PEDAGOGIKA PRACY – wprowadzenie prof. dr hab. Henryk Bednarczyk Kierownik Katedry Pedagogiki Pracy Wyższej Szkoły Pedagogicznej ZNP w Warszawie PEDAGOGIKA PRACY – wprowadzenie Wprowadzenie dla wszystkich specjalności pedagogiki pracy (a) 1.1. Wprowadzenie do pedagogiki pracy. 1.2. Współczesne tendencje edukacyjne. 1.3. Pedagogika pracy: nauka, zawód, kształcenie. 1.4. Pedagogika pracy w systemie nauk. 1.5. Podstawowe pojęcia, koncepcje, teorie, metodologia pedagogiki pracy. 1.6. Autorski model kształcenia (specjalność i specjalizacje). 1.7. Podsumowanie. Link główny ABK Pedagogika Pracy – Studia Przyszłości

Cele przedmiotu PP – Wprowadzenie zapoznanie studentów z rozumieniem i rozwiązywaniem problemów: pracy oraz wielopoziomowego ustawicznego kształcenia i doskonalenia zawodowego, uzyskanie wiedzy i umiejętności kreowania kariery zawodowej, orientacji i poradnictwa zawodowego, doradztwa personalnego, organizacji i zarządzania procesami pracy, zarządzania zasobami ludzkimi i zarządzania instytucjami oświatowymi, poznanie zakresu podstawowych problemów wychowania ogólnotechnicznego, praktycznej nauki zawodu, ochrony pracy, rozumienie roli zadań i metod prac pedagoga pracy w systemie kształcenia zawodowego, szkolnego doradcy zawodowego, doradcy zawodowego. poznanie systemów oświatowych, nowych technologii kształcenia i doskonalenia zawodowego PP – Wprowadzenie

Tematyka wykładów Wprowadzenie do pedagogiki Problemy pracy społeczeństwa informacyjnego, społeczeństwa wiedzy Ustawiczny system kształcenia zawodowego Podstawy zawodoznawstwa. Orientacja zawodowa. Doradztwo zawodowe. Pedagogika pracy w zarządzaniu Pedagogiczne aspekty bezpieczeństwa i higieny pracy Kultura pracy i kultura kształcenia zawodowego Środowisko naukowe. Tendencje rozwoju. PP – Wprowadzenie

Organizacja i warunki egzaminu Organizacja wykładów PP–2011 wykłady audytoryjne według planu (nie odbędą się 6 marca 2011 r.) Wykłady, konsultacje on-line, Skype login bedhen Każdy poniedziałek godz 1500–1700 w tygodniu, w którym odbywają się zajęcia Warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie ćwiczeń: wykonanie minimum 4 zadań z opracowanie krótkiego sprawozdania (wybór po 1 zadaniu z 6 ćwiczeń) Prace pisemne: – praca kontrolna (15.05.2011 r.): 10 min. max. 1 str. A4, 4 pytania: 1. zadane podstawowe pojęcia, 2, 3. opisać dwa zadane elementy z tematyki wykładów, 4. krótka notka bibliograficzna z przeczytanego artykułu książki z prawidłowym zapisem literatury. – praca domowa (15.05.2011 r.): krótkie opracowanie z podstawami teoretycznymi (maksymalnie 2 strony A4) a) studenci o nazwiskach zaczynających się od A do K – Nieformalna i pozaformalna edukacja zawodowa b) studenci o nazwiskach zaczynających się od K do Z – Praca przyszłości, zawody przyszłości, edukacja przyszłości Egzamin – 29.05.2011 r. (I) i 11.06.2011 r. (II) a) studenci, którzy uzyskali oceny 4,0 i wyżej z ćwiczeń, pracy kontrolnej i pracy domowej uzyskują wpis bez egzaminu. Proponowana ocena będzie zamieszczona na stronie internetowej WSP ZNP. Wpis po złożeniu indeksu w dziekanacie. b) pozostali studenci dla poprawy oceny z egzaminu przystępują do egzaminu ustnego (dwa pytania z tematyki wyszczególnionej w planie wykładów).

Katedra Pedagogiki Pracy i Pedagogiki Społecznej Pedagogika pracy – studia przyszłości Autorski model kształcenia pedagogów pracy (licencjat 1998, studia magisterskie 2002) Akademickie Biuro Karier – Laboratorium Pedagogiki Pracy, www.wsp.edu.pl (2 granty Ministerstwa Pracy i PS, COST) Koło Naukowe Pedagogiki Pracy – ogólnopolskie studenckie konferencje naukowe, targi pracy (konferencja internetowa 2011) Ewaluacja kształcenia (kwestionariusze ankiet – studenci) Monograficzna seria wydawnicza – Biblioteka Pedagogiki Pracy Edukacja Ustawiczna Dorosłych. Polish Journal of Continuing Education Vortal Pedagogiki Pracy, www.pedagogikapracy.pl Ruch Pedagogiczny Wyższa Szkoła Pedagogiczna – ZNP w Warszawie

