Zarządzanie przedsiębiorstwem turystycznym Otoczenie instytucjonalno-prawne przedsiębiorstwa turystycznego Przygotowali: Piotr Mazu 34928 Sylwia Mazur 36578 Aneta Paluch 37678

Otoczenie instytucjonalno-prawne przedsiębiorstwa Otoczenie instytucjonalno-prawne przedsiębiorstwa składa się z: Systemu prawnego Instytucji rządowych Instytucji pozarządowych Grup nacisku

System prawny Są to wszelkiego rodzaju regulacje prawne, przepisy prawne, ustawy i rozporządzenia, które określają to, co przedsiębiorstwo może, a czego nie może. System prawny reguluje stosunki między przedsiębiorstwem i ważniejszymi instytucjami oraz klientami, jak również wewnętrzny system zasad, norm, przepisów i regulaminów w przedsiębiorstwie, czyli jego wewnętrzny ład społeczny, prawny i organizacyjny. 

Instytucje rządowe Są to instytucje rządowe, które swoją działalność opierają na poszukiwaniu sposobów optymalnego zaspokojenia turystycznych potrzeb społeczeństwa, racjonalnym wykorzystaniu zasobów pracy i kapitału w sferze gospodarki turystycznej z poszanowaniem środowiska naturalnego. Przykładem tutaj mogą być: Ministerstwo Sportu i Turystyki oraz Polska Organizacja Turystyczna

Instytucje pozarządowe Organizacje pozarządowe są to organizacje niezwiązane z żadną władzą państwową i nie korzystają z rządowej pomocy finansowej. Ich członkami są zrzeszenia narodowe, stowarzyszenia o charakterze pozarządowym oraz osoby fizyczne lub prawne z różnych państw. Ich działalność opiera się na statutach, które nie mają charakteru umów międzynarodowych. Organizacje pozarządowe nie są nastawiona na osiąganie zysku, ale na zaspokajanie jakichś potrzeb. To nie znaczy jednak, że organizacja nie może prowadzić działalności gospodarczej. Może, tyle tylko, że dochody nie są dzielone pomiędzy osoby pracujące czy ochotników, ale są przeznaczane na dalszą działalność.

Instytucje pozarządowe Przykłady: Polskie Towarzystwo Turystyczno Krajoznawcze Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych Polskie Zrzeszenie Hoteli Polskie Zrzeszenie Campingu i Caravaningu Polskie Stowarzyszenie Turystyki Polska Federacja Popularyzacji Turystyki

Grupy nacisku Są to grupy społeczne posiadające wyraźnie określone cele i interesy. Dążą do realizacji swoich zamierzeń poprzez wywieranie nacisku na ośrodki władzy. Nie dążą do zdobycia samej władzy i działają poza jej strukturami. Skutkuje to zmianami w strukturze przedsiębiorstwa jak również w jego działaniu.

Polska Otoczenie w branży turystycznej w Polsce kształtuje się pod wpływem polityki turystycznej państwa i polityki turystycznej organizacji międzynarodowych głównie Unii Europejskiej i OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju).

Polityka turystyczna państwa Jest to działalność państwa polegająca na określeniu celów społeczno-ekonomicznych i środków realizacji służących rozwojowi turystyki i gospodarki turystycznej i jednocześnie stymulujących interakcje między gospodarką turystyczną a innymi sektorami z jej otoczenia.

Cele polityki turystycznej: zaspokojenie potrzeb turystycznych własnego społeczeństwa racjonalne wykorzystanie walorów turystycznych, zasobów pracy i kapitału w sferze gospodarki turystycznej kształtowanie optymalnych rozmiarów i struktury ruchu turystycznego (wielkość ruchu turystycznego oraz struktury: przestrzennej, rodzajowej, konsumentów) ogólne koordynowanie rozwoju turystyki z uwzględnieniem jej wielorakich funkcji (ekonomicznych, społecznych, wychowawczych, wypoczynkowych, zdrowotnych, edukacyjnych, ekologicznych) oraz jej licznych związków z różnymi dziedzinami życia społecznego i gospodarczego (transport, handel, edukacja, wyżywienie, zdrowie, bezpieczeństwo, ochrona środowiska).

