Marysia Wyganowska kl.5B

Był to największy i najstraszliwszy potwór w mitologii greckiej, bóg huraganu, najmłodszy syn Gai i Tartara. Według innej wersji mitu miał być synem Hery. Był znany jako ojciec wszystkich potworów, podczas gdy jego żona - Echidna była matką wszystkich potworów.

Był to potwór - wielogłowy wąż wodny w mitologii greckiej. Hydra podobna była do psa, lecz miała 8 lub 9 wężowych łbów. Jeden ze łbów hydry był nieśmiertelny. Zgładzenie Hydry było drugą pracą, którą Herakles musiał wykonać dla króla Eurysteusza.

Są to w mitologii greckiej olbrzymy o stu rękach i pięćdziesięciu głowach, pierworodni Uranosa i Gai. Razem ze swymi braćmi - cyklopami - zostali wrzuceni przez obrzydzonego nimi ojca do Tartaru, gdzie strzegła ich Campe. Gdy Kronos pozbawił Uranosa władzy, i sam stał się władcą bogów, dalej ich więził. Dlatego Sturęcy walczyli potem w tytanomachii po stronie Zeusa.

Są to w mitologii greckiej jednookie olbrzymy, zajmujące się pasterstwem. Pracowali także w kuźni Hefajstosa, gdzie wyrabiali pioruny dla Zeusa. Byli dziećmi Uranosa i Gai. Razem ze swoimi braćmi, hekatonchejronami, zostali wtrąceni do Tartaru przez swojego ojca, który obawiał się ich wielkiej siły..

Był to w mitologii greckiej ziejący ogniem, zdeformowany potwór, potomstwo Echidny i Tyfona. Zazwyczaj przyjmuje się, że miała postać lwa o żywym wężu zamiast ogona i kozią głową wyrastającą z grzbietu. Została pokonana przez Bellerofonta na skrzydlatym koniu – Pegazie.

Według mitologii grackiej kobiecy demon, który wabi dzieci i młodych mężczyzn, aby je pożreć. Jest demonicznie piękną kobietą o wężowym ogonie zamiast nóg. Potrafiła jednak przybrać w pełni kobiecy kształt, aby wabić swoje ofiary.

Jest to starogrecki potwór, córka Tartara i Gai. Campe była demonem o ciele kobiety do pasa i łuszczącymi się włosami. Od pasa w dół miała tysiące żmij. Została powołana przez Kronosa na strażnika hekatonchejrów i cyklopów uwięzionych w Tartarze niegdyś przez Uranosa. W czasie Tytanomachii Zeus pokonał Campe i uwolnił więźniów.

Był to w mitologii greckiej olbrzymi lew, którego skóry nie mogło przebić żadne ostrze. Pustoszył on okolice Nemei. Zgładzenie. Zabicie lwa nemejskiego i zdarcie z niego skóry było pierwszą z dwunastu prac Heraklesa.

Zwane także wielkoludami – mityczne istoty podobne do człowieka, lecz o wiele od niego większe i nieraz bardziej zdeformowane bądź demoniczne. Występują w licznych mitach, baśniach i legendach, głównie staroangielskich i nordyckich. Choć słowo gigant w szczególności odnosi się do istot z mitologii greckiej, używane jest też często po prostu jako synonim "olbrzyma ".

W mitologii greckiej uskrzydlone bóstwa wiatrów, najlepiej znane jako stworzenia porywające dzieci i dusze. Harpie mogą także dawać życie. Harpia była matką koni Achillesa – Ksantosa i Baliosa. Harpie często torturowały dusze złych ludzi w Tartarze. Były złośliwe, okrutne i brutalne. Żyły na wyspie Strofades.

Jest to w mitologii greckiej jeden z dwóch potworów morskich czyhających na żeglarzy po obu stronach cieśniny lokalizowanej jako Cieśnina Mesyńska lub w okolicach przylądka Skylla w północno- zachodniej Grecji. Scylla była nimfą, jedną z Forkid, córek Keto i Forkosa. Jest wiele teorii o przemienieniu jej w potwora.

