Gimnazjum nr 1 im. Adama Mickiewicza w Reszlu Produkcja i wykorzystanie biopaliw Wycieczka edukacyjna uczniów i nauczycieli gimnazjum 17.05.2006 r.
17 maja 2006 r. odbyła się wycieczka terenowa do Bisztynka i Fromborka 17 maja 2006 r. odbyła się wycieczka terenowa do Bisztynka i Fromborka. Wzięło w niej udział 46 uczniów wraz z 4 opiekunami. Główne cele wycieczki: - Poznanie zakładów produkujących biopaliwa na terenie woj. warmińsko – mazurskiego i wykorzystujących je do produkcji energii. - Zapoznanie się z technologią produkcji biopaliw i zasadami funkcjonowania nowoczesnej kotłowni na słomę.
Trasa wycieczki RESZEL – BISZTYNEK – FROMBORK - RESZEL
ZAKŁAD PRODUKCJI OPAŁU „Ekopol II” W BISZTYNKU Zakład powstał w 1993 roku i zatrudnia obecnie15 osób. Zakład produkuje brykiet oraz pelet z trocin drzewnych, pochodzących z tartaków i stolarni.
Etapy poznawania zakładu – produkcji brykietu Składowisko trocin przy zakładzie. Surowiec do produkcji brykietu musi spełniać pewne wymagania. Oto wymagania dla trocin w zakładzie w Bisztynku.
Trociny – zdawałoby się bezwartościowy dotychczas surowiec poddaje się technologii prasowania. Otrzymuje się pełnowartościowe paliwo opałowe. Temperatura zapłonu wynosi 250 -300 ˚ C
Tutaj podaje się trociny A tak wygląda pomieszczenie, w którym pracuje urządzenie prasujące trociny. Tutaj podaje się trociny
Produkcja brykietu w brykieciarce
Magazynowanie brykietu Gotowy brykiet jest składowany w magazynie na terenie zakładu.
Jak można przechowywać brykiet? w postaci zwału w pomieszczeniach najlepiej zamkniętych i suchych. składowanie na wolnym powietrzu w miejscach zadaszonych, chroniąc przed dostępem wilgoci i wody. pakowanie w worki papierowe, jutowe o pojemności 50 kg. ze względu na potrzeby odbiorców można też pakować brykiety w worki mniejsze o pojemności 25,10 lub 5 kg.
Tak wygląda brykiet produkowany w Bisztynku CZYM JEST BRYKIET? Naturalne czyste ekologicznie paliwo pochodzące w 100% z drewna, powstaje w procesie prasowania trocin i wiórów na wałek o średnicy 60-70 mm. Nie zawiera w sobie żadnych chemicznych dodatków typu kleje, lakiery. - Pozyskiwany surowiec to jedynie odpady a więc, aby go wyprodukować nie trzeba specjalnie wycinać drzew. Tak wygląda brykiet produkowany w Bisztynku
Jakość wyrobu produkowanego w Bisztynku potwierdzona jest świadectwem Instytutu Technologii Drewna w Poznaniu.
Dowiedzieliśmy się również, że: Brykietowanie trocin jest zabiegiem technologicznym powodującym z jednej strony usunięcie bezużytecznych hałd odpadów drzewnych, z drugiej zaś korzyść w postaci pozyskania taniego paliwa. Parametry brykietu uzyskiwanego w Bisztynku: Średnica sprasowanego brykietu – 60 mm Długość brykietu (przypadkowa) – 25 – 250 mm Wartość opałowa – 18000 – 20000 KJ/kg Masa właściwa – ca 1100 Kg/m3 Temperatura zapłonu – 250 – 300 C Temperatura spalania 900 – 1200 C Wilgotność - 12 % Zawartość popiołu przy spalaniu – 3 % Zawartość siarki w spalinach i popiołach – 0 %
Rodzaje brykietu wytwarzane w zakładzie Ekopol II w Bisztynku z trocin okorowanych, pochodzących z produkcji mebli. ze słomy zbożowo - rzepakowej z trocin nie okorowanych PELET to granulat z trocin okorowanych
Dlaczego brykiet? ZALETY: Brykiety trocinowe mogą być spalane w piecach koksowniczych i węglowych bez jakichkolwiek przeróbek Brykietowanie powoduje usunięcie bezużytecznych hałd odpadów drzewnych Duża gęstość – koncentracja energii, Brak szkodliwej emisji spalin, Niska ilość powstającego przy spalaniu popiołu, Popiół jest wartościowym nawozem ( nie zawiera siarki), Paliwo w pełni odnawialne – wykorzystuje pełny obieg dwutlenku węgla. WADY: Sezonowość zbytu- z tym problemem boryka się zakład w Bisztynku, zdecydowanie więcej sprzedają zimą niż latem.
