Nauki penalne: Prawo karne (materialne, formalne i wykonawcze) poena (łac.) – kara Prawo karne (materialne, formalne i wykonawcze) Prawo karne skarbowe (materialne, formalne i wykonawcze) Prawo o wykroczeniach (materilane, formalne i wykonawcze) Kryminologia Wiktymologia Penologia Kryminalistyka

Nauki pomocnicze prawa karnego: Dziedziny pokrewne: • odpowiedzialność nieletnich • odpowiedzialność dyscyplinarna Nauki pomocnicze prawa karnego: • medycyna sądowa • psychiatria sądowa

Pojęcie prawa karnego skarbowego: Prawo karne skarbowe jest to nauka penalna stanowiąca część prawa karnego powszechnego jako jego wyspecjalizowana dziedzina. Jest to zbiór norm regulujących zwalczanie czynów, które polegają na naruszeniu przepisów prawa finansowego (przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych) - za pomocą kar, środków karnych i innych środków oddziaływania. Mając za zadanie ochronę interesów finansowych państwa, jest związane z prawem finansowym. Ustalając odpowiedzialność karną, ma z kolei ścisły związek z prawem karnym powszechnym.

Podział prawa karnego skarbowego: materialne formalne wykonawcze materialne - to dział prawa karnego skarbowego, który określa, jakie czyny społecznie szkodliwe są przestępstwami skarbowymi i wykroczeniami skarbowymi, a także ustala zasady odpowiedzialności, rodzaje kar i środków zwalczania tych czynów oraz zasady ich wymiaru

Podział prawa karnego skarbowego na działy - c.d. formalne (procesowe) - to dział prawa karnego skarbowego, który określa postępowanie przed organami powołanymi do ścigania przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych. Jego celem jest ustalenie, czy czyn karalny rzeczywiście został popełniony oraz kto go popełnił, jak również określenie procedury orzeczenia wobec sprawcy kary i środków karnych

Podział prawa karnego skarbowego na działy – c.d. wykonawcze - to dział prawa karnego skarbowego, który reguluje kwestie związane z wykonaniem prawomocnych rozstrzygnięć o karach i środkach karnych orzeczonych przez sąd

Funkcje prawa karnego skarbowego: funkcja ochronna - prawo karne skarbowe ma za zadanie ochronę interesów finansowych Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz Unii Europejskiej i realizuje ten cel poprzez określenie, jakie czyny godzące w przepisy finansowe państwa są zwalczane za pomocą kar i środków karnych funkcja gwarancyjna – prawo karne skarbowe określając warunki i granice jego stosowania przez organy orzekające, zabezpiecza sprawców przed dowolnością decyzyjną tych organów

Funkcje prawa karnego skarbowego – c.d. funkcja egzekucyjna (egzekucyjno-kompensacyjna) – zadaniem prawa karnego skarbowego jest zapewnienie nakazom i zakazom finansowym posłuszeństwa, a w razie potrzeby odzyskanie uszczuplonych należności publicznoprawnych (ceł, podatków), czemu mają służyć środki oddziaływania karnego określone w kodeksie karnym skarbowym

Historia polskiego prawa karnego skarbowego: • ustawodawstwo państw zaborczych: na obszarze byłego zaboru austriackiego ustawa karna skarbowa z 11 lipca 1835 r. (Zbiór ustaw politycznych, t. 63, nr 112) na obszarze byłego zaboru rosyjskiego postanowienia skarbowo-karne ustaw rosyjskich (w t. V i VI Zbioru praw rosyjskich)

Historia polskiego prawa karnego skarbowego: ustawodawstwo państw zaborczych – c.d. - na obszarze byłego zaboru pruskiego ustawa z 26 lipca 1897 r. o postępowaniu karnym administracyjnym w sprawach celnych i podatków pośrednich (Zbiór ustaw, s. 237). Poza tym w górnośląskiej części województwa śląskiego obowiązywała III część ogólnoniemieckiej ordynacji podatkowej z 13 grudnia 1919 r. (Dz.U. Rzeszy, s. 1993)

Historia polskiego prawa karnego skarbowego: • ustawodawstwo II Rzeczpospolitej: - ustawa karna skarbowa z 2 sierpnia 1926 r. (Dz.U. RP Nr 105, poz. 609), z mocą obowiązującą od 1 stycznia 1927 r. - ustawa karna skarbowa z 18 marca 1932 r. (Dz.U. RP Nr 34, poz. 355), z mocą obowiązującą od 1 maja 1932 r. - dekret Prezydenta RP z 3 listopada 1936 r. - Prawo karne skarbowe (Dz.U. RP Nr 84, poz. 581), z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 1937

Historia polskiego prawa karnego skarbowego: • ustawodawstwo PRL: - dekret z 11 kwietnia 1947 r. — Prawo karne skarbowe (Dz.U. Nr 32, poz. 140), z mocą obowiązującą od 1 czerwca 1947 r. - ustawa karna skarbowa z 13 kwietnia 1960 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 123), z mocą obowiązującą od 30 czerwca 1960 r. - ustawa karna skarbowa z 26 października 1971 r. (Dz.U. Nr 28, poz. 260), z mocą obowiązującą od 1 stycznia 1972 r.

Formalne źródła prawa karnego skarbowego: • Ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (tekst jednolity: Dz.U. 2013, poz. 186 ze zm.), w skrócie: k.k.s. • Zgodnie z ustawą z dnia 10 września 1999 r. – Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 931), k.k.s. wszedł w życie 17 października 1999 r.

Formalne źródła prawa karnego skarbowego – c.d. • Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.), w skrócie: k.k. • Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 ze zm.), w skrócie: k.p.k. • Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 ze zm.), w skrócie: k.k.w. • Ustawy prawa finansowego

Rodzaje przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych: podatkowe - przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji celne - przeciwko obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami dewizowe - przeciwko obrotowi dewizowemu hazardowe – przeciwko organizacji gier hazardowych