Koncepcja Gwardii Narodowej - działania w czasie „W” – symulacja

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA I - Okres przed konfliktem Wywiad rozpoznał zamierzenia przeciwnika X wobec Polski, skutkujące prawdopodobnym atakiem na terytorium RP. Trwa pospieszna, „cicha” (niejawna) mobilizacja w kraju. Nasycenie zamówień w zakładach zbrojeniowych. Trwa przygotowanie do ewakuacji zasobów gospodarczych. Wzmożony ruch emigracyjny. Pierwsze aresztowania związane z działalnością szpiegowską na terytorium RP. Zaostrzenie prawa karnego związane z niepokojem w kraju. Trwają nieustanne dyslokacje operacyjnych jednostek wojskowych, utrudniające szybkie zniszczenie sił w razie nalotów precyzyjnych. Wojska operacyjne przygotowując się do odparcia uderzenia nieprzyjaciela i przeprowadzenia kontrataku, zajmują się swoimi zasobami, co nie pozwala na właściwe zabezpieczenie działań mobilizacyjnych i ewakuacyjnych w kraju. Działania pozabojowe przejmuje Gwardia Narodowa RP.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Wsparcie mobilizacji Sił Zbrojnych W czasie wojny obronnej w 1939 r. zniszczono (w celu ochrony przed przechwyceniem przez wojska III Rzeszy) centralne zasoby armii, w tym m.in. magazyny w Stawach, mieszczące: 197.000 karabinów polskich, niemieckich i francuskich 500 pistoletów VIS 1500 ckm polskich (wz.30) 3000 lkm polskich (wz.28) 2600 lkm niemieckich 150 armat 75 mm 125 haubic 100 mm i 155 mm kilkadziesiąt pociągów amunicji 2 mln litrów paliwa (dane za Księgą Kawalerii Polskiej) (nie wywieziono i nie zdecentralizowano zapasów broni i amunicji, co miało negatywny wpływ na obronę w 1939 r. i późniejsze działania, np. Powstanie Warszawskie) Wspomaganie Wojskowych Komend Uzupełnień w mobilizacji powszechnej. Wspomaganie wydawania broni. Decentralizacja zapasów materiałowo – amunicyjnych Wojska Polskiego.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Wsparcie i konwojowanie ewakuacji Zabezpieczenie ewakuacji ludności cywilnej i majątku, w tym zasobów instytucji finansowych. Zabezpieczenie ewakuacji dokumentacji technicznych przemysłu, cennych dzieł kultury i innych. W czasie II Wojny Światowej bezpowrotnie utracono wiele zasobów kultury, finansowych i prawnych. Wskutek braku ewakuacji dokumentacji technicznej, III Rzesza kontynuowała produkcję broni w przejętych zakładach, np. Fabryka Broni Radom – pistolet VIS.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Wsparcie inżynieryjne dla obrony Tworzenie zapór, przeszkód oraz przepraw inżynieryjnych. Budowa umocnionych terenowych punktów oporu. Tworzenie i rozlokowanie celów zastępczych dla lotnictwa nieprzyjaciela – makiet. Wojska operacyjne (zawodowe) powinny skupić się na realizacji głównego celu – przejęcia inicjatywy bojowej (wygraniu wojny). Sprawy logistyczne powinny być realizowane w czasie „W” poza jednostkami operacyjnymi.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA II - Początek konfliktu Wywiad nieprzyjaciela spenetrował w czasie pokoju instalacje ważne dla interesu narodowego. Siły specjalne nieprzyjaciela przygotowują się do działań sabotażowych na dużą skalę na terenie całej Polski, mających wprowadzić chaos i zniszczenia infrastruktury energetycznej, telekomunikacyjnej, chemicznej, transportowej i ośrodków dowodzenia (wojskowych i cywilnych). Część jednostek specjalnych nieprzyjaciela przygotowuje się do zniszczenia centrów dowodzenia jednostkami obrony przeciwlotniczej i lotnictwa przed planowanym uderzeniem powietrznym na dużą skalę. Wywiad nieprzyjaciela aktywizuje „śpiących agentów” przygotowujących zaplecze i materiały (aktualizacje informacji o celach, dokumenty legalizacyjne i ułatwiające dostęp) dla grup sabotażowych. Rozpoczyna się atak informatyczny. Na teren kraju poprzez państwa trzecie oraz desant lądują bardzo liczne lecz niewielkie jednostkowo sabotażowe grupy specjalne.