Porównanie własności różnych paliw
BIO- ENERGIA SPÓŁKA Z O.O. WE FROMBORKU
W pobliżu kotłowni we Fromborku składowana jest słoma w postaci ogromnej sterty. Jedna bela słomy waży ok.300 kg!
Poznajemy etapy produkcji energii Kostki słomy (tzw. baloty) taśmociąg podaje do szarpaczy, które ją rozdrabniają a następnie słoma trafia do pieców w których jest spalana.
Całym procesem spalania słomy kieruje komputer obsługiwany przez pracowników zakładu. Na jednej zmianie pracuje 2 palaczy, jeden pracownik transportu. Wszystkie parametry spalania słomy ustawiane są w specjalnym pomieszczeniu „mózgu kotłowni”. Leszek Hak, kierownik zakładu tłumaczy, jak działa elektroniczne urządzenie.
Zwiedziliśmy cały zakład, widzieliśmy urządzenia produkujące energię.
Podczas spalania słomy powstaje popiół, który jest doskonałym nawozem dla plantacji roślin energetycznych.
Dowiedzieliśmy się, że: Kotłownia powstała w 2003 roku. Jej budowa sfinansowana była ze środków różnych instytucji: Fundacji Ekofundusz w Warszawie, Urzędu Marszałkowskiego Woj. Warmińsko-Mazurskiego, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie a także ze środków własnych gminy Frombork. - Obecnie kotłownia ta obsługuje ponad 50 % miasta. Ogrzewa zarówno mieszkania prywatne, jak i instytucje. Zostały one podłączone pod kotłownię w czasie jej budowy i są obsługiwane przez nią od początku jej funkcjonowania. Istnieje jednak możliwość, by kolejni odbiorcy energii mogli się podłączyć pod tę kotłownię. - Kotłownia w produkcji energii bazuje na razie na słomie uzyskiwanej od rolników. Rolnicy nie dostarczają jej sami tylko zakład kontraktuje u rolników słomę a po jej odbiór pracownicy firmy udają się własnym transportem i zabierają ją prosto z pola po skoszeniu zbóż lub rzepaku.
Istnienie tej kotłowni pozwoliło na wyeliminowanie wielu lokalnych kotłowni na tradycyjne surowce: węgiel kamienny i koks. Sam Frombork, jako zabytkowe i historyczne miasto, odzyskał dawny kościół, w którym jeszcze kilka lat temu mieściła się kotłownia. Obecnie służy on mieszkańcom miasta jako kościół parafialny.
Przygotowane przez nas pisma przewodnie do Dyrekcji zwiedzanych zakładów posiadają potwierdzenia o naszej wizycie 17.05.2006 r.
pod kierunkiem nauczyciela- Elżbiety Majcher Naszą wycieczkę udokumentowaliśmy na filmach: Zakład produkcji opału EKOPOL II w Bisztynku (zobacz). Kotłownia we Fromborku (zobacz) Uczniowie opracowali sprawozdania z wycieczki i poszerzyli swoje wiadomości na temat odnawialnych źródeł energii. (zobacz) Dziękujemy za uwagę. Opracowanie: Grupa uczniów z koła ekologicznego i geograficznego Gimnazjum nr 1 w Reszlu pod kierunkiem nauczyciela- Elżbiety Majcher Zdjęcia: E. Majcher, B. Maciukiewicz, H. Kowalik Reszel, maj 2006