OBRONA CYWILNA W POLSCE

Systemy alarmowe Obrony Cywilnej Jednym z przedsięwzięć Obrony Cywilnej jest organizacja systemów alarmowych, które mają ostrzegać ludność przed grożącym niebezpieczeństwem napadu z powietrza oraz skażeniem promieniotwórczym i chemicznym, a także o klęskach żywiołowych i zagrożeniu środowiska w celu umożliwienia jej odpowiedniego zareagowania. Do ogłaszania i odwoływania alarmów wykorzystuje się: syreny wchodzące w skład centralnych systemów alarmowych miast, rozgłośnie radiowe i ośrodki telewizyjne, radiowęzły radiofonii przewodowej.

syreny nie włączone do miejskich systemów alarmowych ( zakładów pracy i ochotniczych straży pożarnych), zastępcze środki alarmowe ( syreny ręczne, gongi, pojazdy z urządzeniami nagłaśniającymi ).

STRUKTURA OBRONY CYWILNEJ POLSKI Obrona cywilna w Polsce stanowi system o sprecyzowanych zadaniach, strukturalnych i formach działania. Jest organicznie zespolona ze wszystkimi szczeblami administracji państwowej i samorządowej, podmiotami gospodarczymi, organizacjami społecznymi, z całym społeczeństwem. Powszechność obrony cywilnej jest jej siłą, ale jednocześnie zobowiązaniem do skutecznej ochrony każdej grupy ludzi, którzy znaleźli się w sytuacji zagrożenia.

Prawne podstawy funkcjonowania Obrony Cywilnej RP Podstawowe zasady organizacji i funkcjonowania obrony cywilnej formułuje międzynarodowe prawo wojenne, a zwłaszcza Protokół dodatkowy I z 1977 roku do Konwencji Genewskich z 1949 roku o ochronie ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, ratyfikowany przez Polskę 19 września 1991 roku. Polska, współ inicjator i współautor tego dokumentu, ratyfikowała go jako 110 państwo. W świetle unormowań międzynarodowych obrona cywilna oznacza wypełnienie wszystkich lub niektórych zadań humanitarnych, mających na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych, przezwyciężenie ich bezpośrednich następstw i zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania. Sposób organizacji, zasady przygotowania i realizowania zadań obrony cywilnej są wewnętrzną sprawą każdego państwa. Powinny one jednoznacznie wynikać z odpowiednich przepisów prawa obowiązującego w danym kraju.

Normy międzynarodowego prawa wojennego mają zastosowanie przede wszystkim w okresie trwania konfliktu zbrojnego. 18 maja 1973 roku Rada Ministrów podjęła uchwałę o powołaniu w Polsce obrony cywilnej. Obecny jej kształt określa ustawa z dnia 21 listopada 1967 roku wraz z późniejszymi zmianami o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej oraz wydane na jej podstawie dokumenty wykonawcze, w szczególność: - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 roku w sprawie obrony cywilnej; - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 września 1993 roku w sprawie szczegółowego zakresu działania szefa Obrony Cywilnej Kraju, szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin oraz zasad i trybu koordynowania przez nich przygotowań i realizacji przedsięwzięć obrony cywilnej.

Dokumenty te uwzględniają w znacznej mierze postanowienia międzynarodowego prawa wojennego dotyczące obrony cywilnej, w tym zwłaszcza Protokołów dodatkowych I i II do Konwencji genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 roku. Stosownie do obowiązujących unormowań prawnych obrona cywilna Rzeczpospolitej Polskiej jest elementem systemu obronnego państwa i stanowi kompleks przedsięwzięć o charakterze planistycznym, organizacyjnym, szkoleniowym, inwestycyjnym, materiałowo - technicznym i zaopatrzeniowym. Przedsięwzięcia te są realizowane przez organy administracji rządowej i samorządowej oraz inne jednostki organizacyjne

Międzynarodowy znak rozpoznawczy obrony cywilnej

Organizacje społeczne Rodzaje służb w OC Służby ratunkowe Społeczni ratownicy Organizacje społeczne Zakłady pracy Cywile

JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE OC (FORMACJE OC) Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi OC przeznaczonymi do ratowania i udzielania pomocy poszkodowanej ludności, zapewnieniu jej warunków niezbędnych do przetrwania w okresie wojny, a także do likwidacji skutków klęsk żywiołowych, katastrof i awarii w czasie są formacje obrony cywilnej. FOC tworzą ministrowie, wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) i kierownicy (właściciele) zakładów pracy według potrzeb i możliwości.

FOC tworzy się w gminach i zakładach pracy zatrudniających powyżej 50 pracowników. Natomiast w zakładach pracy zatrudniających poniżej 50 pracowników mogą być tworzone wspólne formacje obrony cywilnej dla kilku sąsiadujących ze sobą zakładów. W zakładach pracy, w których gromadzone są substancje stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia okolicznej ludności oraz środowiska, tworzy się formacje OC zdolne do samodzielnego prowadzenia działań ratunkowych w strefach bezpośredniego zagrożenia. W gminach i zakładach pracy, w których utworzono co najmniej dwie formacje OC, może być powołana gmina lub zakładowa komenda obrony cywilnej.

Formacjami obrony cywilnej przeznaczonymi do wykonywania zadań ogólnych są oddziały i pododdziały ratownictwa ogólnego. Formacjami obrony cywilnej przeznaczonymi do wykonywania zadań specjalnych są oddziały i pododdziały: 1) pierwszej pomocy medycznej, 2) likwidacji skażeń, 3) ratownictwa budowlanego, 4) ratownictwa komunalnego, 5) ratownictwa energetycznego, 6) schronowe, 7) przeciwpożarowe, 8) porządkowo-ochronne, 9) łączności,

10) zaopatrzenia, 11) wykrywania i alarmowania, 12) ochrony płodów rolnych, 13) ochrony produktów żywnościowych, 14) ochrony zwierząt gospodarskich i pasz, 15) ratownictwa chemicznego, 16) ratownictwa przeciwpowodziowego, 17) budowy i odbudowy awaryjnych ujęć wody.

Obowiązki obrony cywilnej - ostrzeganie i alarmowanie ludności o zagrożeniach - ewakuacja ludności z rejonów uznanych za szczególnie zagrożone - zabezpieczenie pozostałej ludności w miastach i rejonach uznanych za szczególnie zagrożone - organizacja akcji ratunkowej w rejonie nagłych zdarzeń - likwidacja skażeń - organizacja zaopatrzenia ludności w żywności i wodę - przygotowanie ludności do uczestnictwa w powszechnej samoobronie.

OBIEKTÓW TECHNICZNYCH ZAGROŻENIA 1. AWARIE OBIEKTÓW TECHNICZNYCH skażenia promieniotwórcze skażenia toksycznymi środkami przemysłowymi (TŚP) katastrofalne zatopienia

2.DZIAŁANIE SIŁ PRZYRODY pożary powodzie huragany śnieżyce epidemie trzęsienia ziemi

3. KATASTROFY KOMUNIKACYJNE, BUDOWLANE I INNE -zawalenia się budynków i wybuchy gazu -ekologiczne -morskie -kolejowe, lotnicze i drogowe -podczas zgromadzeń dużej liczby osób -terrorystyczne

Trzęsienie ziemi: