Dyrektor Regionalnego Ośrodka UNDP w Bratysławie

Prezentacja na temat: "Dyrektor Regionalnego Ośrodka UNDP w Bratysławie"— Zapis prezentacji:

1 Dyrektor Regionalnego Ośrodka UNDP w Bratysławie
Ben Slay Dyrektor Regionalnego Ośrodka UNDP w Bratysławie Warszawa, 18 stycznia 2005

2 KRYZYS UBÓSTWO: Ponad miliard ludzi na całym świecie żyje za mniej niż 1 dolar dziennie. Kolejne 1,8 miliarda ludzi musi przeżyć za mniej niż 2 USD dziennie. EDUKACJA: Na całym świecie, 114 mln dzieci nie chodzi do szkoły podstawowej, 584 miliony analfabetów stanowią kobiety. ZDROWIE: Średnia długość życia w Afryce Subsaharyjskiej to mniej niż 55 lata – i spada. WODA I HIGIENA: Czterech na dziesięciu ludzi nie ma dostępu do prostej toalety; co piąty człowiek nie ma dostępu do czystej wody pitnej. US$34,134 5,000 10,000 15,000 20,000 25,000 30,000 35,000 10 wealthiest countries 10 poorest countries GNI Per Capita GNI Per Capita US$670 Jeżeli Cele zostaną osiągnięte: Ponad 500 mln ludzi zostanie wydźwigniętych ze skrajnego ubóstwa i 250 mln ludzi nie będzie cierpieć głodu. Uratowane zostanie życie 30 milionów dzieci i 2 milionów matek, które inaczej mogłyby umrzeć. 350 mln ludzi uzyska dostęp do czystej wody pitnej i 650 mln uzyska dostęp do podstawowych środków czystości.

3 Działanie Na Szczycie Milenijnym we wrześniu 2000 roku, przywódcy 189 państw przyjęli Deklarację Milenijną, zobowiązując swoje państwa do ograniczenia ubóstwa, poprawy ochrony zdrowia, promocji pokoju, praw człowieka i ochrony środowiska. Milenijne Cele Rozwoju ustanawiają dwustronne zobowiązanie między rozwiniętymi i rozwijającymi się państwami w zakresie realizacji tej wizji. W szczególności, Milenijne Cele Rozwoju mają za zadanie ograniczenie ubóstwa, zwalczanie chorób i głodu, zapewnienie, że dziewczynki będą chodziły do szkoły i zapewnienie dostępu do czystej wody pitnej. Największy postęp w realizacji Celów potrzebny jest w państwach afrykańskich.

4 Działanie 2005: Rok przełomowy
Milenijne Cele Rozwoju mogą zostać osiągnięte do roku 2015, nawet w najbiedniejszych krajach, jeżeli tylko zdecydowane i strategiczne działania zostaną podjęte w 2005 roku. Świat posiada już dostępne instrumenty do realizacji wyzwania: Moskitiery do zwalczania malarii Szczepionki przeciwko chorobom Leki antyretrowirusowe przeciwko AIDS Nawozy sztuczne i zalesianie w celu zwiększenia zbiorów zbóż Budowanie studni z pitną wodą Generatory diesla zapewniające elektryfikację obszarów wiejskich

5 Milenijne Cele Rozwoju
Cel 1: Wyeliminować skrajne ubóstwo i głód Cel 2: Zapewnić powszechne nauczanie na poziomie podstawowym Cel 3: Promować równość płci i awans społeczny kobiet Cel 4: Ograniczyć umieralność dzieci Cel 5: Poprawić opiekę zdrowotną nad matkami Cel 6: Ograniczyć rozprzestrzenianie HIV/AIDS, malarii i innych chorób zakaźnych Cel 7: Zapewnić ochronę środowiska naturalnego Cel 8: Stworzyć globalne partnerskie porozumienie na rzecz rozwoju Cele są najważniejszym na świecie wymiernym i określonym w czasie zobowiązaniem ograniczenia ubóstwa

6 Projekt Milenijny ONZ Jak działa
Misja: Wypracować plan praktycznych działań bogatych i biednych państw dla realizacji Milenijnych Celów do 2015 roku Struktura: Działa na polecenie Sekretarza Generalnego ONZ, kierowany przez prof. Jeffrey’a Sachsa Analiza przeprowadzona przez 10 tematycznych Grup Zadaniowych – 265 światowych ekspertów - badacze, naukowcy, decydenci, przedstawiciele organizacji pozarządowych, agend ONZ, Banku Światowego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego i sektora prywatnego. Praca doradcza na poziomie krajowym rozpoczęta w 2004 roku w ośmiu krajach pilotażowych: Etiopia, Kambodża, Dominikana, Ghana, Kenia, Senegal, Tadżykistan i Jemen. Projekt Milenijny ONZ kończy pracę 30 czerwca 2005 r.