Standardy – Innowacyjne Modułowe Programy i Pakiety Prowadzenie badań naukowych, prac rozwojowych i wdrożeniowych obejmujących obszary budowy i eksploatacji maszyn oraz inżynierii materiałowej. Prowadzenie działalności eksperckiej w obszarze innowacyjności gospodarki. Prowadzenie działalności wydawniczej i poligraficznej, szczególnie w obszarze wydawnictw naukowych. Prowadzenie działalności doświadczalno - produkcyjnej w obszarze urządzeń badawczych, specjalnych urządzeń technologicznych, kompozytów oraz usług w zakresie zaawansowanych technologii. Rozwój systemu ustawicznej edukacji zawodowej, badanie pracy, opracowywanie standardów kwalifikacji zawodowych, podstawy teoretyczne i projektowanie modułowych programów kształcenia zawodowego i innowacyjnych technologii kształcenia. Ośrodek Pedagogiki Pracy Innowacyjnej Gospodarki Biblioteka Pedagogiki Pracy Standardy – Innowacyjne Modułowe Programy i Pakiety

PW-004 Doskonalenie systemów rozwoju innowacyjności w produkcji i eksploatacji w latach 2004-2008 Rozwój innowacyjności przemysłu Transformacja osiągnięć naukowo-badawczych transfer rozwiązań do gospodarki w obszarze wytwarzania i eksploatacji maszyn i urządzeń Adaptacja rozwiązań programów międzynarodowych (głównie UE), do warunków polskich, z uwzględnieniem standardów międzynarodowych 215 produktów (maszyny, urządzenia, aparatura, technologie, systemy sterowania, automatyzacja produkcji), 24 zgłoszenia patentowe, ponad 200 publikacji Działo elektronowe Źródło łukowe Zestaw pomp próżniowych Źródło magnetronowe Komora próżniowa Obrotowy uchwyt podłoży Źródło jonowe SP 5 Rozwój doskonalenia zawodowego w zakresie zaawansowanych technologii produkcji i eksploatacji Fully Integrated, Multilevels System of modular vocational continuing education

1.2. WSPÓŁCZESNE TENDENCJE EDUKACYJNE Filary edukacji JACQUES’A DELORSA Uczyć się, aby wiedzieć Uczyć się, aby działać Uczyć się, aby żyć wspólnie Uczyć się, aby być Edukacja jest w niej ukryty skarb

WSPÓŁCZESNE TENDENCJE EDUKACYJNE Uczyć się, aby wiedzieć łącząc kulturę ogólną dostatecznie rozległą, z możliwością zgłębiania niewielkiej liczby przedmiotów; uczyć się uczyć, by móc korzystać z możliwości, jakie stwarza edukacja przez całe życie. Uczyć się, aby działać w celu zdobycia nie tylko kwalifikacji zawodowych, lecz także kompetencji, które pozwolą pracować w zespole; aby działać w ramach różnych społecznych doświadczeń lub pracy. Uczyć się, aby żyć wspólnie, dążąc do pełniejszego zrozumienia "Innego" i dostrzegania współzależności, realizować wspólne projekty i uczyć się regulowania konfliktów z poszanowaniem wartości pluralizmu, wzajemnego zrozumienia i pokoju. Uczyć się, aby być - aby łatwiej osiągnąć pełny rozwój swojej osobowości i móc działać nieustannie, zwiększając zdolność do autonomii, osądu i osobistej odpowiedzialności. Nie wolno zaniedbać żadnego potencjału jednostki: pamięci, rozumowania, poczucia estetyki, zdolności fizycznych itp. Filary edukacji JACQUES’A DELORSA

MEMORANDUM DOTYCZĄCE KSZTAŁCENIA USTAWICZNEGO UE a) Podstawowe kategorie kształcenia • Kształcenie formalne odbywa się w placówkach oświatowych i ośrodkach szkoleniowych, kończy się uzyskaniem uznawanych dyplomów i świadectw kwalifikacji. • Kształcenie nieformalne odbywa się równolegle z kształceniem formalnym, ale z reguły nie kończy się uzyskaniem oficjalnych certyfikatów. Może być organizowane w miejscu pracy albo przez grupy i organizacje obywatelskie. Może to być postać zajęć uzupełniających (zajęcia artystyczne, muzyczne, sportowe albo prywatne lekcje). • Kształcenie nieoficjalne w sposób naturalny towarzyszy codziennemu życiu. W przeciwieństwie do kształcenia formalnego i nieformalnego, kształcenie nieoficjalne nie musi być czynnością świadomą. Dlatego nawet same jednostki mogą nie dostrzegać, że przyczynia się ono do rozwoju ich wiedzy i umiejętności. b) Główne założenia strategii rozwoju kształcenia ustawicznego: • zagwarantowanie powszechnego i ciągłego dostępu do nauki, w celu zdobycia i doskonalenia umiejętności potrzebnych do uczestnictwa w społeczeństwie opartym na wiedzy, • wyraźne zwiększenie poziomu inwestycji w zasoby ludzkie, dając pierwszeństwo największemu bogactwu Europy – jej mieszkańcom, • opracowanie skutecznych metod nauczania i uczenia się oraz znalezienie odpowiedniego kontekstu dla kształcenia ustawicznego i całościowego, • dążenie do tego, by ludzie lepiej pojmowali i bardziej doceniali korzyści, teraźniejsze i przyszłe, płynące z kształcenia, zwłaszcza z nauki nieformalnej i nieoficjalnej, • zapewnienie każdemu łatwego dostępu do rzetelnych informacji i porad o możliwościach kształcenia na obszarze całej Europy i na każdym etapie swojego życia, • dbanie o to, by możliwości kształcenia ustawicznego znajdowały się jak najbliżej uczniów, w ich własnych społecznościach, i aby były wsparte wykorzystaniem urządzeń opartych na technologiach teleinformatycznych. c) Cele rozwoju kształcenia ustawicznego • stworzyć otwarte społeczeństwo, które zapewnia wszystkim swoim członkom, przez całe ich życie, równe szanse w dostępie do wysokiej jakości kształcenia, • zmodyfikować sposób zapewniania edukacji i szkoleń oraz zmienić organizację życia zawodowego, dla umożliwienia kształcenia przez całe życie i samodzielne planowanie łą-zenia nauki z obowiązkami w pracy i w rodzinie • podnieść ogólny poziom wykształcenia i posiadanych kwalifikacji we wszystkich sektorach, zapewnić wysokiej jakości formy edukacji i szkoleń (wiedza i umiejętności ludzi odpowiadają wymaganiom stawianym przez pracę, zawód, organizację). • zachęcić i przygotować ludzi do aktywniejszego uczestnictwa we wszystkich sferach współczesnego życia publicznego, zwłaszcza w życiu społecznym i politycznym na wszystkich szczeblach społecznych, także na szczeblu europejskim.