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Tropienie i poszukiwanie Tropienie grup dywersyjnych nieprzyjaciela (jednostek specjalnych i spadochronowych), zorientowanych na: niszczenie istotnej infrastruktury technicznej, w tym zakładów energetycznych, telekomunikacyjnych, chemicznych i innych, wskazywanie celów lotnictwu i artylerii nieprzyjaciela, niszczenie ośrodków dowodzenia i łączności, niszczenie i blokowanie węzłów i dróg komunikacyjnych (mosty, kolej). Wojska III Rzeszy powszechnie i skutecznie wykorzystywały zespoły tropiące z psami do poszukiwania grup partyzantów w terenie leśnym. Doświadczenia z użyciem psów tropiących są wykorzystywane nawet dziś w wiodących armiach świata.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Działania antysabotażowe Zwalczanie grup sabotażowych (w tym działających skrycie w cywilnym przebraniu) i lekkich grup desantowych (spadochronowych, śmigłowcowych, desantów morskich). Działania samodzielne i we współpracy z jednostkami specjalnymi Wojska i Policji. Wojska operacyjne nie są w stanie zabezpieczać istotnych instalacji na terenie całego kraju. Wojska operacyjne działają punktowo w oderwaniu od struktury terytorialnej kraju. Gwardia Narodowa działa terytorialnie, w oparciu o wojewódzkie, powiatowe i gminne szczeble dowodzenia.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Stworzenie zabezpieczenia logistycznego w terenie Budowa terenowych baz tymczasowych dla potrzeb wsparcia sił operacyjnych oraz własnych. Tworzenie sieci zdecentralizowanych baz terenowych, umożliwiających ukrycie jednostek bojowych przed nalotami lotniczymi nieprzyjaciela. W czasie wojny obronnej w 1939 r. dominująca przewaga lotnictwa nieprzyjaciela pozwalała na wykrywanie i niszczenie sił naziemnych. Jednostkami odpornymi na ataki lotnicze były formacje lekkie, potrafiące dobrze maskować się w terenie.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA III - Konflikt zbrojny Lotnictwo nieprzyjaciela atakuje cele naziemne. Nad Polską desantowane są jednostki spadochronowe i śmigłowcowe (kawaleria powietrzna) nieprzyjaciela. Z morza desantowane są oddziały piechoty morskiej, zajmujące obiekty nadbrzeżne na całej długości linii brzegowej. Szybki postęp jednostek zmechanizowanych i pancernych nieprzyjaciela. Ostrzał artylerii nieprzyjaciela dosięga części jednostek polskich. Polskie jednostki operacyjne prowadzą walkę opóźniającą, opierając się na kolejnych rubieżach obrony. Siły powietrznodesantowe nieprzyjaciela zostały zrzucone na tyłach polskich jednostek operacyjnych z zamiarem osłabienia ich zaplecza materiałowego. Siły powietrznodesantowe nieprzyjaciela dążą do osłabienia siły bojowej operacyjnych jednostek polskich poprzez związanie walką części sił, wydzielonych z głównej linii obrony.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Działania rozpoznawcze Prowadzenie dozoru przestrzeni powietrznej, lądowej i morskiej prostymi środkami technicznymi. Wykrywanie desantów i aktywności sił nieprzyjaciela. Rozpoznanie obronne prowadzone jest na własnym terytorium, co pozwala na wykorzystanie wiedzy o lokalnym terenie, ludności, infrastrukturze itp. - stacjonarna forma rozpoznania.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Wsparcie obrony przeciwlotniczej kraju Założenie terenowych punktów obserwacji i wykrywania przestrzeni powietrznej, uzupełniających środki techniczne wojsk operacyjnych. Przejecie przez terenowe punkty obserwacji i wykrywania przestrzeni powietrznej ciężaru działań po wyeliminowaniu technicznych środków radiolokacyjnych przez wrogie lotnicze pociski antyradarowe i grupy sabotażowe. Niszczenie sił lotniczych przeciwnika rozproszonymi, lekkimi środkami OPL. Wykorzystanie działek 23 mm ZU-23 oraz pocisków rakietowych STRZAŁA i GROM.