ISLAM, TEMPLARIUSZE i WYPRAWY KRZYŻOWE www.nonnobis.eu Aleksander Peterko KTJ

Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie Na to Jezus im odpowiedział: "Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. 5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą. Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; 12 a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. 25 Oto wam przepowiedziałem. 26 Jeśli więc wam powiedzą: "Oto jest na pustyni", nie chodźcie tam!; "Oto wewnątrz domu", nie wierzcie!

Islam opiera się na wierze w jedynego Boga, Allaha, który objawił się prorokowi Mahometowi (610 r.). Słowa objawione Mahometowi spisano w księdze – Koranie. Muhammad (Mahomet) jest ostatnim prorokiem, jakiego posłał Bóg.

Biblia jest stworzona przez ludzi natchnionych przez Boga Islam głosi, że zajął miejsce judaizmu i chrześcijaństwa, które to religie zostały ostatecznie zdemaskowane w objawieniu danym Mahometowi jako religie fałszywe (albo co najmniej głęboko zniekształcone) O ich wiecznym potępieniu włącznie z „Ludźmi Księgi,” którzy nie zostaną muzułmanami por. Koran, sura 3:85 Biblia jest stworzona przez ludzi natchnionych przez Boga Koran jest podyktowany przez Boga (archanioła?) Mahometowi Koran jest dla islamu niemal tym, czym Chrystus jest dla chrześcijaństwa: Słowem Bożym, całościowym wyrazem objawienia. Nawet najbardziej zakochani w Piśmie Świętym protestanci czy katolicy wiedzą, że Biblia czerpie swój autorytet od Chrystusa; ale Mahomet czerpie swój autorytet z Koranu.

Jan Paweł II wskazał na teologiczne sedno sprawy: „Dla każdego, kto znając Stary i Nowy Testament, czyta z kolei Koran, staje się rzeczą jasną, że dokonał się w nim jakiś proces redukcji Bożego Objawienia. Nie można nie dostrzec odejścia od tego, co Bóg sam o sobie powiedział, naprzód w Starym Testamencie przez Proroków, a ostatecznie w Nowym Testamencie przez swojego Syna. Całe to bogactwo samoobjawienia się Boga, które stanowi dziedzictwo Starego i Nowego Przymierza, w jakiś sposób zostało w islamie odsunięte na bok. Bóg Koranu obdarzany zostaje najpiękniejszymi imionami, jakie zna ludzki język, ale ostatecznie jest to Bóg pozaświatowy, Bóg, który pozostaje tylko Majestatem, a nie jest nigdy Emmanuelem, Bogiem z Nami. Islam nie jest religią odkupienia. Nie ma w nim miejsca dla krzyża i zmartwychwstania, chociaż wspomniany jest Jezus, ale jedynie jako prorok przygotowujący na przyjście ostatecznego proroka Mahometa. Nie ma całego dramatu Odkupienia. Dlatego nie tylko teologia, ale także i antropologia islamu tak bardzo różni się od antropologii chrześcijańskiej

Bóg w chrześcijaństwie jest uznawany za sprawiedliwego, a zatem - zgodnie z logiką - za racjonalnego, rozumnego. To właśnie wiara w Logos (rozum) Boga-Stwórcy pozwoliła na rozwój nauki na Zachodzie. Bóg nie czyni nic bez rozumu. 1. Islam odrzuca całą chrześcijańską ekonomię zbawienia (odrzucenie altruizmu) Zdecydowana dominacja mężczyzny nad kobietą, muzułmanina nad niemuzułmaninem, człowieka wolnego nad niewolnikiem. przez odrzucenie Odkupienia, oznacza zaprzeczenie grzechowi pierworodnemu oraz pomieszanie dobra i zła, jako że jedno i drugie okazuje się stworzone przez Allacha. oznacza niepoznawalność Boga, a w konsekwencji człowieka i umożliwia demonowi oraz jego fałszywym naukom szerzenie wszelkich rodzajów grzechów jak pycha (Koran 3: 110) i jej owoc, nienawiść (60:4); jak lenistwo, przez poddawanie się przeznaczeniu (9:51, 14:10, 15:5, 57: 22), unikając niebezpiecznego praktykowania wolności i odpowiedzialności; jak promocja zazdrości poprzez obietnicę plądrowania (8:41, 69, 33:50, 48:19, 20); czy chciwości przez usankcjonowanie wymuszeń (9:29); 4. pobudzenie żądz poprzez zredukowanie kobiety do obiektu przyjemności i obietnicę raju pełnego dziewcząt, których dziewictwo odradza się bez końca,