Strategia Europa 2020 U podstaw strategii Europa 2020 znajdują się trzy priorytety: rozwój inteligentny – rozwój gospodarki opartej na wiedzy i innowacji; rozwój zrównoważony – wspieranie gospodarki efektywniej korzystającej z zasobów, bardziej przyjaznej środowisku i bardziej konkurencyjnej; rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu – wspieranie gospodarki charakteryzującej się wysokim poziomem zatrudnienia i zapewniającej spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną. Europa 2020 (2010) Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjająca włączeniu społecznemu. KOM. 2020. Bruksela

Projekty przewodnie UE Unia innowacji – projekt na rzecz poprawy warunków ramowych i dostępu do finansowania badań i innowacji, tak by innowacyjne pomysły przeradzały się w nowe produkty i usługi, które z kolei przy-czynią się do wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy; Młodzież w drodze – projekt na rzecz poprawy wyników systemów kształcenia oraz ułatwiania młodzieży wejścia na rynek pracy; Europejska agenda cyfrowa – projekt na rzecz upowszechnienia szybkiego Internetu i umożliwienia gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom czerpania korzyści z jednolitego rynku cyfrowego. Europa efektywnie korzystająca z zasobów – projekt na rzecz uniezależnienia wzrostu gospodarczego od wykorzystania zasobów, przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, większego wykorzystania odnawialnych źródeł energii, modernizacji transportu oraz propagowania efektywności energetycznej; Polityka przemysłowa w erze globalizacji – projekt na rzecz poprawy otoczenia biznesu, szczególnie w odniesieniu do MŚP, oraz wspierania rozwoju silnej i zrównoważonej bazy przemysłowej, przy-gotowanej do konkurowania na rynkach światowych; Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia – projekt na rzecz modernizacji rynków pracy i wzmocnienia pozycji obywateli poprzez rozwój kwalifikacji przez całe życie w celu zwiększenia współczynnika aktywności zawodowej i lepszego dopasowania popytu do podaży na rynku pracy, między innymi dzięki mobilności siły roboczej; Europejski program walki z ubóstwem – projekt na rzecz zapewnienia spójności społecznej i terytorialnej, tak aby korzyści płynące ze wzrostu gospodarczego i zatrudnienia były szeroko dostępne, a osoby ubogie i wykluczone społecznie mogły żyć godnie i aktywnie uczestniczyć w życiu społeczeństwa.

Perspektywa uczenia się przez całe życie – projekt 2011 www. men. gov Perspektywa uczenia się przez całe życie – projekt 2011 www.men.gov.pl) Główne cele tworzenia europejskiego obszaru (Lifelong learning LLL) ułatwienie swobodnego przepływu osób uczących się i pracujących, ułatwienie przenoszenia kwalifikacji oraz ich odnawiania i doskona-lenia, promowanie kreatywności i innowacyjności, przyczynianie się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Polityka na rzecz uczenia się przez całe życie: polega na promowaniu i wspieraniu dobrej jakości uczenia się w każ-dym wieku, w różnych formach i miejscach oraz na uznawaniu efek-tów uczenia się w systemach kwalifikacji, stawia osoby uczące się w centrum, a miarą jej skuteczności są kom-petencje i kwalifikacje osób – niezależnie od drogi na jakiej zostały osiągnięte, realizowana jest na zasadzie partnerstwa rządu, samorządu terytorial-nego, pracodawców, pracobiorców i organizacji obywatelskich.

