Poznanie problemów dzieci i młodzieży z różnych krajów. Porównanie ich z problemem polskiej młodzieży Opracowali: Tomasz Choroś Kacper Iwaniec Maksym Stępień Daria Dura Kamil Kucharski Kamil Rejman

Problemy w Afryce Problemy w Ameryce Problemy w Azji Maroko Madagaskar Problemy w Ameryce Kuba Stany Zjednoczone Ameryki Brazylia Chile Problemy w Azji Afganistan Japonia Problemy w Europie Problemy w Australii Niemcy Francja Australia Nowa Zelandia

Edukacja w Maroko

Maroko Oficjalna nazwa: Królestwo Marokańskie Stolica: Rabat Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna Powierzchnia: 446 600 km2 Liczba ludności: 34 859 364; 78,1 osób/km² Język urzędowy: arabski Waluta: dirham marokański (MAD), 1 MAD= ok. 0,3 PLN Religia: muzułmanie – 98,7% (głównie sunnici), chrześcijanie – 1,1%, Judaizm – 0,2%. Największe miasta: Casablanca, Rabat, Marrakesz, Fez, Tanger, Meknes, Wadżda, Tetuan, Al-Kunajtira

Warunki życia młodzieży Edukacja: Obowiązek edukacji wprowadzono w 1912 r. Szkoła podstawowa jest 8-letnia, rozpoczyna się ją w wieku 6 lat. Rok szkolny trwa od połowy września do końca czerwca. Dzieci uczą się od godz. 8 do 12, potem wracają do domów na obiad, by następnie od 18 znowu uczyć się w szkole. Uczniowie noszą w szkołach fartuszki. Ferie są w okresie ramadanu, Bożego Narodzenia, Wielkanocy i letnie 2,5 miesięczne. Edukację można skończyć w wieku 12 lat, czyli każdy kto idzie do szkoły kończy minimum 6 klas.

Po skończeniu podstawówki dzieci mają do wyboru trzy drogi: licea ogólnokształcące (4 lata), szkoły techniczne (4 lata) lub przygotowanie zawodowe (3 lata, ale nie w szkole tylko u rzemieślnika). Wszyscy chętni przyjmowani są do liceum i technikum, ale po roku następuje selekcja. Jedni idą do warsztatu, a reszta z nich martwi się dalej o siebie. W szkole średniej dochodzi nauka języka angielskiego, a kończy się ją maturą. Poziom edukacji jest niski, ale matura jest na bardzo wysokim poziomie. Właśnie dlatego tylko 10% abiturientów zdaje egzamin dojrzałości.

Punkty z matury decydują o kierunku i rodzaju szkoły wyższej Punkty z matury decydują o kierunku i rodzaju szkoły wyższej. Każdy kto dostaje się na studia otrzymuje od państwa stypendium. Takie dziecko dla rodziny to skarb. Ale najważniejszy jest pierwszy rok na uczelni. Można go powtarzać, ale na zawsze traci się stypendium. Więc praktycznie kończy się edukację, bo nikt nie utrzymuje już tyluletnich dzieci. Studiuje się 5 lat (3 lata licencjat, 2 lata magisterka) lub na politechnikach i medycynie 6 lat. A po studiach- bezrobocie. Problem tkwi jednak m.in. w tym, że większość studiuje zarządzanie i informatykę, a nie ma takiego wielkiego zapotrzebowania na takich fachowców na rynku pracy oraz w tym, że miejscowe firmy ściągają wykwalifikowanych pracowników z zagranicy, głównie z Francji i USA. Pewne zatrudnienie mają jedynie ludzie po elitarnych prywatnych szkołach wyższych.

Czas wolny W Maroku, w czasie wakacji starają się zarabiać wszyscy, łącznie z młodzieżą szkolną. Mimo, iż praca dzieci poniżej 15 roku życia jest teoretycznie w Maroku zabroniona, tak jak w krajach UE, wszędzie widzi się młodocianych pracowników. Gdy nadchodzą wakacje, kończy się szkoła, dzieci zaczynają mieć mnóstwo wolnego czasu, a niski poziom życia wielu rodzin nie pozwala im na zapewnienie letnich wyjazdów czy innych atrakcji. Rodzice wolą więc, aby dzieci zajmowały się choć prostymi pracami, które pozostawiają im mało czasu na inne, mniej wartościowe czynności. Dodatkowo taka praca uczy odpowiedzialności i szacunku dla pieniędzy.

