SRÓDLĄDOWE DROGI WODNE REGINALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ w POZNANIU SRÓDLĄDOWE DROGI WODNE REGIONU WODNEGO WARTY Opracowali: Józef Gulczyński i Marcin Najdkowski

REGION WODNY WARTY CHARAKTERYSTYKA = ? km 2 = ? = ?

2 55,2 tys. km 6,8 mln REGION WODNY RZEKI WARTY POWIERZCHNIA: LICZBA LUDNIŚCI: 6,8 mln

OBSZAR REGIONU WODNEGO WARTY OBEJMUJE WOJEWÓDZTWA: ZACHODNIO POMORSKIE POMORSKIE KUJAWSKO-POMORSKIE LUBUSKIE WIELKOPOLSKIE ŁÓDZKIE ŚLĄSKIE OPOLSKIE

ŚRÓDLĄDOWE DROGI WODNE DROGI WODNE REGIONU WARTY PRZEPŁYWAJĄ PRZEZ WOJEWÓDZTWA: KUJAWSKO-POMORSKIE na długości 161,6 km LUBUSKIE na długości 167,9 km WIELKOPOLSKIE na długości 356,5 km ŚRÓDLĄDOWE DROGI WODNE REGIONU WODNEGO WARTY

km W REGIONIE WODNYM WARTY ZNAJDUJĄ SIĘ NASTĘPUJĄCE DROGI WODNE: Rz. Warta na odc. od Konina przez Poznań, Santok do Kostrzyna n/Odrą o dł. 406,6 km /od km 406,6-0,0/ Rz. Noteć dolna od Santoku przez Krzyż, Ujście, Nakło do Kanału Bydgoskiego o dł. 187.2 km /od km 226,1-38,9/ Kanał Bydgoski na odc. o dł. 24,1 km /od km 38,9-14,8/ Kanał Górnonotecki o dł. 25,0 km /od km 146,6-121,6/ Rz. Noteć górna o dł. 62,1 km /od km 121,6-59,5/ Jezioro Gopło o dł. 27,5 km /od km 59,5-32,0/ Kanał Ślesiński o dł. 32,0 km /od km 32,0-0,0/

764,5 km Wisła - Odra Warta – Kanał Bydgoski Warta Warta 406,6 km Bydgoszcz Wisła - Odra Ujście km 68,2 Drezdenko Czarnków Inowrocław Santok Wieleń Kostrzyn Oborniki Kruszwica Gorzów Wlkp. Warta – Kanał Bydgoski Międzychód Skwierzyna Warta km 0,0 Ślesin Poznań Warta 406,6 km Warta – Kanał Bydgoski 146,6 km Wisła – Odra 211,3 km Konin km 406,6 Śrem 764,5 km

CHARAKTERYSTYKA DRÓG WODNYCH I ICH WALORY KRAJOZNAWCZO - TURYSTYCZNE

DROGA WODNA WARTA: Jest najdłuższą śródlądową drogą wodną regionu wodnego. Jest to rzeka nizinna, swobodnie płynąca, o korycie zabudowanym budowlami regulacyjnymi /są to ostrogi i tamy równoległe/. Szlak żeglowny oznakowany jest znakami żeglugowymi głównie brzegowymi. Okres nawigacji: w zasadzie od kwietnia do listopada, ale w ostatnich latach warunki do pływania występują nawet w styczniu, lutym i grudniu. Zgodnie z klasyfikacją dróg wodnych śródlądowych jest drogą wodną o znaczeniu regionalnym /tak samo z resztą jak pozostałe drogi wodne regionu/ i dzieli się ze względu na warunki żeglugowe /parametry eksploatacyjne/ na trzy odcinki: od Konina - Morzysławia w km 406,6 do Lubonia pod Poznaniem w km 252,0 o dł. 154,6 km. od Lubonia pod Poznaniem w km 252,0 do Santoku w km 68,2 o dł. 183,8 km. Od Santoku w km 68,2 do Kostrzyna n/Odrą w km 0,0 o dł. 68,2 km