Pedagogika Pracy wobec idei uczenia się w ciągu całego życia Edukacyjna strategia rozwoju człowieka, organizacji – instytucji, społeczeństwa Oparłem na współczesnych tendencjach edukacyjnych Rozwój osobowości; Uczenie się w ciągu całego życia; edukacja formalna i nie- i poza formalna Symbioza pracy i edukacji; Jakość kształcenia, kultura kształcenia (wartość); Symbioza tradycyjnego procesu kształcenia, e-learningu, samokształcenia; Kształcenie modułowe, kwalifikacje, kompetencje; Europejska przestrzeń badań i edukacji, europejski rynek pracy, globalizacja Pedagogika Pracy wobec idei uczenia się w ciągu całego życia

Idee, strategie rozwoju edukacji 1. Europejskie idee i inspiracje edukacyjne Strategia Europa 2020 Europejska strategia uczenia się w ciągu całego życia Strategia Lizbońska Proces Boloński Europejskie i krajowe ramy kwalifikacji Polskie idee i strategie Strategia rozwoju kształcenia ustawicznego do roku 2010 (MENiS, 2004) Perspektywa uczenia się w ciągu całego życia (2011) Polska 2030 3. Podstawy prawne Konstytucja RP Ustawa o systemie oświaty + ust. szkoła wyższa Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

1.3. Pedagogika pracy: nauka, zawód, kształcenie PEDAGOGIKA PRACY W POLSCE prof. dr hab. T. W. Nowacki RYS HISTORYCZNY – 1972 Rada Naukowa Instytutu Kształcenia Zawodowego Środowisko naukowe… Przedmiotem Pedagogiki Pracy są: – problemy wychowania przez pracę, kształcenie politechniczne orientacji i poradnictwa zawodowego, kształcenie i wychowanie zawodowe, problemy oświatowe i wychowawcze środowiska pracy (T. Nowacki, Z. Wiatrowski) Zespół Pedagogiki Pracy KNP PAN Honorowi Przewodniczący: prof. dr hab. Tadeusz W. Nowacki prof. dr hab. Zygmunt Wiatrowski Przewodniczący prof. dr hab. Stefan M. Kwiatkowski Zastępcy Przewodniczącego dr hab. prof. WSP ZNP Henryk Bednarczyk prof. dr hab. Ryszard Gerlach dr Barbara Baraniak – Sekretarz prof. dr hab. Z. Wiatrowski prof. dr hab. S. Kaczor – problemy ustawicznej edukacji zawodowej – relacje: człowiek – wychowanie – praca prof. dr hab. W. Rachalska Praca centralną kategorią pedagogiki pracy prof. dr hab. S. M. Kwiatkowski

1.4. Pedagogika pracy w systemie nauk Współdziałanie, relacje: Filozofia, psychologia, socjologia, kulturoznastwo, andragogika. Nauki techniczne, ergonomia, ochrona pracy. Ekonomika, nauki o pracy, prakseologia. Prawo. Fizjologia, medycyna.

Relacje Pedagogiki Pracy Pedagogika społeczna Pedagogika dorosłych Pedagogika porównawcza Dydaktyka

Problemy badawcze Pedagogiki Pracy teoretyczno-metodyczne podstawy budowy otwartego, elastycznego, wielopoziomowego systemu ustawicznej edukacji zawodowej, integracja nauki – techniki – kształcenia – pracy zawodowej, treści i funkcje edukacyjne pracy: jakość kształcenia, pomiar jakości i efektywności, kwalifikacji, umiejętności, standardy kwalifikacyjne, technologia kształcenia – nauczyć uczyć się, zadania dydaktyczne, przygotowanie nauczycieli, środki dydaktyczne, rozwój metodologii pedagogiki pracy, współpraca z innymi naukami metod badań jakościowych ilościowych, rozwój upowszechnianie i wdrażanie wyników badań.

Problemy badawcze Pedagogiki Pracy wg Problemy badawcze Pedagogiki Pracy wg. Podręcznika technicznej i zawodowej edukacji R. Raunera i R. Macleana. Badania nad edukacją i szkoleniami zawodowymi w powiązaniu z polityką edukacji i szkoleń zawodowych, ich planowaniem i praktyką 2.1. Badania nad edukacją i szkoleniami zawodowymi oraz dialog społeczny 2.2. Praca – Edukacja – Szkolenia: interdyscyplinarne podejście do badań 2.3. Zawody oraz obszary działań zawodowych 2.4. Badania nad edukacją zawodową jako proces innowacji 2.5. Badania nad TVET w kontekście współpracy europejskiej 2.6. Badania oraz polityka reform edukacji i szkoleń zawodowych w krajach przechodzących transformację systemową 2.7 Pomoc rozwojowa oraz badania nad edukacją i szkoleniami zawodowymi Obszary badań nad edukacją i szkoleniami zawodowymi 3.1 Rozwój zawodów 3.2 Badania prowadzone w poszczególnych dziedzinach zawodowych 3.3 Badania nad systemami edukacji i szkoleń zawodowych 3.4 Planowanie oraz rozwój VET 3.5 Koszty, korzyści oraz finansowanie VET 3.6 Rozwijanie kompetencji związanych z zawodem poprzez pracę 3.7 Kształtowanie nauczania i uczenia się w ramach TVET 3.8 Kształtowanie pracy i technologii (Rauner F., Maclean R.: Handbook of Technical and Vocational Education and Training Research, 2008).