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Działania bojowe Pościgi i zwalczanie desantów powietrznych i morskich nieprzyjaciela. Zwalczanie jednostek rozpoznawczych nieprzyjaciela. Walka w obronie z wykorzystaniem terenu i lekkiej broni przeciwpancernej i moździerzy. Szybki atak i szybkie wycofanie z pola walki. Siły operacyjne nie mogą działać na wielu odcinkach lub w okrążeniu przez siły desantowe nieprzyjaciela. Lekka piechota może być skutecznie wykorzystana do walki z pojazdami i piechotą wroga, jako uzupełnienie sił głównych. Już w czasie wojny obronnej w 1939 r. piechota miała możliwość niszczenia czołgów – kbk UR. Obecnie dostępne są nowoczesne środki do walki z jednostkami pancernymi, w tym miny, RPG i PPK.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Dowodzenie sytuacją terytorialną Tworzenie pełnego obrazu sytuacji bojowej w kraju dzięki terytorialnej sieci rozpoznawczo – dowódczej, opartej na szczeblach: gminnych, powiatowych, wojewódzkich. Wykorzystanie znajomości lokalnego terenu (gminy / powiatu / województwa) do planowania działań obronnych i zaczepnych. Wysoce mobilne jednostki operacyjne nie pozwalają na rozproszenie swych sił, aby panować nad terenem w zakresie rozpoznawczym. Siły operacyjne posiadają przewagę punktową, zorientowaną na newralgiczny element ugrupowania nieprzyjaciela. Gwardia Narodowa panuje nad całym terytorium kraju, dzięki budowie sieciowej, złożonej ze stacjonarnych, równomiernie rozmieszczonych na terenie kraju jednostek. Informacje i dane z rozpoznania Gwardii Narodowej wykorzystywane są przez jednostki operacyjne.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Zabezpieczenie wojsk operacyjnych Zabezpieczenie obszaru odtwarzania wartości bojowej jednostek operacyjnych. Ochrona przerzutu jednostek operacyjnych. Ubezpieczanie flanki jednostki operacyjnej w obronie. Rolą jednostek operacyjnych – bojowych jest walka. Podczas odtwarzania zdolności bojowej i przejazdów kolumną, wojska operacyjne są najbardziej zagrożone atakiem wskutek skupienia jednostek i pojazdów.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA IV - Przejście do działań nieregularnych Polskie jednostki operacyjne zostały poważnie osłabione, wymagając przegrupowania, podczas gdy nieprzyjaciel zajmuje kolejne tereny kraju. Lotnictwo polskie działa w oparciu o zagraniczne lotniska wskutek zniszczenia lotnisk krajowych w pierwszych bombardowaniach. Wskutek przewagi lotnictwa nieprzyjacielskiego, polskie siły zmechanizowane i pancerne działają głównie w terenie zurbanizowanym, trudnym do rozpoznania z powietrza. Gwardia Narodowa prowadzi szeroko zakrojone działania bojowe, wspierając w obronie siły operacyjne. Dzięki rozproszeniu i lekkiemu charakterowi jednostek Gwardii Narodowej, są one trudne do zlokalizowania i zniszczenia tak przez lotnictwo jak i jednostki pancerno – zmechanizowane nieprzyjaciela. Wykorzystując znajomość lokalnego terenu oraz więzy z lokalnymi mieszkańcami, Gwardia Narodowa posiada aktualne informacje o rozmieszczeniu sił wroga, zadając znaczące straty w krótkich, gwałtownych atakach.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Działania sabotażowe i opóźniające Eliminowanie centrów i środków dowodzenia i łączności. Niszczenie jednostek nieprzyjaciela w punktach odtwarzania gotowości bojowej. Niszczenie i przejmowanie kolumn zaopatrzenia. Zastosowanie techniki przenikania przez linię wojsk nieprzyjaciela. Wykrywanie położenia nieprzyjaciela i naprowadzanie lotnictwa i artylerii. W czasie wojny obronnej w 1939 r. kawalerii konnej i jednostkom piechoty udawało się przenikanie przez linie wojsk III Rzeszy i prowadzenie walki rozproszonymi jednostkami nieregularnymi. Działania nieregularne mogą znacząco osłabić wroga i jego wolę walki, jednak nie są w stanie zastąpić działań sił regularnych. Działania nieregularne zmiękczają wroga przed ostatecznym uderzeniem sił operacyjnych.