7 Projekt Milenijny ONZ Grupy Zadaniowe
Projekt Milenijny ONZ Grupy Zadaniowe Grupa Zadaniowa Koordynatorzy 1-Ubóstwo i Rozwój Gospodarczy Jeffrey D. Sachs, USA Mari Pangestu, Indonezja 2-Głód Pedro Sanchez, USA M.S. Swaminathan, Indie 3-Edukacja i Równouprawnienie Płci Nancy Birdsall, USA Amina J. Ibrahim, Nigeria Geeta Rao Gupta, Indie 4-Zdrowie Dzieci i Matek Mushtaque Chowdhury, Bangladesz Allan Rosenfield, USA 5-HIV/AIDS, Malaria, Gruźlica, Dostęp do Leków Agnes Binagwaho, Ruanda Jaap Broekmans, Holandia Paula Munderi, Uganda Josh Ruxin, USA 6-Ochrona Środowiska Yolanda Kakabadse Navarro, Ekwador Jeff McNeely, Kanada Don Melnick, USA 7-Woda i Higiena Roberto Lenton, Argentyna Albert Wright, Ghana 8-Poprawa Jakości Życia Mieszkańców Slumsów Pietro Garau, Włochy Elliot Sclar, USA 9-Handel Patrick Messerlin, Francja Ernesto Zedillo, Meksyk 10-Nauka, Technologia i Innowacja Yee-Lee Cheong, Malezja Calestous Juma, Kenia

8 Projekt Milenijny ONZ Zaleca:
Rządy krajów rozwijających się powinny przyjąć Strategie Eliminacji Ubóstwa oparte na Milenijnych Celach Rozwoju. Donorzy międzynarodowi powinni zidentyfikować przynajmniej dwanaście państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Rozwoju. Kraje rozwinięte i rozwijające się powinny w 2005 roku wspólnie wdrożyć serię działań typu "szybkie sukcesy„ (quick win). Kraje o wysokim dochodzie powinny zwiększyć oficjalną pomoc rozwojową z 0,25 procent PNB w 2003 roku do około 0,43 % w 2006 roku i 0,53 % w 2015 roku w celu wsparcia realizacji Milenijnych Celów Rozwoju. Sekretarz Generalny ONZ oraz Grupa ds. Rozwoju Narodów Zjednoczonych powinna wzmocnić koordynację prac agend ONZ, funduszy i programów. Rządy krajów rozwijających się powinny przyjąć strategie rozwoju zorientowane na realizację Milenijnych Celów Rozwoju do 2015 roku, przede wszystkim Strategie Eliminacji Ubóstwa oparte na Milenijnych Celach Rozwoju. Aby zrealizować Cele do roku 2015, kraje te powinny ustanowić strategie do końca 2006 r. Tam, gdzie strategie walki z ubóstem już funkcjonują, powinny zostać zorientowane na realizację Milenijnych Celów. Donorzy międzynarodowi powinni zidentyfikować przynajmniej dwanaście państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Rozwoju i wobec których zostanie zwiększona oficjalna pomoc rozwojowa w 2005 roku, uznając, że wiele krajów może już uzyskać znacząco zwiększoną pomoc w oparciu o kryterium sprawowania dobrych rządów i możliwości skutecznego wykorzystania środków. Kraje rozwinięte i rozwijające się powinny w 2005 roku wspólnie wdrożyć serię działań typu "szybkie sukcesy„ (quick win), aby uratować życie i polepszyć warunki życia milionów osób i wspierać wzrost gospodarczy. Powinny również poczynić ogromne starania, mające na celu budowanie wiedzy specjalistycznej na szczeblu lokalnym. Kraje o wysokim dochodzie powinny zwiększyć oficjalną pomoc rozwojową z 0,25 procent PNB w 2003 roku do około 0,43 % w 2006 roku i 0,53 % w 2015 roku w celu wsparcia realizacji Milenijnych Celów Rozwoju, przy czym jakość pomocy powinna być lepsza - pomoc ma być zharmonizowana, przewidywalna i ogólnie przyjąć formę wsparcia budżetu. Pomoc każdego donora powinna najpóźniej do 2015 roku osiągnąć poziom 0,7 procent. Proces umarzania długów powinien być szerszy i bardziej szczodry. Sekretarz Generalny ONZ oraz Grupa ds. Rozwoju Narodów Zjednoczonych powinna wzmocnić koordynację prac agend ONZ, funduszy i programów wspierających realizację Milenijnych Celów Rozwoju w siedzibie głównej i na szczeblu krajowym. Zespoły Krajowe NZ powinny być wzmocnione i powinny ściśle współpracować z międzynarodowymi instytucjami finansowymi w zakresie realizacji Celów.