Podstawy teoretyczne Praca podstawową kategorią pedagogiki pracy Teorie rozwoju zawodowego (Hollanda, Supera)

(kształcenia modułowego) Podstawy teoretyczne Teoria kształcenia programowego (B. Skinner) Analiza zadaniowa (R. B. Miller) Taksonomia celów kształcenia (B. S. Bloom) Naukowa organizacja pracy (F. Taylor) Teoria czynności ludzkich (T. Tomaszewski) Podejście kompetencyjne (ILO – MES) Podstawy teoretyczne II pokolenia standardów i treści kształcenia modułowego od badań pracy, w tym intelektualnej, mechanizmy określania zadań zawodowych, kwalifikacji i projektowania elementów zintegrowanego systemu (kształcenia modułowego) Fully Integrated, Multilevels System of modular vocational continuing education

Metodologia pedagogiki pracy Metody PP Foresight i aspekt międzynarodowych badań Metody badań pedagogicznych Metody badań pracy, organizacji zarządzania wyniki pracy – badanie rezultatu – badanie techniczne kapitał międzynarodowy Środowisko naukowe Pedagogiki Pracy więcej w rozdziale 8

1.6. Autorski model kształcenia Program nauczania Sylwetka absolwenta Seminarium dyplomowe – licencjat Seminarium magisterskie Akademickie Biuro Karier – magister szuka pracy – laboratorium pedagogiki pracy Bibliografia dla przygotowania prac licencjackich i magisterskich

Studia licencjackie, magisterskie, podyplomowe Specjalności Pedagogiki Pracy WSP ZNP Pedagogika Pracy z zarządzaniem Pedagogika Pracy z doradztwem zawodowym Pedagogika Pracy z ochroną pracy Pedagogika Pracy z przedsiębiorczością (Pedagogika Pracy i europejski rynek pracy)

CZYM WYRÓŻNIA SIĘ NASZ MODEL KSZTAŁCENIA PEDAGOGIKI PRACY W KSZTAŁTOWANIU PRZEDSIĘBIORCZOŚCI? Przedmioty: Podstawy wiedzy o gospodarce Nowe technologie i materiały Organizacja i zarządzanie Marketing Przedsiębiorczość Integracja Europejska Socjologia pracy Psychologia pracy i zarządzania Technologie kształcenia zawodowego Komunikacja interpersonalna Praktyka; Seminarium dyplomowe; Praca dyplomowa Akademickie Biuro Karier – Laboratorium Pedagogiki Pracy

Seminarium dyplomowe (licencjat) pedagogiki pracy prof dr hab Seminarium dyplomowe (licencjat) pedagogiki pracy prof dr hab. Henryk Bednarczyk Rodzaj prac dyplomowych Prace badawcze - diagnostyczne Mini eksperymenty pedagogiczne Monografie naukowe Projekty programów autorskich, standardów zawodowych i edukacyjnych Studia teoretyczne, analizy porównawcze Temat: Ogólna struktura prac dyplomowych: Strona tytułowa Wstęp (uzasadnienie tematu, cel pracy, problem, istota, co zawiera praca, rekomendacje wykorzystania) (max 1,5 str.) 1.Współczesne tendencje pedagogiczne- studia literaturowe- (temat w świetle literatury) (max 15 str.) Założenia metodologiczne (max 5 str.) 2.1. Przedmiot, cel, problemy i hipotezy badawcze 2.2. Metody, techniki i narzędzia badawcze (w.w pojęcia - zacytować z literatury metodycznej przedstawionej w pkt. VII i przedstawić własne okraś/e-nie stosownie do tytułu i zakresu pracy) Analiza wyników badań (max 15 str.) 3.1. Ogólna charakterystyka środowiska (np. miasto, wieś, gmina, powiat, województwo, kraj, przedsiębiorstwo, szkoła. instytucja, charakterystyka środowiska pracy, pracowników, występujących zawodów itp.) Podsumowanie, wnioski (max 2 str.) Bibliografia 15-30 żródeł; monografie i artykuły w czasopismach, źródła internetowa (uwaga na prawidłowe cytowanie, przypisy i zapis źródeł - uwzględnić publikacje tylko tematycznie związane, szczególnie wiodących uczonych pp w tym wykładowców i wydawnictwa WSP ZNP) Załączniki (narzędzia badawcze, wyniki szczegółowe) Uwaga: - temat- zakres pracy, struktura, tytuły, rozdziałów, podrozdziałów muszą być związane z kierunkiem studiów „pedagogika", ze specjalnością studiów: pp - z zarządzaniem i marketingiem, pp - z doradztwem zawodowym, pp - z praktyczną nauką zawodu, pp - z ochroną pracy- seminarium dyplomowe jest ważnym etapem również kształtowania zawodowego studentów Przykładowy zakres i tematyka prac Badanie treści pracy. Charakterystyka środowiska pracy (zawodu). Modułowe systemy kształcenia i doskonalenia zawodowego (np. mechaników, ekonomistów). Autorski program rozwoju szkoły, ośrodka doskonalenia, firmy a także kształcenia w zawodzie, (przedmiotu itp.). Środki dydaktyczne. Projekt standardu kwalifikacji zawodowych. Regionalne, lokalne, zakładowe systemy sieci edukacji. Pomiar jakości pracy szkoły, ośrodka. Systemy zapewnienia jakości kształcenia (doskonalenia) nauczycieli i np. piekarzy, menedżerów. Analiza praktycznej nauki zawodu. Wpływ wykształcenia i doświadczenia na efektywność. Przyczyny niepowodzeń. Zarządzanie zasobami ludzkimi. System doradztwa. System doboru personelu w ................. Koncepcja marketingu usług oświatowych. System motywacji w gospodarowaniu zasobami ludzkimi. Analiza rozwoju zawodowego

