Efektywność uczenia się dziecka zależy m.in. od następujących czynników:
umiejętności komunikowania się inteligencja ogólna i zdolności specjalne (np. plastyczne) umiejętność uczenia się (techniki uczenia się) inteligencja emocjonalna (zdolność rozpoznawania własnych emocji w określonej sytuacji; kierowanie emocjami)
kompetencje merytoryczne nauczyciela stymulacja ze strony domu wiedza nauczyciela dotycząca tego, jak uczyć zdolności nauczyciela do rozpoznawania potrzeb uczniów inteligencja emocjonalna nauczyciela motywacja nauczyciela do korzystania z wiedzy – zapał i wysoka motywacja (lub wypalenie zawodowe) stereotypy spostrzegania zdolności dzieci do uczenia się umiejętności interpersonalne zdolności – umiejętności lingwistyczne
wiarygodność nauczyciela uwzględnianie strategii ucznia w uczeniu znajomość własnego systemu sensorycznego (kanał wzrokowy, słuchowy lub kinestetyczny) u nauczyciela rozpoznawanie kanałów sensorycznych dzieci atrakcyjność przekazywania treści presja grupy rówieśniczej, moda na uczenie się lub nie uraz o treści „i tak się nie nauczę” oczekiwania rodziców sytuacja osobista wywołująca napięcie emocjonalne
zdolność motywowania się nawiązywanie i podtrzymywanie związków z innymi stan organizmu (stan zaspokojenia podstawowych potrzeb) stan organizmu na tu i teraz poziom rozwoju umiejętności technik szkolnych
identyfikacja z klasą, dobre samopoczucie w zespole stopień akceptacji nauczyciela stopień akceptacji roli ucznia szybkość zapamiętywania tradycje rodzinne zdolność kojarzenia faktów skupienie uwagi fizyczne warunki uczenia się (np. biurko) zaciekawienie zagadnieniem