PROJEKT MOSTY PONAD GRANICAMI EUROPEJSKI PROJEKT PILOTAŻOWY: OCENA JAKOŚCI PRACY SZKOŁY

CELE PROJEKTU: PODNOSZENIE EFEKTYWNOŚCI WSPÓŁPRACY EUROPEJSKIEJ NA POLU OŚWIATY, POPRZEZ POPULARYZOWANIE REZULTATÓW I SPOSOBÓW TAKIEJ WSPÓŁPRACY ZASTOSOWANIE POLITYKI ZAPEWNIAJĄCEJ RÓWNOŚĆ MIĘDZY KOBIETAMI I MĘŻCZYZNAMI, INTEGRACJĘ OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH I PROMOCJĘ EDUKACJI INTERKULTUROWEJ PODNOSZENIE JAKOŚCI NAUCZANIA WZMOCNIENIE WSPÓŁPRACY EUROPEJSKIEJ W ZAKRESIE OCENY JAKOŚCI PRACY SZKÓŁ

PLAN PRACY MZS NR 1 W BĘDZINIE W RAMACH PROGRAMU „MOSTY PONAD GRANICAMI” INFORMACJA O PROGRAME I ROLI RODZICÓW PODCZAS ZEBRAŃ Z RODZICAMI INFORMACJA O PROGRAMIE NA KONFERENCJI PEDAGOGICZNEJ – POWOŁANIE ZESPOŁÓW ZADANIOWYCH. PRZYGOTOWANIE UCZNIÓW – PODCZAS ZEBRANIA SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO ORAZ PRZEKAZANIE INFORMACJI O PROGRAMIE POZOSTAŁYM UCZNIOM. WYKRES SZKOŁY, CZYLI PRACA W GRUPACH: NAUCZYCIELE, UCZNIOWIE RODZICE, ZAKOŃCZONA WSPÓLNĄ DYSKUSJĄ. WYBÓR PRIORYTETÓW. PLANOWANIE I PODZIAŁ ZADAŃ, DOBÓR METOD, WYBÓR PRÓBY DO BADANIA. PRZEPROWADZENIE BADAŃ. RAPORT Z PRAC. SPOTKANIE Z KRYTYCZNĄ PRZYJACIÓŁKĄ. OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ I ICH ANALIZA. SPORZĄDZENIE RAPORTU. KONFERENCJA RADY PEDAGOGICZNEJ – WNIOSKI ,CZEGO NAUCZYLIŚMY SIĘ.

CZŁONKOWIE PROJEKTU

SPOTKANIE Z KRYTYCZNĄ PRZYJACIÓŁKĄ

WYKRES SZKOŁY

Jakie metody wykorzystujemy? PRIORYTET I RÓŻNICE W NAUCZANIU DZIEWCZĄT I CHŁOPCÓW PRZEDMIOTÓW ŚCISŁYCH (próba: kl.Ia, IIb, IIIc i d) Jakich informacji potrzebujemy? Na co patrzymy? Jakie metody wykorzystujemy? 1. Czy zaspakajane są indywidualne potrzeby i możliwości uczniów w nauczaniu przedmiotów ścisłych? na zainteresowania dzieci względem przedmiotów ścisłych, zamiłowania na zainteresowania pozalekcyjne na kółka zainteresowań na liczbę dziewcząt i chłopców uczęszczających na zajęcia (lista obecności) ankieta dla uczniów analiza dokumentacji (dzienniki zajęć pozalekcyjnych) - Odpowiedzialni: A. Jankowska, M. Ściupider 2. Czy uczniowie opanowali wiedzę i umiejętności z podstaw programowych przedmiotów ścisłych? na wiedzę i umiejętność wykonywania zadań test wyboru (z zakresu wszystkich przedmiotów ścisłych) L. Krajewska, E. Gawronek 3. Czy wyniki uzyskiwane przez chłopców i dziewczęta w toku kształcenia są zbieżne z wynikami egzaminów gimnazjalnych z przedmiotów ścisłych? czy wyniki osiągane przez chłopców i dziewczęta są zbieżne analiza dokumentacji, archiwizacja (dzienniki, wyniki egzaminów, średnia z przedmiotów ścisłych uzyskana przez chłopców i dziewczęta) ankieta dla nauczycieli I. Janiszewska, J. Kowalczyk

4. Czy uczniowie biorą udział i odnoszą sukcesy w konkursach przedmiotowych i olimpiadach? czy w konkursach z przedmiotów ścisłych częściej biorą udział chłopcy czy dziewczęta? z jakiego przedmiotu ścisłego osiągają sukcesy dziewczęta a z jakiego chłopcy? analiza dokumentów (z 2004r, I semestr) – rozpatrywana pod kątem ilu chłopców/ dziewczynek bierze udział ankieta wywiad Odpowiedzialni: J. Psuj, A. Chorążkiewicz - Sowa 5. Czy nauczyciele przedmiotów ścisłych biorą pod uwagę indywidualne cechy uczniów (w tym płeć) podczas prowadzenia zajęć? jak nauczyciele zwracają się do uczniów? czy indywidualne cechy uczniów wpływają na nauczyciela, który wybiera ucznia do odpowiedzi, bądź prezentacji zadań? którzy uczniowie (dziewczynki czy chłopcy) częściej zgłaszają się do odpowiedzi? hospitacje koleżeńskie wywiad z nauczycielami przedmiotów ścisłych M. Ściupider, M. Lipa, E. Olszak

