energetyczno-klimatycznego - zagadnienia istotne dla elektroenergetyki Wdrażanie pakietu energetyczno-klimatycznego - zagadnienia istotne dla elektroenergetyki Wydział ds. Pakietu Energetyczno - Klimatycznego Departament Zmian Klimatu i Ochrony Atmosfery Ministerstwo Środowiska

Cele UE do 2020 r. - Konkluzje Rady Europejskiej z marca 2007 r. redukcja do 2020 r. emisji gazów cieplarnianych o 20% poniżej poziomu z roku 1990, zwiększenie do 20% udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych w całkowitym zużyciu w roku 2020, zwiększenie efektywności energetycznej o 20% w odniesieniu do prognoz na rok 2020, zwiększenie do 10% udziału energii ze źródeł odnawialnych w transporcie. Ambitne cele były podstawą do opracowania szeregu aktów prawnych tzw. Pakietu energetyczno-klimatycznego Ewie 2

Akty prawne wchodzące w skład pakietu energetyczno-klimatycznego W skład pakietu energetyczno-klimatycznego wchodzą 4 akty prawne opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE L 140 z dnia 5 czerwca 2009 r.: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (dyrektywa OZE); Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (dyrektywa EU ETS); Ewie 3

Akty prawne wchodzące w skład pakietu energetyczno-klimatycznego 3. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniająca dyrektywę Rady 85/337/EWG, Euratom, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 (dyrektywa CCS); 4. Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (decyzja non-ETS). Jest to kompleksowe podejście do zarządzania emisjami gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz mają doprowadzić do osiągnięcia przez UE celów związanych z przeciwdziałaniem zmianom klimatu Ewie 4

Prace implementacyjne Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i innych substancji Nowa ustawa o wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (2010/2011) Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 130, poz. 1070) Projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych Jest przedmiotem prac Rady Ministrów Projekt ustawy o systemie bilansowania i rozliczania wielkości emisji dwutlenku siarki i tlenków azotu dla dużych źródeł spalania

Okres przejściowy – wyniki negocjacji W 2013 r. Polska może przydzielić wytwórcom energii elektrycznej bezpłatne uprawnienia w wielkości do 70% średniej emisji sektora za lata 2005–2007 dla wielkości odpowiadającej ostatecznej wielkości krajowego zużycia brutto W latach 2014-19 darmowy przydział będzie stopniowo zmniejszany, aby w 2020 r. dojść do pełnego systemu aukcyjnego Polska ma prawo w 2018 r. przedłożyć Komisji Europejskiej wniosek o przedłużenie okresu przejściowego z powodu np. braku komercjalizacji technologii czystego węgla 6

Okres przejściowy – wyniki negocjacji Polska może wybrać metodę przydziału darmowych uprawnień w oparciu o: wielopaliwowe wskaźniki emisji (oddzielnie dla wytwarzania z węgla, gazu, oleju) w oparciu o emisyjność najbardziej efektywnych instalacji lub emisje historyczne instalacji z lat 2005-2007 Możliwość ograniczenia zbywalności darmowych uprawnień przez operatorów w celu uniknięcia zjawiska włączania przez nich ceny rynkowej darmowo otrzymanych uprawnień w ceny energii dla odbiorców końcowych – ograniczenie wzrostu cen 7

Okres przejściowy – wyniki negocjacji Polska ma obowiązek przedstawienia Komisji wniosku derogacyjnego w terminie do 30 września 2011 r. Wniosek o przyznanie okresu przejściowego musi zawierać: dowód „nawęglenia” energetyki w wys. pow. 30% + wskaźnik PKB na mieszkańca nieprzekraczający 50% średniej w UE w cenach rynkowych wykaz instalacji objętych okresem przejściowym oraz liczbę planowanych do przydziału uprawnień każdej z nich krajowy plan inwestycyjny w zakresie modernizacji i poprawy infrastruktury oraz wdrożenia czystych technologii KE ma prawo do odrzucenia wniosku w ciągu 6 miesięcy od jego otrzymania 8

Okres przejściowy – wyniki negocjacji Krajowy plan inwestycyjny powinien przewidywać dywersyfikację struktury energetycznej i źródeł dostaw na wielkość odpowiadającą w możliwym zakresie wartości rynkowej bezpłatnych uprawnień przydzielonych instalacjom Polska jest zobowiązania do przedłożenia Komisji corocznego sprawozdania z realizacji inwestycji zawartych w tym planie Inwestycje w skali kraju w zakresie np. rozwoju energetyki jądrowej, czy OZE będą mogły być wliczane do planu. 9

Obecne prace Komisja Europejska W chwili obecnej w Komisji Europejskiej trwają prace nad projektem wytycznych do stosowania art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, w których zostaną określone, m.in.: Sposób rozliczania wymogów inwestycyjnych Rodzaje inwestycji, które mogą być uwzględnione w krajowym planie inwestycyjnym Definicja fizycznie rozpoczętych inwestycji Ścieżka dojścia do pełnego aukcjoningu 10

Obecne prace Prace na arenie krajowej. Prace legislacyjne Prace nad opracowaniem Krajowego Programu Inwestycyjnego 11

Szczególne zasady wydawania zezwoleń podmiotom podejmującym realizację instalacji, które będą wytwarzały energię elektryczną Zezwolenie jest wydawane na wniosek podmiotu podejmującego realizację instalacji spalania paliw, z wyjątkiem instalacji spalania odpadów niebezpiecznych lub komunalnych o nominalnej mocy cieplnej powyżej 20 MW, która będzie wytwarzała energię elektryczną przeznaczoną do sprzedaży osobom trzecim i w której nie będzie prowadzony rodzaj działalności określony w tabeli nr 2 załącznika do ustawy. Podjęcie realizacji instalacji ma miejsce w dniu faktycznego rozpoczęcia procesu inwestycyjnego dotyczącego tej instalacji. Za dzień faktycznego rozpoczęcia procesu inwestycyjnego uznaje się dzień, który nastąpił przed dniem 31 grudnia 2008 r., w którym podjęto prace przygotowawcze na terenie budowy instalacji. Do wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 6. 12

Szczególne zasady wydawania zezwoleń podmiotom podejmującym realizację instalacji, które będą wytwarzały energię elektryczną Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powinien także zawierać: wskazanie miejsca realizacji instalacji, opis, harmonogram i planowany termin oddania instalacji do użytkowania, informację o tytule prawnym do składników majątkowych lub niemajątkowych wchodzących w skład instalacji. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się potwierdzenie złożenia wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego albo pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie posiada tych pozwoleń dla instalacji, której dotyczy wniosek. Potwierdzenia nie dołącza się, jeżeli organem właściwym do wydania zezwolenia jest organ właściwy do wydania tych pozwoleń. 13

Szczególne zasady wydawania zezwoleń podmiotom podejmującym realizację instalacji, które będą wytwarzały energię elektryczną W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, nie przyznaje się uprawnień do emisji i nie określa się wysokości opłaty, o której mowa w art. 27 ust. 1 . Prowadzący instalację w terminie 14 dni od dnia oddania instalacji do użytkowania, występuje do właściwego organu o zmianę zezwolenia w zakresie, o którym mowa w ust. 6. Obowiązek monitorowania i rozliczania wielkości emisji powstaje z dniem wydania decyzji o zmianie zezwolenia. 14

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