Komunikacja interpersonalna Część I Workshop dla Kierowników: kształtowanie kompetencji miękkich

Plan części pierwszej: Modele komunikacji Słuchanie Mowa ciała Wypowiedzi utrudniające rozmowę

Modele Komunikacji

Komunikacja jako gra w kręgle Model I

Modele Komunikacja jako gra w kręgle: Słabości modelu nadawca jest w elementem centralnym jego zadaniem jest „trafienie” komunikatem w odbiorców, którzy są biernymi uczestnikami komunikacji Słabości modelu podkreślenie ważności treści kosztem relacji rozmówców odbiorcy są aktywni w rozmowie

Komunikacja jako gra w ping-ponga Model II

Modele Komunikacja jako gra w ping-ponga Słabości odbiorca musi się dostosować aby odebrać komunikat podkreślenie wymiany ról nadawca-odbiorca oraz znaczenia informacji zwrotnej Słabości otoczenie nie jest stabilne podział ról jest płynny akcentowanie współzawodnictwa

Komunikacja jako rozwiązywanie kalamburów Model III

Modele Komunikacja jako rozwiązywanie kalamburów Słabości współpraca przy współtworzeniu wzajemnych obrazów w umyśle nadawcy i odbiorcy Słabości pomijanie różnorodności interpretacyjnej

Kalambury Potrzeba zrozumienia komunikatu partnera poza wykraczająca poza komunikację werbalną Partner jest najważniejszą osobą na świecie (lub odrobinę mniej ważną) Rozmowa ma charakter partnerski Zrozumienie komunikatu jest dla nas niezwykle istotna

Ping pong (乒乓) Komunikacja ma charakter rywalizacyjny (negocjacje, kłótnia) Treść komunikatu (informacje) są ważne Chcemy uzyskać określone korzyści w relacji z partnerem

Kręgle Istotne jest dotarcie z własnym komunikatem do odbiorcy Nie ma informacji zwrotnej Mamy dużą przewagę nad partnerem (władza lub informacje)

Praca własna Komunikacja jako sposób regulowania władzy. wstawiamy tutaj ten rysuneczek na dowolnym przykładzie możemy pokazywać analizę: wnioski, jeśli to kogoś interesuje tym łagodniejsza jest relacja im większy jest obszar wspólnego podejmowania decyzji ludzi którzy zamierzają się na naszą przestrzeń władzy traktujemy jako agresywnych i niesympatycznych konwencja jest ważna: może być zmieniająca się, albo stała i ona częściowo decyduje o podziale władzy, decyduje też jak bardzo można się na tą władzę zamierzać opracowanie strategii: w zależności od tego jak ktoś z nami postępuje.

Komunikacja jako sposób podziału władzy

Objaśnienie rysunku powyżej 

Analiza zdarzenia komunikacyjnego Forma/Konwencja Strategia Taktyka

Konwencja/Forma

Forma w rozmowie elementy otoczenia modyfikujące komunikat Forma fizyczna (FF) elementy fizyczne wpływające na komunikat rozmowa telefoniczna uniemożliwia obserwację partnera Nie możesz złamać FF, możesz złamać siebie wbrew FF. Forma konwencjonalna (FK) wpływ wynikający z umowy społecznej uwarunkowań kulturowych, lokalnych (np. rodzinnych) przyjętego zwyczaju Forma rozmowy (FR) wpływ wynikający z chwilowej sytuacji

Formy Forma rozmowy może być kształtowana przez rozmówców (ludzie różnią się w tym zakresie umiejętnościami) Formy fizyczna i konwencjonalna nie mogą być zmieniane w jednorazowym akcie Forma rozmowy nakłada się na formę konwencjonalną powodując chwilowe odchylenia jeśli jeden z partnerów kształtuje taką formę, drugi może ją przyjąć lub odrzucić Stale powtarzana forma rozmowy staje się formą konwencjonalną (staje się zwyczajem)

Formy Koszt przekroczenia konwencji – koszt jaki musi „zapłacić” rozmówca za przekroczenie konwencji dyskomfort emocjonalny potrzeba racjonalizacji podjętych działań Im większe przekroczenie konwencji tym większy dyskomfort emocjonalny Formę rozmowy można narzucić poprzez odegranie roli nie mieszczącej się w konwencji

Strategia

Rodzaje celów strategicznych w rozmowie Budowanie obrazu własnej osoby - pozycyjny/niepragmatyczny Podatny na manipulację Np. Fajny gość, sprawiedliwy ojciec Zrealizowanie celu pragmatycznego – aktywny i pragmatyczny Osiągnięcie pozycji decyzyjnej – pozycyjny i pragmatyczny Zdobycie władzy, która może być wykorzystana w przyszłości Np. Ekspert

Słuchanie

Aktywność w komunikacji W podczas komunikowania się: 9% czasu piszemy 16% czasu czytamy 30% czasu mówimy 45% czasu słuchamy

Słuchanie i słyszenie Słuchanie Słyszenie

Słuchanie Jest aktywnością (wymaga wysiłku) Jest umiejętnością Pozwala na: zdobywanie informacji rozwiązywanie problemów Błędy w słuchaniu

Cechy dobrego słuchacza zainteresowanie (obchodzi mnie to co mówisz) cierpliwość (wyciszenie i koncentracja) obiektywizm (odtworzenie sensu partnera) otwartość życzliwość wrażliwość wnikliwość

Mowa Ciała

Zainteresowanie Znudzenie

Pochylenie ciała w kierunku rozmówcy Utrzymywanie kontaktu wzrokowego Zainteresowanie Znudzenie Pochylenie ciała w kierunku rozmówcy Utrzymywanie kontaktu wzrokowego Postawa otwarta Otwarte dłonie Ogólne rozluźnienie ciała Brak kontaktu wzrokowego

Agresja Lęk

Zawłaszczanie przestrzeni Nieprzyjemny wyraz twarzy Agresja Lęk Zawłaszczanie przestrzeni Nieprzyjemny wyraz twarzy Patrzy ponad głową rozmówcy Ściskanie dłoni w pięści Próba odzyskania utraconej przestrzeni Nerwowe ruchy Zasłanianie ust

Blokowanie rozmowy

Komunikaty utrudniające rozmowę udzielanie rad, podawanie rozwiązań Nie przejmuj się tym, z wiekiem ci przejdzie. osądzanie lub ocenianie, występowanie z pozycji autorytetu Za bardzo się tym przejmujesz. Powinnaś bardziej wierzyć w siebie. uspokajanie, wspieranie, wyrażanie współczucia (umniejszanie ważności cudzych emocji) Nie ma się tym co martwić.

Komunikaty utrudniające rozmowę sondowanie, wypytywanie (poszukiwanie informacji ważnych jedynie dla słuchacza) Coś zacząłeś mówić o swojej żonie… Od kiedy się tak czujesz? interpretowanie, diagnozowanie, przyjmowanie roli wszechwiedzącego Sama sobie to wmówiłaś. Twoje zachowanie wskazuje na nierozwiązane konflikty emocjonalne z okresu dzieciństwa.