9 Działania priorytetowe
Niektóre szybkie sukcesy (quick win) mogą poprawić życie milionów ludzi: Zniesienie opłat za szkołę. Dostarczanie zubożałym rolnikom w Afryce Subsaharyjskiej środków użyźniających. Zapewnianie wszystkim dzieciom w szkołach darmowych posiłków, sporządzonych z lokalnych produktów. Masowe szkolenie pracowników społecznych w ramach obszarów zdrowia, rolnictwa, infrastruktury. Rozdawanie darmowych moskitier nasączonych środkami owadobójczymi. Zniesienie opłat za podstawową opiekę zdrowotną w krajach rozwijających się. Zwiększenie stosowania sprawdzonych i skutecznych kombinacji leków na AIDS, gruźlicę i malarię. Zorganizowanie funduszy na finansowanie lokalnych działań na rzecz poprawy warunków życia w slumsach. Wykorzystać niezależne od sieci dieslowskie generatory prądu do elektryfikacji szkół, szpitali, instytucji; dostarczenie tym instytucjom wody, odpowiednich warunków sanitarnych oraz Internetu. Prowadzenie kampanii na rzecz redukcji przemocy wobec kobiet. Powołanie w każdym kraju biura doradcy ds. nauki przy prezydencie lub premierze. Niektóre szybkie sukcesy (quick win) mogą poprawić życie milionów ludzi i wprowadzić wiele krajów na ścieżkę realizacji Milenijnych Celów. Oto niektóre z szybkich sukcesów: Zniesienie opłat za szkołę w celu zapewnienia, że żadne dziecko, szczególnie dziewczynki, nie będzie pozbawione możliwości chodzenia do szkoły ze względu na ubóstwo rodziny. Dostarczanie zubożałym rolnikom w Afryce Subsaharyjskiej przystępnych cenowo środków uzupełniających poziom azotu w glebie i innych środków użyźniających. Zapewnianie wszystkim dzieciom w szkołach darmowych posiłków, sporządzonych z lokalnych produktów spożywczych oraz porcji zabieranych do domu. Masowe szkolenie pracowników społecznych w ramach obszarów zdrowia, rolnictwa, infrastruktury, w celu zapewnienia podstawowej wiedzy i usług na obszarach wiejskich. Rozdawanie darmowych moskitier nasączonych środkami owadobójczymi wszystkim dzieciom na obszarach występowania malarii w celu zdecydowanego zmniejszenia zachorowań na malarię. Zniesienie opłat za podstawową opiekę zdrowotną w krajach rozwijających się. Zwiększenie stosowania sprawdzonych i skutecznych kombinacji leków na AIDS, gruźlicę i malarię. Zorganizowanie funduszy na finansowanie lokalnych działań na rzecz poprawy warunków życia w slumsach i przeznaczenie nieużywanej ziemi należącej do państwa na nisko-kosztowe budownictwo mieszkaniowe. Zapewnienie dostępu do elektryczności, wody, odpowiednich warunków sanitarnych i Internetu dla wszystkich szpitali, szkół i innych instytucji społecznych, wykorzystując niepodłączone do sieci dieslowskie generatory prądu, ogniwa słoneczne i inne odpowiednie technologie. Prowadzenie kampanii na rzecz redukcji przemocy wobec kobiet. Powołanie w każdym kraju biura doradcy ds. nauki przy prezydencie lub premierze.

10 Koszty Według Projektu Milenijnego ONZ koszty realizacji Milenijnych Celów są mniejsze niż bogate kraje zobowiązały do przeznaczenia na pomoc rozwojową. Podczas Konferencji Finansowania Rozwoju w Monterrey w 2002 roku, przywódcy światowi zobowiązali się do podjęcia "konkretnych wysiłków w celu przeznaczenia na pomoc rozwojową kwoty odpowiadającej 0,7 % PNB". Jest o ok. 200 mld USD. W 2003 roku, wartość pomocy rozwojowej z 22 najbogatszych państw wyniosła 69 mld USD – 130 mld dolarów mniej od obietnicy poziomu 0,7 %. Wsparcie krajów rozwijających się w realizacji Celów będzie wymagało zwiększenia pomocy do 0,44 % PNB do roku 2006 (135 mld USD), a potem do 0,54 % do roku 2015 (195 mld USD). Oznacza to, że z PNB najbogatszych państw wartości 30 bilionów USD wystarczy przeciętnie tylko 150 mld dolarów rocznie dla wyeliminowania skrajnego ubóstwa.