Obyczaje i tradycje Młodzi ludzie w Maroku unikają publicznych pocałunków czy trzymania się za ręce. Marokańczycy bardzo interesują się tym, co się dzieje na świecie, mają ogromną łatwość do nauki języków. Oczywiście, każdy z nich mówi po arabsku, większość po francusku i dodatkowo często po hiszpańsku i angielsku. Więzy rodzinne są tutaj tak silne, iż nawet młode pokolenie nie odczuwa potrzeby pełnego usamodzielnienia się. W odróżnieniu od społeczeństwa europejskiego, rozmowa o sprawach rodzinnych jest tutaj rzeczą naturalną i nie stanowi żadnej sfery osobistej.

Młodzi Marokańczycy, często już jako nastolatkowie stają w obliczu poważnych problemów społeczeństwa, starają się walczyć z nimi poprzez siłę artystycznego wyrazu. Najważniejsze, poruszane kwestie to korupcja, niesprawiedliwość społeczna, bezrobocie, nadużywanie władzy, walka z rasizmem, wykluczeniem społecznym.

Edukacja na Madagaskarze

Charakterystyka : Madagaskar jest wyspą, która leży na Oceanie Indyjskim, nieopodal Afryki. Jest to czwarta, największa wyspa na świecie. Występuje tam duża różnorodność klimatyczna, co jest związane z urozmaiconą rzeźbą terenu oraz położeniem tej wyspy. Występują tam dwie wyraźne pory roku. Temperatury są tam stosunkowo wysokie. Zimą wynoszą one około dziesięciu stopni, natomiast latem osiągają powyżej trzydziestu stopni.

Ci młodzi ludzie wciąż wstają o 4 rano, by przy świeczce, pod moskitierą i z małym bratem śpiącym obok, przygotowywać się do egzaminów. Później nie maja już czasu - kto przyniesie wodę, kto pomoże matce w przygotowaniu ryżu na palenisku przed domem, kto zrobi pranie? Nawet najbardziej zdeterminowana i zmotywowana młodzież musi ugiąć się pod naciskiem biedy, w jakiej przyszło im żyć i poświęcić swoje talenty i ambicje w imię zaspokajania doraźnych potrzeb rodziny. W ten sposób młodzież, która w bardziej sprzyjających warunkach byłaby predestynowana do pracy naukowej i studiów wyższych, jest masowo zmuszana przez los do wykonywania najprostszych prac zarobkowych.

Polska a Madagaskar Polska Madagaskar Duża ilość szkół państwowych i ogólny dostęp do nauki. Brak zainteresowania nauką i zdobywaniem wiedzy przez młode pokolenie. Dobre warunki życia. Coraz częściej spotykany zanik więzi rodzinnych. Brak obowiązkowej pracy w młodym wieku. Nie występowanie misji religijnych Mała ilość analfabetów. Mała ilość szkół państwowych i ograniczony dostęp do nauki. Chęć zdobywania wiedzy i nauki przez młode pokolenie. Złe warunki życia. Silne więzi rodzinne. Przymus pracy w młodym wieku. Występowanie dużej ilości misji religijnych. Duża ilość analfabetów.

Edukacja na Kubie

Kuba Państwo w Ameryce Środkowej położone na Morzu Karaibskim w archipelagu Wielkich Antyli. Państwo to składa się z wyspy o nazwie Kuba oraz szeregu otaczających ją mniejszych wysepek, z których największą jest Isla de la Juventud. Stolicą Kuby jest Hawana, a największe miasta to: Santiago de Cuba, Camagüey, Holguin, Guantánamo, Santa Clara

Uczniowie na Kubie Uczniowie na Kubie chodzą do szkoły w mundurkach. Obowiązkowo mają na szyjach chusteczki. Mogą być w różnych kolorach. Ci chłopcy byli ze szkoły błękitnych chusteczek. Dzieci są zawsze bardzo schludnie ubrane, no i jakoś po tych młodzieńcach nie widać biedy.

Porównanie Polski i Kuby ze względu na szkołę. Kuba Polska Uczniowie chodzą do szkoły w mundurkach, jest to obowiązek każdego ucznia. Edukacja nie jest obowiązkowa. Wiedza która jest wpajana młodzieży w szkole nie jest do końca zgodna z prawdą. Młodzież uczy się o czynach, rzeczach sławiących partie rządzące w kraju. W Polsce zaś chodzenie do szkoły w mundurkach nie jest obowiązkowe. Edukacja jest obowiązkowa. W Polsce wiedza która nauczyciel przekazuje uczniowi jest zgodna z prawdą. Uczniowie w polskich szkołach dowiadują się o wszystkich ważnych wydarzeniach.

