w skrócie o Deklaracji Bolońskiej & systemie ewaluacji punktów kredytowych ECTS Rada Wydziały Wychowania Fizycznego 22 marca 2007 Rom a n M a c i e jK a l i n a

Deklaracja Bolońska - Szkolnictwo Wyższe w Europie Wspólna Deklaracja Europejskich Ministrów Edukacji 29 państw /Bolonia, 19 czerwca 1999/ centralna rola uniwersytetów w budowie kulturalnego obszaru Europy znaczenie stworzenia Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego jako klucza do promowania mobilności obywateli, nowych możliwości pracy, ogólnego rozwoju kontynentu Deklaracja z Sorbony z 25 maja 1998 podpisali ministrowie: Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch

Głównym celem Deklaracji Bolońskiej jest stworzenie do 2010 roku Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego realizacja celu to: wprowadzanie przejrzystych i porównywalnych systemów stopni oraz wdrożenie Suplementu do Dyplomu, przyjęcie systemu kształcenia opartego na dwóch głównych poziomach: licencjackim i magisterskim ("pre-licence" i "post-licence"); powszechne stosowanie systemu punktów kredytowych (tj. ECTS- European Credit Transfer System); promocja mobilności studentów, nauczycieli akademickich, naukowców oraz personelu administracyjnego; promocja współpracy europejskiej w zakresie zwiększenia poziomu jakości szkolnictwa wyższego; promocja europejskiego wymiaru szkolnictwa wyższego, szczególnie w zakresie rozwoju zawodowego, mobilności oraz zintegrowanych programów nauczania, szkolenia i badań.

Komunikat Praski (2001) 33 kraje Komunikat Berliński (2003) 40 krajów Komunikat z Bergen (2005) 45 krajów w tworzeniu Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EOSW) uczestniczy:

rozwój kształcenia przez całe życie współdziałanie uczelni i studentów w realizacji procesu bolońskiego propagowanie atrakcyjności EOSW poza Europą Komunikat Praski (2001) 33 kraje rozwój studiów doktoranckich powiązanie szkolnictwa wyższego ze sferą badań nadanie procesowi bolońskiemu wymiaru społecznego (dostępności do studiów studentom o niższym statusie społecznym) usuwanie barier w mobilności studentów i pracowników uczelni Komunikat z Bergen (2005) 45 krajów znaczenie badań jako integralnej części szkolnictwa wyższego rozszerzenie systemu studiów o trzeci stopień współpraca EOSW z Europejską Przestrzenią Badawczą Komunikat Berliński (2003) 40 krajów

kluczowe elementy systemu wdrożenia ustaleń Deklaracji Bolońskiej mobilność elastyczność

swoboda wyboru mobilność elastyczność atrakcyjność

skale mobilności elastyczności w przestrzeni edukacyjnej 1 2 mikro /szkoła/

zarządzanie elastycznym systemem studiów jest procesem złożonym, można sprowadzić go do istoty systemu punktowego (ECTS): punkty posiadają wymiar czasu i odzwierciedlają nakład pracy studenta koniecznej do zaliczenia przedmiotu (!!!!) punkty gromadzone przez studentów powiązane są z efektami kształcenia przypisanymi poszczególnym przedmiotom i całemu programowi studiów naturalną elastyczność systemu, ograniczają jedynie przepisy zewnętrzne i wewnętrzne uczelni rozliczanie studentów odbywa się na podstawie liczby zgromadzonych punktów

Nakład pracy studenta – liczba godzin pracy przeciętnego studenta niezbędnych dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia. Obejmuje ona godziny pracy w uczelni przewidziane planem zajęć (!), indywidualną pracę studenta w uczelni i poza nią, zarówno w okresie zajęć, jak i w czasie przygotowywania się do egzaminów. Należy tu doliczyć czas poświęcony na egzaminy i inne formy zaliczania przedmiotów. W związku z tym, że chodzi o przeciętnego studenta, trzeba również uwzględnić przeciętny czas niezbędny do dodatkowego przygotowania się do sesji i egzaminów poprawkowych.

według raportu z projektu Tunning średnie roczne obciążenie studentów pracą w krajach europejskich wynosi około 1520 godzin tygodniowy czas pracy studenta: 40 do 45 godzin jeden tydzień pracy studenta odpowiada 1.5 punktu jeden semestr pracy studenta odpowiada 30 punktom

1 punkt ECTS = nieco ponad 25 godzin nakładu pracy (maksymalnie 30 godzin) jeden punkt ECTS: 10,55 godzin zajęć godzin zajęć w semestrze nakład pracy studenta (wliczając zajęcia) godzin nakład pracy studenta godzin studia licencjackie kierunek wychowanie fizyczne: 180 punktów ECTS = 1900 godzin

15 godzin ćwiczeń: 1 punkt ECTS zasada elastyczności: przedmiot powinien kończyć się w semestrze przebranie się, zabiegi higieniczne, wypoczynek +

standaryzacja wielkości przedmiotu przedmiot mały 3 punkty przedmiot średni 6 punktów przedmiot duży 9 punków ( godzin) 6 przedmiotów w semestrze (30 punktów) 3 x 3 2 x 6 1 x 9 przedmioty bardzo małe 1-2 punkty godzin (?) + egzaminy poprawkowe

Tomasz Saryusz-Wolski System akumulacji punktów ECTS jako metoda zarządzania elastycznym modelem studiów /proces_bolonski/

Dziękuję za uwagę