11 2005: rok przełomowy OTWARCIE DEKADY WIELKICH AMBICJI
Jest dość czasu na realizację Milenijnych Celów Dla przekształcenia wielkich ambicji w działanie do roku 2015 potrzebne są konkretne natychmiastowe działania: Zidentyfikowanie państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Przyjęcie strategii ograniczenia ubóstwa opartych na Milenijnych Celach Budowanie kapitału ludzkiego poprzez szkolenia Wdrożenie tzw. szybkich sukcesów (quick win) Zaangażowanie krajów średnio zamożnych w realizację Milenijnych Celów Rozwoju Jest dość czasu na realizację Milenijnych Celów – jednak nie za dużo. Dzięki strategicznemu działaniu w ciągu najbliższych dziesięciu lat, wiele państw, które teraz są uważane za biedne lub za mało postępowe, może osiągnąć Cele, jednak tylko jeżeli świat podejmie zdecydowane działania. Natychmiastowe działania są potrzebne, żeby wyszkolić wystarczającą liczbę lekarzy i inżynierów, poprawić jakość usług publicznych, rozwinąć infrastukturę. Dla przekształcenia wielkich ambicji w działanie do roku 2015 potrzebne są konkretne działania: Zidentyfikowanie państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Przyjęcie strategii ograniczenia ubóstwa opartych na Milenijnych Celach Budowanie kapitału ludzkiego poprzez szkolenia Wdrożenie tzw. szybkich sukcesów (quick win) Zaangażowanie krajów średnio zamożnych w realizację Milenijnych Celów Rozwoju

12 Podstawowe przesłania raportu
Dostosowanie Milenijnych Celów Rozwoju do nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej wymaga zwrócenia uwagi na: Mniejszości narodowe (np. Romowie) Regiony ponadnarodowe Równouprawienienie płci Sytuację na rynku pracy Dostosowanie to pokazuje, że Milenijne Cele: są pożyteczne nawet dla rozwniętych państw pokazują pełen obraz wykluczenia społecznego mogą uzupełnić wskaźniki integracji społecznej Unii Europejskiej Jest dość czasu na realizację Milenijnych Celów – jednak nie za dużo. Dzięki strategicznemu działaniu w ciągu najbliższych dziesięciu lat, wiele państw, które teraz są uważane za biedne lub za mało postępowe, może osiągnąć Cele, jednak tylko jeżeli świat podejmie zdecydowane działania. Natychmiastowe działania są potrzebne, żeby wyszkolić wystarczającą liczbę lekarzy i inżynierów, poprawić jakość usług publicznych, rozwinąć infrastukturę. Dla przekształcenia wielkich ambicji w działanie do roku 2015 potrzebne są konkretne działania: Zidentyfikowanie państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Przyjęcie strategii ograniczenia ubóstwa opartych na Milenijnych Celach Budowanie kapitału ludzkiego poprzez szkolenia Wdrożenie tzw. szybkich sukcesów (quick win) Zaangażowanie krajów średnio zamożnych w realizację Milenijnych Celów Rozwoju

13 Wniosek: Milenijne Cele służą nowym członkom UE w trzech wymiarach
Wkład do niedokończonego planu rozwoju Dostosowanie Celów buduje zdolności instytucjonalne do tworzenia i realizacji: Programów integracji społecznej Narodowych planów rozwoju Dostosowanie potencjału tych państw do międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju Jest dość czasu na realizację Milenijnych Celów – jednak nie za dużo. Dzięki strategicznemu działaniu w ciągu najbliższych dziesięciu lat, wiele państw, które teraz są uważane za biedne lub za mało postępowe, może osiągnąć Cele, jednak tylko jeżeli świat podejmie zdecydowane działania. Natychmiastowe działania są potrzebne, żeby wyszkolić wystarczającą liczbę lekarzy i inżynierów, poprawić jakość usług publicznych, rozwinąć infrastukturę. Dla przekształcenia wielkich ambicji w działanie do roku 2015 potrzebne są konkretne działania: Zidentyfikowanie państw, które mogą szybko wdrożyć Milenijne Cele Przyjęcie strategii ograniczenia ubóstwa opartych na Milenijnych Celach Budowanie kapitału ludzkiego poprzez szkolenia Wdrożenie tzw. szybkich sukcesów (quick win) Zaangażowanie krajów średnio zamożnych w realizację Milenijnych Celów Rozwoju