Pierwszym podstawowym źródłem energii był ogień. Niestety w dobie rozwoju i postępu nie był on już wystarczający. Pojawiły się nowe sposoby otrzymywania coraz to większych pokładów energetycznych. Zaczęto wykorzystywać węgiel oraz ropę naftową. Niestety są to zasoby nieodnawialne i na pewno kiedyś się skończą, dlatego też należy je oszczędzać i szukać coraz to lepszych środków do wytwarzania energii. Poza tym spalanie paliw kopalnych powoduje efekt cieplarniany oraz zanieczyszczenia związkami siarki, azotu i pyłami.
Odkrycie w 1896 roku przez Henryka Becquerela promieniotwórczości było pierwszym krokiem w rozwoju energetyki jądrowej. Rozwój techniki w drugiej połowie XIX wieku i powstanie ogromnej ilości urządzeń elektrycznych wymusił rozwój elektrowni, których zadaniem jest dostarczać prąd elektryczny do poszczególnych odbiorców. Elektrownie mogą pobierać energię potrzebną do wytworzenia prądu z różnych źródeł. Mogą być to elektrownie cieplne, które ciepło wytworzone podczas spalania paliw kopalnych zamieniają na energię prądu; mogą być wiatrowe, słoneczne, geotermalne itd. W latach czterdziestych w związku z powstaniem pierwszych reaktorów powstał nowy typ elektrowni - elektrownie jądrowe. W elektrowni jądrowej energię uzyskujemy nie ze spalania paliw kopalnych, lecz z rozszczepiania jąder atomowych. Kocioł zostaje tu zastąpiony reaktorem jądrowym, czyli urządzeniem, w którym wytwarzana jest energia jądrowa. W reaktorze przebiega kontrolowana reakcja łańcuchowa, podczas której rozszczepiane jest tyle jąder, ile potrzeba do wytworzenia energii elektrycznej
Reaktor działa w następujący sposób. Uran znajduje się w prętach paliwowych o przekroju mniej więcej ołówka. Neutrony, które powstają w reakcji rozszczepienia, opuszczają swój macierzysty pręt i są spowalniane przez wodę wypełniającą przestrzeń między prętami. Po spowolnieniu neutrony te mogą zapoczątkować reakcję rozszczepienia w innym pręcie. Wynikiem wszystkich tych reakcji jest ogrzanie wody, którą wyprowadza się rurami na zewnątrz reaktora. Woda ta, krążąc w obiegu zamkniętym, przepływa przez wymiennik ciepła, oddaje w nim ciepło i wraca do reaktora. Drugi obieg wody odbiera ciepło od pierwszego i w postaci strumienia pary wodnej napędza generator produkujący energię elektryczną.
Elektrownie jądrowe są obecnie najbardziej wydajnym źródłem czystej energii, w pełni przyjaznej dla środowiska. Nie emitują tlenków węgla, siarki i azotu, które są odpowiedzialne za występowanie kwaśnych deszczy i powstawanie efektu cieplarnianego, powodujących zatrucie atmosfery ziemskiej. Niewielu zdaje sobie sprawę, że pierwiastki promieniotwórcze takie jak uran, tor, rad, potas są zawarte również w węglu. W efekcie, elektrownia opalana węglem kamiennym o mocy 1000 MW rocznie emituje do środowiska ok. 30 ton toru oraz ok. 2 tony uranu pod postacią pyłów, żużli oraz popiołów.
U podstaw wszelkich systemów bezpieczeństwa stosowanych w elektrowniach jądrowych leży zasada tzw. głębokiej ochrony. Stosowanie tego założenia polega na stworzeniu kolejnych, fizycznych barier na drodze między wysokoaktywnym paliwem znajdującym się we wnętrzu reaktora, a środowiskiem poza obudową bezpieczeństwa. Normalnie pracująca elektrownia jądrowa emituje do środowiska tak znikome ilości promieniowania, że w praktyce nie da się ich zmierzyć stojąc przy ogrodzeniu elektrowni z licznikiem Geigera-Mullera. Są to wartości poniżej 0,001 mSv/rok (biorąc pod uwagę moc dawki), czyli 400x mniej niż różnica między poziomem promieniowania tła (czyli promieniowania naturalnego) we Wrocławiu i Krakowie.