Porównanie Polski i Kuby, ze względu na życie codzienne. Kuba Polska Na Kubie bardzo się dba o wykształcenie. Kubańczycy pytani o Fidela Castro, wyrażają się o nim z szacunkiem, przypominają zdobycze rewolucji, z których najważniejsze to bezpłatne szkolnictwo, służba zdrowia i elektryfikacja Kuby. W Polsce nie ma aż takiej biedy by uczniowie musieli przerywać naukę. Polska w porównianiu z Kubą jest państwem znacznie bardziej rozwiniętym. Polska wyprzedza Kube o jakieś 20-40 lat.

Edukacja w Stanach Zjednoczonych Ameryki

Stany Zjednoczone Ameryki Państwo w Ameryce Północnej graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.

Uczniowie USA Amerykańskie szkolnictwo publiczne jest regulowane przez władze poszczególnych stanów. Stan ustala prawa i obowiązki ucznia, ogólny program i standardy nauczania, wydaje podręczniki. W USA istnieje ok. 18 000 okręgów szkolnych (school districts), które mają dużą samodzielność i władzę nad poszczególnymi szkołami publicznymi

Porównanie Polski z USA ze względu na edukację. Polska Amerykańska młodzież nie przywiązuje zbyt dużej wagi do wykształcenia, z powodu piramidy wartości, w której życie towarzyskie jest znacznie wyżej niż edukacja i wykształcenie. Pomimo tego, że wiedzom o tym, że wykształcenie jest bardzo ważne i potrzebne to i tak wybierają rozrywkę. W Polsce młodzież w większości stara się jak najlepiej wykształcić, żeby w przyszłości mieć jak najlepszą pracę, jednak nie zawsze finanse opiekunów na to pozwalają.

Porównanie Polski i USA ze względu na życie towarzyskie i rozrywkę Między Polską, a USA nie ma widocznej różnicy patrząc na życie towarzyskie. Młodzież po szkole ma czas wolny i to od nich zależy jak go wykorzystają. W USA nastolatkowie najczęściej pragną zażyć trochę rozrywki po całym dniu spędzonym w szkole, natomiast w Polsce młodzież nie ma zbyt dużych możliwości na rozrywkę ze względu na rodziców. W Polsce statystyczny rodzic jest o wiele bardziej wymagający niż rodzic w USA.

Edukacja w Brazylii

Młodzież w Brazylii . Dane z różnych źródeł konsekwentnie pokazują, że młodzi ludzie są głównymi ofiarami i środków przemocy. Aby pogłębić wiedzę na temat, co powoduje, że w 1997 r. UNESCO Brasilia siedzibę linii badań na temat młodzieży, przemoc i obywatelstwo . W oparciu o wyniki przeprowadzonych badań, aż do 2005 roku, SHS rozpoczęte określający strategie zarządzania przemocy wśród nastolatków i młodych ludzi oraz wspieranie ich integracji społecznej. Kiedy okazało się, że akty przemocy z udziałem młodych ludzi wzrosła o 68,2% w weekendy, UNESCO Brasilia Urzędu ustanowiła program w 2000 roku skierowane do otwarcia szkoły w soboty i niedziele, aby zapewnić młodzieży i ich wspólnot z dostępu do dóbr kultury, sportu i rekreacji .Tzw. Otwórz program szkoły było tak skuteczne, że w 2004 r. rząd federalny przyjął metodologię porządku publicznego w ramach partnerstwa z siedzibą w Urzędzie UNESCO w Brazylii.

Obecnie w programie korzyści około 4 tysięcy szkół i 4 mln osób w całym kraju, i zostały powtórzone w Argentynie, Salwadoru, Hondurasu, Gwatemali, Nikaragui i Republiki Dominikańskiej. Ponadto wyróżnia się Criança Programu Esperança realizowane przez UNESCO od 2004 roku, we współpracy z TV Globo. Jest to program mający na celu mobilizacji społecznej i pozyskiwania funduszy, których punktem kulminacyjnym emitowanego przez TV Globo, zbierając około R $ 75 milionów. Przez lata wspiera ponad 200 projektów, które przyczyniają się do rozpowszechniania UNESCO priorytetów w całej Brazylii. Wybrane projekty są opracowywane głównie w gminach raportowanie niskiego człowieka Indeksy Rozwoju Społecznego (HDI ) i niskie Podstawowe indeksy Rozwoju Tzw. Otwórz program szkoły było tak skuteczne, że w 2004 r. rząd federalny przyjął metodologię porządku publicznego w ramach partnerstwa z siedzibą w Urzędzie UNESCO w Brazylii.