Jest to trzygłowy pies, który strzegł wejścia do świata zmarłych - Hadesu. Żył on nieopodal Styksu, gdyż to na nią właśnie natykały się dusze po przewiezieniu przez Charona. Cerber dla wchodzących dusz był wręcz uprzejmy, lecz nie wpuszczał do Hadesu żywych i nie wypuszczał zmarłych. Ujarzmienie i wyprowadzanie go na ziemię było ostatnią z 12 prac Heraklesa (Herkulesa).

Był to potwór w mitologii greckiej, o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem.

Jeden z dwóch potworów morskich (drugim była Scylla) czyhających na żeglarzy po obu stronach cieśniny, lokalizowanej jako Cieśnina Mesyńska lub w okolicach przylądka Skylla w północno- zachodniej Grecji. Charybda była córką Posejdona i Gai. Za chciwość i żarłoczność została zamieniona przez Zeusa w potwora wchłaniającego, a następnie wypluwającego masy wody morskiej wraz z okrętami.

Legendarne stworzenie, zwykle rodzaj olbrzymiego, skrzydlatego gada. Występuje w mitach i podaniach z całego świata, choć dawni pisarze twierdzą, iż zamieszkiwały głównie pustynie Bliskiego Wschodu.

Zwierzę które miało zostać złożone w ofierze Posejdonowi, przez władcę Krety - Minosa. Jednak według mężczyzny stworzenie to było wyjątkowo piękne, dlatego też zaniechał złożenia go w ofierze, w zamian, podarował bogowi inne zwierzę. Zezłoszczony Posejdon chcąc się zemścić, zesłał na byka szaleństwo. W czego wyniku siał spustoszenie na wyspie, tratując pola i sady, spalając wszystko co stanie na jego drodze, płomieniem który wydobywał się z jego nozdrzy.

Smok lub wąż, dziecko Gai. Strzegł wyroczni Temidy w Delfach (strażnik tamtejszego źródła), znany także jako Delfyne. Pytona zabił Apollo, który złożył jego zwłoki pod kamieniem zwanym omphalos. Na pamiątkę tego zwycięstwa (w ramach ekspiacji) Apollo ustanowił igrzyska pytyjskie.

W greckiej mitologii Sfinks była żeńskim demonem zniszczenia i złego losu, przedstawianym jako potwór o głowie i piersiach kobiety, ciele lwa, skrzydłach orła i wężowym ogonie zakończonym gadzim łbem. W greckich mitach Sfinks została sprowadzona przez Herę lub Aresa. Sfinks zadawała zagadkę napotkanym ludziom, a za brak odpowiedzi zrzucała w przepaść.

Zazwyczaj przedstawiany jako człowiek z głową byka, jednak czasem w postaci istoty z torsem i głową człowieka, od pasa w dół zaś z ciałem byka. Groźny Minotaur został zamknięty przez króla Krety Minosa w zaprojektowanym przez Dedala labiryncie, który znajdował się pod pałacem w Knossos.

Mityczne plemię ludożerczych olbrzymów zamieszkujących Telepylę(miasto założone przez Lamosa, syna Posejdona). Ich kraj słynął z białych nocy i wspaniałej przystani. Na obrazku po lewej atakują okręty Odyseusza.

Olbrzym z brązu strzegący Krety. Został przekazany księżniczce Europie przez Zeusa jako prezent i strażnik. Wg innej wersji Hefajstos go wykonał dla króla Minosa. Jego zadaniem był obieganie trzy razy dziennie wybrzeży Krety odpieranie najeźdźców. Jako olbrzym z brązu, potrafił rozpalić się do czerwoności i usmażyć każdego wroga w śmiercionośnym uścisku.

Zwierzę które siało spustoszenie na stokach gór Erymantos. Pozbawiał ludzi życia goniąc ich dopóki, dopóty nie umarli z wyczerpania. Czwarta praca Heraklesa polegała na jego schwytaniu. Heros zadanie to wykonał zimą, po wypłoszeniu zwierzęcia z leśnych gęstwin ścigał je dopóki nie omdlało ze zmęczenia.

Olbrzymi krab, który pomagał hydrze lernejskiej w walce z Heraklesem. Został zgnieciony nogą herosa, ale i tak za swoje usługi został umieszczony na niebie przez Herę w Konstelacji Raka.

otwory_w_mitologii_greckiej