KONIN – LUBOŃ kl. Ia Szerokość szlaku – 30m Głębokość tranzytowa SNW/SW – 60cm/130cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 2,7m /most kolejowy w Solcu/ Max. wymiary statków – 57.0mx9,2m

LUBON - SANTOK kl. Ib Szerokość szlaku – 36-40m Głębokość tranzytowa SNW/SW – 90cm/160cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 4,0m /most drogowy w Sierakowie/ Max. wymiary statków – 57.0mx9,2m

SANTOK - KOSTRZYN kl. II Szerokość szlaku – 65m Głębokość tranzytowa SNW/SW – 100cm/180cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 3,5m /most drogowy w km 56,35 w Gorzowie Wlkp./ Max. wymiary statków – 82.0mx9,5m

Od Konina do Santoku Warta płynie szeroką pradoliną warszawsko – berlińską w przeważającym krajobrazie nizinnym wśród lasów, pól uprawnych i wzgórz morenowych. Morenowe obramowania doliny występują szczególnie pod Koninem, Śremem i Międzychodem a swoim „górzystym” krajobrazem zaskakują i zachwycają jednocześnie zdumionych wodniaków. W celu zachowania wartości przyrodniczych w dolinie rzeki a także na jej obrzeżach powstał jeden Park Narodowy i szereg Parków Krajobrazowych. Tym Parkiem Narodowym, który zajmuje faliste i pagórkowate tereny Pojezierza Poznańskiego na lewym brzegu Warty pomiędzy km 263 a 252 / m. Niwka – m. Luboń k. Poznania/ jest Wielkopolski Park Narodowy

Parki Krajobrazowe związane z doliną Warty reprezentują: Nadwarciański Park Krajobrazowy leżący w Dolinie Konińskiej, przez który rzeka przepływa od km 385,15 do 348.00 /m. Sługocinek - uj. rz. Prosny w m. Tarnowa/. Żerkowsko – Czeszewski Park Krajobrazowy, którego część środkowa leży w Kotlinie Śremskiej, przez którą rzeka przepływa od km 342,55 do 329,5 /Nowa Wieś Podgórna-Dębno/. Rogaliński Park Krajobrazowy leżący w dolinie Warty, przez którą rzeka przepływa od km 290,7 do 259,0 /m. Psarskie - m. Puszczykowo k. Poznania/. Sierakowski Park Krajobrazowy obejmujący pagórkowate tereny w północnej części Pojezierza Wielkopolskiego, przez który rzeka przepływa od km 154,0 do 136,5. Na skraju doliny Warty, na prawym jej brzegu pomiędzy km 234,0 a 225,0 /pod poznańskimi miejscowościami Czerwonakiem a Bolechowem/ położony jest Park Krajobrazowy Puszcza Zielonka. Obejmuje on tereny Puszczy Zielonki stanowiące jeden z największych naturalnych kompleksów leśnych wielkopolski o urozmaiconej, polodowcowej rzeźbie powierzchni terenu.

Źródło: BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO NADWARCIAŃSKIE PARKI KRAJOBRAZOWE Sierakowski Park Krajobrazowy Park Krajobrazowy Puszcza Zielonka Rogaliński Park Krajobrazowy Żerkowsko – Czeszewski Park Krajobrazowy Nadwarciański Park Krajobrazowy Źródło: BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO

przystań w km 392,2 b.l. w m. Sławsk Podczas rejsu bardzo ważną sprawą dla motorowodniaka jest możliwość zatrzymania się na szlaku i zacumowania statku w przystani, porcie, przy nabrzeżu czy też innym przystosowanym do tego przy brzegu miejscu. W ostatnich latach powstało kilka nowych przystani, w których można zacumować statek: przystań w km 392,2 b.l. w m. Sławsk Skwierzyna Ląd przystań w km 370,32 b.p. w m. Ląd nabrzeże w km 92,1 b.p. w m. Skwierzyna