Szahada – wyznanie i posłuszeństwo wierze Filary islamu: Szahada – wyznanie i posłuszeństwo wierze Salat – modlitwa (5 x dziennie) Zakat – jałmużna Saum – post Hadżdż – pielgrzymka do Mekki (Dżihad) – wojna w obronie wiary – nieformalny filar wiary

„Nie istnieje żaden inny islam niż ten jeden jedyny - posłuszny przykazaniom Allaha, pragnący zniszczenia wszystkiego tego, co nie jest muzułmańskie (Koran, 60:4, 61:4). Islam zwany tolerancyjnym jest takim jedynie przez czas niezbędny dla nabrania istotnej liczebności i wprowadzenia szariatu. Zasięg zagrożenia muzułmańskiego we Francji, Europie i na świecie jest widoczny i to w sposób dramatyczny. W Brukseli, stolicy Unii Europejskiej, z dwojga rodzących się dzieci więcej niż jedno jest muzułmańskie. To samo dzieje się na całym Zachodzie w skutek powszechnej apostazji. Islam jest po prostu karą za tę apostazję, bowiem gdy się nie pragnie światła (J 8, 12), można mieć tylko ciemność (Mt, 12, 30).” ksiądz Guy Pages („Islam przegrywa z rozumem” PoloniaChristiana)

Do śmierci Mahometa Islam obejmuje cześć półwyspu arabskiego

100 lat później w 732 roku dominuje na świecie

W momencie śmierci KAROLA WIELKIEGO 814 r.

I wyprawa krzyżowa (1096–1099) odpowiedź na wezwanie papieża Urbana II I wyprawa krzyżowa (1096–1099) odpowiedź na wezwanie papieża Urbana II. Była to jedyna wyprawa zakończona pełnym sukcesem wojsk Zachodu. W jej wyniku utworzono Królestwo Jerozolimskie.

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona TEMPLARIUSZY powstał w 1118 roku kiedy Hugo de Payens, rycerz z Szampanii i jego 6 towarzyszy złożyli przed Gormondem de Picquigny, patriarchą Jerozolimy śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa i walki za wiarę według reguły cysterskiej Baldwin II przekazuje Świątynię Jerozolimską Hugonowi de Payens

Rycerze/zakonnicy zobowiązali się bronić pielgrzymów i chronić szlaki pielgrzymkowe.

III wyprawa krzyżowa (1189–1192) – zorganizowana w odpowiedzi na zdobycie Jerozolimy przez wojska Saladyna. Ryszard Lwie Serce zdobył Akkę i pokonał wojska Saladyna w bitwach pod Arsuf i Jaffą. nie zdecydował się na oblężenie Jerozolimy, a zamiast tego podpisał z Saladynem ugodę. 1188 r. 1192 r.

Wyprawa Fryderyka II (1228–1229) – zorganizowana przez cesarza rzymsko-niemieckiego Fryderyka II. Nie miała ona jednak charakteru wyprawy zbrojnej, a była swego rodzaju misją dyplomatyczną z sułtanem Al-Kamilem. Na drodze rokowań odzyskano Jerozolimę a także Betlejem i Nazaret – (utrzymano do 1244r.)

BŁOGOSŁAWIONY BENEDYKT XI Piątek 13 października 1307 roku BŁOGOSŁAWIONY BENEDYKT XI KLEMENS V Niewola Awiniońska Jacques de Molay FILIP IV PIĘKNY Dług Króla Francji Filipa IV Pięknego przekraczał wartość jego Królestwa, Skarbnik Zakonu zażądał w ramach gwarancji wydania francuskich klejnotów koronnych – korony, berła i jabłka. Król poczuł się dotknięty. Wpadł na pomysł, że kiedy zostanie templariuszem, długi zostaną mu darowane, a Skarbiec Świątyni otworzy się dla niego. Bracia jednak, pozostając wiernymi Regule odmówili królowi prawa wstąpienia do Zakonu.

Wilhelm, de Nogaret (Guillaume de Nogaret) tajemnicza a zarazem bardzo barwna postać. Urodzony w Saint -Felix-de-Caraman, studiował a potem wykładał prawo w Montpellier, następnie otrzymał stanowisko sędziego w Beaucaire i Nimes (1299 roku), dał się poznać, jako organizator sławnego napadu na papieża Bonifacego VIII w Anagni (7 września 1303 roku) w trakcie, którego głowa Kościoła Rzymskiego została spoliczkowana i uwieziona. Oskarżenia wysuwane, przez Norgeta przeciwko Templariuszom były bardzo podobne do tych, jakie wysuwał przeciwko papieżowi Bonifacemu VIII, czyli herezja i świętokradztwo. był potomkiem katarów spalonych na stosie u podnóża twierdzy Montségur a jego ojciec został skazany za herezję albigeńską. W 1306 roku został pełnomocnikiem króla do spraw wypędzenia Żydów z Francji i konfiskaty ich majątków. Tak doświadczony człowiek 22 września 1307 został mianowanym przez króla Filipa Pięknego kanclerzem królestwa.