Edukacja w Chile

Młodzież w Chile W 1988 r., kiedy w referendum decydowały się losy rządu Pinocheta to młodzież przesądziła o wygranej opozycji. Obecnie młodzi Chilijczycy uważają system polityczny w swoim kraju za skostniały i zupełnie ich niereprezentujący. W efekcie nie angażują się w życie polityczne i nie uczestniczą w wyborach. Mniej niż 10% obywateli w wieku 18-29 lat zarejestrowało się do głosowania. Jedną z najbardziej krytykowanych kwestii jest właśnie kwestia rejestracji. Chilijczycy, jeśli chcą głosować, muszą się w tym celu zarejestrować. Zarejestrowani zaś muszą brać udział w wyborach – pod groźbą grzywny. Młodzi – skądinąd słusznie – wskazują na to, iż jest to ograniczenie ich wolności.

Obecna młodzież w Chile nie pamięta już czasów dyktatury Pinocheta i podział na prawicę i lewicę dla niej jest już nieczytelny. Młodzi Chilijczycy oczekują zupełnie nowego podejścia, wyrwania się z błędnego kręgu wzajemnej rywalizacji, spojrzenia ku przyszłości, a nie przeszłości i odpowiedzi na ich potrzeby. Jeśli dwa tradycyjne obozy polityczne w kraju tego nie zrozumieją i się nie zmienią, prędzej czy później pojawi się trzecia siła, która wykorzysta tą szansę. Przypadek Marco Enriqueza-Ominami jest tego najlepszym dowodem. Teraz po części było jeszcze za wcześnie, a po części sam Enriquez-Ominami nie potrafił zmobilizować i przyciągnąć młodego elektoratu. Za pięć lat może już być inaczej.

W Chile – w mieście Valparaiso – doszło do gwałtownych starć policji ze studentami. Młodzi ludzie demonstrowali domagając się reformy systemu oświaty. Do zamieszek doszło pod koniec manifestacji. Grupki młodzieży zaczęły wchodzić na barierki odgradzające protestujących. W stronę policji posypały się kamienie. Policjanci odpowiedzieli armatkami wodnymi i gazem łzawiącym.

W manifestacji brało udział tysiące osób – w tym 2500 nauczycieli, którzy przybyli 55 autobusami do nadmorskiej miejscowości położonej na zachód od stolicy Chile. Według policji w marszu protestacyjnym wzięło 7 tysięcy osób, organizatorzy mówią o 40 tysiącach. Liczba aresztowanych nie jest znana. Studenci i wykładowcy w Chile domagają się zwiększenia funduszy na oświatę. Ich głównym postulatem są konstytucyjne gwarancje darmowego nauczania publicznego i jego wysokiej jakości.

Młodzież w Chile i Brazylii

Edukacja w Afganistanie

Warunki życia w Afganistanie Afganistan to jeden z najsłabiej rozwiniętych gospodarczo państw świata Dla porównania PKB w Polsce w 2009 roku wyniosło niecałe 13 tyś. USD na jednego mieszkańca, a w Afganistanie było to 571 USD

W wyniku licznych wojen i konfliktów zbrojnych gospodarka Afganistanu jest w ruinie, co doprowadziło do tego, że obecnie 23% mieszkańców żyje poniżej poziomu ubóstwa

Dużym problemem jest też słabo rozwinięta medycyna. Aż ¼ dzieci umiera przed 5 rokiem życia Na jednego lekarza przypada aż 6690 osób

Szkolne realia w Afganistanie

Oto szkoła w Kabulu

Przed szkołą nie ma żadnego samochodu Przed szkołą nie ma żadnego samochodu. Uczniowie i nauczyciele dojeżdżają do szkoły na rowerach.

W klasach brakuje mebli oraz pomocy naukowych.

Nie ma tu także energii elektrycznej oraz wody

W klasach brakuje także ławek, dlatego niektórzy muszą siedzieć w ławkach po trzech

W lokalnych szkołach nie ma ocen W lokalnych szkołach nie ma ocen. Wiedza uczniów jest sprawdzana co pół roku poprzez egzamin. Uczeń musi powtarzać egzamin jeżeli nie uzyska przynajmniej 40 ze 100 punktów

Ciekawostką jest obecność kontrolera Ciekawostką jest obecność kontrolera. Jest to osoba, która używa patyka do karania uczniów

Chociaż w tej szkole nie ma nawet prądu to i tak jak na Afganistan jest dobrze wyposażona. W niektórych miejscowościach szkoły prowadzą zajęcia na świeżym powietrzu