Dogodne miejsca do cumowania znajdują się również: Konin Dogodne miejsca do cumowania znajdują się również: - przy nabrzeżu betonowym w km 402,88 b.l. w m. Konin - na lewym brzegu w km 352,0 w m. Pyzdry - w basenie byłego portu w Poznaniu w km 242,0 b.l. - na prawym brzegu w km 220,0 w m. Mściszewo przy nabrzeżu betonowym w km 183,4 b.l. w m. Obrzycko na brzegu lewym w km 127,5 w m. Międzychód – stanica wodna przy nabrzeżu-promenadzie miejskiej w km 91,8 b.l. w m. Skwierzyna Obrzycko Poznań

Dolny odcinek Warty od Santoku do Kostrzyna wchodzi w skład drogi Wodnej Wisła-Odra. Rzeka płynie tu w kierunku zachodnim w pradolinie toruńsko-kostrzyńskiej. Od Santoku do km 52,0 płynie Warta wzdłuż wysokich 30-70 m skarp moreny czołowej. Ujściowy odcinek rzeki to szeroka Dolina Słońska z rezerwatem ptactwa wodnego i Parkiem Narodowym „Ujście Warty” (od km 7,6 do 22,3). Trzy mosty w Kostrzynie w km: 1,78; 2,25; 2,45. Km 14,5 widok na najdłuższy odcinek prosty Most kolejowy w Kostrzynie km 1,78 w głębi port Żeglugi Bydgoskiej.

ZOO Safari w Świerkocinie w km 28,5, Szlak Dolnej Warty może spełniać oczekiwania turystów, gdyż znajduje się na nim szereg atrakcji: Park Narodowy „Ujście Warty” wraz z rezerwatem ptactwa wodnego „Słońsk”, Ładnie odbudowane nabrzeże portowe w Kostrzynie n/Odrą w km 2,3 na b.p. stanowiące przystań turystyczną, Najdłuższy na Warcie czterokilometrowy, prosty odcinek rzeki pomiędzy km 13 a17, ZOO Safari w Świerkocinie w km 28,5, Miasto Gorzów wraz z bulwarami i targowiskiem w pobliżu w km 56,5, Nowa marina w Gorzowie Wlkp. przy moście drogowym w km 57,3 Most kolejowy w Gorzowie Wlkp. w km 55,75 Most Staromiejski w Gorzowie Wlkp. w km 56,35 w głębi nabrzeże pasażerskie.

DROGA WODNA WISŁA – ODRA: Łączy rzekę Wisłę z Odrą. Długość jej wynosi 294,3 km. Jest częścią śródlądowego połączenia pomiędzy drogami wodnymi Europy Zachodniej i Wschodniej. Umieszczona została także w sieci europejskich śródlądowych dróg wodnych /wg Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ/ pod numerem E70. W administracji RZGW w Poznaniu znajdują się następujące jej odcinki: Kanał Bydgoski od km 14,8 do km 38,9 o długości 24,1 km Noteć Dolna od km 38,9 do km 226,1 o długości 187,2 km

RZEKA NOTEĆ DOLNA: To najdłuższy fragment drogi wodnej Wisła – Odra. Jest rzeką nizinną, a z uwagi na swój charakter i warunki żeglugowe dzieli się na część skanalizowaną i swobodnie płynącą: odcinek skanalizowany od Kanału Bydgoskiego do Krzyża liczy 137,3 km /od km 38,9 do 176,2/ Skanalizowany został za pomocą czternastu stopni wodnych /jaz i śluza/. Przy pomocy śluz statki płynąc niejako kanałem pokonują spad wynoszący 26,93 m. koryto rzeki obudowane jest tamami poprzecznymi i podłużnymi. Z uwagi na to, że jazy składane są na zimę i stawiane na wiosnę nawigacja trwa od połowy kwietnia do początku grudnia. odcinek swobodnie płynący – nieskanalizowany od Krzyża do Santoku liczy 49,9 km /od km 176,2 do 226,1/ Wolnopłynąca rzeka zabudowana została systemem tam poprzecznych i podłużnych. Okres nawigacji trwa od marca do grudnia.

