Sagrada de Familia - katedra o niezwykłej historii Jest to chyba najlepiej rozpoznawany symbol Barcelony. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1882 roku, przerwała ją hiszpańska wojna domowa (Komuniści spalili wówczas kościół, zniszczone zostały plany i makiety) i jest kontynuowana ponownie od 1982 roku, a co najciekawsze, trwa to do dnia dzisiejszego. Swój styl budowla zawdzięcza najsłynniejszemu katalońskiemu architektowi Antonio Gaudiemu. Pierwotnym zamierzeniem architekta było stworzenie skromnego kościoła w stylu neogotyckim, ale to co dziś możemy oglądać chyba znacznie przekroczyło jego zamiary. Wszystkie elementy architektoniczne, od fasady poprzez liczbę wież mają znaczenie symboliczne i mają swoje uzasadnienie w Biblii. Wielkość budowli jest imponująca - dla przykładu każda wieża kościoła ma ponad 100 metrów wysokości. Powstało już osiem z zaplanowanych 12 wież symbolizujących 12 apostołów. Wież będzie więcej - oprócz czterech "apostolskich" dojdą jeszcze cztery kolejne symbolizujące czterech ewangelistów oraz główna środkowa wieża o wysokości 170 metrów - upamiętniająca Chrystusa. Póki co, najlepiej Sagrada Familia prezentuje się z zewnątrz. Podziwiając dwa oryginalne wejścia, pamiętajmy, że Gaudi zaprojektował tylko jedno z nich - tzw. Fasadę Narodzenia. Drugie to już dzieło współczesne, z końca lat 80. Można dostać się na którąś z wież - do wyboru mamy albo spiralne schodki (ok. 400), albo wjazd windą na wysokość 65 metrów i ewentualnie dalej schodkami. Z góry rozciąga się wspaniały widok - zarówno na rozległą zabudowę Barcelony, jak i na detale zdobień świątynnych wież. Warto zejść też "do podziemi", gdzie mieści się niewielkie muzeum poświęcone twórczości Gaudiego. Nie wiadomo kiedy budowa świątyni zostanie zakończona - główny problem stanowią finanse (fundusze pochodzą z datków prywatnych osób).

ANTONIO GAUDI ( ) Studiował i działał w Barcelonie, gdzie powstało większość jego budowli. Jego twórczość zalicza się do niezwykle oryginalnej odmiany secesji.. Jego przewodnią ideą było twórcze kontynuowanie osiągnięć architektury gotyku przy zachowaniu jej wewnętrznych, symbolicznych treści. Nawiązując do form organicznych, wprowadzał chętnie do swych budowli płynne, faliste linie, nieregularne rzuty, fantastyczne rzeźbiarsko ukształtowane elementy architektoniczne i bogate efekty kolorystyczne uzyskane poprzez dekoracje kolorowymi odłamkami ceramiki). Głównym osiągnięciem jest słynny kościół Sagrada Familia w Barcelonie.

Najbardziej znana budowla Gaudiego to urastająca do symbolu Barcelony Sagrada Familia, czyli kościół Świętej Rodziny. Budowę rozpoczęto 120 lat temu i... dotychczas nie skończono. Prace trwały już rok, gdy osobie odpowiedzialnej za projekt przyśnił się architekt o niebieskich oczach - takie miał Gaudi. Architekt zgodził się na propozycję nadzoru nad budową, realizując przy tym własne wizje i pomysły czerpane głównie z przyrody. Świątynia była dziełem jego życia - poświęcił na ten projekt 40 lat, a przez ostatni rok nawet spał wśród wznoszonych murów. Może to właśnie zadumanie nad architektonicznymi detalami sprawiło, że 7 lipca 1926 roku wracając właśnie z budowy, Sagrady Familii, wpadł pod tramwaj. Nikt nie śpieszył się, by 74-letniego starca zawieźć do szpitala - ubrany był jak żebrak, nie miał przy sobie żadnych dokumentów. Umierał trzy dni, ale kiedy już zorientowano się, kim jest - pogrzeb stał się wielkim wydarzeniem. Zgodnie ze swoją wolą Gaudi spoczął w krypcie Sagrady Familii.. Trochę historii o niezwykłym architekcie.

