e-learning

E–learning System informatyczny służący zarządzaniu wiedzą. Dotyczy to zarówno przekazywaniu wiedzy jak i jej zdobywaniu. To nauczanie na odległość z wykorzystaniem technik komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie dydaktyki za pomocą komputerów osobistych, CDROM-u i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Doskonale uzupełnia również tradycyjny proces nauczania. Termin e-learning, odnosi się do stosowania w nauczaniu technologii elektronicznej w o wiele szerszym zakresie niż w ramach tradycyjnych szkoleń komputerowych, czy też nauczania wspomaganego komputerowo z połowy lat osiemdziesiątych. Jest również o wiele szerszy od pojęć nauczania i edukacji online, które oznaczają nauczanie tylko przez sieć internetową.

Po co jest nam potrzebna nowa forma edukacji? Ilość informacji na świecie podwaja się co cztery lata, Coraz więcej ludzi kończy studia, Nieustanne przekwalifikowywania i dokształcania się dają nam większe możliwości na rynku pracy, Dziś buduje się gospodarkę innowacyjną opartą na wiedzy Człowiek musi być mobilny, elastyczny i dyspozycyjny, a e-learning pozwala na zdobywanie nowej wiedzy w dogodnym dla nas czasie.

Nauczanie i uczenie się za pomocą takiego systemu wymaga posiadania umiejętności korzystania z nowoczesnych technologii. Nauka za pomogą systemów e-learningowych opiera się na: -Komunikacji w trybie tekstowym i (np.. Czat, grupy dyskusyjne) -Współdziałaniu aplikacji i zasobów informacji poprzez przeglądarki internetowe, -Systemach poczty elektronicznej -Systemach monitorowania i generowania testów tworzonych automatycznie (przy wykorzystaniu generatorów losowych) -Aplikacji działającej na zasadzie tablicy wirtualnej wzbogaconej o komunikacje głosową, -Pracy w małych grupach (zazwyczaj do 9 osób), umożliwiającej głosowe dyskusje w sieci (tryb konferencyjny.)

E-learning może również odnosić się do edukacyjnych stron internetowych, udostępniających np. scenariusze lekcji, arkusze ćwiczeniowe, czy interaktywne ćwiczenia dla dzieci. Pojęcie to jest również używane w biznesie w odniesieniu do opłacalnych szkoleń online.

Blended learning (nauczanie komplementarne) łączy nauczanie bezpośrednie (tradycyjne) z nauczaniem przez komputer. Jest to połączenie dwóch różnych środowisk nauczania, i zestawienie ich w taki sposób, by zapewnić jak najlepsze warunki do nauki, jak również by uczyć się w sposób jak najbardziej wydajny. Blended learning rozszerza możliwości, jakość i ilość reakcji człowieka w warunkach instruktażowych. Ta metoda nauczania daje uczniom możliwość „by być razem i oddzielnie”. Dzięki korzyściom, jakie płyną z nauki przez Internet, uczniowie mogą komunikować się ze sobą niezależnie od czasu i miejsca. Blended learning zapewnia „dobrą” mieszankę technologii i interakcji, które będą skutkowały doświadczeniami takimi jak: wsparcie grupy, czy konstruktywna krytyka. Są one szczególnie ważne z uwagi na głęboki wpływ, jaki mogą mieć na nauczanie na odległość.

Wbrew pozorom, e-nauczanie nie jest przeznaczone wyłącznie dla szkół, uczelni i organizacji edukacyjnych. Sprawdza się również w biznesie. W gospodarce opartej na wiedzy i innowacjach wartość firm bezpośrednio związana i uzależniona jest od nagromadzonej, łatwo przepływającej w nich wiedzy oraz kapitału intelektualnego. Wiele firm, organizacji i korporacji ma już wdrożony system nauczania na odległość lub chce go zaimplementować, np. do swoich intranetów. E-learning zaczyna być jednym z popularniejszych i najczęściej wdrażanych w polskich przedsiębiorstwach narzędzi zarządzania wiedzą. E-learning umożliwia uczestnikom e-kursu (np. pracownikom, kontrahentom, klientom, potencjalnym klientom) samodzielne wybranie preferowanego formatu dostarczania wiedzy i tempa jej przekazywania. Pomimo, iż służy nauczaniu na odległość, może być również łączony z tradycyjnym nauczaniem w formie kursów mieszanych.