Jakich informacji potrzebujemy? PRIORYTET II - ROZWÓJ OSOBISTY I PSYCHOSPOŁECZNY UCZNIA ( próba: kl. Ia, IIb, III c i d ) Jakich informacji potrzebujemy? Na co patrzymy? Jakie metody wykorzystujemy? 1. Zaangażowanie uczniów w osobisty i społeczny rozwój. - Zaangażowanie uczniów w działania społeczne. - Planowanie swojej przyszłości. ankieta, Odpowiedzialni: W. Opiatowska, M. Truszkiewicz, S. Rabus; 2. Informacja o relacjach uczeń – uczeń, uczeń – nauczyciel. - Postępowanie uczniów w sytuacjach konfliktowych i problemowych.: zachowanie podczas przerw zachowanie na lekcjach stosunek do nauczycieli wywiad z pedagogiem, odgrywanie ról + dziennik raportowy, Odpowiedzialni: A.Duda, B.Cichoń, M.Lazar, B.Gołkowska, M.Gondek;

3. W jakim stopniu uczniowie znają normy i regulaminy obowiązującew szkole. w jaki sposób uczniowie poznają procedury współżycia w szkole? jakie są formy przekazu? - wywiad z rzecznikiem szkolnym, Odpowiedzialni: B.Brajer, S.Prussak, E.Olszak; 4. Czy szkoła zapewnia właściwe warunki rozwoju ucznia dyslektycznego - Czy istnieją działania wspomagające kształcenie ucznia dyslektycznego?: analiza dokumentów, - rozmowa z pedagogiem, Odpowiedzialni: B.Cempura, I.Wojnas, M.Lazar;

WNIOSKI Z PRZEPROWADZONYCH BADAŃ – PRIORYTET I Na podstawie przeprowadzonych badań, stwierdzamy, że w naszej szkole są różnorodne zajęcia pozalekcyjne o profilu humanistycznym, a występuje niedobór zajęć z zakresu przedmiotów ścisłych. Uczniowie rzadziej wybierają zajęcia pozalekcyjne i konkursy z przedmiotów ścisłych. W naszej szkole w wielu klasach istnieje odgórny podział na grupy dziewcząt i chłopców na zajęciach przedmiotów ścisłych, dlatego też nie można stwierdzić, w jakich grupach uczniowie czuliby się lepiej. Nauczyciele nie różnicują w procesie dydaktycznym uczniów ze względu na ich płeć. Najistotniejszy jest dla nich poziom wiedzy i możliwości swoich uczniów. Odwrotnie ma się sprawa w kwestii uczenia się. Prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem decydującym o braku różnic na tym etapie kształcenia jest fakt, że istnieją różne style i strategie uczenia się. Dziewczynki uczą się systematycznie, pilnie, ale często na pamięć, natomiast chłopcy uczą się niesystematycznie, są mało zdyscyplinowani w toku uczenia, natomiast w końcowym etapie (egzamin) osiągają lepsze wyniki. Zaskakującym wydał nam się fakt, że zajęć pozalekcyjnych z przedmiotów ścisłych jest mało i mało jest chętnych. Wydaje się nam, że mogłyby to być zajęcia ciekawe i atrakcyjne.

WNIOSKI Z PRZEPROWADZONYCH BADAŃ – PRIORYTET II W wyniku samooceny szkoły pod kątem rozwoju osobistego uczniów możemy stwierdzić, że nasi uczniowie są świadomi potrzeby swojego rozwoju. Chętnie uczestniczą w różnych formach aktywności (zajęcia pozalekcyjne, kółka i kluby zainteresowań). Wybierając profilowane zajęcia młodzież chce doskonalić swoje umiejętności i poszerzać wiedze, aby tym samym sprostać wysokim wymaganiom edukacyjnym w następnych etapach nauki. Ci z uczniów, którzy zmagają się z dysfunkcją (np. dysleksja) mają szansę dorównać swoim kolegom, poprzez uczestnictwo w terapii pedagogiczno – psychologicznej. Nauczyciele aktywnie wspomagają uczniów w ich rozwoju organizując różne formy zajęć, wychodząc naprzeciw ich oczekiwaniom. Starają się udoskonalać swój warsztat, reagować na nowe problemy młodzieży i niwelować je. W kontraście do rozwoju osobistego pozostaje rozwój psychospołeczny ucznia, czyli postawy wobec innych, wobec siebie, przestrzeganie norm współżycia w szkole. Przeprowadzone badania dowodzą bowiem, że istnieją w naszej szkole zjawiska przemocy i nieprawidłowe relacje w kontaktach między uczniami oraz uczniami i nauczycielami. Paradoksalnie uczniowie wymagają od nauczycieli sprawiedliwego traktowania i rozwiązywania konfliktów, jednak nie współpracują w dochodzeniu do prawdy i sprawiedliwości.