Problemy młodzieży w Afganistanie

Ogólna bieda i codzienna walka z głodem zmusza najbiedniejsze rodziny do sprzedawania swoich dzieci bogaczom w celu wykorzystania ich w ,,Bacha Bazzi’’

Bacha Bazi Oznacza po persku (w dialekcie afgańskim) zabawy z chłopcami. Polega to na tym, że bogaci Afgańczycy kupują od najbiedniejszych rodzin ich dzieci i wykorzystują je. W jaki sposób? Dzieci posyła się do szkół tańca, karze im się nosić damskie ubrania i biżuterie po to, aby jak najbardziej przypominały kobietę.

Przebrany chłopiec tańczy dla grupki bogatych panów, którzy obrzucają go pieniędzmi a później jest wykorzystywany seksualnie przez jednego z nich. Ten rodzaj pedofilii jest obecnie epidemią wśród narodów muzułmańskich. Tę niechlubną tradycję Afgańczycy przejęli od Pakistańczyków. Pomimo tego, że jest ona niezgodna z Koranem (świętą księgą islamistów) oraz prawem, policja i rząd przymyka na to oko.

Polska a Afganistan Życie a Afganistanie to nie tylko inna kultura czy zwyczaje. To w porównaniu do Polski obcy kraj, w którym życie wygląda całkiem inaczej. Jednak także w Azji znajdują się kraje zupełnie odmienne od Afganistanu.

Edukacja w Japonii

Warunki życia w Japonii

Japonia z liczbą ludności 126,5 mln osób zajmuje 10 miejsce na świecie Japonia z liczbą ludności 126,5 mln osób zajmuje 10 miejsce na świecie. Japonia należy także do krajów wysoko rozwiniętych a jej gospodarka zajmuje obecnie trzecie miejsce na świecie pod względem PKB. Na liście państw świata według wskaźnika rozwoju społecznego Japonia zajmuje 11 miejsce. Poziom życia należy do najwyższych. Według danych ONZ oraz WHO średnia długość życia jest najwyższa na świecie i wynosi ona 82 lata

Problemy młodzieży w Japonii

Ijime

Ijime czyli zastraszanie, to dręczenie psychiczne jak i fizyczne słabszych kolegów czy koleżanek. Osoba taka jest wyśmiewana, odrzucana przez rówieśników a często nawet bita. Zjawisko to występuje w japońskich szkołach. Niestety prowadzi to często do popełnienia przez osobę dręczoną samobójstwa .

Hikikomori Hikikomori (w wolnym tłumaczeniu oznacza oddzielenie się) to choroba cywilizacyjna, która obecnie dotyczy kilku milionów młodych Japończyków. .Jest to syndrom skrajnego wycofania społecznego . Osoba, która choruje na Hikikomori stopniowo traci kontakt ze znajomymi, a także rodziną aż do całkowitego odosobnienia.

Taka osoba nie wychodzi prawie w ogóle z domu i poświęca cały swój czas grze na komputerze, oglądaniu telewizji czy też czytaniu książek. Osoba taka traktuje swój dom, czy też sam pokój jako twierdzę, której nie opuszcza. Najczęściej Hikikomori dotyczy uczniów, którzy po przyjściu ze szkoły od razu siadają przy komputerze i spędzają przed nim resztę dnia . Zjawisko to występuje też u dorosłych. Warto także dodać, że normalnie trwa to od kilku do kilkunastu miesięcy, a w poważnych przypadkach nawet kilka lat.

Dużym problem pozostają także niechlubnie sławiące Japonię samobójstwa Dużym problem pozostają także niechlubnie sławiące Japonię samobójstwa. Co roku około 30-35 tys. Japończyków odbiera sobie życie. Niestety coraz więcej samobójstw zdarza się wśród młodzieży.

Japonia a Polska

Japonia jest znacznie lepiej rozwiniętym krajem niż Polska Japonia jest znacznie lepiej rozwiniętym krajem niż Polska . Jest znacznie bogatsza, a poziom życia znacznie wyższy. Japończycy doszli do takiego stanu rzeczy dzięki swojej pracowitości, która jak się okazuje powoduje u nich kłopoty. Ciągłe przemęczenie, stres prowadzi do wielu chorób.

Afganistan i Japonia pokazują, że są kraje bogatsze jak i biedniejsze od Polski. Chociaż w naszym kraju mamy powody do narzekań na wiele spraw, należy pamiętać, że w innych krajach jest znacznie gorzej. Najważniejszym jest jednak to, aby umieć docenić to co posiadamy.