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Działania humanitarne i prawo wojenne Zbieranie danych i dowodów o naruszeniu przez nieprzyjaciela prawa wojennego, torturach, mordach i innych, zwłaszcza na ludności cywilnej. Przekazywanie dowodów dot. naruszania przez nieprzyjaciela konwencji międzynarodowych do działających zagranicą ośrodków wsparcia politycznego i mediów. Przeciwdziałanie atakom nieprzyjaciela na cywili, w tym poprzez działania psychologiczne skierowane wobec agresorów. Jak najszybsze ujawnianie naruszeń konwencji międzynarodowych w zakresie prawa wojennego czy ludobójstwa powoduje powstanie koalicji międzynarodowej przeciwko agresorowi. Ujawnienie informacji tego typu wobec żołnierzy agresora tworzy wątpliwości wobec zasadności i powodów wojny, przyczyniając się do dezercji oraz protestów społecznych w kraju agresora. Sprzyja zachowaniu umiarkowania w jednostkach nieprzyjaciela wskutek nacisku politycznego.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA V - Kontrofensywa Osłabione nieustannymi atakami ze strony Gwardii Narodowej na całym zajętym terytorium, siły nieprzyjaciela nie są zdolne do kontynuowania szybkiego postępu. Paraliż zaopatrzenia jednostek nieprzyjaciela wskutek ataków na konwoje spowolnił tempo działań. Jednostki nieprzyjaciela pozbawione stałych dostaw amunicji, paliwa i żywności, muszą opierać zaopatrzenie na lokalnych zasobach, co wywołuje konflikty z lokalną ludnością cywilną. Osłabione jednostki nieprzyjaciela zostają zaatakowane przez zreorganizowane polskie jednostki operacyjne, dobrze wyposażone w paliwo i amunicję dzięki sieci zdecentralizowanych, terenowych baz materiałowych, rozwiniętych przez Gwardię Narodową. Kontratak sił operacyjny jest wzmocniony bardzo aktywnym działaniem bojowym Gwardii Narodowej na całym zajętym przez agresora obszarze. Gwardia Narodowa izoluje jednostki nieprzyjaciela od wsparcia i zaopatrzenia, podczas gdy siły operacyjne sukcesywnie eliminują jednostki bojowe.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Izolowanie przeciwnika od zaopatrzenia i wsparcia Wzmacnianie pozycji własnych do przeprowadzenia ostatecznego rozstrzygnięcia przez siły operacyjne. Eliminacja kluczowych elementów obrony agresora, w tym zwłaszcza śmigłowców i samolotów stacjonujących na zajętym terenie, urządzeń technicznych, paliwowych, składów amunicji oraz kluczowego personelu – destabilizacja zdolności obronnych agresora. Niszczenie konwojów zaopatrzenia w zasadzkach. Eliminowanie pojazdów transportowych bronią maszynową, RPG i wielkokalibrowymi karabinami wyborowymi (przeciwsprzętowymi). Niszczenie oraz przejmowanie zasobów sprzętowych i logistycznych nieprzyjaciela osłabia morale i zdolności bojowe agresora oraz wzmacnia siły własne.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” FAZA VI - Pokój Wskutek braku perspektyw wygrania wojny oraz coraz silniejszego nacisku politycznego na rozwiązanie mediacyjne, dowództwo agresora przedstawia propozycje pokojowe z roszczeniem terytorialnym. Przedstawicielstwo Gwardii Narodowej stwierdza, iż posiada pełną kontrolę nad terenem roszczenia agresora, podając do wiadomości publicznej dokładne położenie jednostek agresora i jego sił w tej okolicy. Wobec groźby eliminacji okrążonych jednostek i przeniesienia punktu ciężkości konfliktu na własne terytorium, agresor godzi się na zawarcie pokoju i przyjęcie warunków stabilizacji oraz odszkodowań. Ustanowienie międzynarodowej kontroli nad państwem agresora i władz okupacyjnych. Oddziały agresora poddają się i składają broń. Przejęcie jeńców i broni przez krajowe Gwardię Narodową. Naprawa zniszczeń w kraju. Odtworzenie zdolności bojowych armii.

Gwardia Narodowa - działania w czasie „W” Zarządzanie rozbrojeniem i sprawami jenieckimi Pomoc w usuwaniu szkód powstałych wskutek konfliktu. Dzięki panowaniu Gwardii Narodowej nad terenem i współdziałaniu z miejscową ludnością w czasie konfliktu znane są miejsca użycia min lądowych, lokalizacje masowych grobów, magazynów amunicji itp., co jest pomocne dla oszacowania odszkodowań wojennych. Wsparcie Żandarmerii Wojskowej w zakresie zarządzania sprawami jenieckimi, w tym w zakresie zarządzania i ochrony obozów jenieckich. Przejęcie wyposażenia wojsk agresora na stan jednostek. Wspomaganie działań organizacji humanitarnych i pomocy – Czerwony Krzyż itp.

Dziękujemy za uwagę