszący i słabo słyszący 1.4. Uczniowie z autyzmem, z Zespołem Aspergera 1.5. Uczniowie z niepełnosprawnością ruchową

2. Uczniowie z chorobami przewlekłymi 3.Uczniowie z ADHD 4. Uczniowie z poważnymi zaburzeniami w komunikowaniu się 5. Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się 6.Uczniowie niedostosowani społecznie, zagrożeni niedostosowaniem społecznym 7.Uczniowie wybitnie zdolni

Pojęcia – uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi dzieci, które posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, dzieci, które mają trudności w realizacji standardów wymagań programowych, wynikające ze specyfiki ich funkcjonowania poznawczo-percepcyjnego (niższe niż przeciętne możliwości intelektualne, a także dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia), zdrowotnego (dzieci przewlekle chore) oraz ograniczeń środowiskowych (dzieci emigrantów, dzieci z rodzin niewydolnych wychowawczo). Takie rozumienie specjalnych potrzeb edukacyjnych ma na celu wdrożenie i urzeczywistnienie idei wyrównywania szans edukacyjnych wszystkich uczniów.

Gdzie powinny się kształcić? Zakładać należy możliwość kształcenia dziecka z niepełnosprawnością zarówno w szkole ogólnodostępnej, integracyjnej, jak i specjalnej.

Kto decyduje o wyborze szkoły? Rodzice (prawni opiekunowie) powinni uzyskiwać rzetelne informacje o możliwościach i osiągnięciach szkolnych dziecka, uczestniczyć w podejmowaniu decyzji o wyborze odpowiedniej dla niego formy kształcenia.

Konieczne jest, aby każda szkoła była przystosowana do efektywnego kształcenia uczniów o zróżnicowanych potrzebach edukacyjnych i możliwościach psychofizycznych.

Co oznacza to dla nas? W grupach będziemy uczyli uczniów o zróżnicowanych możliwościach edukacyjnych i psychofizycznych Musimy dostosować materiał kształcenia Koniecznie zwrócić uwagę na indywidualizację w ocenianiu

Dostosować się do wskazań IPET lub KIPU

Jako chrześcijanie reprezentować powinniśmy postawę miłości i akceptacji wobec ludzi innych od nas i otoczyć szczególną opieką tych, którzy tego potrzebują.

Przykłady zastosowania różnego przekazu tej samej treści Podstawa biblijna: - Historia o Synu Marnotrawnym

Grupa najmłodsza lub uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną Historia o Misiu Marnotrawnym

Grupa starsza Skeczbord – Syn Marnotrawny

Grupa młodzieżowa – Drzewo decyzyjne

„Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, (...) ucząc je przestrzegać, co wam przykazałem.” (Mt 28, 19-20) „Kościół jako społeczność ludzi wierzących ma za zadanie wskazania wszystkim ludziom drogi zbawienia. Troska o chorych, niepełnosprawnych należy do misyjnego charakteru Kościoła.” ( Elżbieta Bednarz )

W jaki sposób można katechizować dzieci niepełnosprawne umysłowo w stopniu głębszym i jakie to daje efekty?

Nauczyciel – katecheta powinien: Wskazywać swoim życiem na Chrystusa poprzez okazywanie dzieciom troski i miłości; Modlić się z uczniami i uwrażliwiać na obecność Boga w świecie;

Kształtować w nich postawy chrześcijańskie; W swojej praktyce łączyć wychowanie biblijne z wychowaniem społecznym oraz emocjonalnym z uwzględnieniem konkretnych, bezpośrednio doświadczanych sytuacji życiowych.

Każdy człowiek jest chciany przez Boga również ten który jest upośledzony L.V. Toth

Więcej informacji Bednarz E., „Edukacja religijna dziecka głębiej upośledzonego umysłowo z uwzględnieniem zielonoświątkowego profilu konfesyjnego”, WST Warszawa 2006.

Integracja z niepełnosprawnymi zadaniem chrześcijanina

Troska o innych to także o biednych i porzuconych

Opracowanie: Elżbieta Bednarz