Edukacja w Australii

Charakterystyka Australia (Związek Australijski, Commonwealth of Australia) – kraj położony na półkuli południowej, obejmujący najmniejszy kontynent świata, wyspę Tasmanię i inne znacznie mniejsze wyspy na Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Australia nie posiada granic lądowych z żadnym państwem, ale ma sąsiadów poprzez morza. Od północy są to: Indonezja, Timor Wschodni i Papua-Nowa Gwinea; na północnym wschodzie: Wyspy Salomona, Vanuatu oraz Nowa Kaledonia; na południowym wschodzie: Nowa Zelandia. Australia jest jedynym państwem, które jest również kontynentem.

Australia jest krajem wysoko rozwiniętym, z wielokulturowym społeczeństwem. W porównaniu z innymi państwami (Wskaźnik Rozwoju Społecznego) Australia jest notowana bardzo wysoko, jeśli chodzi o jakość życia, opiekę zdrowotną, przeciętną długość życia, poziom wykształcenia, swobodę działalności ekonomicznej, wolność osobistą i prawa polityczne i obecnie znajduje się na 2 miejscu po Norwegii. Miasta australijskie są w światowej czołówce w dziedzinie życia kulturalnego.

Język urzędowy- angielski Stolica- Canberra Ustrój polityczny- monarchia konstytucyjna Głowa państwa- królowa Elżbieta II Powierzchnia- 6 miejsce na świecie *całkowita- 7 686 850 km2 *wody śródlądowe- 1% Liczba ludności (2010)- 54 miejsce na świecie *całkowita- 22 343 203 osób *gęstość zaludnienia- 2,8 osób/km2

Wykres Demograficzny Australii

Podział ludności według religii Religia Podział ludności według religii Wyznanie % populacji Ilość wyznawców Katolicy 25,8% 5 551 064 Anglikanie 18,7% 4 023 445 Zjednoczone Kościoły 5,7% 1 226 397 Prezbiterianie i Reformatorzy 3% 645 472 Prawosławni 2,7% 580 925 inni chrześcijanie 7,9% 1 699 744 Buddyści 2,1% 451 830 Muzułmanie 1,7% 365 767 inni 2,4% 516 378 Brak danych 11,3% 2 431 280 Brak wyznania 18,7% 4 023 445

Gospodarka Australia należy do krajów rozwiniętych, gospodarkę Australii cechuje daleko posunięta koncentracja produkcji oraz centralizacja kapitału. Największe organizacje produkcyjno-usługowe to: Broken Hill Proprietary (BHP), Colonial Sugar Refining, Imperial Chemical Industries, Telstra. Dzięki ogromnym bogactwom naturalnym Australia jest jednym z największych producentów boksytu, a także należy do najpoważniejszych dostawców węgla, rudy żelaza i złota. Gdy w 1979 roku w rejonie Kimberley odkryte zostały złoża diamentów – Australia w produkcji tych kamieni doścignęła nawet Republikę Południowej Afryki.

Kultura Pierwsze amatorskie przedstawienia teatralne odbywały się w teatrach więziennych. Pierwszy teatr w kraju powstał w Sydney (1830) i nazywał się Theatre Royal

Oświata w Australii W Australii edukacja jest obowiązkowa od 6 do 15 roku życia. Samorządy stanowe finansują szkoły szczebla podstawowego i średniego, większość szkół tych szczebli to bezpłatne szkoły państwowe. Rząd federalny finansuje szkolnictwo wyższe. Najstarszą (jedną z 4 działających) akademią naukową jest Australijska Akademia Nauk Społecznych założona w 1971 roku. Najstarszym spośród 36 uniwersytetów stanowych, jest Uniwersytet w Sydney założony w 1850 roku. Od 1946 roku działa też federalny Australian National University w Canberze. W Australii działają także liczne towarzystwa naukowe.

Edukacja w Nowej Zelandii

Położenie Punktem skrajnie północnym jest Przylądek Północny (ang. Cape Reinga) na Wyspie Północnej – 34°25'44" S, najdalej na południe wysunięty jest South West Cape na Wyspie Stewart – 47°17'24″ S. Najdalej na zachód leży Przylądek Zachodni (ang. West Cape) na Wyspie Południowej – 166°25'39″ E, a najdalej na wschód – Przylądek Wschodni (ang. East Cape) na Wyspie Północnej – 178°32'59″ E. Rozciągłość Nowej Zelandii z północy na południe wynosi ok. 1500 km, a ze wschodu na zachód – ok. 200 km. Od sąsiednich kontynentów i wysp dzielą ją znaczne odległości.

