Prywatyzacja usług publicznych. Krystian Maksimowicz

PLAN PREZENTACJI. Usługi publiczne w świetle przepisów o samorządzie gminnym. Cele prywatyzacji komunikacji miejskiej. Problemy powstające przy prywatyzacji komunikacji miejskiej. Prywatyzacja komunikacji miejskiej na przykładzie Trójmiasta i Warszawy.

Regulacje Prawne. Infrastruktura techniczna Według ustawy o samorządzie gminnym z 8 marca 1990 roku działania gminy sprowadzają się do czterech sfer: Infrastruktura techniczna Porządek i bezpieczeństwo publiczne. Ład przestrzenny i ekologiczny. Infrastruktura społeczna. Komunikacja miejska lokuję się na pograniczu wszystkich czterech stref i stanowi jedno z ważniejszych zadań przed jakim stoi gmina.

KOMUNIKACJA MIEJSKA JAKO FUNKCJA. Podstawowy podział funkcji miast: Funkcje endogeniczne (wewnętrzne, na użytek mieszkańców miasta) Funkcje egzogeniczne ( zewnętrzne, „eksportowe”, spełniane na użytek otoczenia )

Instrumenty oddziaływania na Komunikację Miejską taryfy i opłaty dotacje koncesje koordynowanie etatyzacja i deetatyzacja (czyli możliwość tworzenie nowych i likwidacja istniejących przedsiębiorstw). narzędzia planowania strategicznego (strategia rozwoju, polityka transportowa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego).

Kształtowanie konkurencyjności komunikacji miejskiej. Regulacja – domena władz publicznych. Organizacja – wspólne działanie strony publicznej i firm prywatnych. Adaptacji rynkowa – cena może być ustalona przez tzw. grę rynkową

Cele prywatyzacji Dla prywatnego przewoźnika – maksymalizacja zysku w długim okresie. Dla władzy samorządowej – poprawa efektywności wydawanych pieniędzy i poprawa jakości komunikacji miejskiej. Dla pasażera – poprawa jakości komunikacji miejskiej i obniżenie cen biletów.

Efektywność a prywatyzacji. Dla przewoźnika efektywność będzie określana stosunkiem kosztów do osiąganych przychodów oraz możliwościami rozwoju w dłuższym okresie. Dla pasażera najistotniejsze kryterium stanowić będzie stosunek ceny do jakości oferowanej mu usługi. Samorząd musi uwzględnić – rachunek ekonomiczny, rachunek społeczny i rachunek polityczny.

Przeszkody na drodze prywatyzacji. Konkurencja ze strony motoryzacji indywidualnej. Struktura przestrzenna polskich miast. Brak planów strategii rozwoju miast i gmin.

Komunikacja miejska w Trójmieście. Liczba ludności ok. 900 tys. Wydatki gmin: około 2 mld PLN Dotacja do komunikacji miejskiej: ok. 3,5% wydatków Podsystemy komunikacji miejskiej: Gdańsk - tramwaje, autobusy Gdynia - autobusy, trolejbusy Wejherowo - autobusy Podsystem Szybkiej Kolei Miejskiej

Cechy Komunikacji miejskiej w Trójmieście. Oddzielenie realizacji przewozów od ich organizacji. Firmy świadczące usługi przewozowe wybierane są w przetargach. Wprowadzono elementy konkurencji dopuszczając do rynku kilka firm. Usługi świadczą firmy komunalne, firmy będące własnością skarbu państwa i firmy prywatne.

Zalety systemu Komunikacji miejskiej w Trójmieście. Konkurencyjność dla motoryzacji indywidualnej. Przejrzystość finansowa (oparta na cenach, a nie na kosztach). Stała presja na przewoźników na podnoszenie jakości usług i obniżenie kosztów. Stopień samofinansowania kształtuje się na poziomie ok. 73%, przy bardzo szerokim zakresie stosowanych ulg i zwolnień. Bardzo zaawansowany proces modernizacji taboru.

KOMUNIKACJA MIEJSKA W WARSZAWIE. Liczba ludności ok. 1,7 mln mieszkańców. Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie (ZTM) - organ samorządu, organizujący działanie zbiorowej komunikacji miejskiej na terenie aglomeracji warszawskiej. Spółki samorządowe: Tramwaje Warszawskiej, Miejskie Zakłady Autobusowe, Metro Warszawskiej, Warszawska Szybka Kolej Miejska Spółki prywatne:Veolia Transport Warszawa, PKS Grodzisk Mazowiecki, ITS A. Michalczewski, Mobilis

Pytania do dyskusji: Czy prywatyzacja usług publicznych jest zawsze korzystna dla społeczeństwa? Czy istnieją usługi publiczne, które nie powinny być prywatyzowane?