VII. Uwagi metodyczne Student otrzymuje wskazówki, strukturę, harmonogram i uwagi metodyczne a także bibliografię, zestaw ankiet ma dostęp do zasobów bibliotecznych w tym szczególnie do zasobów: Akademickiego Biura Karier- Laboratorium, Pedagogiki Pracy (usytuowanego się w Bibliotece WSP ZNP). W czasie zajęć seminaryjnych studenci zapoznają się z metodologią pedagogiki pracy, najnowszymi badania-mi, publikacjami, uzyskują konsultacje naukowe i referują kolejne etapy realizacji pracy. Proponuje problemy i zadania badawcze pracy dyplomowej, studiować, rozwiązywać również w trakcie wszystkich innych zajęć dydaktycznych (ćwiczenia, prace domowe) wykorzystać własny dorobek uzyskany w innych przedmiotach. Objętość pracy dyplomowej 30-40 stron (druk dwustronny, bez wakatów stron, wyróżnić tytuty rozdziałów i podrozdziałów, tylko rozdziały rozpoczynać z nowej strony, cytaty - kursywą, pamiętać o odsyłaczach i przypisach, oprawa broszurowa, okładki kartonowe - WSP ZNP. Złożyć 2 egz. + zapis elektroniczny). Student przystępuje do egzaminu dyplomowego po zaliczeniu wszystkich przedmiotów, uzyskaniu pozytywnych ocen pracy dyplomowej (promotora i recenzenta) oraz uregulowaniu wszystkich zobowiązań finansowych wobec uczelni. Podstawy prawne i programowe Konstytucja, ustawy, rozporządzenia Rady Ministrów RP, umowy, traktaty, dyrektywy, decyzje UE, ONZ, MOP. Strategie rozwoju, ogólnopolskie programy rządowe, memoranda, biale księgi UE, UNESCO, ONZ. Klasyfikacje zawodów, klasyfikacja działalności, normy, standardy kwalifikacji zawodowych, standardy edukacyjne. Literatura metodyczna Brzeziński J.: Metodologia badań psychologicznych. PWN, Warszawa 1996. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Żak, Warszawa 1995. Sztumski J. Wstęp do metod i technik badań społecznych. Śląsk, Katowice 1999. Zaczyński W: Praca badawcza nauczycieli. WSiP, Warszawa 1998. Łobocki M.: Metody badań pedagogicznych. PWN, Warszawa 1984. (inne np.: J. Pieter, Z. Skorny, H. Budzeń).

SYLWETKA ABSOLWENTA PEDAGOGIKI PRACY Absolwenta tej specjalności znajduje zatrudnienie jako doradca zawody, pracownik działów personalnych, a także jako organizator i kierownik jednostek oświatowych. Studia na specjalności pedagogika pracy pozwalają: opanować wiedzę dotyczących zagadnień ogólnych: psychologii rozwojowej, psychologii ogólnej, pedagogiki ogólnej, historii wychowania, metodologii badań naukowych, dydaktyki ogólnej, psychologii społecznej, andragogiki; uzyskać i pogłębić wiedzę z następujących przedmiotów specjalizacyjnych: edukacji kulturowej, socjologii pracy, polityki społecznej, pedagogiki pracy, psychologii pracy, pedagogiki społecznej, prawa pracy, podstaw wiedzy o gospodarce, materiałoznawstwa ogólnego, technologii kształcenia zawodowego, zawodoznawstwa, podstaw ekonomii, orientacji i poradnictwa zawodowego, organizacji i zarządzania, techniki i nowych technologii, edukacji informatycznej oraz marketingu; pogłębić wiedzę i umiejętności na wybranej przez siebie specjalizacji (pedagogika pracy z doradztwem zawodowym, pedagogika pracy z ochroną pracy, pedagogika pracy z praktyczną nauką zawodu, pedagogika pracy z zarządzaniem i marketingiem); uzyskać umiejętności w zakresie analizy i oceny jakości pracy, podstaw organizacji pracy, zarządzania zasobami ludzkimi, procesu kadrowego, projektowania programów szkolenia i doskonalenia zawodowego pracowników, przygotowania materiałów niezbędnych do nauczania zawodu, poradnictwa zawodowego i personalnego, ochrony pracy, praktycznej nauki zawodu, nauczania przedmiotów przedsiębiorczość i podobnych.