Edukacja Nowozelandzki system edukacyjny, podobnie jak Australijski, oparty jest na brytyjskim 3-stopniowym sposobie nauczania. Typowa dla niego elastyczność daje studentom dużą swobodę w wyborze kursów oraz pozwala skoncentrować się na wybranych przedmiotach. Dużym plusem jest to, że kwalifikacje uzyskane w szkołach w Nowej Zelandii, są uznawane w innych krajach anglojęzycznych. Nowozelandzki system edukacyjny, na wzór brytyjskiego oferuje edukację wyższą na 3 szczeblach z możliwością kontynuacji - oznacza to, że jeżeli zrobisz np. roczny certyfikat na wybranym kierunku kształcenia - możesz podczas kolejnego roku nauki uzupełnić wiedzę i uzyskać dyplom z tego kierunku - a następnie w ciągu kolejnego roku na podstawie uzupełnienia dotychczasowej edukacji dyplom licencjata.

Gospodarka Gospodarka Nowej Zelandii należy do najbardziej zróżnicowanych ze wszystkich państw Oceanii. Jej podstawą jest hodowla owiec i bydła oraz uprawa zbóż, warzyw i owoców. Duże znaczenie ma rybołówstwo i leśnictwo (NZ to jeden z większych eksporterów drewna miękkiego oraz miazgi i tarcicy na świecie). Najważniejszymi gałęziami produkcji są: przemysł spożywczy, maszynowy, metalowy, środków transportu, chemiczny, drzewny, papierniczy, włókienniczy. Państwo posiada również własny przemysł wydobywczy – z surowców naturalnych występują tu węgiel kamienny i gaz ziemny. Przy 32 proc. udziale eksportu w dochodach budżetu państwa, największymi atutami Nowej Zelandii w handlu zagranicznym są: mięso i przetwory mięsne, produkty mleczne oraz produkty gospodarki leśnej. Importowane są przede wszystkim maszyny i elektronika, samochody i ropa naftowa. Głównymi partnerami handlowymi Nowej Zelandii są: Australia, Japonia, Wielka Brytania i USA. W roku 2008 Nowa Zelandia zajęła 1. miejsce w rankingu krajów nieskorumpowanych, jest najmniej skorumpowanym i korupcjogennym państwem na świecie.

Kultura Gwiazdą rozsławiającą Nową Zelandię na całym świecie jest z racji swego maoryskiego pochodzenia sopranistka Kiri Te Kanawa. Ponadto z Nowej Zelandii pochodzi Neil Finn, lider znanego rockowego zespołu Crowded House. Wcześniej wraz z bratem Timem grał w bardzo popularnej w kraju w latach 70. i 80. grupie Split Enz. Najsłynniejsza pisarka nowozelandzka to Janet Frame, bohaterka biograficznego filmu, znanego w Polsce pod tytułem: Anioł przy moim stole. Z Nowej Zelandii pochodzi też reżyser m.in. trylogii Władca Pierścieni, Peter Jackson. W specyficzny sposób swój kraj promują dwaj komicy – Jemaine Clement i Bret McKenzie, tworzący folkowo – komediowe duo Flight of the Conchords. Jest to jednocześnie tytuł serialu, w którym obydwaj występują, współtworzą scenariusz i do którego piszą muzykę. Przedstawia on perypetie dwóch Nowozelandczyków, którzy przybywają do Nowego Jorku, by odnieść sukces jako folkowy zespół. Okazuje się to trudnym zadaniem, zwłaszcza przy niekompetentnym menedżerze, organizującym koncerty np. w windzie. Choć sposób promocji jest raczej nietypowy (nieustające przycinki Australijczyków, wyśmiewanie nowozelandzkiego akcentu czy zwracanie się do głowy rządu per "Brian, the prime minister"), niewątpliwie przyczynia się do pogłębienia powszechnej wiedzy o tym kraju, znanym do tej pory jedynie jako scenografia do ekranizacji dzieła Tolkiena pt. Władca pierścieni.

Transport wodny Wyspy Północna i Południowa są skomunikowane nowoczesnymi połączeniami promowymi. Promy pływają między Wellington i Picton. Podróż trwa 2-3 godziny. Nową Zelandię odwiedza wiele statków wycieczkowych, ale nie działają żadne regularne zagraniczne linie pasażerskie.

