Innoregiony Dr Anna Golejewska

zagadnienia pojęcie regionu w analizach innowacyjności; wskaźniki innowacyjności i dostępność danych na poziomie regionalnym; rola innowacji w rozwoju gospodarczym regionu; regiony wiedzy w ujęciu teoretycznym i empirycznym; nowy regionalizm: regiony uczące się, innowacyjne klastry, regionalne systemy innowacji i środowisko innowacyjne; pojęcie krajowych i regionalnych inteligentnych specjalizacji;

Definicja regionu W regionalnych analizach innowacyjności spotyka się najczęściej dwie interpretacje pojęcia „region”. ujęcie tradycyjne: region opisywany jest jako „geograficznie zdefiniowany i wspierany administracyjnie układ relacji, sieci oraz instytucji (głównie formalnych), które mocno współdziałają z podmiotami procesów innowacji zlokalizowanymi w danym regionie.” Takie ujęcie wykorzystywane jest w kształtowaniu polityki innowacyjnej na poziomie regionalnym, pod warunkiem, że podział administracyjny i „rzeczywisty” są ze sobą zbieżne. ujęcie analityczne, w którym szczególną uwagę zwraca się na społeczno-kulturowy kontekst regionu i naturalne więzi, które występują wewnątrz jego struktury. Pojęcie regionu ewoluuje tu w kierunku pojęcia terytorium. Zgodnie z tym podejściem, region nie ma określonego rozmiaru i mogą na niego składać się obszary kilku terytoriów wyodrębnionych ze względu na rodzaj powiązanych cech.

DEFINICJA REGIONU w ujęciu prawnym: jednostka podziału administracyjnego najwyższego stopnia, wyodrębniona przez ustawodawcę ze względu na cechy różniące ją od pozostałych jednostek tego samego stopnia; w ujęciu geograficznym: zwarta pod względem terytorialnym jednostka przestrzenna, cechująca się wewnętrzna spójnością, wynikającą z położenia geograficznego, czy wspólnej historii rozwoju;

DEFINICJA REGIONU w ujęciu ekonomicznym: wyodrębniany na podstawie cech związanych z działalnością gospodarczą (region górniczy, przemysłowy, rolniczy); w ujęciu etnicznym: „etniczność” jako zjawisko kulturowe, lingwistyczne lub psychospołeczne;

TYPOLOGIA REGIONÓW KRYTERIUM ODMIENNOŚCI STRUKTURALNEJ KRYTERIUM POZIOMU ROZWOJU KRYTERIUM PODSTAWOWEGO RODZAJU DZIAŁALNOŚCI KRYTERIUM EKONOMICZNO-ADMINISTRACYJNE KRYTERIUM STATYSTYCZNE

DECENTRALIZACJA W POLSCE decentralizacja władzy zapisana w Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz ustawach, „1 reforma”: wprowadzenie jednostki samorządu lokalnego – gminę (1990 r.), „2 reforma”: wprowadzenie trójstopniowego podziału terytorialnego kraju (1998): gminy, powiaty i województwa

PRZED REFORMĄ

NOMENKLATURA JEDNOSTEK TERYTORIALNYCH DO CELÓW STATYSTYCZNYCH NUTS - NOMENCLATURE DES UNITÉS TERRITORIALES POUR DES BESOINS STATIQUES; poziom 1 (NUTS 1) obejmuje regiony największe, które są podstawowymi jednostkami regionalnymi w danym państwie; poziom 2 (NUTS 2) obejmuje regiony, które stanowią pierwszy szczebel podziału największych regionów odpowiadających poziomowi nr 1;

NOMENKLATURA JEDNOSTEK TERYTORIALNYCH DO CELÓW STATYSTYCZNYCH poziom 3 (NUTS 3) obejmuje regiony, które stanowią drugi szczebel podziału największych regionów objętych poziomem nr 1 i wchodzą w skład regionów objętych poziomem nr 2; poziom 4 (NUTS 4) obejmuje jednostki terytorialne szczebla pośredniego pomiędzy poziomem lokalnym i regionalnym, LAU 1 (Local Administrative Units); poziom 5 (NUTS 5) obejmuje gminy lub jednostki podobnego szczebla lokalnego, LAU 2.

NOMENKLATURA JEDNOSTEK TERYTORIALNYCH DO CELÓW STATYSTYCZNYCH W POLSCE NUTS 1 regiony (6 jednostek – grupują jednostki szczebla wojewódzkiego) NUTS 2 województwa - 16 NUTS 3 podregiony (utworzone z powiatów) – 72 (od 2015 r.) NUTS 4 powiaty (314) i miasta na prawach powiatów (66) 380, LAU 1 (Local Administrative Units) NUTS 5 3757 gmin i ich części (2478 gmin, 621 części miejskich gmin miejsko-wiejskich, 621 części wiejskich gmin miejsko-wiejskich, 18 dzielnic Warszawy i 19 delegatur czterech miast – Krakowa, Łodzi, Poznania i Wrocławia), LAU 2

NUTS 1 I NUTS 2 W POLSCE

NUTS 3

Regiony metropolitalne w polsce (ESPON) Mazowieckie potencjalne europejskie metropolie - Zachodniopomorskie (Szczecin), Wielkopolskie (Poznań), Dolnośląskie (Wrocław), Pomorskie (Trójmiasto), Łódzkie (Łódź), Śląskie (Konurbacja Śląska), Małopolskie (Kraków).

Obszary metropolitalne w polsce według Unii Metropolii Polskich według Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju (2003)

Rozwój społeczno-gospodarczy regionu WZROST GOSPODARCZY poprawa relacji ilościowych w zakresie wzrostu produkcji i usług, konsumpcji, potencjału produkcyjnego itd., ROZWÓJ GOSPODARCZY oprócz zmian ilościowych obejmuje również zmiany jakościowe ROZWÓJ SPOŁECZNO-GOSPODARCZY poza wzrostem i rozwojem, obejmuje zmiany społeczne i instytucjonalne

Aspekty rozwoju społeczno-gospodarczego Społeczny, Gospodarczy, Technologiczny, Przestrzenny, Przyrodniczy, Estetyczny, Czasowy.

METODA WZORCA ROZWOJU HELLWIGA