EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA

Charakter współczesnych zagrożeń wymusił konieczność wypracowania nowych form współdziałania między społeczeństwem, a strukturami państwa. Wszyscy możemy stać się ofiarami tych zagrożeń, stąd zapewnienie bezpieczeństwa musi stać się powszechną odpowiedzialnością. Dlatego wyzwania bezpieczeństwa cywilnego stały się przedmiotem zainteresowania władz państwowych, administracji rządowej i przede wszystkim szczególnej uwagi administracji samorządowej wszystkich szczebli, jak również specjalistycznych służb i organizacji pozarządowych.

ORGANIZACJA OC I ZADANIA OC ELEMENTY SYSTEMU OCHRONY LUDNOŚCI (WG STRATEGII BEZPIECZENSTWA NARODOWEGO) SYSTEM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO SYSTEM OCHRONY LUDNOŚCI KRAJOWY SYSTEM RATOWNICZO – GAŚNICZY (LUB INNY) SYSTEM OSTRZEGANIA I ALARMOWANIA ORGANIZACJA OC I ZADANIA OC OCHRONA I OBRONA: FIZYCZNA, PSYCHOLOGICZNA, PRAWNA , ORAZ EDUKACJA I SZKOLENIE SYSTEM OCHRONY LUDNOŚCI (POWSZECHNY) OCHRONA ZABYTKÓW OCHRONA DÓBR NIEZBĘDNYCH DO PRZETRWANIA OCHRONA ZAKŁADÓW (MIENIA, WAŻNYCH OBIEKTÓW) OCHRONA INNYCH ELEMENTÓW (NP. ŚRODOWISKA, PRZYRODY) POZAMILITARNE PRZYGOTOWANIA OBRONNE OCHRONA INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ

Dopełnieniem tego systemu, poza zagwarantowaniem optymalnego kształcenia w ramach obowiązującego kanonu wiedzy bazowej (podstawy programowej edukacji na rzecz bezpieczeństwa dla wszystkich poziomów edukacyjnych), powinno być zapewnienie przez szkołę odpowiedniej infrastruktury i bezpiecznych warunków do realizacji procesu dydaktyczno- wychowawczego, ponieważ jednym z jej głównych obowiązków jest wychowanie młodego pokolenia do bezpieczeństwa, odpowiedzialności, współpracy i tolerancji.

Edukacja dla bezpieczeństwa stała się obowiązkowym przedmiotem nauczania w szkole gimnazjalnej i od roku szkolnego 2012/2013 w ponadgimnazjalnej, natomiast w szkole podstawowej jest już obowiązkowym obszarem nauczania w ramach innych przedmiotów, a pewne jej elementy są także realizowane nawet w przedszkolu. W związku z tym w nieodległej już perspektywie czasu wraz z przysposobieniem obronnym w przeszłość odejdzie również tradycyjne pojmowanie bezpieczeństwa, często utożsamiane ze zdolnością do przeciwdziałania zagrożeniom zewnętrznym, kojarzonym zazwyczaj z działaniami wojennymi. Współcześnie o wiele większego znaczenia nabiera kształcenie umiejętności radzenia sobie z wieloma zagrożeniami życia i zdrowia.

PODSTAWY DOKTRYNALNE I PRAWNE EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO RP Z 2007 R. STRATEGIA OBRONNOŚCI RP Z 2009 R. USTAWA O POWSZECHNYM OBOWIĄZKU OBRONY RP ROZPORZĄDZENIE MEN W SPRAWIE SPOSOBU REALIZACJI EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ W SPRAWIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO ORAZ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO W POSZCZEGÓLNYCH TYPACH SZKÓŁ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA W SPRAWIE PRZYGOTOWANIA NAUCZYCIELI DO PROWADZENIA ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH W ZAKRESIE UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY ROZPORZADZENIE RM W SPRAWIE POWSZECHNEJ SAMOOBRONY LUDNOŚCI