Edukacja w Niemczech

Edukacja w Niemczech Zarządzanie edukacją: Federalne Ministerstwo Edukacji i Kultury, Stała Konferencja Ministrów Edukacji i Kultury, Związkowo-Krajowa komisja Planowania Oświatowego, Rada Naukowo-Federalna Ministerstwa Wyzwań.

Edukacja w Niemczech System zarządzania edukacją: Ministerstwo Edukacji i kultury Władze Administracyjne landu Administracja miast i szkół

Edukacja w Niemczech Edukacja przedszkolna: Obejmuje dzieci między 3 a 6 rokiem życia, Do przedszkoli uczęszcza 80% dzieci, a blisko 100% pięciolatków chodzi do przedszkola lub tzw. klas wstępnych, Liczba dzieci w grupie to 20-25 osób, Główny cel wychowania przedszkolnego to uspołecznienie dziecka i wyrównanie braków rozwojowych.

Edukacja w Niemczech Szkolnictwo podstawowe: Nauka trwa 4 lub 6 lat, Pierwsze dwa lata nauki są inne, Liczba dzieci w grupie to 20-25 osób, Główne cele edukacji podstawowej to: Alfabetyzacja, Umiejętności komunikacji, Umiejętności społeczne, Ogólna wiedza o świecie.

Edukacja w Niemczech System dualny: Nauka trwa 3-3,5 roku, Oferuje edukację przemienną – naukę w szkole oraz praktyki zawodowe w zakładzie pracy, Do wyboru jest 12 specjalizacji, Egzaminy końcowe mają charakter zewnętrzny, zdawane są przed komisją.

Edukacja w Niemczech Edukacja niepełnosprawnych: Szkolnictwo specjalne, Obejmuje 4% dzieci i młodzieży, w tym 2/3 chłopców 80% szkół specjalnych prowadzonych jest przez państwo, Rodzice dzieci niepełnosprawnych mają zapewnioną pomoc.

Edukacja we FRANCJI

Edukacja we Francji Szkolnictwo podzielone jest na 4 etapy nauki: Szkoła elementarna, która trwa 5 lat. Dzieli się ona na 3 cykle: cykl przygotowawczy (1 rok), cykl elementarny (2 lata), cykl średni (2 lata).

Edukacja we Francji Dni wolne od szkoły: Francuscy uczniowie mają 3 dni wolnego w tygodniu (w środę, sobotę i niedzielę), ale tylko do szkoły elementarnej, potem zależy już od planu zajęć. Najczęściej lekcje trwają od godziny 8 do 17 z przerwą na jedzenie od 12 do 14. Francuzi mają więcej ferii w czasie roku szkolnego: Vacances de la Toussaint (12 dni), Vacances de Noël (17 dni), Vacances d'hiver (16 dni) i Vacances de printemps (16 dni). Daty ferii zależą od strefy (A, B lub C), w której znajduje się szkoła

Nadwaga i otyłość Występowanie otyłości u dzieci i młodzieży wiąże się z poważnymi następstwami zdrowotnymi, zarówno w wieku rozwojowym, jaki u osób dorosłych. Częstość występowania nadwagi i otyłości stale wzrasta, a poważne następstwa zdrowotne otyłości sprawiły, że zjawisko to określa się mianem epidemii. Występowanie otyłości wiąże się z poważnymi następstwami zdrowotnymi i stanowi istotny problem w zakresie zdrowia publicznego. Wobec faktu, że zapobieganie chorobom cywilizacyjnym należy rozpocząć nie u osób dorosłych, a w wieku rozwojowym, szczególnego znaczenia nabiera problem występowania otyłości u dzieci i młodzieży, ponieważ może ona „przetrwać” do wieku dorosłego

Źródła http://pl.wikipedia.org/wiki/ http://www.innowacyjnystart.pl/ http://x.garnek.pl/ http://www.gic.gorzyce.pl/e-uropa/pl/niemcy/ http://image.qpicture.com/image/ http://www.chrishorner.net/wp-content/ http://naszywki.com.pl/ http://www.mapy.pl/ http://akromer.republika.pl/ http://www.wsipnet.pl/ http://www.bundespraesident.de/ http://www.topnews.in/ http://2.bp.blogspot.com/ http://www.prawybory.platforma.org/ http://laweczka.biblioteka-komorow.pl/ http://upload.wikimedia.org/wikipedia/ http://m.onet.pl/

www.mybaobab.org www.pobudka.org.pl www.kolumber.pl www.endokrynologia.viamedica.pl/ www.omaroko.pl www.mekens.com.pl www.panstwaswiata.pl http://pl.wikipedia.org/wiki/Nowa_Zelandia#Geografia

Dziękujemy za uwagę