NOTEĆ DOLNA SKANALIZOWANA kl. Ib Szerokość szlaku – 25-30m Głębokość tranzytowa 120 – 160cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 3,4m /most kolejowy w Drawskim Młynie/ Śluzy /14/ – 57.40mx9,60m

NOTEĆ DOLNA NIESKANALIZOWANA kl. II Szerokość szlaku – 30-35m Głębokość tranzytowa SNW/SW 120 – 200cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ –4,0m /most w Gościmcu i Trzebiczu/ Max. wymiary statków – 57.0mx9,2m

Noteć Dolna płynie środkiem szerokiej pradoliny toruńsko – eberswaldzkiej wyrzeźbionej przez wody topniejącego lodowca. Brzegi rzeki porastają pola uprawne, malownicze łąki i torfowiska /często podmokłe/, zaś krawędzie doliny otoczone są pasmami moreny czołowej, tworzącej krajobraz górzysty, stanowiący ciekawą odmianę na równinnym terenie. Czuje się tu również klimat Puszczy Noteckiej. Rzeka nie przepływa bezpośrednio przez tereny Puszczy, ale w wielu miejscach bardzo się do nich przybliża płynąc prawie ich skrajem. Na szczególną uwagę turysty zasługuje Santok, położony w Kotlinie Gorzowskiej u zbiegu Warty i Noteci. Z jednej strony /prawy brzeg/ otoczony wyniosłą moreną czołową, a z drugiej /lewy brzeg/ spoglądający na rozległe tereny doliny Warty i Noteci. No i ta przystań przy prawym brzegu Noteci nadająca Santokowi dodatkowej atrakcyjności i doskonale promująca turystykę wodną.

- w m. Nakło w km 42,0 na p.b. przy Nadzorze Wodnym Poza jedyną przystanią z prawdziwego zdarzenia, jaka powstała w ostatnich latach w Santoku w km 225,6 na b.p. nie ma na Noteci innych tego typu urządzeń. Jako miejsca dogodne do zatrzymania statku i cumowania można wskazać: Drezdenko - w m. Nakło w km 42,0 na p.b. przy Nadzorze Wodnym - w m. Ujście w km 105.8 na l.b. koło mostu - w m. Czarnków w km 132,1 na l.b. w basenie portowym - w m. Wieleń w km161,5 na dolnym stanowisku śluzy - w m. Drezdenko w km 188,0 na p.b. w basenie portowym Nadzoru Wodnego Nakło Czarnków

KANAŁ BYDGOSKI kl. II Szerokość szlaku – 28m Głębokość tranzytowa 160 – 200cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 3,85/3,78m /mosty drogowy Prądy/Osowa Góra Śluzy /6/ – 57.40mx9,60m

Jest to kanał sztuczny łączący dwa systemy wodne: rz Jest to kanał sztuczny łączący dwa systemy wodne: rz. Brdy /dorzecze Wisły/ i Noteci /dorzecze Odry/. Jest jednym z najstarszych kanałów w Polsce – zbudowany został w latach 1772-1774, a śluzy wykonane były z drewna. Obecna trasa kanału i konstrukcja śluz pochodzą z lat 1912-1914. Odcinki nasypowe kanału wykonano w postaci obustronnych grobli gliniastych z ubezpieczeniem skarp opaską faszynową.

Brzegi kanału przebiegające w wykopie ubezpieczone są płytą potulicką, ścianką palisadową drewnianą i narzutem kamiennym. Kanał Bydgoski jest dwustopniowy, jego szczytowe stanowisko zasilane wodami Kanału Górnonoteckiego zawiera się pomiędzy śluzami Osowa Góra i Józefinki. Oznakowany jest znakami żeglugowymi brzegowymi, a okres nawigacji trwa od kwietnia do listopada.