USTAWA o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o kulturze fizycznej (DzU z 2009 r. , nr 97, poz. 801) Art. 1. W ustawie o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (…)  1)   w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2.  W RAMACH POWSZECHNEGO OBOWIĄZKU OBRONY OBYWATELE POLSCY SĄ OBOWIĄZANI DO PEŁNIENIA SŁUŻBY WOJSKOWEJ, SŁUŻBY W OBRONIE CYWILNEJ, ODBYWANIA EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA, UCZESTNICZENIA W SAMOOBRONIE LUDNOŚCI, PEŁNIENIA SŁUŻBY W JEDNOSTKACH ZMILITARYZOWANYCH ORAZ DO WYKONYWANIA ŚWIADCZEŃ NA RZECZ OBRONY - NA ZASADACH I W ZAKRESIE OKREŚLONYCH W USTAWIE.";   2)   w dziale IV tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 3 „Edukacja dla bezpieczeństwa i przysposobienie obronne";   3)   art. 166 otrzymuje brzmienie: "ART. 166. 1.  UCZNIOWIE GIMNAZJÓW, ZASADNICZYCH SZKÓŁ ZAWODOWYCH, LICEÓW OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH, LICEÓW PROFILOWANYCH I TECHNIKÓW, Z WYJĄTKIEM UCZNIÓW SZKÓŁ DLA DOROSŁYCH, PODLEGAJĄ OBOWIĄZKOWI W ZAKRESIE EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA. 2.   Edukacja dla bezpieczeństwa jest obowiązkowym przedmiotem nauczania w szkołach wymienionych w ust. 1, w wymiarze jednej godziny tygodniowo w cyklu kształcenia. 3.   Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób realizacji edukacji dla bezpieczeństwa, z uwzględnieniem możliwości organizowania obozów specjalistycznych.".

Powszechnie istnieje duża świadomość odpowiedzialności (rodziców i nauczycieli) za przygotowanie uczniów do dalszej edukacji przedmiotowej (głównie z uwagi na selektywną rolę egzaminów), lecz o wiele mniejsza jest świadomość odpowiedzialności za wychowanie w tym za wychowanie dla bezpieczeństwa. Autorzy podstawy uwzględniając powyższe potrzeby wyszli z założenia, że należy przygotować młodych ludzi do życia nie tylko w społeczeństwie informacyjnym i wolnorynkowym, lecz również w świecie chaosu wartości, w którym trzeba będzie wziąć odpowiedzialność nie tylko za własny rozwój, ale także odpowiedzialność za drugiego człowieka.

Koncepcja przedmiotu wyraża się w kompleksowym ujęciu zagadnień bezpieczeństwa - z przeniesieniem punktu ciężkości działań edukacyjnych na problematykę zagrożeń pokojowych i sposobów zachowań w sytuacjach zdarzeń o charakterze kryzysowym, możliwych w każdym miejscu i czasie.

MOŻLIWE ZAGROŻENIA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO POWODZIE, WICHURY, ŚNIEŻYCE, GRADOBICIA 3112

MOŻLIWE ZAGROŻENIA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO WIELKOOBSZAROWE POŻARY LASU

MOŻLIWE ZAGROŻENIA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO SKAŻENIA CHEMICZNE I KATASTROFY EKOLOGICZNE 3314

MOŻLIWE ZAGROŻENIA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO SKAŻENIA CHEMICZNE I KATASTROFY EKOLOGICZNE droga nr 6 Gdańsk-Szczecin Obwodowa Trójmiasta droga nr 7 Gdańsk-Warszawa droga nr 1 Gdańsk-Łódź