Zauważamy potrzebę wzmacniania w uczniach asertywności i rozbudzania empatii. W związku z tym w szkole powinien istnieć wyspecjalizowany organ wspomagający działania wychowawcze. Zaskakujące okazało się postrzeganie RPU jako instytucji, do której kieruje się jedynie zażalenia na nauczycieli. Musi dojść do przewartościowania poglądu na temat roli RPU w rozwiązywaniu konfliktów. Rzecznik nie może być postrzegany jako „skrzynka zażaleń”, ale stać się prawdziwym mediatorem w sytuacjach konfliktowych.

Wyniki badań, wnioski. Program „Mosty ponad granicami”, który rozpoczął się w naszej szkole w październiku 2004roku pozwolił nam dokonać wewnętrznej oceny pracy szkoły. Nie ukrywamy, że był to dla nas nowy proces, z którym przyszło nam się zmierzyć. Z założenia proces samooceny jest trudny i wymaga dużej obiektywności od osób badających się. Nasza szkoła od kilku lat poddawana jest zewnętrznej ocenie jakości pracy, jednak tym razem innowację stanowiła ocena dokonana przez trzy zainteresowane strony (rodzice, uczniowie, nauczyciele). Każda grupa mogła zbudować obraz szkoły według własnego odczucia, a następnie skonfrontować go z opinią pozostałych dwóch grup. Właśnie wtedy narodziły się najciekawsze opinie o aktualnym stanie szkoły i tendencjach zmian przewidywanych w najbliższym czasie. Dobrym doświadczeniem było również wykorzystanie ciekawych narzędzi badawczych, dających możliwość lepszego zdiagnozowania naszej placówki. Podczas pracy nad projektem trudne dla nas okazało się utrzymanie na jednakowym poziomie zaangażowania wszystkich grup. W związku z tym pojawiły się problemy z utrzymaniem wcześniej ustalonych terminów. Być może było to spowodowane defensywną postawą niektórych osób, w stosunku do zjawiska oceniania samego siebie. Pomimo tych trudności udało się nam konsekwentnie i kompleksowo zbadać wybrane obszary. Za swój sukces uważamy także aktywne włączenie uczniów do pracy nad kolejnymi etapami programu. Dzięki temu ocena pracy szkoły jest pełniejsza, głębsza i wieloaspektowa.

CIEKAWE CYTATY O PROGRAMIE „Dzięki niemu możemy się nauczyć oceniać samych siebie, swoje środowisko. Uczymy się współpracy i działalności w innych grupach nie tylko ze swojego najbliższego otoczenia.” uczeń „Mosty ponad granicami kojarzą mi się z barierami które można przełamać wspólną praca uczniów i nauczycieli” „Program pomaga zastanowić się nad problemami szkoły” nauczyciel „Program jest hermetyczny” „Program jest pracochłonny i czasochłonny” „Samoocena jest dyskusyjna” „Program daje szanse poprawienia szkoły” Samoocena daje dobre rezultaty jeżeli jest „oswojona” tzn. znajduje zastosowanie w codziennej pracy, jest obecna w procesie nauczania wychowania i zarządzania szkołą,

Konferencja ewaluacyjna 14-15 listopada 2005 Udział w konferencji wzięło 120 osób, które stanowiły reprezentację siedmiu krajów UE oraz Szwajcaria. Oficjalnego otwarcia dokonał pomysłodawca projektu, prof. Johna Mac Beath z Uniwersytetu Cambridge. Wybrane szkoły przedstawiły prezentacje multimedialne ilustrujące wyniki badań. Po każdym wystąpieniu krytyczni przyjaciele z Portugalii, Grecji, Polski komentowali prace nad projektem. Podczas sesji plakatowej każda szkoła prezentowała własne wyniki w formie plakatów. Efektem finalnym rocznej pracy w ramach tego programu będzie książka o procesie samooceny tłumaczona na języki wszystkich państw uczestniczących.

POLSKA Będzin

Miejski Zespół Szkół Nr1 w Będzinie

Prof. John Mac Beath –słowo wstępne „Mosty dla samooceny zarządzanie i uczenie się”

Dzielenie się doświadczeniami z projektu z nauczycielkami ze szkoły czeskiej

Marta Szwarczyńska i Ola Sowa podczas prezentacji naszego plakatu

Refleksje uczennicy Podczas konferencji w Budapeszcie uświadomiłam sobie, że „Mosty…” to budowanie więzi, umacnianie relacji dzięki ciężkiej pracy i poświęceniu. To nie jest program jednorazowego użytku. To projekt, który wymaga perspektywy i kontynuacji. Uświadomiłam sobie, że rozwiązanie wielu problemów nurtujących moją szkołę leży w gestii nie tylko nauczycieli, ale także uczniów.

W czasie konferencji uczniowie przećwiczyli metodę fotooceny

Dobra samoocena kluczem do sukcesu Wszystko zależy jak siebie postrzegasz