PROFIL PODŁUŻNY WISŁA - ODRA

DROGA WODNA WARTA - KANAŁ BYDGOSKI: Odgałęzieniem drogi wodnej Wisła – Odra jest droga wodna Warta – Kanał Bydgoski o łącznej długości 146,6 km. Szlak ten położony południkowo, łączy rz. Wartę z Kanałem Bydgoskim i spełnia rolę szlaku wyłącznie turystycznego. Składa się z następujących odcinków: Kanał Ślesiński liczy 32 km /od km 0,00 do 32,00/ i łączy rz. Wartę z Jeziorem Gopło. Jezioro Gopło o długości 27,5 km /od km 32,0 do 59,5/ Rzeka Noteć Górna ma długość 62,1 km / od km 59,5 do 121,6/ Kanał Górnonotecki o długości 25,0 km / od km 121,6 do 146,6/ - łączy się z Kanałem Bydgoskim w km 23,2.

KANAŁ SLESIŃSKI kl. II Szerokość szlaku – 22-25m Głębokość tranzytowa 130 – 220cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 4,00m Śluzy /4/ – 58.00/59,00mx9,60m

To połączony przekopami łańcuch jezior Konińsko – Ślesińskich, które jednocześnie tworzą stanowisko szczytowe kanału. Jest szlakiem jeziorowym z czterema śluzami. Okres nawigacji : od końca kwietnia do listopada Trasa kanału położona jest w dolinie rynny, jaką pozostawił tu lodowiec, w charakterystycznym krajobrazie pagórków, wzniesień morenowych i sandr pojeziernych. Niewątpliwą jego atrakcją są Jeziora, przez które przepływamy, zwłaszcza Wąsowskie, Mikorzyńskie, Ślesińskie i niewielkie, ale najładniejsze, otoczone stromymi zalesionymi brzegami – Jezioro Czarne. Jezioro Ślesińkie

Woda w jeziorach jest bardzo ciepła, gdyż tworzą one obieg chłodniczy Elektrowni P.A.K. /po przejściu przez obieg woda zrzucana do jezior jest podgrzana/. Wzdłuż brzegów tych trzech pierwszych jezior znajdują się liczne przystanie sportowe, ośrodki wypoczynkowe, kąpieliska. Warto się tu zatrzymać na dłużej i zwiedzić: Konin i jego zabytki, Ślesin z klasycystycznym łukiem triumfalnym wybudowanym na cześć cesarza Napoleona, Sanktuarium Maryjne i Bazylikę w Licheniu – największą w Polsce i jedną z większych na świecie. Jezioro Pątnowskie

JEZIORO GOPŁO kl. III Szerokość szlaku – 50m Głębokość tranzytowa 180 – 240cm Max. wymiary statków – 57.0mx9,2m

Jezioro Gopło jest jeziorem rynnowym podpiętrzonym /jazem w Pakości/ Jezioro Gopło jest jeziorem rynnowym podpiętrzonym /jazem w Pakości/. Szlak żeglowny oznakowany jest znakami pływającymi – pławami. Okres nawigacji: od kwietnia do listopada Jezioro Gopło Gopło jest jednym z największych jezior w Polsce. Ma 2155 ha powierzchni, 500 do 2500 m szerokości i 16,6 m głębokości. Linia brzegowa liczy ponad 90 km długości i jest bardzo urozmaicona. Brzegi jeziora są płaskie, miejscami podmokłe, wyższe tylko w południowej części, z nieregularnym zadrzewieniem. Jezioro Gopło

Jezioro Gopło objęte jest parkiem krajobrazowym o nazwie: Nadgoplański Park Tysiąclecia. Utworzony on został w celu ochrony środowiska przyrodniczego, krajobrazu oraz walorów historycznych regionu związanego z początkami państwa polskiego. Wzdłuż brzegów jeziora znajdują się liczne przystanie sportowe, ośrodki wypoczynkowe, kąpieliska. Atrakcją turystyczną tego regionu jest Kruszwica położona w północnej części jeziora z obowiązkowo odwiedzaną Mysią Wieżą. Jezioro Gopło Jezioro Gopło