DLACZEGO PEDAGOGIKA PRACY WSPOMAGA KSZTAŁTOWANIE PRZEDSIĘBIORCZOŚCI ? Aktywność zawodowa utożsamiana jest z przejawianiem pozytywnych postaw człowieka wobec zadań zawodowych i obowiązków pracowniczych w okresie, gdy praca zawodowa stanowi jeden z głównych rodzajów działalności i sens życia. Aktywność zawodowa zależy od wielu czynników, takich jak: cechy indywidualne pracownika, warunki pracy oraz stopień identyfikacji z zawodem wyznaczony linią rozwoju zawodowego pracownika. Pedagogika pracy – dyscyplina naukowa badająca relacje człowiek – wychowanie – praca Przedmiot pedagogiki pracy – problemy wychowania przez pracę, kształcenia politechnicznego, orientacji i poradnictwa zawodowego, kształcenia i wychowania zawodowego oraz problemy oświatowe i wychowawcze środowiska pracy. Rozwój zawodowy – droga rozwoju zawodowego jednostki od fazy zaznajamiania z obszarami ludzkiej działalności gospodarczej i kulturalnej, poprzez fazę przygotowania ogólnozawodowego, do okresu przygotowania zawodowego. Później następują okresy rozwoju zawodowego, awansów i osiągnięć aż do zakończenia pracy zawodowej (rozwój osobowości). Rozwój zasobów ludzkich Edukacyjna strategia rozwoju Wielopoziomowy system ustawicznej edukacji zawodowej

Główny cel działania Akademickich Biur Karier Udzielanie studentom i absolwentom wszechstronnej i profesjonalnej pomocy w zakresie wchodzenia na rynek pracy oraz aktywnego i świadomego poruszania się po nim tak, aby w jak najkrótszym czasie znaleźli odpowiednie zatrudnienie.

Koło naukowe Pedagogiki Pracy Granty i projekty grant Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej – program Pierwsza Praca (umowa nr 21/BK/110/2002 zawarta w dniu 23.12.2002 r.); grant MGiP pt. „Wizja kariery – aktywne poszukiwanie pracy” (umowa nr 2/7/ABK/2004 zawarta w dniu 24.09.2004 r.); grant MGiP pt. „Przedsiębiorczość – aktywne poszukiwanie pracy” (umowa nr 3/7/ABK/2005 zawarta w dniu 27.06.2005 r.); projekt COST A23 pt. „Badanie wpływu nowych systemów informowania i doradztwa zawodowego w szkołach wyższych na aktywność studentów i absolwentów na rynek pracy” (projekt badawczy specjalny nr COST/7/2005) Konferencje i seminaria Seminarium naukowe: Pedagogika pracy – doradztwo zawodowe. Dobre praktyki programu Pierwsza Praca – 4 grudnia 2004 r. Seminarium naukowe: Pedagogika pracy – kształcenie przedsiębiorczości – 15.10.2005 r. Organizator: Wyższa Szkoła Pedagogiczna ZNP w Warszawie. Ogólnopolska Studencka Konferencja Naukowa Pedagogiki Pracy, Edukacji Techniczno-Informatycznej – WSP ZNP, 31.05.2006 r. (materiały konferencyjne wydano w Pedagogice Pracy nr 49/2006). Seminarium Akademickich Biur Karier – 31.05.2006 r. (materiały konferencyjne wydano w Pedagogice Pracy nr 48/2006). Konferencja „Pedagogika pracy – studia przyszłości” – 08.06.2009 Diagnoza edukacji ustawicznej 2005 – 15.12.2005 r. Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Instytut Badań Edukacyjnych w Warszawie. Seminarium: Krajowe standardy kwalifikacji zawodowych dla rynku pracy – 16 maja 2006 r. Warszawa, ITeE – PIB, Związek Rzemiosła Polskiego. Międzynarodowa Konferencja (13.10.2005) – Modele zarządzania a jakość edukacji ustawicznej, ITeE – PIB w Radomiu, WSP ZNP w Warszawie.

Pośrednictwo pracy, targi pracy, praktyki W latach 2005–2006 zebrano 172 oferty pracy czasowej i stałej, które udostępniono studentom i absolwentom na stronie internetowej, tablicach informacyjnych koło dziekanatu i w samym Biurze (51 ofert w 2005 roku i 121 ofert w 2006 roku). W latach 2005–2006 szesnastu studentów zgłosiło się do Biura z prośbą o pomoc w znalezieniu pracy, z czego skuteczną pomoc otrzymało 7 osób (3 w 2006 roku i 4 w 2005 roku). Biuro nawiązało współpracę z sześcioma agencjami pośrednictwa pracy. Targi pracy „Edukacja i praca socjalna”: 2003 r. – 12 stoisk, około tysiąca odwiedzających studentów z różnych kierunków i specjalności 2004 r. – 25 stoisk, około tysiąca odwiedzających studentów z różnych kierunków i specjalności 2005 r. – 25 stoisk, około 1000–1200 odwiedzających studentów z różnych kierunków i specjalności. Razem około 3100 odwiedzających. Praktyki. W latach 2004–2008 średnio 8 studentów odbyło 30-godzinne praktyki w Biurze, poznając zasady jego działania, przygotowaną ofertę czy pomagając w zbieraniu materiałów i robieniu baz danych na potrzeby ABK