Zrealizowana wizja niepowtarzalnego architekta

Gaudi- patronem architektów Sława często przychodzi dopiero po śmierci. Dzisiaj nazwisko "Gaudi" widnieje w encyklopediach, a dla Katalończyków urosło ono do miana bohatera narodowego. Arcybiskup Barcelony proponował, by ogłosić Gaudiego patronem architektów, a były nawet próby jego kanonizacji, choć Watykan nie zaakceptował kandydatury. Gaudi był człowiekiem niezwykle religijnym, żyjącym według wręcz ascetycznych reguł. Kiedy pracował już nad Sagradą Familią, ale mieszkał jeszcze w swoim domu w parku Guell, jego tryb życia był dokładnie uregulowany. Wstawał o świcie, mył się w zimnej wodzie, jadł śniadanie złożone z owoców (był wegetarianinem) i pieszo szedł na plac budowy (ok. 2,5 km), w połowie drogi zachodząc do kościoła na poranną mszę (codziennie). Pracował zawsze do ok. godz. 18-tej, potem szedł do Dzielnicy Gotyckiej, gdzie w jednym z kościołów uczestniczył w wieczornej mszy. Lubił spacerować - nie posiadał żadnego pojazdu, bo - jak sam mawiał - "bujał w obłokach„ i za kierownicą stanowiłby niebezpieczeństwo. Chorował na reumatyzm i artretyzm, ale nie wierzył w oficjalną medycynę, nie brał żadnych leków, żyjąc zgodnie z regułami księdza doktora Knaupa. Nie przywiązywał żadnej wagi do stroju -chodził ubrany jak nędzarz, nie przyszywał nawet urwanych guzików. Nie miał kobiety, która by zadbała o jego wygląd - kiedyś ponoć kochał pewną dziewczynę, ale po tym, jak wyszła za innego, już żaden epizod miłosny prawdopodobnie mu się nie zdarzył. Przez jakiś czas był nawet bogaty - kiedy jednak zmarli jego najbliżsi - ojciec i siostrzenica, z którymi mieszkał, a później jego mecenas książę Guell - wszystkie swoje pieniądze poświęcił na Sagradę Familię. Oryginalny starzec z długą, siwą brodą często traktowany był jako osobliwość. Ludzie przychodzili do Sagrady Familii, by go oglądać, a wtedy Gaudi buntował się mówiąc -” oglądacie mnie jak słonia w ZOO „

Sagrada Familia - kościół pod wezwaniem Najświętszej Rodziny jest dziełem, które Gaudi budował niemal przez całe życie. Rozpoczęty w stylu neogotyckim, ulegał stopniowo przeobrażeniom wraz ze wznoszeniem go w górę - ku coraz bardziej niezwykłym organicznym kształtom. Ostatecznie powstała budowla, która bardziej kojarzy się z naturalnym tworem przyrody niż z dziełem ludzkich rąk.

„Ten człowiek robi z kamieniem wszystko, co zechce. Jakie wspaniałe panowanie nad konstrukcją!. Wśród ludzi swego pokolenia jest on jedną z największych potęg architektonicznych „ [...] G. R. Collins

Wnętrze katedry

Wewnętrzne bardzo liczne podpory architektoniczne

Zwieńczenie 170 metrowych wież katedry

„Jak wydrążone budowle termitów, jak nieskończenie wydłużone ule wznoszą się te wieże” (Schmutzler)

W założeniu Gaudiego konstrukcja budowli miała przypominać jeden, wielki organizm. Przez cztery dziesięciolecia pracował intensywnie nad konstrukcją, poświęcając jej całkowicie ostatnie 16 lat swego życia Budowa świątyni trwa już ponad 120 lat i nie zostanie ukończona ze względów finansowych przed 2030 rokiem !! / pomimo znacznych wpływów ze zwiedzania/ Widoczne dźwigi

Monumentalna Sagrada Familia - widok z boku

Główny portal świątyni w całej okazałości /dobudowany współcześnie i nie pasujący do całości/

Misterne rzeźby

Misterne rzeźby

Zakończenia mniejszych wież

Przykład jednego z licznych okien witrażowych

Swięta Rodzina - symbol katedry

Rozeta okienna z witrażem

U podnóża niezwykłej katedry