RZEKA NOTEĆ GÓRNA kl. Ia Szerokość szlaku – 15-20m Głębokość tranzytowa 80 – 120cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 2,8m /most kolejowy w Mątwach/ Śluzy /2/ – 42,0mx4,93m

Rzeka Noteć Górna jest rzeką skanalizowaną, przepływającą przez pięć jezior w kolejności od J. Gopło: Szarlej, Mielno, Wojdal, Sadłogoszcz, Pturek /druga nazwa Wolickie/. Koryto rzeki ubezpieczone jest budowlami faszynowymi, przeważnie opaskami z kiszek i walców, wzmocnionymi palisadą. Okres nawigacji: od kwietnia do listopada. Noteć górna płynie szeroką i bardzo płaską doliną. Spadek rzeki jest niewielki /na niektórych odcinkach wynosi 0,08 do 0,1 ‰/. Na skraju doliny występuje krajobraz równin i wzniesień morenowych, pagórkowaty pojezierny oraz terasów z wydmami. Szlak urozmaicają wyżej wymienione jeziora, z których największe to Mielno i Pturek. Wzdłuż ich brzegów jest kilka przystani sportowych i miejsc do zacumowania.

Warto również zatrzymać się i zwiedzić następujące miejscowości: - Pakość w km 80,94 - Barcin w km 99,40 - Lubostroń /zabytkowy pałac/ w km 107,70 - Łabiszyn w km 116,08 Lubostroń Barcin Barcin

KANAŁ GÓRNONOTECKI kl. Ia Szerokość szlaku – 15–20m Głębokość tranzytowa 80 – 120cm Najmniejszy prześwit przy WWŻ – 4,0m /most drogowy w Dębinku i Łochowie/ Śluzy /6/ – 42,0mx5,0m

Kanał sztuczny, łączy Noteć Górną z Kanałem Bydgoskim i zasila go w wodę. Za pomocą sześciu śluz statki pokonują spad /w kierunku K. Bydgoskiego/ wynoszący 13,68 m. okres nawigacji: od kwietnia do listopada. Kanał Górnonotecki znajduje się w Kotlinie Toruńskiej – części szerokiej pradoliny toruńsko-eberswaldzkiej. Pierwsza jego część, to prawie 16-sto kilometrowy odcinek /od km 121,6 do 137,5/ poprowadzony długimi prostymi przez łąki, będące częściowo w depresji w stosunku do poziomu wody w kanale. Na tym odcinku obydwa brzegi kanału są ogroblowane i obsadzone szpalerem drzew topolowych. Przed śluza Antoniewo

Występuje tu krajobraz typowo dolinny Występuje tu krajobraz typowo dolinny. Warto zwrócić uwagę na węzeł wodny w Dębinku, gdzie na odc. ok. 600 m skoncentrowany został dość skomplikowany rozrząd wód kanału i rz. Noteci, prowadzony dwoma śluzami i trzema jazami. Drugi, końcowy odcinek kanału /od km 137,5 do 146,6/ poprowadzony został krzywiznami wśród niewielkich, lesistych wzniesień. Wysokie, piaszczyste brzegi z bogatym zadrzewieniem tworzą bardzo ładny krajobraz, niezwykle atrakcyjny turystycznie. Połączenie z K. Bydgoskim

Dziękujemy za uwagę Zapraszamy na szlaki Pomimo, że środki finansowe jakie otrzymuje RZGW na swoją działalność są niewystarczające to dołożymy wszelkich starań, aby drogi nasze były bezpieczne - dobrze oznakowane, miło obsługiwane /śluzowanie/ i stale żeglowne. Dziękujemy za uwagę Zapraszamy na szlaki