Szkolenie i doradztwo zawodowe W ramach planowania ścieżek kariery zawodowej ABK organizuje szkolenia dla studentów WSP ZNP. W roku akademickim 2004/2005 szkoleniami z zakresu planowania Wizji kariery zostało objętych około 300 osób – studentów studiów zaocznych. W roku akademickim 2006/2007 zrealizowano przeszkolenie około 200 studentów. „Ja – zmiany – społeczeństwo – edukacja – rynek pracy” w zakresie technik aktywnego poszukiwania pracy – 31 uczestników, ze specjalności pedagogika pracy z doradztwem zawodowym, zarządzaniem i marketingiem, praktyczną nauką zawodu, ochroną pracy – 17.10–4.12.2004; Przeprowadzono testowe badania psychometryczne z zakresu przedsiębiorczości wśród studentów WSP ZNP w latach 2004 i 2005: od 7.11– –21.11.2004 przebadano 101 osób; od 24.09–19.10.2005 przebadano 88 osób; „Student WSP przedsiębiorcą” w zakresie prowadzenia własnej działalności gospodarczej – 31 uczestników ze specjalności pedagogika pracy z doradztwem zawodowym – 15.10.2005 i 22.10.2005; „Metody aktywnego poszukiwania pracy na współczesnym rynku pracy” w zakresie technik aktywnego poszukiwania pracy – 31 uczestników ze specjalności Pedagogika Pracy z doradztwem zawodowym – 23.10.2005 i 27.10.2005; W ramach planowania ścieżek kariery zawodowej dla 300 studentów studiów zaocznych zorganizowano szkolenia z zakresu planowania wizji kariery.

http://wsp.edu.pl/

Pytania kontrolne 1. Pedagogika pracy w systemie nauk 2. Jak uczyć się pedagogiki pracy? Literatura Kramek Z., Jaszczyk T., Kozieł E. (red.) (2010) Pedagogika pracy studia z przyszłością. ITeE-PIB, Radom Bogaj A., Kwiatkowski S.M., Baraniak B. (red.): Pedagogika pracy.. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Baraniak B. (2010) Współczesna pedagogika pracy z perspektywy edukacji i badań. UKW, Warszawa

Podstawowe dokumenty EFS SPO Kapitał ludzki 2007-2013

Pedagogika pracy jako subdyscyplina pedagogiczna Człowiek w środowisku pracy Kształcenie przedzawodowe Edukacja prozawodowa Edukacja zawodowa Edukacja dorosłych Problemy rynku pracy

Pedagogika pracy – kontekst międzynarodowy Pedagogika Inżynierska

KSZTAŁCENIE PEDAGOGÓW PRACY WYDAWNICTWA Pod redakcją Wandy Rachalskiej Monograficzna seria wydawnicza: Biblioteka Pedagogiki Pracy pod redakcją dr. hab. inż. Henryka Bednarczyka, prof. ITeE

LITERATURA Bogaj A., Kwiatkowski S.M., Baraniak B. (red.): Pedagogika pracy.. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Wiatrowski Z.: Podstawy pedagogiki pracy. WSP, Bydgoszcz 2005. Kramek Z., Jaszczyk T. (red.) (2010) Pedagogika pracy – studia przyszłości. ITeE-PIB, WSP ZNP, Radom. Bednarczyk H. (2011) Bibliography of continuing vocational education. ITeE-PIB, Radom Baraniak B. (2010) Współczesna pedagogika pracy z perspektywy edukacji i badań. UKW, Warszawa Balcerzak-Paradowska B. (red.) (2003): Praca i polityka społeczna wobec wyzwań integracji. IPiSS, Warszawa. Bednarczyk H. (2009): eBibliography. Continuing vocational education. ITeE-PIB, Radom. Bednarczyk H. (red.) (2005) Podstawy teoretyczne i modele systemów zarządzania w ustawicznej edukacji zawodowej. ITeE-PIB, Radom. Bednarczyk H., Figurski J. (red.) (2004): Pedagogika pracy – doradztwo zawodowe, WSP ZNP, ITeE Radom. Bednarczyk H., Plewka Cz. (red.) (2008): Menadżer, kreator edukacji. ITeE, Radom. Bednarczyk H., Woźniak I. (red.) (2004): Pedagogika pracy wobec problemów ochrony pracy. ME, Radom. Furmanek W. (2000). Podstawy edukacji zawodowej. FOSZE, Rzeszów. Kerrney J. (1998): Człowiek i praca. Międzynarodowa Szkoła Menadżerów. Warszawa. Kwiatkowski S.M. (2001): Kształcenie zawodowe. Dylematy teorii i praktyki. IBE, Warszawa. Maclean R. Wilson D. (2009): International handbook of education for the changing world of work. UNEVOC-UNESCO, Bonn Nowacki T. (1998): Zawodoznawstwo. ITeE Radom 1998. Nowacki T. (2004): Leksykon pedagogiki pracy. ITeE, Radom. Piwowarski R.: Edukacja z perspektywy lokalnej i międzynarodowej. Wołk Z. (2009): Kultura pracy. ITeE-PIB, Radom.