Król Aragonii Jakub II. Zakłada w 1319 r. Zakon Rycerzy z Montesy 1492 r. Santa Maria Bitwa pod Morgarten starcie zbrojne, które miało miejsce 15.11.1315 r. 1500 chłopów pokonało 4 000 armię rycerstwa

Najważniejsze skutki wypraw krzyżowych: znaczące osłabienie i częściowe zniszczenie wschodniego chrześcijaństwa wraz z jego bogatą kulturą; osłabienie Cesarstwa Bizantyńskiego; powstanie zakonów rycerskich w Ziemi Świętej rozwój handlu lewantyńskiego; rozwój miast włoskich (szczególnie Wenecji i Genui); rozwój żeglugi morskiej; wzrost niechęci do pogan i innowierców w Europie; wzmocnienie autorytetu i władzy królów francuskich; rozkwit ruchu pielgrzymkowego; pogorszenie stosunków z wyznawcami prawosławia; śmierć setek tysięcy ludzi; nieodwracalne zniszczenie wielu dzieł sztuki, architektury itp.; rozwój architektury, medycyny, astronomii i nauk w Europie; nawiązanie przez Europejczyków kontaktu z kulturą Wschodu; powstanie Królestwa Jerozolimy będącego łącznikiem pomiędzy światem Zachodu i Wschodu, wymiana kulturowa ze Wschodem w dziedzinie nauki i sztuki

Bitwa pod Nikopolis – bitwa stoczona 25 września 1396, pomiędzy wojskami chrześcijańskimi dowodzonymi przez króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego a armią turecką pod wodzą sułtana Bajazyda I. Starcie zakończyło się całkowitym zwycięstwem Turków i zakończyło krucjatę antyturecką.

Imperium Osmańskie 1683

Bitwa pod Wiedniem 1683 r.

Imperium Osmańskie 1875 r.

Charydżyci -Wyznają egalitaryzm i skrajnie surową etykę – nie uznają rozróżnienia między wiarą a czynami, twierdząc, iż osoba popełniająca ciężki grzech staje się niewiernym. Szyici wierzą, że kalif pozostaje nieomylny i stanowi źródło ezoterycznej wiedzy, przekazywanej z imama na imama w obrębie rodu Alego. Poza rolą zarządcy, jaką uznają Sunnici, dla Szyitów imam jest również duchowym i prawnym przywódcą. to jest szósty filar ich wiary. Twierdzą nawet, że pełnego objawienia doznać można jedynie w obecności imama spokrewnionego z Mahometem. Sunnici - wierni ortodoksyjnej tradycji Sunny, uznający wszystkich kalifów do 1258 r. za prawowitych następców Mahometa. Stanowią oni 75-90% wszystkich muzułmanów. Sami siebie określają jako "ludzie tradycji i wspólnoty„ Salafizm to Ruch odrodzeniowy Sunnitów Wahhabizm jest bardziej rygorystyczną odmianą salafizmu. uznaje wyższość islamu nad wszystkimi religiami, oraz potrzebę uzyskania dominacji nad nimi. Antysyjonizm, antyamerykanizm, wrogość do instytucji świeckich oraz postawy skrajnie antyintelektualne są rozpowszechnione w środowiskach wahhabickich na całym świecie. Korzystając z hojności arystokratów saudyjskich, duchowni wahhabiccy nauczają tych idei w innych krajach muzułmańskich (Bośnia i Hercegowina, Albania, kraje Azji Środkowej, Malezja, Turcja). W Polsce Liga Muzułmańska w RP buduje meczet w Warszawie ruchu wahabickiego sponsorowany przez prywatnego darczyńcę z Arabii Saudyjskiej, który wzbudza wśród części mieszkańców spore kontrowersje

„Biada ci, Korozain. Biada ci, Betsaido „Biada ci, Korozain! Biada ci, Betsaido! Gdyby w Tyrze i Sydonie dokonały się te cudy, które się u was dokonały, już dawno pokutować by zaczęły w worach i popiele. Więc Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w czasie sądu niż wam. I ty, Kafarnaum, czy aż do nieba się wyniesiesz? - Aż do dna otchłani się poniżysz!!! Kto was słucha, mnie słucha; kto was odrzuca, mnie odrzuca, a kto mnie odrzuca, odrzuca Tego, który mnie posłał". Łk 10,13-16