W 2009 roku na naszych drogach zginęło najwięcej ludzi w całej Unii Europejskiej. Gdyby zliczyć ofiary z ostatnich dziesięciu lat, to „ znikło 55-tysięczne polskie miasto”. Wiele osób mogłoby żyć, gdyby świadkowie zdarzenia wypadkowego, zawału serca, dużego krwotoku itp., podjęli czynności ratownicze przed przybyciem pogotowia ratunkowego. Jeżeli nie jesteśmy w stanie wyeliminować tych zagrożeń, to należy zrobić wszystko aby zminimalizować ich skutki. Przede wszystkim przez umiejętność ich rozpoznania i postępowania w przypadku ich wystąpienia, a potem zapobiegania. Zapobieganie jest najefektywniejszym i wbrew pozorom najtańszym sposobem walki z samym zagrożeniem. Najprostszą metodą zapobiegania jest nauczanie. Im powszechniejsze i systematyczniejsze (wielopoziomowe i powracające), tym skuteczniejsze.

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

WYPADKI SAMOCHODOWE

BARDZO DRASTYCZNE MATERIAŁY! WYPADKI SAMOCHODOWE UWAGA!!! BARDZO DRASTYCZNE MATERIAŁY! OSOBY, KTÓRE ŹLE ZNOSZĄ DRASTYCZNE WIDOKI, PROSZĘ NIE OGLĄDAĆ!!!

WYPADKI SAMOCHODOWE Statystyki 2007 2008 2009 2007-2009

WYPADKI SAMOCHODOWE Statystyki:

WYPADKI SAMOCHODOWE Statystyki:

WYPADKI SAMOCHODOWE Statystyki:

CHARAKTERYSTYKA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO GĘSTOŚĆ ZALUDNIENIA   

Koszty tych zaniedbań, to około sto tysięcy ofiar śmiertelnych i ciężko poszkodowanych każdego roku. W związku z tym istnieje pilna konieczność wydobycia umiejętności ratowniczych na wyższy poziom, jak również sprzężenia ich z językiem wymagań. Dlatego nowa podstawa programowa edukacji dla bezpieczeństwa ma szansę uruchomić mechanizm zmian, które powinny doprowadzić do powszechnego kształcenia tych umiejętności. Jednak poza strukturą poznawczą podstawy programowej, niezwykle ważne są kompetencje nauczyciela, które mogą być kluczową przesłanką sukcesów ucznia nawet w perspektywie całożyciowej.

Kwalifikacje nauczycieli edukacji dla bezpieczeństwa

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli

PODSTAWY PRAWNE NAUCZANIA PIERWSZEJ POMOCY W SZKOLE

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2009 r. w sprawie przygotowania nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 139, poz. 1132)

§ 10. Kwalifikacje do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy w szkołach i placówkach, o których mowa w § 2-4, 9, 14, 16 i 17, posiada osoba, która: legitymuje się zaświadczeniem potwierdzającym posiadanie przygotowania do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy, uzyskanym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.).

SZKOLENIE Szkolenie powinno trwać co najmniej 30 godzin dydaktycznych, realizowanych w ciągu tygodnia, w tym 40% czasu poświęcone na zajęcia teoretyczne i 60 % czasu poświęcone na zajęcia praktyczne. W zależności od potrzeb można zwiększyć liczbę godzin o 50% tego modułu, który został zdiagnozowany jako wymagający bardziej szczegółowego omówienia.

SZKOLENIE KOŃCZY SIĘ EGZAMINEM Z ZAKRESU WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI OBJĘTYCH PROGRAMEM SZKOLENIA

PODSUMOWUJĄC EDUKACJA W ZAKRESIE PIERWSZEJ POMOCY: zwiększenie bezpieczeństwa w szkole i poza szkołą, harmonizacja kształcenia nauczycieli w zakresie nauczania pierwszej pomocy, nauczanie dzieci i młodzieży zasad udzielania pierwszej pomocy w oparciu o aktualne wytyczne.

TUA RES AGITUR

jak jeździmy i jak chodzimy !!! Uważajmy jak jeździmy i jak chodzimy !!!