Typowe formy pracy z systemem e-learningowym Tryb pracy użytkownika (uczącego się) Tryb pracy projektanta (w przybliżeniu można go nazwać trybem pracy nauczyciela) Tryb pracy administratora (zarządcy systemu informatycznego)

Jedną z podstawowych cech e-learningu jest automatyzacja i algorytmizacja przekazywanej wiedzy za pomocą technologii informatycznych. Oznacza to, że przekaz materiału dydaktycznego może odbywać się bez udziału nauczyciela, a sekwencja i wielkość przekazywanych dawek informacji zależy od dokonywanych wyborów przez uczącego się użytkownika.

Zalety e-learningu Oszczędność w bezpośrednim wymiarze ekonomicznym w stosunku do kształcenia tradycyjnego, Oszczędność czasu nauczania, Odpowiednie dopasowanie do czasu dyspozycyjnego uczących się bez dezorganizacji udziału w innych działaniach, np. pracy zawodowej, opieki nad dzieckiem, Precyzyjny monitoring postępów i wyników kształcenia, Łatwość modyfikacji programów edukacyjnych oraz treści kształcenia, Łatwość unowocześniania metod i form kształcenia multimedialnego poprzez zaangażowanie nowych technologii, środków i technik, Nieograniczony (w zasadzie) terytorialnie i czasowo dostęp do wiedzy. Duża kontrola osoby uczącej się nad procesem przyswajania wiedzy i rozwoju umiejętności. Dostęp do baz wiedzy, szkoleń oraz innych przydatnych informacji, co zwiększa możliwości samokształcenia osób zainteresowanych własnym rozwojem.

Wady e-learningu Wciąż dużo ludzi nie ma dostępu do komputera, Nauka przy zastosowaniu nowych technologii wymaga ciągłego dostępu do internetu, Korzystanie z nowych technologii wymaga posiadania odpowiednich kompetencji i umiejętności, Starsze osoby, które nie uczyły się nigdy podstaw informatyki mogą być nastawione negatywnie do tego rodzaju edukacji.

W systemach e-learningowych często sam uczący decyduje o sposobie komunikacji z systemem, o tempie udzielania odpowiedzi oraz miejscu i czasie realizacji uczenia się. Rolę nauczyciela/trenera przejmuje system komputerowy. W niektórych kursach uczący się mają możliwość kontaktu z nauczycielem za pomocą komunikatorów internetowych i e- mailów.

E-ocena Wspomagany komputerowo system oceny, rzadziej zwany również E-oceną, obejmujący zarówno komputerowe testy wielokrotnego wyboru jak i bardziej zaawansowane formy testowania, staje się coraz bardziej powszechny. W niektórych systemach reakcja może dotyczyć specyficznych błędów popełnionych przez studenta lub komputer może zadać studentowi serię pytań dostosowanych do stanu jego wiedzy. Stosowane do tych celów oprogramowanie jest nadal najczęściej bardzo proste.

Coraz więcej tradycyjnych szkół wyższych, jak również młodszych szkół wyższych online, oferuje przez internet wybrane programy dyplomowe na wielu poziomach i w wielu dziedzinach. Zazwyczaj studenci zobowiązani są do uczęszczania na zajęcia, jednak wiele kursów jest udostępnianych wyłącznie online. Ponadto, coraz częściej uczelnie oferują studentom wsparcie online np. w formie informacji i rejestracji w sieci, e-doradztwa, sprzedaży podręczników przez Internet, stron samorządów czy gazet studenckich online.

1. Politechnika Warszawska 2. Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi 3. Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych w Warszawie. 4. Uniwersytet Warszawski - Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji 5. Szkoła Główna Handlowa w Warszawie 6. Centrum Edukacji Niestacjonarnej Politechniki Gdańskiej 7. Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej 8. Wyższa Szkoła Zarządzania / The Polish Open University (POU) 9. Polsko-Amerykańskie Centrum Zarządzania (PAM Center) przy Uniwersytecie Łódzkim 10. Akademia Polonijna w Częstochowie 11. Wyższa Szkoła Biznesu National-Luis University (Nowy Sącz) 12. Internetowe Studia Biznesu i Zarządzania 13. Zachodniopomorska Szkoła Biznesu 14. Zachodniopomorska Szkoła Biznesu w Szczecinie Polskie uczelnie organizujące e-learning`owe studia

Bibliografia Andrzej Barczak, Jacek Florek, Stanisław Jakubowski, Tadeusz Sydoruk, „Zdalna edukacja”. Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2006 Elżbieta Grzejszczyk, „Edukacja informatyczna nauczycieli u progu e-Edukacji”. Wyższa szkoła Pedagogiczna TWP, Warszawa 2007 Tadeusz Lewowicki, Bronisław Siemieniecki „Kształcenie na odległość w praktyce edukacyjnej”. Wyd. Adam Marszałek, Toruń