Warunki skutecznej polityki turystycznej państwa: Warunkiem skutecznej polityki turystycznej państwa jest kompleksowe oddziaływanie na wszystkie ogniwa tzw. cyklu turystycznego, który tworzą: Badania rynku turystycznego, Planowanie rozwoju turystyki, Budowa infrastruktury turystycznej, Przygotowanie kadr dla turystyki, Tworzenie optymalnego modelu organizacyjnego, Rozwój gospodarki turystycznej, Propaganda turystyczna, Badanie wyników prowadzonej polityki i formułowanie wniosków. Jeżeli państwo oddziałuje wybiórczo na te składniki polityka staje się nieskuteczna.

Korzyści wynikające z kreowania polityki turystycznej Państwo: wzrost roli tej branży w bilansie handlu zagranicznego, aktywizacja gospodarcza regionów kraju, poprawa standardu życia. Sektor turystyczny współpracujący z samorządem gospodarczym: duża kapitałochłonność inwestycji, uzależnienie od infrastruktury technicznej, uzależnienie od ogólnogospodarczych regulacji formalnoprawnych.

Na rozwój turystyki w Polsce jako dziedziny gospodarki mają wpływ następujące dokumenty: „Założenia rozwoju gospodarki turystycznej” (zatwierdzony w 1994 r. przez Radę Ministrów RP), zauważono, iż rozwój turystyki powoduje wzrost koniunktury w całej gospodarce powodując wzrost obrotów handlowych, dochodów budżetu państwa i podmiotów gospodarczych oraz zamożności państwa. Dlatego uznano za konieczność współdziałania wielu branż w celu tworzenia właściwych warunków dla rozwoju gospodarki turystycznej.

„Strategia rozwoju krajowego produktu turystycznego Polski” Na rozwój turystyki w Polsce jako dziedziny gospodarki mają wpływ następujące dokumenty: c.d. „Strategia rozwoju krajowego produktu turystycznego Polski” Dokument ten jest przełożeniem teorii na praktykę rynkową. Prezentuje podejście marketingowa do problemów związanych z rozwojem produktu turystycznego.

Na rozwój turystyki w Polsce jako dziedziny gospodarki mają wpływ następujące dokumenty: c.d. „Strategia międzynarodowego marketingu turystyki dla Polski 1996—2000”. Ukierunkowany został na turystykę międzynarodową, nie uwzględnia jednak np. podróży służbowych. Głównym celem strategii jest zwiększenie korzyści z turystyki przyjazdowej do Polski.

POT (Polska Organizacja Turystyczna) Jest to wyspecjalizowana organizacja rządowo-samorządowa, której celem jest wypromowanie Polski jako kraju atrakcyjnego dla turystów. Działa na rzecz promocji i rozwoju turystyki polskiej zarówno w kraju jak i za granicą.

Zadania POT: kształtowanie wizerunku Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie, zapewnienie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie, inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej.

POT jako organizacja rządowo-samorządowa. W otoczeniu każdego przedsiębiorstwa turystycznego w Polsce funkcjonuje szereg wyspecjalizowanych jednostek zajmujących się rozwojem turystyki, są to: POT jako organizacja rządowo-samorządowa. Organizacje samorządu gospodarczego w turystyce, który działa w Polsce jako: Ogólnopolska organizacja branżowa, wyróżniamy: Polska Izba Turystyki, Izba Gospodarcza „Uzdrowiska Polskie”, ogólnopolska Federacja Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”, Regionalne izby turystyczne, są niezależne od Polskiej Izby Turystycznej, grupują podmioty turystyczne funkcjonujące w poszczególnych regionach kraju.

W otoczeniu każdego przedsiębiorstwa turystycznego w Polsce funkcjonuje szereg wyspecjalizowanych jednostek zajmujących się rozwojem turystyki c.d.: Niekomercyjne organizacje działające w sferze turystyki (Polskie Towarzystwo Turystyczno Krajoznawcze, Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych, Polskie Zrzeszenie Hoteli, Polskie Zrzeszenie Campingu i Caravaningu, Polskie Stowarzyszenie Turystyki, Polska Federacja Popularyzacji Turystyki).

Podsumowanie: Każde przedsiębiorstwo turystyczne powinno obserwować zmiany w otoczeniu instytucjonalno-prawnym i rejestrować proces transformacji, aby lepiej dostosować swoją działalność do wymagań rozwijającej się gospodarki rynkowej. Układ instytucji może bowiem wspierać lub utrudniać prowadzenie działalności gospodarczej w turystyce.

Dziękujemy za uwagę ]:->