Elektrownia jądrowa o mocy 1000 MW produkuje rocznie 8 TWh energii elektrycznej, tyle co 1530 wiatraków o mocy 3 MW każdy, zajmujących obszar kilku tysięcy hektarów. Aby wytworzyć taką ilość energii trzeba byłoby spalić 3 mln t biomasy lub 2,4 mld m3 gazu ziemnego. Z jednego grama uranu można wyprodukować tyle energii elektrycznej, że wystarczy do zasilania 4- osobowego gospodarstwa domowego przez 2 tygodnie (statystyczne gospodarstwo domowe w Polsce zużywa 2 MWh energii elektrycznej rocznie). Technologia wiatrowa ze względów atmosferycznych pracuje jedynie 25 proc. czasu w ciągu roku (farmy wiatrowe na lądzie w polskich warunkach) i potrzebuje źródeł rezerwowych.
Minister Gospodarki Do kompetencji Ministra Gospodarki należą m.in. sprawy związane z wykorzystaniem energii jądrowej na potrzeby społeczno-gospodarcze kraju. 13 stycznia 2009 r. Rada Ministrów przyjęła uchwałę o rozpoczęciu prac nad Programem Polskiej Energetyki Jądrowej oraz o powołaniu Pełnomocnika Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej. Celem realizowanego programu jest uruchomienie pierwszej elektrowni jądrowej. Głównym inwestorem będzie PGE Polska Grupa Energetyczna S.A. Pełnomocnik Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej Pełnomocnik Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej realizuje zadania dotyczące rozwoju i wdrażania energetyki jądrowej określone w Polityce energetycznej Polski. Stanowisko zostało ustanowione 19 maja 2009 r. Pełnomocnik sprawuje swoje obowiązki w randze podsekretarza stanu (pot. wiceministra) w Ministerstwie Gospodarki
Departament Energii Jądrowej Ministerstwa Gospodarki Departament Energii Jądrowej (DEJ) Ministerstwa Gospodarki odpowiada za sprawy związane z wykorzystaniem energii jądrowej dla potrzeb społeczno-gospodarczych kraju, w tym za wdrożenie Programu Polskiej Energetyki Jądrowej. Departament Energetyki Ministerstwa Gospodarki Departament Energetyki (DE) przygotowuje Politykę energetyczną Polski oraz otoczenie prawno-regulacyjne dla elektroenergetyki i ciepłownictwa oraz koordynuje realizację rządowej polityki energetycznej. Zajmuje się również zagadnieniami związanymi z bezpieczeństwem funkcjonowania krajowego systemu elektroenergetycznego, ciepłownictwem i efektywnością energetyczną. Departament Energetyki był odpowiedzialny za przygotowanie "Polityki energetycznej Polski do 2030 r.", który wskazał potrzebę dywersyfikacji struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej.
Prezes Państwowej Agencji Atomistyki (PAA) Prezes Państwowej Agencji Atomistyki (PAA) jest centralnym organem administracji rządowej, który zajmuje się zapewnianiem bezpieczeństwa jądrowego i ochroną radiologiczną, tj. m.in. sprawowaniem nadzoru nad działalnością powodującą lub mogącą powodować narażenie ludzi i środowiska na promieniowanie jonizujące. PAA przeprowadza kontrole w tym zakresie oraz wydaje decyzje w sprawach wydawania zezwoleń i nadawania uprawnień. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest centralnym organem administracji rządowej powołanym na mocy ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, do realizacji zadań z zakresu regulacji gospodarki paliwami i energią oraz promowania konkurencji. Obowiązki i kompetencje Prezesa URE są ściśle związane z polityką państwa w zakresie energetyki tzn. warunkami ekonomicznymi funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych, koncepcją funkcjonowania rynku oraz wymaganiami wynikającymi z obowiązku dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. Działania podejmowane przez niezależny organ regulacyjny skierowane są na wypełnienie celu wytyczonego przez ustawodawcę, a zmierzającego do tworzenia warunków do zrównoważonego rozwoju kraju, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, oszczędnego i racjonalnego użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji, przeciwdziałania negatywnym skutkom naturalnych monopoli, uwzględniania wymogów ochrony środowiska, zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych oraz równoważenia interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii.